Ik weet het op dit moment gewoon echt niet meer. Mijn kleintje zit waarschijnlijk in een sprong ofzo. Het enige wat ze kan doen is huilen huilen en nog eens huilen. Zo is ze helemaal niet. Normaal huilt ze echt alleen als ze honger heeft of gewoon soms een beetje. Maar sinds gisteravond écht de hele tijd. Normaal gesproken vindt ik het niet erg als ze wat huilt, maar nu weet ik het gewoon zelf niet meer. Hoe ik haar ook pak, alles is voor 3 seconden goed, en dan begint het weer. Op de buik, op de rug, "zittend", "staand", wiegen... Het zijn trouwens geen krampjes, die heeft ze wel vaker gehad, dus ik weet hoe ze dan reageert, het is ook non-stop. Ze drinkt verder wel goed, iets minder dan ze "moet" hebben, maar dat is wel vaker, ook als ze niet zo extreem huilerig is als vandaag. Ik ben daarstraks met haar naar de stad geweest, ik dacht dat het wel goed zou gaan in de auto en in de wagen, in de auto ging het goed, maar de wagen hoefde maar 3 seconden stil te staan en ze begon weer heel hard te huilen (zo erg dat mensen zich ermee gaan bemoeien, maar dat ter zijde). Ze zit nu in haar automatische schommelstoel, maar ook dat is natuurlijk niet goed. Ben ik slecht bezig als ik haar gewoon door laat huilen? Ik heb het 10 minuten geprobeert, weer even opgepakt en alle mogelijke vasthoudmanieren gehad, toen weer terug gezet, en ze zat nog niet eens in de stoel, of het begon weer... Ze lijkt niet moe te zijn. Vannacht heeft ze zoals altijd wel goed doorgeslapen, maar het gehuil is vanaf 8 uur 's ochtends en is nog niet afgelopen. Sorry voor mijn "zeikerige" verhaal, maar zo bedoel ik het niet. Ik zit er meer mee dat zij niet lekker in haar velletje zit dan dat ik het gehuil moet aanhoren. Maar... Ik weet gewoon echt niet meer wat ik kan doen.
Ik denk dat iedere moeder dat wel eens heeft. Voor mij is het heel herkenbaar in ieder geval. Ik heb het nu nog wel ooit en die van mij kan al redelijk duidelijk maken wat er aan de hand is. Je kunt je zo machteloos voelen... Gewoon even lekker bij je pakken. Soms lucht huilen op, ook bij die kleintjes.
Heb je uitgesloten dat ze nergens last van heeft? Oorpijn kan bijv vreselijk zijn voor de kleintjes. En verder gewoon lekker bij je houden, ze heeft je nu hard nodig
Helemaal niet erg als jij het niet meer weet, dat hebben alle moeders weleens hoor! Daarom is het fijn als je het hier kunt schrijven (heb ik vanochtend ook nog gedaan ) Ik zou haar niet laten huilen, maar lekker bij je pakken. Laat de boel de boel en neem je kindje bij je, dan voelt ze zich vertrouwd, veilig en kun je haar troosten. Als het echt niet beter gaat kun je even de huisarts bellen om evt haar oortjes na te laten kijken, met oorontsteking huilen ze ook veel en drinken ze minder omdat dat pijn doet. Succes!!
Ze si nog wel erg klein. Je schrijft dat zelfs bij oppakken ze maar heel even stil is en dan weer begint met huilen? Ik zou nu even de HAP bellen omdat je dit 1 niet van haar gewent bent en 2 omdat ze blijkbaar toch niet stil te krijgen is. Bij een sprong is het vaak terug naar mamma en het liefst met een spurt en dan is een kleintje nog wel lekker te troosten (de mijne was dat iig voor zeker een half uur) en wandelen vond mijn kleintje ook erg lekker in een sprong (liep ik daar december in de regen buiten om mijn kindje het comfi te maken ) Ik zou het zekere voor het onzekere nemen meid
Bedankt!! Ik heb haar net maar even in bed gelegt, en als het goed is ligt ze nu te slapen. Ze is in ieder geval wel stil. Ik durf niet te gaan kijken, omdat ze heel snel wakker wordt als ze overdag slaapt. Zodra ze weer zo erg gaat huilen, naam ik haar lekker bij me. Ik heb helaas niet zo'n goede ervaringen met de HAP (arts zei dat ze kma had omdat ze pukkeltjes had en iets verhoging, dus we moesten maar overstappen op Pepti... Ik wilde direct doorverwezen worden met de kinderarts van de eerste hulp (omdat ik het niet vertrouwde en direct duidelijkheid wilde), en hij vertelde dat het onzin was. Ook moesten we van diezelfde hap dokter onze dochter van toen 5 weken oud maar een paracetamol tegen de verhoging geven). Mocht het morgen nog zo erg zijn, dan bel ik om 8u direct de dokter.
