Afgelopen 27 juni is mijn dochtertje geboren Het plan was dat ze op haar wiegje in onze slaapkamer zou slapen. Ik geef borstvoeding, en daarom leek mij dit belangrijk en handig. Dat samen op de kamer slapen hebben we de afgelopen nachten dan ook zo geprobeerd. Echter, een probleem; ik val helemaal niet meer in slaap als zij bij mij op de kamer ligt. Ze is een vrij luidruchtige slaapster ( ) en ik hoor elk smakje, kreuntje en geluidje. Al ben ik nog zo moe (en geloof me, ik ben écht heel erg moe, ik kan bijna niet meer zo) ik val niet in slaap en schiet bij ieder geluidje omhoog. Ook al wil ik dat niet, het lijkt wel alsof er iets in mij is dat me telkens wakker maakt bij elk geluidje. Ik vind het wel belangrijk dat ik niet pas wakker word als ze huilt, want dan ben je eigenlijk immers al te laat (ik bied liever al de borst aan bij eerdere hongersignalen). Afgelopen 2 nachten heeft mijn man met haar op haar kamertje geslapen. Zodra ze wakker werd voor een voeding bracht hij haar naar mij toe. En zo heb ik wel weer wat kunnen slapen. Maar ik vind het helemaal niks aan dat mijn man ergens anders slaapt, en zo hoort het natuurlijk niet. Ik weet even echt niet wat te doen; help? Tips of ervaringen?
Herkenbaar! Heel vervelend... Bij mij was de enige oplossing haar in haar eigen kamertje leggen, naast die van ons. Ze was toen pas een maand oud maar ik kon gewoon niet meer. Ik word nu alsnog wakker voordat ze echt gaat huilen, maar hoor niet meer elk zuchtje, dus dat scheelt.
De meeste babys worden wel wat minder luidruchtig na een tijdje, maar als je echt niet meer slaapt, is dat natuurlijk niet iets waar je op kunt wachten . Misschien oordopjes? Ik heb zelf een slecht oor, dus kan bij veel geluid op mijn goede oor gaan liggen. Dat superalerte werd bij mij trouwens wel minder na een aantal weken, nu gieren de hormonen nog wel erg door je lijf en dat helpt natuurlijk ook niet bij het slapen. Sterkte in ieder geval. En nog gefeliciteerd met je dochtertje
Je hebt toch een goeie oplossing? Je vindt het misschien niet leuk dat je man ergens anders slaapt, maar veel kans dat dit de komende jaren nog wel vaker zal gebeuren. Zieke kindjes, verlatingsangst, tandjes... Dan verdeel je gewoon de last. En ik vind het super van je man dat hij je hierin zo helpt!
Gefeliciteerd! En ze is dus nog heel klein, dit is gewoon een fase (een van velen). Lief dat je man naast haar slaapt en haar voor de voedingen brengt. Over 8 tot 12?weken is er meer ritme en slaapt ze vast rustiger !
Herkenbaar hoor, hier was het een kwestie van wennen aan haar geluidjes. Nu slaap ik niet meer als ze niet bij me ligt
Ken het probleem. Daarom hebben wij haar net 2 weken toch op haar eigen kamertje gelegd. Daarna eerst tijdje de babyfoon naast mij gehad maar dat was nog erger . Toen met de deuren op een kier en dat gaat prima. Ik kan al niet tegen de slaapgeluiden van mijn partner dus dit was helemaal wennen.
Wij hebben dochter toen ook op haar eigen kamer gelegd omdat ik gek werd van het niet kunnen slapen door elk geluidje. Haar kamer was naast de onze, ik hield beide deuren open, en op de één of andere manier lag ik er toch op, want ik werd echt wel wakker van de eerste hongersignalen. Maar gelukkig niet meer van elk geluidje.
Wij hebben de eerste 2,5 maand vaker zonder dan met elkaar geslapen. Zo konden we af en toe allebei een nacht doorslapen in ieder geval. Wie zegt dat dat niet hoort? Ik vind het een prima oplossing.
Hier is dochter toentertijd ook na een maand naar haar eigen kamer gegaan in haar wiegje. Werd ook van elk geluidje wakker en had een naderende PND, had echt mijn slaap hard nodig in het herstel. Dus toen ok mijn dochter in haar eigen kamertje gelegd. Eerste paar nachten met babyfoon, toen gewoon met de deuren open. Werkte voor ons prima, was snel genoeg bij mijn dochter als ze wakker werd.
Ik had dit bij onze eerste ook en wij hebben haar toen op haar eigen kamertje gelegd. Nu bij de tweede (ook op 27 juni geboren ) heb ik het helemaal niet en vind ik het juist fijn dat ze naast me ligt. En als ze wil drinken word ik wakker voordat ze huilt. Vertrouw erop dat je daar sowieso op zal reageren en als ze wel een keer huilt dan is dat gerust ook geen ramp. Een ontspannen moeder is uiteindelijk het belangrijkst, dus zorg goed voor jezelf.
Hier ook om die reden geen geco-sleep gedaan. Wilde dat wel graag ivm borstvoeding, maar werd helemaal gestoord van alle geluidjes. Kon er niet aan wennen. Dus op de eigen kamer met de deuren open. Dan hoorde ik niet elk zuchtje, steuntje, kreuntje. En....mijn dochters zijn alle drie gewone, gezonde, goed gehechte meiden hoor. Dus ik zou zeggen, kies voor je nachtrust. Een baby heeft behoefte aan zijn moeder en vader! maar als de rek er helemaal uit is kun je niet je kind geven wat het nodig heeft.