bedankt voor je reactie, ik zal tot de 18e moeten wachten op de volgende afspraak met de GN. maar ik woon in het buitenland dus is zoiezo allemaal wat lastiger. Baboe ik voel me echt precies zoals jij. om gek van te worden, nou nog een weekje en dan heb ik antwoord!
Hoi Baboe, Heb jij nog steeds last van wegtrekkende en opkomende zwangerschapsverschjnselen? Of is het nu je wat verder bent constanter? Groetjes Barbara
Goede vraag. Ik heb het niet meer zo extreem gehad als dat ene weekend...Wat me nu vaak opvalt is dat 's ochtends mijn borsten bijv pijnloos zijn, maar in de loop van de dag worden ze pijnlijker en 's avonds is het niet te harden. Ze zijn nu dus wel iedere dag pijnlijk, maar verspreid over de dag wisselt het erg. De vermoeidheid is immer aanwezig, maar bijv de misselijkheid is er de ene dag wel, de andere dag niet. Conclusie: ik heb al een poos geen klachtenvrije dag gehad, maar absoluut wisselingen in hoezeer ik mijn symptomen opmerk. Ik zou niet meer schrikken als mijn borsten een paar dagen minder pijnlijk zijn. Hoezo Barbara?
Hoi Baboe, Ik schrik nog steeds als mijn borsten niet pijnlijk zijn. Gelukkig is het tot nu toe altijd nog terug gekomen. Het komt een beetje overeen met zoals het bij jou gaat. Daar put ik dan kracht uit dat het bij andere ook loopt zoals bij mij. Het is bij mij al 3x fout gegaan dus ik ben heel erg onzeker. Ik heb gelukkig een pracht van een zoon (bijna 6 jaar oud) dus ik weet dat mijn lijf het wel kan. Het vertrouwen is gewoon weg na die 3 miskramen. Als ik zwangerschapsklachten heb put ik daar ook kracht en hoop uit. Doordat de klachten zo wisselen maakt me dit heel onzeker. Mijn man is nuchterder, maar begrijpt ook dat het voor mij anders is omdat ik het voel in mijn lijf. Het is gewoon fijn te weten dat ik niet alleen ben. Lieve groet van Barbara
Nou dames,we wisselen elkaar mooi af zo. Ik heb vandaag weer zo'n totaal symptoomloze dag. En dat terwijl ik afgelopen zaterdag misselijker dan ooit was. Vandaag totaal geen pijn meer aan mijn borsten, niet moe en niet misselijk. Ik weet dat het niets hoeft te betekenen, zeker na de laatste keer, maar ik blijf het vreselijk vinden. Want het KAN wel iets betekenen: nl dat het vruchtje dood is gegaan en dat de miskraam nog niet op gang komt. Ik vind het echt slopend....
Lieve dames, Wat naar dat jullie hier zoveel stress aan beleven. Toch zijn kwaaltjes geen maatstaf. Ik heb in maart een missed abortion gehad, waar we bij de echo van 8 weken en 4 dagen achter kwamen. Al die tijd was ik ZO misselijk.. ik moest veel plassen en voelde me über zwanger. Zelfs de anderhalve week na de verdrietige echo bleven alle kwaaltjes volop aanwezig. Nu ben ik ruim 18 weken zwanger en ik heb (zo goed als) helemaal geen kwaaltjes gehad! Helaas is er niets wat je kan waarschuwen voor iets dat wel of niet mis gaat. Wat ik hiermee wil zeggen is: GENIET! Mocht er onverhoopt iets mis gaan heb je nog tijd genoeg om verdrietig te zijn, en ben je nu al ongerust en verdrietig en alles gaat uiteindelijk goed, zijn al die ellendige gevoelens voor niets geweest. Ik ben door mjn ervaring ook nog best vaak angstig, maar ik probeer het van me af te zetten. Ik hoop dat dat jullie ook lukt; een hele fijne zwangerschap toegewenst!
Vicious, je hebt volkomen gelijk! Dat had ik wel ff nodig, een wakeup call. Er is inderdaad nog genoeg tijd om te treuren en angstig te zijn als het al bewezen mis is gegaan. Tot die tijd heb je er geen enkele invloed op en moeten we lekker genieten. Fijn te lezen dat het nu in ieder geval met jou goed gaat. Dank voor je opbeurende berichtje en heel veel succes en plezier met je zwangerschap!
