ik moet eind deze maand weer gaan werken maar ik zie er zo tegenop. ik loop sinds eind januari al thuis (door bi in ziektewet) en ik ben nog niet helemaal de oude. van mn werk moet ik eerst naar de arboarts om te kijken op welke manier ik weer aan het werk kan. ik werk bij kwantum en moet normaal gesproken best veel tillen. ik heb nu al moeite om alyssa in bad te doen en in en uit bed en box te tillen. ik ben heel erg bang dat als ik weer aan het werk ga ik niet alles kan doen en dat mn collega`s niet echt begripvol zijn. (waren ze tijdens mn zwangerschap ook niet allemaal) ik hoop dat ik in overleg met de fysio en arboarts rustig aan mag beginnen (wel 100%, maar aangepast). daar komt ook nog bij dat ik nog steeds erg moe ben en ik dus erg op zie tegen het vroege opstaan en niet even kunnen gaan liggen als ik moe ben. wie heeft hier nog meer last van? en nog liever heeft er iemand tips voor me? liefs doris
vervelend is dat zeg!,kan je wel aangepast werk krijgen bij kwantum? en weet niet hoeveel uren je gaat werken,maar miischien kan je eerst met een kwart van je normale uren kunnen beginnen? en dan langzaam aan naar je normale aantal? zou echt niet teveel hooi op je vork nemen,en kan alleen maar zeggen dat je wel voor jezelf op moet komen(ook al is dat soms moeilijk) je hebt er niks aan dat je straks oververmoeid thuis zit,is ook niet gezelli voor je kleine dus gewoon zeggen wat je wilt,en je niet over laten halen om iets te doen wat je eingelijk niet wilt succes!
Kan je niet in het begin aangepast werk krijgen, bijvoorbeeld kassawerk en dingen rechtzetten ofzo ipv je meteen een bult sjouwen? Gewoon overleggen met de arbo-arts en als hij van mening is dat je meer kan dan jij aangeeft, second opinion vragen bij het CWI! Je werkgever heeft er ook helemaal niets aan als je straks alsnog thuis zit omdat je je overtild of overwerkt hebt, kost ze veel meer dan jou zo nu en dan je rust gunnen! En schijt hebben aan de niet-begripvolle collega's... Lekker boeiend wat ze denken. Laat ze zelf lekker BI krijgen ofzo.... Piepen ze wel anders...
Meid, doe je vooral niet sterker voor dan je bent bij de arbo, is mijn ervaring. Je kunt het beter wat aandikken. Ikzelf ben bij BI destijds te vroeg begonnen en heb daarna een vreselijke terugval gehad. Ik zit nog steeds in de ziektewet omdat ik nog steeds niet in staat ben om te werken. Mede door mijn fysieke beperkingen en de druk die de buitenwereld me oplegde ben ik in een depressie terecht gekomen. Ben nog steeds aan het 'overleven'. Denk dus echt aan jezelf, ik kan het niet vaak genoeg zeggen. Je bent nog hartstikke jong, neem asjeblieft de tijd om te herstellen.....je krijgt wettelijk gezien 2 jaar. Heel veel succes, Emma
Hallo ik ben net geregistreerd. Ik wilde even reageren ik zit zelf ook in de ziektewet met depressieve klachten ze gaan mij nu al onder druk zetten omdat ik weer aan het werk moet. Ik ben 30 september 2007 bevallen. En voel me nog steeds niet goed Wie kan mij advies geven of tips waar ik allemaal recht op heb. Ik weet het niet meer. bedankt
ik ga zaterdag weer werken. het hoofdkantoor vond de arbo-arts niet nodig en ik moet de adviezen van mn fysio opvolgen. ben benieuwd, want mijn ervaring is dat daar niet naar geluisterd wordt. van mn fysio moet ik heel voorzichtig zijn en als ik denk dat het niet gaat moet ik stoppen. mag eigenlijk alleen maar kassa en klantenservice gaan doen en wat dingen rechtzetten e.d. zwaar tillen mag absoluut nog niet. (heb af en toe al moeite om alyssa uit de box te krijgen) ik ben wel benieuwd hoe ze hierop reageren op mn werk. ik zie er best wel tegenop, ben een beetje bang dat ik toch teveel ga doen omdat ik wel graag wil. ik hou jullie op de hoogte. liefs doris
ik heb inmiddels mn eerste 3 werkdagen erop zitten. mn bekken heeft het redelijk gehouden (had maar 2ibuprofen 200mg nodig) en het werken viel me niet eens zwaar tegen. tis wel weer enorm wennen. echt begrip is er niet op mn werk. ik sta alweer 2dagen extra ingeroosterd en rustig aan doen kan niet (vind mn leidinggevende). afgelopen dinsdag moest ik alyssa voor het eerst wegbrengen en ik heb smorgens vroeg al lopen schelden en tieren op alles en ik heb heel hard geroepen dat ik niet wilde werken en dat ik alyssa niet wilde achtert laten. dus die dag begon al erg goed. alyss vind het allemaal prima bij de gastouder en dat maakt het wel een klein beetje makkelijker om weg te gaan. ik voel me alleen enorm schuldig en ik mis haar heel erg. ik kijk nu alweer uit naar de vakantie (nog 3weekjes). erg he? liefs doris
vandaag weer gewerkt en ik ben erachter gekomen dat ik nog lang niet zoveel kan staan en lopen als voorheen. zolang ik achter de kassa zit gaat het redelijk, maar na een dag als vandaag is het weer helemaal mis. (veel gelopen, gebukt en op de grond gezeten) morgen maar wat rustiger aan doen. liefs doris
Nou meis das niet leuk joh... Kan je geen afspraak maken met de arbo? Heb je wel aangegeven dat je voorlopig geen zwaar werk wil doen? Of evt een verklaring van je huisarts oid? Als ik jou was zou ik duidelijk (schrifelijk) aangeven dat het werk dat je nu doet, te zwaar is. Dat je wel wilt maar even niet kan. Het moet toch niet zo zijn dat je straks met lood in je schoenen naar je werk gaat omdat je zoveel pijn hebt! ook wel jammer dat je zo weinig begrip krijgt. Doe rustig aan, als je straks met ergere klachten thuis zit, daar heb jij niets aan maar je werkgever zeker ook niet!
Heel gekke vraag misschien, maar móét je werken? Kun je niet nog een paar maand onbetaald verlof krijgen, of desnoods helemaal stoppen? Ik weet het: tegenwoordig is het antiek als je niet minstens een paar dagdelen werkt, maar je mist zoveel van je kindje! Ik werkte twee halve dagen in een winkel, maar ik heb tegen de baas gezegd dat ik net zolang weg blijf als ik wil. Als hij dat niet goed gevonden had, had ik ontslag genomen, maar dat is niet nodig geweest. Ik begin niet eerder weer dan november, heb ik mezelf bedacht, en dan eerst eens een paar maand een halve dag per week. Maar het is misschien anders als je het financieel niet kunt redden zonder tweede baan... dan heb ik uiteraard niks gezegd.
ik moet idd wel blijven werken, anders was ik ook lekker thuis gebleven. we zitten helaas niet in de luxe positie dat ik een paar maanden onbetaald verlof kan nemen. mn leidinggevende gaat morgen op vakantie en de assistent is gelukkig erg makkelijk. na mn eigen vakantie kijk ik ff of het beter gaat en ik ga een gesprek aan met mn leidinggevende. (vandaag was ze overigens wel erg makkelijk) ik denk dat mn lichaam ook nog moet wennen aan weer een ander ritme, dus ik houd nog ff vol. liefs doris