Hallo allemaal ! Moet hier toch eens van me af schrijven. Mijn schoonmoeder is namelijk ietsje te bemoeizuchtig Ze heeft altijd al vervelend gedaan bij mij, als ik iets zei zou ze me gelijk geven en als ik dan naar wc ging-waar je alles hoort- zat ze tegen mijn vriend te rOepen over mij en mijn beslissingen. Heel vervelend dus na 8 jaar. Nu ik zwanger ben stelt ze elke keuze van mij in vraag. Ze zal mij dus bvb vragen hoeveel dekentjes ik in de koets ga leggen en als ik daarop antwoord dan zal ze nu lichtjes geïrriteerd antwoorden hoe het volgens haar moet en daarna hoor ik haar in de keuken roepen tegen haar man over mijn antwoord Daarstraks vertelde ik dat ik een Babyborrel geef na de doop met sandwiches enz. Zij geschokt dat ik dat ging doen want zij wou een feestje geven en de zussen van de opa en die hun dochter uitnodigen(ken hun niet) en iets klein doen... Ik dus geïrriteerd en gezegd da ze me hier niks over gevraagd had en dat ik wel een feestje ga geven omdat ik dan iedereen kan uitnodigen(en ineens vanaf ben ) ga ik even weg en zit ee grote ruzie te maken met haar man dus weer over mijn beslissingen.was ze kwaad omdat ze denkt dat ik het niet kan betalen enz. Dus de hele tijd mij opjagen en ik probeer me in te houden maar het wordt elke keer erger. Ze beslist dingen en vertelt me niets en als ik dan mijn plannen vertel is ze kwaad. Ik wil bvb de kleine dopen na een maand en zegt ze dat ik dat pas na drie maanden moet doen. Het doopkleedje van mijn vriend heeft ze ook subtiel opgedrongen aan mij zonder echt iets te vragen. Toen ik haar vertelde dat ik mijn kind drie dagen naar de crèche wilde laten gaan werd ze kwaad en begon te zagen dat ik niet eens weet of ik mijn werk dan nog heb,dat ik zoveel geld niet heb,dat ze dacht dat zij mocht babysitten als ik ging werken enz enz... Offin ik vroeg me af hoe jullie hiermee omgingen ? Ik sta op het randje van ontploffen maar wil niemand kwetsen. Aan de andere kant wil ik serieus genomen worden en niet van 'och komt door die hormonen ' Aan mijn vriend heb ik niets want dat is een sok en heeft geleerd zijn mama te negeren. Groetjes!
Ach jeetje daar ben je mooi klaar mee. Kun je het er niet een keer met haar over hebben? Dat dit jullie kindje is en dat ze daar geen beslissingen over hoeft te nemen? Dat je het waardeert als ze meedenkt, maar dat dat niet betekend dat het ook zo zal gebeuren. Het lijkt wel alsof zij een kindje krijgt
Ik ken dit problem niet. MIjn schoonouders voelen niet de behoefte om zich met ons te bemoeien (of in ieder geval het te uiten). Ze komen elke week oppassen en we hebben nooit problemen. Mijn man en ik zijn volwassen mensen en zo behandelen ze ons ook. Een enkele keer hebben ze een tip en zo brengen ze het dan ook. Prima. Ik denk dat men zoveel ruimte neemt als dat ze denken dat er is. Kijk eens naar je zelf: hoeveel ruimte geef jij / geven jullie? Iets opdringen kan niet.. je kunt je wel iets LATEN opdringen Waarom trek je je dingen aan? Je bent toch een volwassen vrouw? Laat dat merken en laat geen ruimte voor ongewenste bemoeienissen en zorg er voor dat je samen met je partner op één lijn zit!
Gewoon vertellen dat je het fijn vindt dat ze tips geeft, maar da je ook dingen op je eigen manier wilt doen. Begrijpt ze het dan nog niet? Dan zou ik wat minder subtiel zijn. Heb hier overigs geen last van schoonmoeder maar van mijn eigen moeder, zucht.
Heel, heel duidelijk zijn. Het is JULLIE kind, en haar kleinkind. Niet haar kind, dus ze heeft niets te zeggen. Punt. Dan maar iemand kwaad maken, maar hoeveel dekentjes jij gebruikt, wanneer jullie dopen, wat de kleine dan aan heeft en waar de kleine heen gaat als jullie werken zijn is JULLIE beslissing. En verder doe je je man na, de negeerstand. Maar wees over dit soort dingen duidelijk, dit word groter en groter en uiteindelijk barst de bom, Succes! Ik word er al kriebelig van
Praat met je man? Wat zegt hij hierover..... en gelijk goed aangeven dat jullie beslissen wat er gebeurt....
Jeetje dat is wel heel erg vervelend natuurlijk, kan me je gevoel heel erg goed voorstellen. Ik zou er ook gefrustreerd van worden en als ze het op hormonen zouden gooien zou ik helemaal kwaad worden! Ik denk dat wat hierboven staat goed is, het is JULLIE kindje en ook JULLIE beslissingen, daar heeft zij niks over te zeggen. Je kan met je man praten zouden jullie goed op een lijn zitten en samen een front zijn.
