Zoals de titel al zegt.. zo gauw ik er aan denk of zo gauw mijn vriend of iemand anders er over begint dat ik straks borstvoeding moet geven, dan blokkeer ik helemaal.. krijg de nare kriebels in mn buik en wil er niks over horen. Ik heb geen flauw idee hoe het komt, maar vind het wel heel vervelend en zie het dan ook helemaal niet zitten. Het is zelfs zo erg dat ik geen enkele aanraking aan mijn borsten verdraag nu.. al is het van de douche of bij het omkleden of wat dan ook.. ze zijn wat gevoelig (das normaal weet ik) maar ze voelen net of ze niet van mij zelf zijn, ik haat ze, terwijl ik altijd best trots op ze was.. ik vind het allemaal vreselijk. Mijn vriend begrijpt me niet.. hij heeft zoiets van ja, daar heb je die dingen voor gekregen hoor als vrouw en iedereen doet het dus wat is het probleem nou? Ik weet ook wel dat hij gelijk heeft, maar ik kan niks aan mijn gevoel doen. Ik heb zelf als baby alleen maar de fles gehad, omdat mijn moeder langdurig erg ziek is geweest na de bevalling. Ik vraag me af of dat er misschien iets mee te maken kan hebben? Ik wil mijn kleintje straks niks te kort doen.. pff lastig allemaal.
Het komt me gedeeltelijk bekend voor. Ik wil mijn kindje heel graag borstvoeding geven, en dat ga ik ook zeker doen/proberen. Maar ik voel me toch wel een beetje ongemakkelijk bij het idee. Ik denk dat dat misschien wel weg zal gaan op het moment dat je daadwerkelijk gaat voeden.
Tja ... lastig. Het is moeilijk om iets aan dat gevoel te doen, ik denk zelfs dat hoe meer je het gevoel hebt dat het moet ... het je alleen maar meer gaat tegenstaan. Dus ik zou je er vooral niet te veel op vastpinnen. Lees je in als je dat wilt (is wel slim), doe eventueel een cursus en verder moet je het denk ik maar zien als je kindje geboren is en in je armen ligt. Misschien dat je dan door alle oergevoelens die aversie kwijt raakt. Maar tegen je gevoel in of met weerzin BV geven, gaat denk ik niet werken (en is ook niet wenselijk denk ik). Dus mijn advies: bereid je voor op BV, maar zie het niet als moeten ... en je vriend heeft makkelijk praten want die heeft geen tieten en geen last van hormonen die door zn lijf gieren. Tot slot: geniet vooral heel erg van je zwangerschap! (en ik wilde ook geen handen aan mn tieten tijdens de ZW, gaat weer over )
Ik ben het helemaal met Salapio eens. Laat je heel erg goed voorlichten over borstvoeding, misschien een cursus doen. Als je er daarna nog steeds zo over denkt, zou ik als ik jou was, niet aan borstvoeding beginnen. Als je je er zo ontzettend ongemakkelijk bij voelt. Maar wie weet, als je beter weet hoe het allemaal precies werkt, dat je weerzin dan verdwijnt. En als je het eigenlijk wel de moeite zou vinden om bv te geven, kun je nu dus de voorbereiding doen om je kansen zo groot mogelijk te maken dat het je toch gaat lukken. Wie weet, als straks je kindje op je buik wordt gelegd, dat je het juist wel wilt en het alleen maar natuurlijk vindt... Dan kun je de beslissing nog steeds maken. Maar als je de beslissing voor flesvoeding maakt hoef je je geen minder goede moeder te voelen hoor! Succes!
Wat is nu je idee erbij dan ? Zou je openbaar voeden niet leuk voeden, of voeden in het algemeen, of het idee dat jij dan "altijd zou moeten", of ben je bang dat je sexueel raakt opgewonden, of heb je iets (naars)meegemaakt waardoor je zo over je borsten denkt, of ben je ergens bang voor bijv lekplekken ?
