Mijn vriend heeft mij wel geloofd toen ik dit soort verhalen vertelde, maar nooit echt geloofd (snappen jullie het nog?) totdat hij erbij was toen mn zusje ff het huis werd doorgeramd.Toen wist hij wel beter.Hij vind het zeker ook geen stijl!En mijn vriend is gelukkig heel anders. Dit alles heeft er wel voor gezorgd dat ik mijn kind nooooooooit bij mn ouders zal achterlaten. wel bij mijn moeder (die overigens mijn beste vriendin is!!) maar echt niet bij mijn vader. En ik denk dat als het ooit zal gebeuren dat mijn vriend helemaal door het lint heen gaat. Heel raar van mijn pa is ook, dat ik ooit als klein kind door mijn oma geknepen ben en ik had echt een hele blauwe pit op mijn arm. Mijn pa ging helemaal door het lint en belde boos mn oma op en we hebben haar toen ook een half jaar niet gezien.
je verhaal heeft me erg aangegrepen ...ik heb net ook de nodige waterlanders laten lopen voordat ik een bericht terug kon typen ... erg herkenbaar jou verhaal ...op het slaan na had ik wel voor een strenge opvoeding gekozen voor mijn kinderen, mede omdat mijn pa me dat wel had ingeprent dat dat de enige manier was om ons te laten luisteren ...( hij vond het ook nodig om te slaan op blote billen tegen het hoofd , met de matteklopper ...de honkbalknuppel lag staandaart naast hem in de auto als we op vakantie gingen) ... wat is nou het geval ...ik had een echtgenoot die het slaan en een schop aan mijn kinderen uitdeelde ( nu gelukkig ex) tsjah ze zeggen wel eens ...je kiest de man die op je vader lijkt ... totdat mijn pa een aantal jaren geleden tegen me zei ... wat ben jij streng voor de kids ....toen ben ik tegen hem uitgevallen ...dat HIJ het was die me dat mee had gegeven dat het zo hoorde ...mijn pa is in tranen uitgebarsten en sorry gezegt , dat hij niet beter wist omdat zijn pa nog erger was ... mijn ogen zijn toen opengegaan , en ik ben van mijn toenmalige man weggegaan en gekozen voor de kids ...ik ben niet meer zo streng voor de kids en mijn nieuwe partner is de liefste papa op de hele wereld ...uiteindelijk zijn we allemaal verantwoordelijk voor ons eigen gedrag en hebben we de keuze ...
Ppff jeetje wat een verhalen allemaal! De rillingen lopen over mijn rug. Ik vind het goed dat iedereen er bewust over nadenkt. Sterkte dames!
Als ik deze verhalen lees, dan denk ik.... Ouders... Jullie wilden zo graag kinderen en kinderen, daar dit nu eenmaal kattekwaad in. Niet voor jullie ouders, maar dit is kindermishandeling. Kinderen kun je ook op een andere manier straffen dan zo hardehandig met stokken te slaan. Nou, ik heb het nooit leuk gevonden dat mijn vader ons in de steek heeft gelaten, maar liever dat dan dat hij ons met stokken en weet ik wat nog meer zou hebbben geslaan. Ik vindt het diep en diep triest dat ouders dat met hun kinderen doen. Mijn moeder heeft ons wel een klap op de billen gegeven, maar dat waren niet van die klappen waar je later als je volwassenen nog steeds aan denkt dat dat erg veel pijn deed. Mijn moeder was 17 en 20 toen ze mijn zus en mij kreeg, en heeft toen vaak te horen gekregen van mensen. je bent zelf nog een kind, hoe kun je nu kinderen opvoeden. Maar mijn moeder heeft het geweldig gedaan.... Mam ben trots op je...... Ik moest dit even kwijt. Nenske
Jeetje wat een verhaal. Asjuh, wendy en linda: ik vind het knap van jullie dat jullie allemaal nog steeds zo'n goed contact met jullie ouders hebben. En nog beter: dat jullie het hele gebeuren hebben opgeschreven en herkennen als iets wat - in mijn ogen - toch kindermishandeling is. Herkennen is denk ik de belangrijkste stap om dit niet bij je eigen kinderen te doen. Ik heb gehoord dat je - mocht je het toch moeilijk krijgen met de opvoeding - altijd bij hulpverleners terecht kunt (huisarts, maatschappelijk werk, psycholoog etc). @wendy: ik maak mij toch wel behoorlijk zorgen om je zusje van 14 jaar! Zie jij een mogelijkheid om samen met haar naar de huisarts te gaan (of eventueel zelf contact opnemen met haar huisarts): samen zou je een plan kunnen maken om jullie vader hiermee om te leren gaan. Lees het verhaal van Asjuh: toen zij haar vader confronteerde barste hij ook in tranen uit. Nogmaals erg goed van jullie om hierover toch te praten (of schrijven dan )
Het scheelt wel dat mijn andere 2 broertjes en mn broer nog thuis wonen. die houden ook wel een oogje in het zeil. een paar jaar geleden toen was het wel weer rustig rond mn pa enzo en toen had hij ook gezegd dat het moeilijk was 5 kids op te voeden en dat hij geen andere weg had dan dit. Om ons zo in het gereel te houden.toen had ik het hem ook wel vergeven.Nu gaat het weer een beetje slecht met mijn pa en hij begint er meteen op los te meppen(volgens mij heeft hij een behoorlijk kort lontje) en toen had ik zoiets van, volgens mij meende hij er geen reet van!
Hoi Wendy, Het lijkt mij ook zwaar om 5 kinderen op te moeten voeden. Zeker als je een kort lontje hebt. Ik denk/hoop wel dat hou vader meende wat hij zei. Alleen kan ik mij voorstellen dat het heel moeilijk is om helemaal zelf je gedrag te veranderen. Zeker als je kinderen - even - niet luisteren en je boos wordt. Maar misschien staat je vader wel open voor hulp? Even een hele andere vraag: hoe gaat het verder: want ik lees dat je over 3 dagen kunt testen?
jah zondag... heb voor de grap afgelopen zondag al een test gedaan, ook om te kijken hoe zoiets eigenlijk in zn werk ging... maarre zoals vele hierzo op dit forum, beeld ik me ongeveer alle kwaaltjes in die je maar kunt bedenken die je hebt als je zwanger bent.. nee valt wel mee. duizelig, hoofdpijn en moe en heb vorige week de hele week ongi kramp gehad... maarre dat zal het ontpillen wel zijn, ik zie het wel (dat zeg ik weer mans, maar hooooop het heeeeel erg!!!)