Goedemorgen, Heb even getwijfeld of ik een bericht zou plaatsen maar ik word gek van mezelf en zou erg veel hebben aan jullie advies. Hier mijn verhaal, ik ben 35 jaar en ondanks het gebruik van de pil in blijde verwachting geraakt, het overviel ons natuurlijk wel maar dit kleine wondertje is heel erg welkom en wij denken de dingen in het leven gebeuren en komen met een reden. Op zondag 21 december heb ik een positieve zwangerschapstest gedaan, deze deed ik omdat ik zoveel pijn in mijn rechterzijde van mijn onderbuik had welke uitstraalde naar mijn rechter lies en bovenbeen, waardoor ik dacht dit lijkt wel bandenpijn. Dinsdags naar de huisarts en deze heeft ter controle ook nog een zwangerschapstest gedaan en inderdaad helemaal zwanger. Op dinsdag 6 januari hadden we een afspraak bij de verloskundige en daar kregen wij bij de echo allereerst te horen dat de vruchtzak helemaal leeg was er was geen vruchtje aanwezig (voelde de behandelbank echt onder mij wegzakken, en mijn wereld stortte in). De verloskundige wilde graag dat wij 2 uurtjes later terug kwamen omdat haar collega er dan ook zou zijn en nog een keer een echo maken om te bespreken hoe of wat verder, afwachten op spontane mk of doorverwijzing naar de gynaecoloog voor tabletjes of curettage. Ik kon me echt niet voorstellen dat ik geen vruchtje bij me droeg, het enige wat ik nog kon was huilen en nog veel meer huilen. 2 uurtjes later terug naar de verloskundige en de tweede verloskundige kon wel een vruchtje vinden maar zei gelijk sorry dit is mis u heeft een miskraam want er is geen hartslag en uw vruchtzak is niet mooi rond, we moeten bespreken hoe verder. Mijn partner en ik besloten een afspraak met de gynaecoloog te maken omdat volgens de verloskundige de vrucht al 2,5 week zou zijn gestopt met groeien (zij had het vruchtje niet gemeten maar zei dit afgaand op de grote van de vrucht en de vruchtzak). Vrijdag hadden wij een afspraak bij de gynaecoloog en ook daar werd weer een inwendige echo gemaakt. De gynaecoloog zei juist kijk daar zit heel mooi de vruchtzak deze is een beetje peervormig en hier is de vrucht, en ook zij vond geen hartslag, vervolgens ging zij de vrucht opmeten en daarna overleggen met een andere gynaecoloog, ik dacht dat ze ging overleggen wat voor mij het beste was; tabletjes of curettage. Maar toen zij terug kwam zei zij tegen ons dat het vruchtje de grootte had van net 5 weekjes en dat te vroeg is om hartslag te kunnen zien en dat zij niet wilde zeggen dat dit een mk is. Ze wilde ons geen valse hoop geven maar gaf aan dat het vruchtje nog kon leven en zij een week wilde wachten en weer een echo wilde maken om te kijken of het vruchtje gegroeid is ofdat er nu wel hartslag is want zelfs als het vruchtje gegroeid zou zijn maar geen hartslag zou zijn zou dit de week erna kunnen. Sorry voor dit hele lange verhaal maar ik word gek van tegenstrijdige gevoelens, mijn borsten zijn gespannen en gevoelig (sinds gisterenavond wel iets minder) overgeven doe ik niet maar ben wel steeds misselijk en kokhals heel erg veel. Ben verdrietig maar wil de hoop niet verliezen maar dit sloopt mij. Gelukkig is de tweede echo morgen. Heeft iemand dit ook meegemaakt en wat vinden jullie van de reactie van de verloskundige ten opzichte van de reactie van de gynaecoloog.
Jeetje wat lastig dat je tegenstrijdige berichten hebt gekregen.. Aangezien je door de pil heen zwanger bent geraakt kan heel moeilijk bepaald worden wanneer je eisprong is geweest, wanneer je werkelijk bevrucht bent geraakt en hoe groot de vrucht nu zou moeten zijn.. Het is natuurlijk mogelijk dat de vrucht met vijf weken gestopt is met groeien en dat de verloskundige gelet op de omvang van je vruchtzak er vanuit is gegaan dat het niet goed was.. (Het is natuurlijk ook wel een bijzondere situatie om door de pil heen zwanger te raken). De conclusie van de gynaecoloog begrijp ik ook wel, want met vijf weken zie je inderdaad lang nog niet altijd een hartje. Door volgende week nog een keer langs te komen kan hij zien of de vrucht gegroeid is, of in groei stil is blijven staan (dus of de verloskundige het goed heeft gezien). Het blijft even spannend.. rustig afwachten is het enige wat je kunt doen ben ik bang. Sterkte daarmee in ieder geval!
Dank je voor je reactie, het is inderdaad dat het nog alle kanten op maar die onzekerheid maakt me radeloos en het steeds checken of ik al bloed verloren ben (tot heden nog geen druppel).
Wat vreselijk spannend meid.. Ik duim voor je.. Het kan inderdaad nog alle kanten op; mijn zus heeft het precies eender meegemaakt bij mijn neefje; het hartje klopte niet en de gyn noemde een miskraam.. Prompt 1,5 week later klopte het hartje; ze was gewoon korter zwanger dan gedacht. Doorbijten; het kan heel goed zijn dat het goed gaat... De kans daarop is 90 procent bij elke zwangerschap, tegenover 10 procent miskraam.. Houd je daar maar aan vast!
Ik heb niet hetzelfde meegemaakt maar heb wel een iets vergelijkbaar verhaal. Op vakantie in had ik positief getest en zal toen dus rond de 4-5 weken zwanger zijn. Ivm eerdere miskraam kon ik heel vroeg terecht voor een vroege echo rond 6 week voor een kloppend hartje. Toen wij terugkwamen van de vakantie een week na posi test heb ik de gyn gebeld en voor die week erop een afspraak gekregen (inmiddels dus 2 weken verder) verwachtte dus rond de 7 weken te zijn maar toen hij inwendig keek was er niks te zien......... Heel apart want we hadden een hartje verwacht... De echoscopist was heel duidelijk en zei hey dat is grappig, veel vrouwen komen er rond deze termijn pas achter dat ze zwanger zijn, je bent waarschijnlijk net 5 weken, er was alleen een voorbereidende baarmoeder te zien en verder helemaal niets. K dacht dat ze maar wat kletste en dat er een vruchtje gezeten had en dat mijn lichaam deze zwangerschap aan het afbreken was maar niets bleek minder waar, 2 weken later bleek ik 7.3 te zijn en hadden we een kloppend hartje bij de gynaecoloog! Vond het heel apart want schijnbaar heb ik met 3 weken al positief getest dan De gyneacoloog is een specialist met alle termijnen rondom zwangerschap terwijl een VK vaak vanaf een week of 8 kennis maakt met een zwangere vrouw. Ik hoop dat mijn verhaal je misschien een beetje het gevoel kan geven dat het toch wel echt goed KAN zitten. Ik duim heel hard voor je!
Vanmorgen bij de gynaecoloog geweest en het is niet goed. Heb net besloten vanavond nog met de tabletten te beginnen. In ieder geval bedankt voor jullie reactie.