Ik kan het woord " schoonouders " niet over mijn lippen verkrijgen ... Hier al jaren geen contact meer met hun ... Omdat de koek echt op was .. Een tip praat met je man en zorg dat je op 1 lijn blijft zitten met je man dat is zoveel waard!
Hier ook een schoonmoeder die zich met alles wil bemoeien maar inmiddels doet ze dit niet meer bij ons. Toen wij gingen samenwonen 3 jaar geleden. Bemoeide ze zich met alles maar dan ook echt met alles. Ik irriteerde me hier mateloos aan en mijn vriend gaf hier ook niet zoveel om en vond het soms zelfs handig. Hij was ook gewend om haar gedrag te negeren. mijn ouders doen dit niet dus ik was dit totaal niet gewend. uiteindelijk is het hier tijdens het klussen de bom gebarsten en is ze huilend naar huis gereden na een uurtje stond ze met de broer van mijn vriend op de stoep. Hij vond het nergens op slaan dat ik zo tegen zijn moeder deed. Praten ging toen niet, ik heb ze schreeuwend ons huis uitgestuurd. Ik was echt woedend. Daarna zijn we hebben we een goed gesprek gehad en is het een stuk minder en heeft ze haar handen vol aan de broer van mijn vriend. Een echt mama's kindje. Die er zelf ook achter kwam wat zijn moeder veroorzaakt tijdens het huizen zoeken. Ze is nu wel heel betrokken bij de zwangerschap maar bemoeit zich niet meer met onze keuze. Ze belt steeds nog wel elke dag maar vl neemt dan altijd op. Nu is ze helemaal gespannen en vraag iedere keer en hoe gaat het??? Ik zou zeggen probeer een goed met je vriend te praten, hij is degene die ook tegen zijn moeder in moet gaan. Moeders kunnen dit van eigen kinderen vaak beter hebben dan van schoondochters. Hij moet jou in ieder geval wel steunen in deze situaties. Het is jullie kind dus jullie keuzes en probeer de onbelangrijke dingen te negeren ook al kan dit heel lastig zijn. en ja je hormonen spelen ook mee. Hier kon ik mijn schoonmoeder de eerste maanden totaal niet uitstaan en werd al kwaad als de telefoon ging terwijl ik haar gedrag inmiddels wel kon negeren. in ieder geval veel succes
Als ik alle tips hier samenvoeg denk ik dus dat ik als ze nog iets vraagt ik best kan zeggen :'dat zullen wij beslissen als het eraan komt'(bvb de naam,of doop,babysitten enz) Als ze dan irritant doet over mijn antwoord,gewoon zeggen dat wij weten wat het beste is voor ons kind en voor onszelf. Ik heb met mijn vriend gepraat net en die vind het allemaal normaal zijn. Heb hem duidelijk gezegd dat als hij in het vervolg niet opkomt voor zijn kind/mij dat ik dan niet meer naar zijn ouders ga wegens teveel stress. Ben ook wat kwaad geworden en gezegd dat de vader van mijn kind recht in zijn schoenen moet staan en ook op 1 lijn met mij ivm opvoeding. Hij is wat overdonderd en ja hij haat confrontaties (mamaskindje) laat zelf na 4 jaar samenwonen nog steed zijn goede kleren wassen door mzmz want ik laat alles krimpen volgens hem en zijn mama (meneer was bijgekomen hallo) maar doet hij dit niet ga ik mijn ding zeggen waar ze bij zijn en vertrek gewoon daar. Was net aan het denken(ja ben wat opgejaagd) aan andere momenten met zijn moeder. Ik herinner me net dat ze geïrriteerd was toen ik zei dat ik borstvoeding ging geven! Ik vind dit persoonlijk het beste (als ik het kan) maar zij heeft haar zoon flesvoeding gegeven dus waarom ik niet en vooral...omdat ze geen flesje zou kunnen geven. Heb gezegd dat ik ga afkolven voor de nachten en ons kind wel een flesje gewend zou worden (ook voor de crèche) dus ze kan het wel doen! En toch zelf dan was ze niet blij :s ze heeft nu ook ineens een tupperware doosje voor flesvoeding poeder gekocht! Zeg ik vriendelijk dat ik hier niets mee kan doen zegt ze dat er een grote Kans is dat ik geen melk aanmaak( grappig dat ik sinds gisteren al lekkende borsten heb) of dat de kleine sowieso vanaf 6maanden bijvoeding krijgt. Mijn kind zal zolang hij wilt moedermelk krijgen!maar ja (whaa ik jaag me te fel op nu ) Volgende week weten we het geslacht, maar ze noemen mijn kind al naar een meisjesnaam die zij hebben gekozen(uit onze favoriete lijst wel) Maar idd vanaf nu ga ik gewoon zeggen 'dat zien mijn vriend en ik dan wel' als ze iets vraagt en ik ga lekker zelf een doopkleedje zoeken!! Dan zeg ik wel dat ik het totaal vergeten was en dit toch wel ook heel mooi is,niet soms? Ja zo gaan we het doen. Mijn eigen ouders zijn meer met hunzelf bezig en die van mijn vriend zijn dan weer teveel met 'hun baby' bezig En nog zoiets wat ze jaren doen...bij het binnenkomen is het eerste wat zijn mama tegen hem zegt: wat heb je nu weer aan zo vuil en ongestreken! En hoe zie je eruit ! Ben je bijgekomen? En dit is dus ook kritiek op mij aangezien ik zijn (meeste) kleren was en eten maak...pfffff schoonmonsters
Ik heb zo'n vermoeden dat tijdens je zwangerschap de bom nog een keer gaat barsten als ik dit zo lees.
