Hallo allemaal, Ik wil graag even mijn verhaal kwijt. Gister zijn we vol verwachting na de verloskundige geweest, dit was voor de 2de keer. Met 8 weken al een intake gehad en gister gingen we voor de eerste termijnecho in zou 11 weken zwanger moeten zijn. Allebei vol verwachting en spanning om eindelijk ons wondertje te kunnen zien, maar helaas ging het niet zoals verwacht. Er was niks te zien, alleen een vruchtzakje met de grote wat overeen komt met een zwangerschap van 5 weken, verder niks geen vruchtje. Het nieuws kwam hard aan, natuurlijk had ik er al weleens aan gedacht: wat als het niet goed zit? Persoonlijk ben ik al een erg onzeker type en met dit was ik dus ook er onzeker, maar tja toch verwacht je dit niet. Verloop verder is eerst even afwachten, het vruchtzakje zit er natuurlijk al een tijdje en mijn lichaam heeft het nog niet afgestoten. De verloskundige zei dat mijn lichaam misschien nu gaat beginnen hiermee omdat ik het zelf nu weet en mijn lichaam hier misschien op gaat reageren. We moeten zowiezo volgende week woensdag terug komen, ze gaat dan opnieuw bekijken wat er nog zit als het er dan nog steeds zitten worden we doorverwezen naar de gynaecoloog en dan waarschijnlijk proberen om de miskraam met medicijnen op te wekken en anders moet het weggehaald worden. Gister erg verdrietig geweest, ongeloof en de droom valt eventjes in duigen. Merk wel dat ik vanaf gister krampjes heb in mijn onderbuik, ik had dit aan het begin van mijn zwangerschap ook regelmatig de laatste weken iets minder maar sinds gister is het weer volop terug. Heb ook wat lichte bruine afscheiding maar niet veel. Hopelijk komt de miskraam toch vanzelf op gang maar ben bang voor wat komen gaat de pijn etc. Maar toch hoop ik uiteraard dat het komt en niet verder het proces in moet gaan van de gynacecoloog. Mijn vraag heeft iemand hier ervaring mee? Ik heb in mijn gehele zwangerschap niks gemerkt geen bloedverlies en rare dingen. Is er nog iemand die er bij de eerste echo bij 11 weken erachter kwam dat er niks zat en het lichaam zolang het vruchtzakje vast houd? Ik ben er benieuwd naar jullie verhalen
Wat een naar nieuws , ik heb zelf een missed abortion gehad bij 9 weken, mijn lijf liet de zwangerschap ook niet zelf los en heb besloten tot curettage. Dat is me erg meegevallen trouwens. Heel veel sterkte Mjs
Hoi biirdy, Wat een schok is dat dan he, als je verwacht je kindje te zien en je ziet vervolgens nix Ik weet er alles van helaas.... Ik was geen 11 weken maar ruim 8 weken zwanger, bijna 9. Mijn hcg waarde stijgde mooi dus ik dacht (na mijn miskraam afgelopen jaar) yes het gaat goed. Ik had een eerste echo met 6 weken. Daarop was wel een vruchtzakje te zien maar nog niks erin. Ik meteen helemaal in de stress! Mijn gyneacoloog zei dat het ook erg vroeg was om al iets te kunnen zien dus hij stelde mij voor om 2 a 3 weken later terug te komen. Ik hoefde me, volgens hem, nog geen echte zorgen te maken omdat dat vaak voorkomt rond die termijn. Ik voelde me verder prima, hcg waarde stijgde mooi dus ik ging met volle moed naar de echo van 8-9 weken. Toen hij met de uitwendige echo begon en niks zag vreesde ik al t ergste.Want rond dit termijn moet je al iets zien. En met de inwendige echo werd idd geconstateerd dat t vruchtje niet gegroeid was, een leeg vruchtzakje dus . Het is sinds die 5e a 6e week niet verder gegroeid. Helemaal in shock en zeer verdrietig...omdat ik dit gwn niet zag aankomen. Hij zei dat ik het af kon wachten totdat t zelf op gang kwam. Maar ik wilde dit niet. Mijn lichaam gaf geen reden tot een miskraam in die weken dus ik koos voor een curretage. Dat is snel gegaan en had weinig pijn daarvan. Mijn weefsel is daarna onderzocht maar daar kwam niks uit. Er waren geen afwijkingen gevonden ed. Dus mijn gyneacoloog gooide het op domme pech. Nu zijn we weer bezig met een nieuwe zwangerschap en ik ga me laten testen op b12 tekort, schildklier, progesteron ed. Gwn voor de zekerheid... Mijn vorige miskraam is opgewekt met cytotec pillen. Maar ik kies hier persoonlijk niet nog een keer voor. De reden daarvan is dat ik hele erge krampen kreeg, ik had hier uren last van. Veel bloedverlies ook...ik vond dit zeer emotioneel en pijnelijk. Met mijn curretage was ik helemaal onder narcose, dus niks van gemerkt. Kwartiertje later was ik alweer wakker. Weinig bloedverlies gehad en bijna geen buikpijn. Mijn cyclussen zijn wel na beide miskramen meteen hersteld Ik hoop dat je iets hebt aan mijn verhaal. Ik wens je heel veel sterkte in deze moeilijke periode...een hele dikke knuf! xxx
