Afgelopen vrijdag vertelde mijn vriendin dat ze donderdags een test had gedaan en die positief was. Ik was heel blij voor haar, maar tegelijk kroop bij mij langzaam een beetje boosheid naar boven. Waarom zij wel en wij (nog) niet? En wij zijn toch langer bezig? Ik probeerde zo enthousiast te regearen, maar voor mijn gevoel niet genoeg. Ze weet dat wij ook bezig zijn, en durfde het in eerste instantie niet te vertellen omdat ze dat sneu vond, maar heeft het toch gedaan. Ben ik ook wel blij om hoor, maar het is zo ontzettend dubbel. Daarnaast is een andere vriendin/buurvrouw net 2 week terug bevallen, en als ik dan bij haar ben dan begint het zo te jeuken, en dan ben ik zo ontzettend bang dat wij dat nooit mee mogen maken. Maar we houden moed. Wordt februari NIET onze maand, dan gaan we langs de huisarts, die had mij geadviseerd om dan wat kleine onderzoekjes te komen laten doen, wanneer we in februari nog niet zwanger zijn. Hoe gaan jullie om met je omgeving die zwanger zijn en drang om zwanger te worden?
Ik kan het ook niet Ik vermijd alle zwangeren in mijn omgeving zoveel mogelijk. Het rare is wel dat hoe verder vriendinnen in de zwangerschap komen hoe beter ik ermee om kan gaan. Misschien dat het gewoon wat gewenningstijd kost? Verder jank ik later altijd een flink potje als iemand me weer het blijde nieuws komt vertellen. Ik herken heel erg wat je schrijft, 'waarom zij wel en wij niet, want wij zijn NU aan de beurt'. Helaas werkt het niet zo, maar toch vind ik dat wij nu aan de beurt zijn Succes en hopelijk zijn we inderdaad snel aan de beurt!
hoi meiden, ik ken het gevoel. Ik was vorige maand zwanger en toen ik het vertelde tegen een goede vriendin had ze ook gelijk nieuws dat ze zwanger is. Zei is het nog wel en helaas ben ik het vruchtje verloren. Ik vond het ook oneerlijk, zij was ook pas voor de tweede maand bezig en ik al voor ronde 12. Nu ben ik al er wat aangewend, en het scheelt waarschijnlijk ook dat ik vorige week wel goed nieuws hebt gehoord van mijn gyn. Dat we het een half jaar mogen gaan proberen. En dat ik geen verklevingen hebt aan mij eileiders, en dat ik maar een lichte vorm van endo hebt. Maar het blijft een rot gevoel. Ik heb meer moeite met meiden die nu zwanger raken in mijn omgeving, dan meiden die al een dikke buik hebben. Ik hoop dat het nu snel raak bij ons is. En ik ben wel een stuk rustiger nu dat ik weet dat toch alles oke is bij mij en mijn man. succes meiden met zwanger worden, hopen dat wij snel aan de buurt zijn. liefs
Ik kan me je gevoel wel voorstellen hoor, mijn vriendin wist ook dat we aan het proberen waren zwanger te worden en zij stopte ook met de pil. 2 maanden erna was ze al zwanger en toen heeft het bij mij ook nog even geduurd. Ik weet nog goed toen ze belde dat ze zwanger was. Vond het voor haar heel tof, maar ondertussen was ik best een beetje jaloers. Denk dat het een hele natuurlijke reactie is op iets wat je heel graag wil. Jouw tijd komt ook nog meid!
Ongeveer een jaartje geleden met de pil gestopt om zwanger te worden, Na een maand of 6 even een pauze ingelast wegens allerlei omstandigheden, Vond het verschrikkelijk. In december weer gestopt met de pil, 1 januari weer gewoon ongi geworden. In de tijd dat wij al bezig waren om zwanger te worden, werden ineens bijna al mijn vriendinnen in no time zwanger, waren allemaal nog maar net bezig. Is best moeilijk om super enthousiast te zijn omdat je zelf ook bezig bent. En we hebben niemand verteld dat we bezig zijn. Wat ook niet echt helpt is dat ik in een babywinkel werk, alleen maar zwangeren om me heen. Dan denk ik vaak: DAT WIL IK OOK! Nog een paar dagen afwachten of mijn ongi komt en dan maar weer testen. Voor iedereen heel veel succes met zwanger worden! Veel liefs.