hahaha... ik denk dat je helaas gelijk hebt elke week heb ik het gevoel of ik meer en meer voor mezelf opkom(en dan denk ik van 'wauw heb ik dat toch gezegd?') maar ik denk dat ik het gewoon slim moet aanpakken en gewoon rustig blijven en haar juist geen ruimte geven voor zich te moeien. ik jaag me teveel op aan haar, terwijl ik gewoon rustig moet blijven en vriendelijk knikken en zeggen 'wij doen het zo,maar jou manier had ook gekund' (MAAR GAAT LEKKER NIET GEBEUREN. denk ik dan in mezelf ) want zoals ze zeggen hier, je LAAT je iets opdringen terwijl ik evengoed 1 woord kan zeggen, 'nee' heb nu een week om me voor te bereiden voor de volgende keer(elke zondag gaan we naar haar) dan geeft ze (blijkbaar) een feestje om het geslacht bekend te maken bij de schoonfamilie.(donderdag weten we het) moet nog helemaal zen worden
Ik heb het vermoeden dat ik die schoonmoeder zelf achter het behang zou plakken en vriend erbij Hahahahaha!
Ik kan me helemaal indenken hoe jij je voelt. Mijn schoonmoeder was niet blij met mij en dat is uitgelopen op een ruzie. Ze heeft toen meer dan een jaar niet gesproken tegen mij zelfs niet toen de kleine geboren was. Nu is alles anders. Ze is poeslief en koopt bijna alles voor me. Ik zou proberen geen ruzie te maken maar ook zeker niet over je heen laten lopen. Kun je niet eens met haar rond de tafel met een onpartijdige 3e persoon erbij. Soort van bemiddelen. Haar laten weten wat je wil en wat je absoluut niet wil en haar daarin duidelijk maken dat wat ze zegt soms kwetst. Haar laten weten wat je zelf wil voor jullie kindje en dat adviezen welkom zijn zolang ze zich niet opdringt.
ZIJ geeft een feestje om het geslacht van JULLIE baby bekend te maken?? Je zou toch bijna hopen dat ze op de eerste echo het geslacht niet zien en je nog een keer terug mag en het hele feestje in t honderd loopt.
Inderdaad verstandig je vriend duidelijk te maken dat jullie samen een lijn trekken. En ach, dat die bom barst is misschien nog niet eens verkeerd. Het lucht wel ff goed op, bij jou. Succes
Tja, jammer dat je man/ vriend niet echt op 1 lijn staat met je. Kun je geen compromie sluiten ofzo? Wat maakt het uit 2 feestjes, vind het wel leuk dat ze dat graag wil doen. Namen,bv etc. Heeft ze niks mee te maken, jammer dan da ze geen flesje kan geven ,een kind krijgen draait nou eenmaal niet om haar... En idd wat afstand nemen kan misschien ook geen kwaad alhoewel ik er nie tegen zou kunnen dat ze zo over mij tegen mijn man zou praten als ik er niet bij ben. Misschien eerst even een goed gesprek met je man/ vriend? Zorg maar eerst dat jullie op 1 lijn komen, is ook beter voor de baby later je schoonouder zijn van latere zorg. Lastig hoor! Stertke, maar laat je vooral niet gek maken!
Je hormonen niet onderdrukken nu is het je kans... Nee grapje. Maar misschien eens lekker van je afbijten van blaf blijf van mij af.. Straks als je kindje geboren is en ze doet weer zo komt er een leeuw in je los van BLIJF af af af.. Zie dat je van België bent en jullie wat meer dingen voor je zelf houd maar doe het dan maar op zijn Hollands een keer laat je mening horen luid en duidelijk. Na dat je dat gedaan hebt zeg je. Van je mag dit en dat wel en dit en dat NIET. Duidelijk.... En een zin van je eerste post.. je man heeft geleerd zijn moeder te laten kletsen misschien moeten jullie dat meer doen. zijn zijn kleren met kreukels zeg je houden wij van ect ect.