Weet je, je bent niet de enige! Het komt vaker voor dan je denkt, en het zou idd heel goed met je verleden te maken kunnen hebben. Ik denk dat heel belangrijk is dat je accepteert dat je kindje borstvoeding drinkt, omdat JIJ dat aan je kindje kan geven. Jij als mama maakt uit jouw bloed, eten voor je baby. Baby's worden geboren met een natuurlijke zuigrefex, je borsten scheiden een geur af, wat je baby lokt: HIER moet je zijn, zeggen ze eigenlijk, soms gevolgd door stuwing of lekken. Dit is een natuurlijk *lok*signaal. Maar in je hoofd, kan je dit natuurlijk heel anders ervaren. Het is belangrijk te accepteren dat je nu eenmaal gemaakt bent om te voeden ( uitzonderingen daargelaten), en dat idee moet je wel kunnen aanvaarden. Als je dat moeilijk vind, stel ik voor dat je eens praat met iemand die verstand heeft borstvoeding. Iemand die begrijpt wat faalangst inhoud, en hoe dat in relatie met jouw verleden staat. Zo iemand is een erkend Lactatiekundige. Zij zijn gespecialiseerd in borstvoeding,maar ook in het psychische aspect van borstvoeding geven. Lactatiekundigen zitten veelal in het pakket van je zorgverzekeraar, en worden dus vergoed. Een zeer goede lactatiekundige is de vrouw achter de volgende website: www.eurolac.net Zij kan ook via de mail je vragen beantwoorden en een inschatting maken van je gevoelens en vragen. Weet je , borstvoeding is heel natuurlijk, maar niet vanzelfsprekend. Ik vind het heel goed van je dat je je twijfels en vragen kenbaar maakt. Als je er niet iets aan zou willen doen, zou je er niet mee aan de slag gaan. Maar zoals gezegd probeer er achter te komen waarom je zo'n moeite hebt met het idee van borstvoeding geven, en maak dan een beslissing. Je moet achter iedere beslissing staan die je neemt. Verder raad ik je aan om de site: www.borstvoeding.com te lezen. Daar staat heel uitgebreid uiteengezet over hoe,wat,waar,waarom enz. m.b.t. borstvoeding.
Ik sluit me ook helemaal bij Salapio en Miez aan. Goeie voorlichting kan nooit kwaad. Lees er dus nog eens wat over en als je dan nog steeds weerzin voelt, laat het onderwerp dan voor nu lekker rusten! Je hoeft nu nog niet te beslissen, geniet nog maar lekker van het zwanger zijn. Als straks je kindje op je buik ligt kun je altijd nog kiezen voor borstvoeding. Misschien wordt mijn volgende opmerking door sommigen als vloeken in de kerk beschouwd , maar als je het echt niet wilt en er zo'n weerzin tegen voelt, dan is er geen man overboord. Flesvoeding is heus een prima alternatief voor borstvoeding. Als laatste zou ik je nog willen meegeven (maar ik ben zelf psycholoog dus misschien enigszins bevooroordeeld) dat als je echt heel veel last hebt van negatieve gevoelens over je borsten en borstvoeding, je eens met iemand kan gaan praten. Absoluut niet omdat je nou zo nodig borstvoeding moet geven, maar omdat je zelf schrijft dat je er toch wel erg mee zit. In ieder geval nog een fijne zwangerschap en succes met de bevalling !
Misschien komt het door de hormonen? Iets uit het verleden? Iets wat je misschien niet op het forum wil gooien, het enige advies wat ik je kan geven is dat je naar jezelf kijkt wat voor jou de reden is dat je er zo over denkt, misschien denk je er straks als de baby er is wel totaal anders over en voelt het alsof het gewoon zo moet zijn en geef je instinctief ineens borstvoeding zonder er bij over na te denken. Hoe het ook zit, er zijn genoeg instanties waarbij je met je vragen en dergelijke terecht kunt, maar onthoud wat Sellie ook al zei, als het je ook straks zo blijft tegenstaan is het een mooi gegeven dat we in een rijk land als Nederland wonen en dat we de keuze hebben om flesvoeding te geven waar ze net zo groot van worden hoor. Probeer je niet al te druk te maken nu al, laat het gewoon over je heen komen, en kijk wat je gevoel zegt als de baby er straks is, je kan nog raar staan te kijken hoe je gevoel zo ineens kan veranderen.succes meis
Wat ik allemaal vroeg kan heel prive zijn maar wat ik eigenlijk bedoel is wat mamatje24 in haar eerste 2 zinnen zegt.
Goed voorbereid zijn op borstvoeding en je moet er ook 100 procent achter staan om het te geven. Als je twijfelt is flesvoeding ook een goed alternatief ... als je je onprettig voelt met het voeden als er bijvoorbeeld visite is ga je ff ergens anders voeden waar het lekker rustig is bijvoorbeeld op het slaapkamertje of jullie slaapkamer.. mensen houden er heus wel rekening mee.. mijn vriend vind het niet zo prettig als ik met de borsten bloot lig in het bijzijn van mensen.. ik ga dan altijd ff op mijn slaapkamer voeden. Je kan ook kolven zodat je zelf ook ff rust heb en je man of visite het ook kan geven.
