Hoi dames! Helaas vanmorgen een erg rot telefoontje gehad.. We zijn al een lange tijd bezig met ICSI (na IUI) en we hadden 2 cryo's in de vriezer.. die zouden vanmorgen terug worden geplaatst. Om 8.15 werd ik gebeld met het nieuws dat ze 1 embryo hadden ontdooid, maar deze was helaas niet goed ontdooid en dus geen tp Allereerst was ik vrij verbaasd en eigenlijk ook wel wat boos. Ze zouden er namelijk 2 ontdooien!! Die vrouw gaf aan dat er dan een miscommunicatie is geweest en bood haar excuses aan.. sja daar heb ik nu veel aan ja! :x Ik kan pas volgende cyclus weer een tp krijgen. Die vrouw gaf aan dat als ik ongesteld wordt ik weer mag bellen,, uit frustratie gaf ik als antwoord dat ik onderhand al wel wist dat ik dan moest bellen... Mijn man en ik kunnen het eigenlijk niet meer aan.. teleurstelling op teleurstelling, jaar in jaar uit. Constant andere mensen feliciteren en jij blijft altijd op dat wachtbankje. Wie heeft er nog meer met dit gezeten en is gestopt of juist doorgegaan??
Wil je even een knuffel komen geven! Beroerd hoe het liep in het zkh zeg! Hier is de wens voor een kindje nog steeds groter dan de teleurstellingen.. maar kan me voorstellen dat je gewoon heel moe bent van alles. Misschien is dit de tijd voor een maandje (of maandjes) pauze om op te laden en dan weer vol goede moed er tegenaan? Sterkte
Wat een enorme teleurstelling en wat een pijnlijke fout van het ziekenhuis! Ik kan je niet helpen met je vraag, maar denk wel dat je bij een kinderwens vaak uiteindelijk toch de kracht vindt om door te gaan. Heel veel sterkte!!!
Pfff wat een gedoe zeg en wat naar dat het zh jullie verkeerd heeft begrepen!! Bij mijn eerste ICSI was er een verse TP en waren er twee cryo's over, dag vd TP hoorde ik dat beide waren overleden...dus weet hoe je je voelt meid Hier ook 3 zwangeren in de omgeving die bijna moeten bevallen, maar blijf positief...ooit is het jullie tijd!!
Ja echt een hele lullige fout waar wij helaas behoorlijk de dupe van zijn... we hadden een tijdje rust gehouden voor deze behandeling. Zat ik eindelijk weer goed in mijn vel.... en idd je verlegt je grenzen constant,, ik denk dat we nog doorgaan alleen eerst even bijkomen, van de emoties dan
Jeetje wat balen zeg! Wij hadden het na de tweede icsi poging eigenlijk ook een beetje gehad, wij zijn toen wel doorgegaan en als ik nu een eerlijk antwoord mag geven zou ik zeggen, stop (even) neem even rust en luister naar je lichaam en naar je hoofd. In je hart wil je namelijk alleen maar verder, omdat je toch zo graag dat kindje hebt. Wij zijn na de laatste poging in een heel diep dal gekomen, waar we nu langzaam een beetje aan het uitkrabbelen zijn, maar als ik dat toen geweten had... Heel veel sterkte ermee!
Het is ook veel te zwaar allemaal! En elke keer je grenzen verleggen is ook iets wat erbij hoort helaas... Wij hadden vantevoren afgesproken dat we hooguit zes keer icsi zouden doen. Wel hebben we een pauze van een half jaar gehad tussen icsi drie en vier, mijn lichaam moest een herstelperiode hebben, die rothormonen mijn lichaam uit en me weer even mezelf kunnen zijn, zonder naalden, ziekenhuizen en een rothumeur! Icsi vier was voor ons de goede en heeft ons een mooie dochter gegeven. Waar de grens ligt om te stoppen is voor iedereen anders, maar verlies jezelf en je relatie niet uit het oog! Veel succes
Heftig mus! hoop dat het snel beter mag gaan met jullie!! Tis allemaal behoorlijk heftig, had ook nooit gedacht dat het zo zwaar zou zijn eigenlijk! Sjak, jij wel een mooie dochter zie ik! Icsi vier? hebben jullie die zelf betaald of hadden jullie in eigen cyclus? Hier besloten om toch verder te gaan... we hebben nog 1 cryo, maar we willen graag de laatste volledige poging doen ivm manlief zijn werk, anders zou het pas januari/februari worden en het vertrouwen in 1 cryo is er ook niet echt... heb net gebeld, maar ze wist niet of dat kon: beginnen met een volledige poging als er nog een cryo is ingevroren. Dus ze gaan me nog terug bellen.