Hey ladies, Zo ken ik ook nog wel een verhaal: In oktober op het moment dat ik ongeveer een week over tijd was (zonder zwanger te zijn) vertelde mn vriendin dat ze 10 weken zwanger was, ongepland! Bovendien zijn ook mn zus, schoonzus en 3 nichtjes zwanger, dus.... Ik vind het natuurlijk hartstikke leuk voor hun, maar wil nauurlijk zelf ook. Ben blij dat we hier onze verhalen kwijt kunnen, want dat helpt wel... x-je
Zoooooooo herkenbaar allemaal! We zitten zo'n beetje allemaal in het zelfde schuitje... Ik heb een vriendin die ook zwanger is, maar die is er al een beste tijd mee bezig en haar en haar man gun ik het ook zo! Maar toch is er een soort jaloezie... En een andere vriendin is rond kerst zwanger geraakt door een one night stand met een scharrel van haar werk :S:S.... Zo niet gepland en zo niet gewenst... dus je raad het al... abortus.... En ik had echt zo iets van..... waarom? waarom jij wel.... Grrrrrr X Penny
Nog 4 dagen tot ik kan testen. Ik hoop zo dat het raak is. Vraag het me af. Had wel 1x 's ochtends op maandag dat er wat bloed bij zat, maar daarna helemaal niks meer. Ik hoop het zo, ik wil ook kunnen vertellen dat ik zwanger ben, zie bijna groen van jaloezie. Hihi
hier nog iemand! ik gun het de mensen allemaal hoor! mijn vriendin zijn tegelijk gestopt met de pil (wisten we pas later van elkaar). zij wel zwanger en ik niet. ik gun het haar ontzettend, zij heeft er meer moeite mee naar mij toe. vind ik ontzettend lief! collega is zwanger.. was op de huishoudbeurs afgelopen zaterdag. dan zie je van die meisjes lopen en zwanger, dan denk ik wel ZIJ WEL EN IK NIET! maar goed, onze tijd komt nog wel, daar gaan we dan maar vanuit!
Ik vind het ook vreselijk moeilijk. Hier ondertussen al 4 baby's geboren en 4 in aantocht. Allemaal begonnen na ons en waarvan 2 ongepland. Het doet mij ook elke keer pijn als het hup zo in de groep gegooid wordt. Ik heb momenteel ook even minder contact met de zwangeren en vriendinnen met kleine baby's. Gelukkig begrijpen degenen die van onze situatie weten het volledig en komen ze weleens spontaan bij mij langs omdat ze weten dat voor mij de stap zo groot is.
Ik heb dit ook. In mijn omgeving raken ze allemaal maar zwanger. Een vriendin van mij vertelde het meteen nadat ze de test had gedaan. Ik gunde het haar heel erg hoor, maar ik wil ook zo graag. Bij haar kreeg ik overigens meteen een gevoel over mee heen dat het niet goed zou gaan, en dat bleek ook. Met 8 weken kreeg te ze horen dat het hartje niet meer klopte... Verder net te horen gekregen dat een vriendin van haar 3e is bevallen.... Hopelijk komt onze tijd ook gauw.
hoi hoi ik heb er ook wel ff moeite mee gehad. ook mijn beste vriendin ging stoppen met de pil ik vond het helemaal toppie voor hun... maar diep van binnen wilde ik het ook. maar omdat ons huisje gewoon te klein is om een kindje in te laten opgroeien moeten we wachten tot we een ander huis hebben (nu nog steeds)toen me vriendin eenmaal zwanger was waren ook 2 andere vriendinnen zwanger.ikvond het best erg moeilijk eerlijk gezegd. kon het ook niet plaatsen en klapte helemaal dicht en heb ook ff niks van me laten horen aan hun (stomste wat je kan doen). later heb ik toch weer contact gezocht en ik vind het nu nu de kleintjes al geboren zijn super toppie hhhahaha vooral bij me beste vriendin.ik geniet gewoon van hun jochie hahahaha en mijn tijd komt echt wel. maar gelukkig ben ik niet de enige die ook een beetje jarloers was, gr samantha
Zo herkenbaar! Ik was vanmiddag op de babyshower van één van mijn beste vriendinnen. Welgeteld liepen er 7 moeders met in totaal 9 kinderen rond en 2 vriendinnen in verwachting, oja en ik Voelde me echt zo belabberd, zielig en alleen en daardoor voelde ik me weer schuldig omdat ik niet leuk en gezellig kan doen. Zit nu in de 8e ronde en voel me machteloos. Ik wil geen jaloers secreet worden, maar oprecht blij kunnen zijn voor nieuwe mama's en mama's to be, maar het is zoooooo moeilijk!