Ik zou denken dat dit eerder pijn is dan een sprongetje hoor... en zit zelf dus ook aan oorpijn te denken. Ze is niet verkouden ofzo? (Dat zou iig kunnen wijzen op prut in dr oortjes). Ik zou morgen even lekker naar de huisarts gaan om naar haar oren en keel te laten kijken, dan weet je dat maar zeker. Verder vooral lekker bij je nemen, ze is nog geen 3 mnd, dus ze heeft je dan gewoon hard nodig. Weet niet of je een draagdoek hebt, maar dat is ideaal dan! Vreemd verhaal trouwens dat ze KMA zou hebben, enkel op basis van pukkeltjes en verhoging? KMA uit zich toch echt vooral door eczeem, krampen en dat soort dingen... Blijf dat altijd weer gek vinden: bij kids die het echt hebben (Thirza van ons bijv) wordt het heel lang over het hoofd gezien en bij andere kids roepen ze het bij de stomste dingetjes. Maar dat terzijde
Ik heb nog geen draagdoek. Ik ben morgen jarig, en heb er een voor mijn verjaardag gevraagt. Ik weet dat ik deze ga krijgen morgen dus dat is wel leuk en vooral handig. Mocht het vanavond nog steeds zo erg zijn of morgenochtend, dan ga ik inderdaad even langs de huisarts. Maar eigenlijk denk ik niet dat het huilen van pijn is, dan wordt ze meestal echt helemaal rood, en gaat ze meer krijsen ipv huilen, dit is echt huilen, met af en toe 20 seconden pauze, alsof ze het even vergeten is. En het gekke is, in de auto is ze heel de tijd stil geweest, maar ze was wel wakker.
KMA vastgesteld door een arts is wél anders als door een bioresonantietherapeut hè... Ik denk dat ze gewoon lekker bij je wil zijn.. Zou dat dus doen
Ja, maar deze arts heeft enkel naar de pukkeltjes gekeken en het feit dat ze verhoging had. Op basis van die twee dingen kun je echt geen KMA vaststellen en dan daalt mijn achting voor zo'n arts enorm: ik zou daar zelf echt noooooooit meer heen gaan. Zo stel je geen diagnoses... Over de BRT: is altijd goed om, zoals wij ook hebben gedaan, de uitkomst te checken door middel van eliminatie en provocatie. Niet zonder meer weglaten en nooit meer geven, (want voedingsmiddelen die je nooit meer krijgt, daarvoor kun je om die reden (niet-eten) ook weer een allergie voor ontwikkelen. (hmm, gekke zin, sorry, hoofd vol snot. Jullie snappenw at ik bedoel neem ik aan ).
Ik ben vandaag bij de huisarts geweest. Die heeft haar helemaal nagekeken, en volgens hem is er niks aan de hand. Oortjes waren goed, keel was goed, buikje was goed, reflexen waren goed... Vandaag gaat het veeel beter dan gister, maar toch is ze nog niet helemaal zichzelf. Ze kwijlt sinds vandaag wel echt heeel veel, zo erg zelfs dat ik vandaag al 2x haar shirtje heb vervangen... Tandjes??? Nu toch nog niet? Het is niet dat ze spuugbellen blaast, want dat doet ze al een tijdje, maar echt gewoon "water" wat langs dr mondje loopt. De poep is wel heel dun (opgeklopte melk-achtig), maar dat heeft ze al sinds het begin, en volgens het cb is dat geenb probleem, want ze groeit goed.