Over het algemeen is het zo dat je eerst de cryo's helemaal moet opmaken. Maar misschien wordt er een uitzondering gemaakt, omdat je er nog maar eentje hebt. Ondanks alle tegenslagen en teleurstellingen willen wij altijd elke kans aangrijpen, die ons geboden wordt. Eerder stoppen is voor ons dus nooit een optie, hoe erg je er soms ook doorheen zit. Stel dat het niet lukt, terwijl je nog een aantal behandelingen te gaan had, zou je jezelf dat dan kwalijk nemen achteraf? Zou je later dan denken: Had ik nu die allerlaatste ICSI ook maar gedaan, misschien was die wel gelukt? Als je van jezelf weet dat je later spijt zou krijgen, dan zou ik doorgaan met de behandelingen. Ben je er echt helemaal klaar mee en kun je gewoon niet meer, en kun je er definitief een punt achter zetten, dan zou ik ermee stoppen. Op die manier denk ik altijd, als ik ergens een beslissing over moet nemen. Maakt niet uit of het om vruchtbaarheidsbehandelingen gaat, andere medische behandelingen, dagelijkse dingen, relaties met mensen. Je moet er zelf achter kunnen staan, nu en in de toekomst. Dat je later niet denkt: Had ik maar... Heel veel succes & sterkte. Ik hoop dat je snel met de volgende ICSI mag beginnen en dat het dan wel een mooi resultaat oplevert!
Dank je! Ik vind haar ook zooooo mooi! Haha Ja de vierde gestimuleerde zelfbetaalde poging was raak. Wij zouden doorgaan tot zes, dat hadden we vantevoren al als limiet gesteld. Je moet hier natuurlijk wel de middelen voor hebben, maar stoppen om een paar rotcenten was voor mij geen optie! Ik denk ook wel dat je eerst je cryo moet gebruiken, maar januari zou toch mooi zijn? Je lichaam laten herstellen is ook fijn hoot, even jezelf zijn een borrel drinken en in het nieuwe jaar weer starten... Ik wens iedereen dit geluk toe en het is het waard ondanks dat de behandelingen heeeeeel zwaar zijn.
Jippie, dit is precies waarom we toch hebben besloten door te gaan! we hebben nog een kans en wie weet, dus we grijpen hem met beide handen aan Sjak, fijn dat je dat zo kon doen.. helaas hebben wij niet de 'middelen' om zoveel behandelingen te kunnen vergoeden. Niet dat we het slecht hebben, want we hebben het gewoon goed saampjes, maar het is ook niet dat we zo dat hele bedrag ophoesten! En januari is opzich prima.. tis lang wachten, maar idd.. misschien is mijn lichaam er dan weer helemaal klaar voor!! We gaan in oktober nog lekker een weekje op vakantie, zijn we aan toe! en dan in november plaatsen we de cryo terug, aangezien we idd die eerst moesten laten terugplaatsen alvorens we een nieuwe poging konden starten.. en de maanden ertussen, proberen we gewoon nog op de oude manier.. de natuurlijke manier!! wie weet... niet dat ik me daar op ga focussen want vertrouwen heb ik daar niet in
Fijn! Lekker een weekje weg, dan een cryo, wie weet? En misschien wel via de natuurlijke weg?! Daar vertrouw ik ook niet meer op, maar je leest vaak dat de wonderen de wereld nog niet verlaten hebben. Ik denk dat ik het gewoon raar zou vinden, als ik zonder naalden, dokters, etc zwanger zou worden.... (maar liever wel natuurlijk) Blijven duimen draaien en blijven geloven dat het lukt!
niet opgeven meissie!!! Ik weet je komt in de ene teleurstelling na de andere teleurstelling terecht, op den duur heb je gewoon geen moed meer over... Daarom raad ik je aan om eventjes te stoppen, als is het maar een maand of 3, 4, gewoon om je lichaam tot rust te laten komen. Ga desnoods ook eens langs bij een acupuncturist ofzo. Dat heb ik nu ook gedaan, ze zei dat mijn lichaam koud was en vol spanningen zat. Ik moet nu pilletjes nemen om alles te verbeteren en de doorbloeding te helpen en even rust nemen. Want zo lukt het ook niet zegt ze. Natuurlijk heb ik nu ook weer een tegenslag gehad, opeens een cyste in mijn eierstok, maandag geopereerd geweest, nu 3 maanden inspuitingen om in overgang te raken. Om de eierstokken te kalmeren...Dus ik moet zowiezo eventjes een pauze in lassen. Als je lichaam zich niet goed, dan kan er zich geen embryootje in nestelen! Neem de tijd voor jezelf doe leuke dingen, tracht er niet aan te denken, ik weet het is moeilijk overal zie je baby's, vriendinnnen die bevallen of zwanger zijn, vreselijk is dat, maar toch laat het langs je liggen en binnen enkele maanden terug opnieuw en wie weet, dan lukt het misschien wel... Ik wens je heel veel sterkte, ik weet zo goed hoe jij je voelt! Dikke knuffel!!! xxxx