weet je......enigzins herken ik het wel. Niet dat ik nu al lang bezig was maar wist nadat ik mijn zoon kreeg das nu 6 jaar geleden dat ik graag ook een tweede kindje wilde. Mijn ex deed een wellus nietus spelletje en uiteindelijk weegde zijn nee toch zwaarder. Heb mijn wens weggestopt en zag om me heen allerlei vriendinnen zwanger worden. Vond het geweldig maar altijd deed het pijn.. Maar heb nu een nieuwe vriend en samen hebben we besloten dat we graag een kindje van ons tweeen willen..
ohhh zo herkenbaar. 2 hele goede vriendinnen van mij zijn zwanger! schelen 1 week. Mijn schoonzus is net bevallen... ppff ik voel het soms ook zo hoor zo oneerlijk, terwijl ik het hun ook juist heel erg gun. Maar het gevoel blijft wel. Van de week had ik ook ineens een mega huilbui erover. Erg eigenlijk. Maar ja... even afwachten deze maand. Heb goede hoop, maar wil ook niet te veel hoop hebben. groetjes Jose
nou meiden.. als wij grapje maakten bij mijn schoonouders over kinderen waren ze nooit enthousiast.. nu is nichtje van mijn man zwanger (hoorden we net) en nu is het allemaal geweldig en ik wil ook! sorry, dit is jaloezie!
Ik herken het hoor. 3 vriendinnen zwanger bij mij... En ik niet. Op mn werk vragen ze er allemaal naar "en wanneer ga jij"? Alsof ik het kan plannen! Ik ben heel blij voor mijn vriendinnetjes maar ik betrap mezelf toch ook op een vleugje jaloezie...
Hier ook zo. december 2007 zijn wij begonnen. In de maand dat wij begonnen kwamen binnen 2 weken 4(!) vriendinnen vertellen dat ze zwanger waren. Toen vonden wij het nog leuk, zo van: wij straks ook! Maar in augustus zijn ze alle vier bevallen, hier nog steeds niks. Afgelopen week hoorden we dat 1 van de meiden zwanger is van da tweede. Een dag later werd ik weer ongesteld. Officieel nu ronde 17 maar dat vond ik zo treurig staan dat ik weer ben begonnen met 1 Tja je moet toch wat. Een ander vriendinnetje zit nu in de tweede ronde, en ook al gun ik het haar zo, ik ben zo bang dat ze me voor zal zijn... Heb van het weekend een gedicht geschreven waar jullie je ook allemaal wel in zulen herkennen. Heb het al geplaatst maar als er interesse is kan ik het hier ook nog wel eens plaatsen. Hoop dat het voor ons allemaal snel raak zal zijn! O ja, wij hebben al onderzoeken gehad maar er is niks mis. Dus we gaan nog tot de winter door, dan zitten we aan 2 jaar bezig. Hoop dan zwanger te zijn, en anders gaan we weer naar de gynaecoloog. Nu eerst even rust! Succes allemaal!
En hier ook.. April 2007 zijn wij begonnen. Heb deze week echt last gehad van mezelf. Van het weekend weer drie meiden gehoord die zwanger zijn en bij ons duurt het maar...Ben gewoon jaloers kan het niet helpen. Sterkte allemaal
Wij zijn de enige in onze vriendenkring die met kinderen bezig zijn. En 1 vriendin wilde nog even geen 2e. Dus dat scheelde. Nou is die ene vriendin bijna tegelijkertijd gestopt met de pil en zij is nu inmiddels ruim 7 weken zwanger vertelde ze me gisteren. Hartstikke leuk natuurlijk, en ik gun het ze van harte, maar ook hier het gevoel van "wij waren eerst"! Mijn vriend heeft er meer last van dan ik, maar ik baal er ook wel van hoor.... Daarom van de week een fles wijn opengetrokken en hardop gezegd: zo dit is voorlopig de laatste! Wie weet helpt het