Hoi Vicious, Ik denk als ik 18 weken ver zou zijn ik dit ook wel zou kunnen...Genieten! Maar als je zoals ik in het afgelopen jaar 3 miskramen hebt gehad en de laatste amper 6 weken terug is de definitie van genieten wel wat veranderd. Je kunt de angst niet weghalen door proberen te genieten, het vertrouwen in je lijf is weg. Ik denk door kleine stapjes die aangeven dat het wel goed gaat de angst wel weg zal zakken. Maar zolang je dit nog niet weet doe je voorzichtig met jezelf. Ik hoop dat ik binnenkort ook kan zeggen...."ik geniet van mijn zwangerschap"! Groetjes Barbara.
Barbara je slaat de spijker op z'n kop.... genieten kun je pas als je weet dat het goed is en ik denk zelfs pas echt als je kindje gezond en wel in je armen ligt. Na een grote hoeveelheid miskramen kun je eenvoudig weg niet meer van je zwangerschappen genieten. De opmerking was vast niet slecht bedoeld, maar o zo pijnlijk als je die angst niet in jezelf herkent.
Jeetje, jullie (nicoletta en barbara) vatten dat berichtje echt anders op dan ik. Ik heb het net nog een keer gelezen omdat ik echt dacht "ik heb zeker iets gemist". Ze schrijft toch juist iets heel liefs en opbeurends? Dat zij wel eens last gehad heeft van heel veel kwalen en toen ging het mis en heel weinig kwaaltjes en nu gaat het goed. Dat die kwalen komen en gaan en dat dat ook heel normaal kan zijn? Ik snap jullie wel hoor, dat je zegt dat je die knop niet omdraaien kan om verplicht te genieten. Dat kan ik ook niet. Ik heb een verdubbelde kans op miskramen, doodgeboorte, hellp, postnatale depressie en loop bovendien een behoorlijk risico dat mijn darmziekte de kop op gaat steken tijdens de zwangerschap (om nog maar te zwijgen over het feit dat ik pas na anderhalf jaar zwanger ben geraakt, dankzij de antistoffen). Het besef dat de kans dat het mis gaat twee keer zo groot is maakt het voor mij ook heel moeilijk om te genieten. Maar ik WIL wel genieten en ik MOET echt proberen niet steeds van het slechte uit te gaan. Soms gaan dingen ook gewoon goed. Ik kan ook absoluut die knop niet omzetten, maar ik ben me er wel van bewust dat ik soms mezelf naar beneden trek door alleen maar uit te gaan van dat het mis kan gaan. Enfin, ik wilde alleen maar even uiten dat ik dat berichtje heel anders geinterpreteerd heb, nl zo vanne: jullie zijn zwanger en het kán misgaan, maar probeer gewoon van iedere dag te genieten. Ik had het absoluut niet opgevat als dat ze er iets slechts mee bedoeld heeft?
Lieve Baboe, Ik ook niet hoor! Maar het is soms moeilijk de emotie helemaal over te brengen op schrift, en daardoor kan iets anders lijken dan dat het bedoeld is. Ik ga altijd uit van het beste in mensen. Ik kan gewoon op het moment niets met het woord "genieten" in combinatie met de zwangerschap....hopelijk vanaf volgende week wel. Maarrrr, ik geniet natuurlijk ontzettend van mijn zoon Teun en van mijn man, en dat de herfst eraan komt en dat ik binnenkort op vakantie ga en nu van mijn broodje zalmsalade die ik volgens de verloskundige gewoon mag eten, duss ik geniet.....maar met mijn gevoelens rond de zwangerschap doe ik het nu nog even rustig aan. Liefs van Barbara.