Beste Mjs, Wat naar dat het jou ook is over komen, heb er geen woorden voor. Hoe is het bij jou verder verlopen? Snel daarna zwanger geraakt? Liefs
Beste nikie86, Wat een verhaal! Wat vreselijk. Maar vind het fijn om te lezen, om ervaringen te delen. Aan de ene kant lijkt het me fijn dat als je een 1ste miskraam hebt gehad je de 2de keer eerder een echo krijgt om je misschien gerust te stellen. Maar de kans is dan ook inderdaad nog aanwezig dat het als nog fout gaat, zoals in jou geval. Hoe heb jij die weken ervaren tussen de 6 weken echo en 8/9 weken echo? Ik zie dat je de eerst mk hebt gehad in 2012 en de andere een jaar later (nog vrij vers dus) heeft het een jaar geduurd voordat het weer lukt om zwanger te worden of heb je bewust even gewacht? Spannend dat je nu op het wachtbankje zit! Ik hoop heel erg dat het raak is voor je en alles goed verloopt, ik duim voor je! Gebruik je ovulatietesten of? Heel veel liefs en knuffel terug xxxx
Aller eerst wat erg dat je een MA hebt meegemaakt. Het is zo'n klap omdat je zo ineens met je benen oop de grond word gezet. Helaas heb ik het mee gemaakt bij 11 weken. Ik heb zelfs bij 8 weken het hartje zien kloppen. ( we kregen eerder een echo ivm wat bloedverlies wat hier niks mee te maken had) en we dachten bij 11 weken kom maar op met die mooie echo. Uitwendig niks kunnen vinden. Maar dat kon weleens voorkomen zei de vk. Inwendig een echo en toen zagen ze een kindje van ong 8.4 dus na de echo die we hadden vrij snel gestorven. Ik heb het oplaten wekken met pillen en mijn lichaam heeft het zo kunnen oplossen. Wat wel heftig is. maar ik wilde het zelf doen. Stekte meid ( als ik het zo schrijf voel ik helemaal wat je voelt hoe ik het heb ervaren )
Die weken er tussen waren zenuwslopend..door mijn werk had ik wel wat afleiding maar dacht er continue aan. Ik voelde me verder wel prima, geen bloedverlies of erge krampen dus ik verwachte eig niet nog een miskraam. Daarnaast was ik natuurlijk wel bang en onzeker. Door werk in het buitenland en andere omstandigheden ben ik na mijn 1e miskraam niet direct zwanger geworden. We hebben t toen even laten liggen voor wat het was. Toen we dit jaar er weer bewust voor gingen was ik na de 2e ronde al direct zwanger. Helemaal blij dus! Maar helaas heeft het dus weer niet zo mogen zijn. Het is wel fijn dat ze eerder echo's doen maar ook aan de andere kant wekt t soms onzekerheid op als je dus nog niks ziet En als je idd een eerdere miskraam(miskramen) hebt gehad is het helemaal zenuwslopend en stressvol. Ik gebruik geen ovutesten. Ik heb best een regelmatige cyclus, altijd tussen de 26 en 29 dagen en voel mn ei meestal wel. Rond mn ei klussen we altijd dus je zou moeten zeggen dat er toch wel een kansje in zit dan We wachten af tot volgend weekend! Spannend! Als jij al wat bruiverlies hebt zou t zomaar kunnen dat t op gang komt meid. Ik had echt helemaal nergens last van. Als je je er goed bij voelt kun je nog even afwachten om te kijken wat je lichaam doet. De keuze ligt bij jou waar jij je prettig bij voelt. Maar je hoeft in ieder geval niet bang te zijn voor een eventuele curretage, mocht je daarvoor kiezen. Dit wordt professioneel en goed uitgevoerd in het ziekenhuis en je hersteld meestal altijd snel ervan. Ik vond dit voor mij de fijnste oplossing omdat ik het zo af kon sluiten en mn lichaam kon herstellen voor een nieuwe zwangerschap. Ik ben niet zo'n persoon van het afwachten hihi.. Is dit je eerste zwangerschap?