Misschien dat je als je zelf graag wil dat je baby borstvoeding krijgt, kunt gaan afkolven? Er zijn er meer dan genoeg die geen live borstvoeding geven, maar afgekolfde moedermelk. Hoe dan ook, wat je ook kiest, op beide wordt je kindje groot. succes meid, gelukkig heb je nog even om je er in te verdiepen. Gelukkig is het een luxe probleem om het zo maar even wat simpel te noemen. Je hebt de keuze om de baby straks aan de borst te leggen, je hebt de keuze om af te kolfen en de fles te geven, of je geeft gewoon poedermelk. Wat je ook kiest, zolang het met liefde gegeven is, is het toch goed.
Ik wilde gewoon even zeggen dat ik het zo stoer van je vindt dat je je vraag zo stelt! Want het is niets om je voor te schamen, alhoewel anderen dat misschien wel zo ervaren. Mijn advies zou ook zijn om je zo goed mogelijk te laten voorlichten, zodat je straks - als je baby er is - een zo goed mogelijk afgewogen keuze kunt maken. Als je dan kiest voor borstvoeding, flesvoeding of een combi hiervan, dan sta je er in ieder geval helemaal achter. Bijzonder trouwens dat je partner zo positief is over borstvoeding; dat mag je ook als een cadeautje zien, want er zijn ook genoeg mannen die hun vrouwtje helemaal niet zo (willen) steunen bij het geven van borstvoeding. Sterkte met alles!
Toen ik net zwanger was riep mijn vriend ook al meteen dat "we" borstvoeding zouden gaan geven. En ik had toen ook echt zoiets van ja hee ik weet niet of ik dat wel wil en jij kan dat niet voor mij beslissen want ik moet het toch doen. En gaandeweg de zwangerschap raakte ik steeds meer aan het idee gewend maar riep ik steeds maximaal 3 maanden want afkolven dat leek me niks. En nu is mijn zoontje ruim 9 maanden en ben ik wat aan het afbouwen maar 's ochtends en 's avonds krijgt hij nog steeds borstvoeding. En ik vind het doodeng om er afscheid van te moeten gaan nemen. Dus wat ik eigenlijk wil zeggen is dat je visie op dingen heel erg veranderd als je kindje er eenmaal is.
@Nemo: weet niet precies waar je je vragen vandaan haalt, maar wat ik lees in het verhaal van Dinky is bij lange na niet zo oppervlakkig als wat er blijkbaar bij jou opkomt.
Wat vervelend voor je dat het zo'n probleem aan het worden is. Er staan inderdaad al goede tips tussen. Ik zou zeker een bv-cursus gaan volgen. En aangezien je nu ook echt problemen ervaart met je borsten is het misschien ook een idee om (zwangerschaps)haptonomie te gaan doen. En misschien geeft het je rust als je je voorhoudt dat je nú nog geen beslissinge hoeft te maken. Hopelijk neemt dat wat druk weg. Nou ja zeg, wat is dit nu weer voor een reactie?!
@smarieke, zonder je te willen aanvallen moet je misschien nog even herlezen wat nemo schrijft, want naast de lekplekken die je misschien als oppervlakkig op kan vatten , heeft ze het ook over hele serieuze dingen.
? Ik zou zeggen, laat je goed voorlichten en laat het dan rusten, dan zie je wel verder als je kindje geboren is. Misschien denk je er dan heel anders over. Het komt goed hoe dan ook en anders is de fles een goed alternatief. Jij moet je er goed bij voelen dat is heel bijlangrijk.
Ik had nooit gedacht dat ik borstvoeding zou willen geven. Het idee stond me altijd enorm tegen. Uiteindelijk heb ik in mijn zwnagerschap besloten om het toch te gaan proberen, omdat het toch het beste is voor je kindje (hoewel het op flesvoeding ook prima kan groeien!). Uiteindelijk vind ik het helemaal geweldig! Ik vind het heel fijn en bijzonder om zo met mijn kindje bezig te zijn en dat samen te delen. Tegen mijn eigen verwachtingen in. Ik zou nu echt niet anders willen en wil ook graag nog een tijd doorgaan. Bij mij is het dus vanzelf gekomen. Maar als dat niet gebeurt en het blijft tegenstaan, kun je overwegen om het gewoon niet te doen. Het moet wel prettig zijn voor jou. Het is wel belangrijk dat je zelf die keuze maakt, want jij moet het wel of niet doen. Gewoon afgaan op je gevoel. Je bent geen ontaarde moeder als je geen borstvoeding geeft. Natuurlijk, het is het beste en heeft veel voordelen, maar niet koste wat het kost. Flesvoeding is als aternatief ook goed. Probeer je er nu niet te veel druk om te maken, dat is zonde. Je kunt de beslissing ook uitstellen tot de geboorte van je kindje. Zoals de anderen ook al zeiden: informatie inwinnen en het dan gewoon even laten rusten. Liefs en groetjes, Esther