Hey Barbara, Pfiew, gelukkig! Ik ging al aan mezelf twijfelen. Het is soms inderdaad makkelijk anders op te vatten doordat je intonatie etc mist in een geschreven bericht. Kan soms heel gevaarlijk zijn. Ik behoed mezelf er ook voor hoor. De klap zal evengoed enorm zijn als het mis gaat maar ik geloof er wel in dat je jezelf kunt beschermen door niet meteen een babywinkel leeg te kopen en jezelf toe te staan de hele dag namen te verzinnen en hoe je de babykamer inrichten gaat enzovoort. Ik hoop zo dat je echo goed en gezond mag zijn. Ik leef met je mee. Liefs
en echt begrijp me niet verkeerd...ik zie ook niets slechts in het berichtje van vicious, zo heb ik het niet bedoeld over te brengen. Maar omdat je je eigen woorden niet altijd door je stemklank en intonatie kracht kan geven lijkt iets soms anders over te komen op schrift dan dat het bedoeld is, en dan bedoel ik dit van mezelf. Nogmaals ik ga altijd uit van het beste in mensen, en zeker op dit forum. Lieve groet Barbara
Hihi, we schreven tegelijkertijd een berichtje! Wat een lief hondje! Is die kleine vriend van jullie? Ik wil ook zo graag weer een hond, maar we vinden het verstandig te wachten tot we iets ruimer wonen en de kleine er (hopelijk) is. x
Dat was bijna gelijk gepost Baboe, bedankt dat je aan me denkt dat doe ik ook aan jou, laten we hopen dat deze positieve gedachten ons veel goeds gaan brengen! Fijne dag vandaag, groetjes van mij.
Dat is Clara, ze is echt de allerliefste hond van de hele wereld, echt een schat en heel lief voor kinderen. Ze is al bijna 10 jaar oud. We wonen dicht bij het bos en ik ga graag met haar wandelen, daarom hou ik zo van de herft dan is het bos zo sprookjesachtig en ruikt het zo heerlijk. We hebben ook een hele oude kat en 2 konijnen en als het aan mij ligt komt er nog veel meer beesten spul, ha ha ha.
Het was inderdaad positief bedoeld, en "nep"genieten werkt inderdaad niet, daar heb je helemaal gelijk in hoor! (even voor de informatie, ik heb ook 2 vindertjes en vruchtbaarheidsproblemen achter de rug, ik weet hoe de pijn voelt, echt!) Maar soms is het wel even prettig om te proberen de andere kant ervan in te zien. De angst zit inderdaad héél diep, die "denk" je niet zomaar even weg, maar stilstaan bij de feiten kan soms lucht geven, ook al is het maar een héél klein beetje! En de diepgewortelde angst.. 18 weken zwangerschap maakt het kleiner, dat zeker, maar helemaal weg gaat het nooit. Ik wilde er nog heel even op reageren, vind het fijn dat mijn berichtje ook positieve gevoelens heeft gebracht, en ik begrijp de andere reacties ook zeker wel. Laat ik het dan zo zeggen; ik GUN jullie de rust, wil hem niet aan je opdringen. Veel geluk!
Dat begrijp ik hoor Vicious! Ik ging ook uit van je goede bedoeling. Fijn dat je nog even reageerd. Het was niet persoonlijk en zoals ik al aangeef, soms komt iets anders over op schrift dan als je het persoonlijk zou kunnen zeggen of horen. Ik ben heel blij voor je dat het zo goed gaat met de zwangerschap, geweldig...al 18 weken! Voel je al iets bewegen? Ik wens je alle geluk toe voor de komende tijd. Enne ik begrijp je intentie heel goed dat je van een zwangerschap zou moeten kunnen genieten..... Veel liefs van Barbara
Dankjewel voor je lieve reactie, ik kan de baby inderdaad al goed voelen, dat geeft vaak wat rust. Ik ben er weer vandoor, een warme douche nemen, want ik heb een flinke griep te pakken. Liefs!
Vandaag voor de eerste echo geweest.....we hebben een kloppend hartje gezien Ik blijk 6w6d ver te zijn, precies zoals ik dacht, uitgerekende datum is 7 mei. Ik moest eigenlijk pas dinsdag voor een echo maar ik trok het niet meer, de verschijnselen werden minder en minder en op een gegeven moment dacht ik....ik ben gek aan het worden! Dus ik de stoute schoenen aan en gebeld en ik kon vandaag komen. Ik lag daar met bonkend hart, en toen ik de kleine zag met kloppend hart barste ik in huilen uit.....alle spanning kwam eruit! Ik mag dinsdag as even goed voor de echo komen, gaan we weer even gluren naar de kleine. Ik ben helemaal gelukkig Liefs van mij