Beste grotedroom82, Bedankt voor je verhaal, wat heftig. Vooral omdat je in eerste instantie het hartje hebt zien kloppen en ook met volle moet de 11 weken echo tegemoet gaat. Is het door die pillen snel op gang gekomen? En hoelang had je hier last van? Is het lang geleden dat je deze miskraam hebt gehad en hoe is je situatie op dit moment? Veel liefs!
Ik moet er even bij vermelden dat ik in half jaar tijd 2 mk heb gehad. waarbij ik allebei die pillen heb genomen. Bij de eerste mk hebben ze gewerk bij de 2e helaas niet. De eerste mk was in maart. Toen waren de pillen in de ochtend ingebracht en s'avonds was alles eruit. Ook geen nacurretage. Ik was toen best trots dat me lichaam het had opgepakt (terwijl ik ook heel boos op mijn lichaam was) 3 mnd later weer een mk. wel iets korter zwanger 8 wk weer voor die pillen gekozen. Helaas 2 dagen geprobeerd maar dat mocht niet lukken en toen kon ik als nog voor curretage. En nu was de teleurstelling heel groot in mijn lichaam. Maar herstel van de curretage ging snel en mijn lichaam heeft het daarna goed opgepakt de cyclus. Bij de eerste keer heb ik wat langer bloedverlies gehad. Maar ook de cyclus was toen ook snel op orde. Daar was ik wel blij om. Misschien heb ik er over heen gelezen weet je al wat je gaat doen? Het is zo moeilijk om daar over te moeten beslissen je wilt je kindje niet kwijt. Mocht je de pillen nemen. Vraag of het in het ziekenhuis mag. Sommige krijgen de pillen mee na huis. Persoonlijkw as ik zo blij dat ik in zh moest. Je bent daar bij mensen die je helpen, verstand van hebben en je vangt je kindje op en een po. Ze weten dan ook gelijk met nacontrole echo of alles eruit is. Want bij 11 weken is het veel wat eruit kotmt( althans dat had ik ) Mocht je vragen hebben mag me ook prive mailen meid.
Phoeh wat is dat hard van je wolk afvallen meid, dikke knuffel voor je en heel veel sterkte de komende tijd. Ikzelf heb een MA gehad bij ruim 13 weken, ik kreeg bij de eerste echo rond de 9 weken te horen dat het of te klein was of ik was nog niet zo ver als ik dacht (meteen zwanger geraakt in 1e ronde na pilstop). Dus 1,5wk moeten wachten voor de tweede echo, en toen bleek het niet verder gegroeid te zijn als de vorige keer, het vruchtje kwam overeen tussen de 6-7 weken maar zonder hartactiviteit. De keuze was aan mij hoe nu verder en aangezien ik het niet los kon laten heb ik het natuurlijk laten gebeuren en dat was pas bij ruim 13 weken. Na weer bekomen te zijn van dit verhaal na een paar maanden weer zwanger, deze keer kreeg ik echt bij 6 weken bloedverlies. Ik mocht gelukkig meteen naar de VK en we zagen een ingeklapt vruchtzakje, helaas was het weer misgegaan maar deze keer heeft m'n lichaam het wel meteen opgemerkt. Na ruim een jaar later zwanger voor de derde keer en tot nu toe gaat alles goed wonderen bestaan.
Allereerst gefeliciteerd met je zwangerschap. Wat zul je in de zenuwe hebben gezeten en misschien nog wel. Je leest toch nog geregeld dat het meer dan 1 keer mis gaat. Wat er verdrietig is wat ik uit ervaring spreek. Maar als ik jou banner lees geeft het ook beetje moed!. Ik hoop dat je beetje kunt genieten van je zw.
Wat verdrietig! Ik heb een missed abortion meegemaakt met bijna 9 weken zwangerschap. Met 7 weken was er nog een duidelijk kloppend hartje. Ik weet hoe verdrietig het is Waar ik even op wilde reageren is jouw verhaal over de verloskundige die jou vertelde dat het goed kan dat het proces "nu je het weet" op gang komt. Dit heb ik namelijk ook zo ervaren! Bij de M.A. heb ik geen seconde kunnen bedenken dat het fout zou zijn, mijn lichaam voelde goed, mijn testen waren donker, en we hadden er het volste vertrouwen in. Toen de M.A. eenmaal vastgesteld werd, ben ik die avond vanuit het niets gaan bloeden. Bruin, dat wel. Maar heel bizar, alsof mijn lichaam het inderdaad ging aanpakken nu mijn psyche het wist. Het kan dus! Ik wens je sterkte.....
