Mijn zoontje van ruim 8 maanden is altijd een slechte slaper geweest. Eerste maanden was dit te wijten aan kma. Later ontdekt dat hij op z'n buik wel in slaap viel, maar werd gerust 30x per nacht wakker. Nou ging het een aantal weken beter. In slapen was het probleem nooit het doorslapen wel. Maar nu, is het krijsen en brullen met naar bed gaan. Vandaag ging het overdag redelijk.. Wel beetje huilen maar wel zelf gaan slapen. Maar net bracht ik hem naar bed en hij ging zo over z'n pan! En ik kan hem best even laten huilen of mopperen maar als hij zo overstuur is, aai ik hem in slaap over z'n rug. Maar ik ben ook bang dat hij hier 'misbruik' van gaat maken. Is dit een fase? Doe ik er kwaad mee om hem soms te helpen z'n rust te vinden? Let wel bij normaal huilen, laat ik hem en huilt hij max 5 min en slaapt. Maar als hij zo over z'n toeren gaat stopt hij niet en heeft het zweet dan op z'n hoofdje staan. Ook onnodig vind ik dat.. Hoe hebben jullie dit aangepakt? Van de week heb ik op de grond naast hem gelegen haha totdat hij sliep maar dat vond ik ook geen succes.. Het is al beter dan een paar dagen terug, maar dat vreselijk overstuur zijn vind ik zo erg!
Misschien heeft hij last van verlatingsangst. Dat begint vaak rond 9 mnd. Ik denk niet dat hij er nu al 'misbruik' van kan maken. Mijn zoontje is bijna 1 en heeft nu (weer) zo'n periode. Ik laat hem normaal 5 min huilen. Vanavond voor het eerst 10 min gedaan maar hij ging ook helemaal over z'n stekker. Laten huilen werkt hier echt niet. Hij was ook helemaal aan het zweten. Ik ga dan ook bij hem zitten en over z'n ruggetje aaien tot hij slaapt.