Als je inderdaad een regelmatige cyclus hebt en om de dag klust zou je de eisprong bijna niet kunnen missen natuurlijk. Ik hoop heel erg dat het raak is dit keer voor je, ik lees het wel! Op dit moment heb ik afgesproken met de vk om de wachten tot volgende week woensdag tot de volgende afspraak, dit wil ik ook gewoon aanhouden en dan zie ik wel. Het is moeilijk om te beslissen wat het beste is. Ik zie op tegen de pijn die komt en het bloed. Wil gewoon dat alle zo snel mogelijk weg is zodat mijn lichaam weer kan herstellen voor een volgende zwangerschap. Hoe ik er nu bij denk wil ik wel graag het zo snel mogelijk weer proberen maar dat is natuurlijk afhankelijk van hoe het proces gaat lopen. Het was inderdaad m'n eerste zwangerschap. Ben in juni gestopt met de pil eerst een natuurlijke menstruatie afgewacht die was precies op op de 28ste dag. Daarna gaan klussen, de eerste maand ongesteld geworden en de 2de maand positief getest, dus eigelijk vrij snel zwanger geworden. Hopelijk kan ik mij zo snel mogelijk weer concentreren om opnieuw zwanger te worden!
Ai, wat naar dat je dit moet meemaken Ik herken je verhaal met de eerste echo die niet goed was. Ik heb 2 januari te horen gekregen dat het vruchtje niet meer leefde, een missed abortion. Ik was al bijna 10 weken zwanger. Ik was verwezen naar de gyn, vanwege mijn bloeddruk. Aangezien er nog geen echo was gemaakt deed ze dat. 's Middags stond er nog een echo gepland bij het echobureau van de vk. Na 20 min. kijken bij de gyn, was het slecht nieuws. Ik zag het al meteen, want het vruchtje was te klein. De dag erna ben ik begonnen met de medicatie, cytotec. Dat is heel snel gegaan. 's Middags verloor ik het vruchtje en de dag daarna , na de tweede ronde medicatie, verloor ik nog wat flinke stolsels. Ongeveer een week heb ik nog bloedverlies gehad. 15 januari bleek ik op de echo helemaal schoon te zijn. Om je ook een positieve noot te geven. Ik ben daarna gelijk weer zwanger geworden. 8 februari hadden we een positieve test in handen. 8 oktober is onze kerngezonde dochter geboren. Ik wens je heel veel sterkte. Kies de manier die jij prettig vindt en praat veel! Hopelijk heb je snel weer een positieve test in handen!
Bedankt voor je verhaal! Wat naar dat je dit 2 keer hebt meegemaakt! Wel fijn dat de 2de keer je lichaam het wel vanzelf heeft opgepakt en ook snel. Bizar hoe wisselend je lichaam dan kan reageren! Wat was de rede dat je bij de eerste miskraam al een echo had bij 9 weken? Of was dat bij jou vk praktijk normaal? Ik hoor soms zulke verschillende verhalen. Gefeliciteerd met je zwangerschap! ik ben super blij voor je en dat het er allemaal goed uit ziet! Zou een heel goed gevoel geven na deze 2 nare periodes! Geniet ervan meid!!!!
Thanks en ik duim heel hard voor jou dat jij ook snel een plakkert mag krijgen Bij mij vk is het standaard voordat ze de intake doen ze snel ff een echo maken om te kijken of de zwangerschap intact is wat ik wel heel fijn vond zo werd me iig 2x een hele hoop info bespaart waar ik toen helemaal niets aan gehad zou hebben. Nogmaals heel veel sterkte meid!
Dankjewel en inderdaad, ben nog nooit zo zenuwachtig geweest als voor de eerste echo in deze zwangerschap, maar gelukkig zagen we meteen een sterk kloppend hartje. Het begint nu wat rustiger in mijn hoofd te worden, maar denk dat ik pas echt opgelucht adem zal kunnen halen als ik de klein in m'n armen heb. En zeker nooit de moed opgeven, ik stond bijna op het punt om de MMM in te gaan en zowaar toch nog een spontaan wonder.
Ook heb heb een ma gehad met 9 wkn Ik had een leeg vruchtzakje! met pillen is het uiteindelijk opgewekt s'ochtens pillen en s'middag was het weg! ook vrij snel daarna weer zwanger geraakt en nu inmiddels een prachtige zoon. wel kreeg ik in die zwangerschap in het begin meerder echo om te zien of alles ok was de eerste met 7 wkn en ook in deze praktijk doen ze met 8/9 wkn eerst een snelle echo om te checken of alles ok is en dan pas de intake! en met 12 wkn de termijn echo!
Ja hoor biirdy, , gelukkig zijn wij erg vruchtbaar maar zitten wij weer met een chromosoom afwijking waardoor wij al 2 zonen zijn verloren en twee miskramen maar we hebben het geluk iedere keer na drie maanden weer zwanger te mogen zijn. Ik hoop dat jullie wens ook uit mag komen.