Hallo allemaal! Mijn vriend en ik zitten met het volgende: Voor volgend jaar 29 april hadden wij onze bruiloft gepland staan. We zouden er een groot feest van maken. Afgelopen weekend thuis gaan vertellen en nu komt schoonmoeders met een heel verhaal. Komt erop neer dat ze hier niet blij mee is, dat wij gaan trouwen....... Resultaat: wij willen ze niet meer op de bruiloft hebben. Vriendlief vind het alleen moeilijk om de bruiloft dan op de geplande manier door te laten gaan. We zoeken nu dus een middenweg. Geen groot feest, maar wel een dag om nooit meer te vergeten! Hebben jullie misschien tips? Groetjes, Dcukertje
Ik heb hetzelde gehad. Ook uiteindelijk geen groot feest dor familie omstandigheden, maar we hebben uiteindelijk wel een top dag gehad. We zijn toen 's avonds met een kleine groep lekker uit eten geweest, allemaal heel luxe en 's middags een receptie welke we door een cateraar hebbne laten verzorgen. Ik hoop dat je er toch uit komt en dat het de mooiste dag van je leven zal worden, want dat zou het natuurlijk wel moeten zijn!!!
Hoi Petra, bedankt voor je reactie! Hebben jullie de plechtigheid wel gewoon op vrijdag gedaan? En bijvoorbeeld de kerk erachteraan? Wij twijfelen echt heel erg. We denken erover om gewoon met zijn twee op maandag te trouwen.... Groetjes, Duckertje
waarom laten julile die mooie dag door je schoonmoeder 'verpesten' ??? ik snap dat het heel moeilijk is vooral voor je vriend dat zijn moeder het niet eens is met zijn keuze... als een moeder haar eigen zoon niet vertrouwd in het maken van zijn eigen keuzes,. dan moeten jullie daar verder niet over nadenken.. zo iemand is het niet waard.. ik zou gewoon een lekker groot feest geven.. het gaat erom dat jullie van elkaar houden, en niet wat schoonmoeder ervan denkt.. ik zou om haar mijn feest niet annuleren..
Waarom wil ze niet dat jullie gaan trouwen? Zonder reden kunnen wij natuurlijk moeilijk tips geven en krijg je al snel reacties dat "zulke mensen" het niet waard zijn blablabla...
Ze vind mij niet goed genoeg omdat ik uit de stad kom en hun uit een dorp... Verder wonen wij al een tijdje samen en dat is ook niet helemaal pluis... Ze is nogal gelovig, dus vandaar.... Groetjes, Duckertje
Nou ik zou mijn dag niet laten verpesten en gewoon trouwen zoals IK het wil.. En als hun er niet bij willen zijn op de dag dat hun zoon trouwt.. Zegt dat meer over hun als over jullie!
Vervelend zeg, een schoonmoeder die dwars ligt! Het is niet iets wat nog bij kan trekken? Wij hebben een soort van domper gehad doordat mijn tante ( Is altijd mn 2e moeder geweest toen ik kind was, we waren er kind aan huis, gingen met haar op vakantie enzo ) ruzie kreeg met mijn moeder en andere oom. Resultaat; veel spanning van te voren en uiteindelijk gekozen hun uitnodiging in te trekken. Hierdoor waren mn opa en oma natuurlijk van slag, terwijl ik daar altijd erg gek op was. Gelukkig is dit op de dag heel erg meegevallen, we hebben een heerlijke dag gehad, zijn op donderdag getrouwd omdat we niet op vrijdag/zaterdag wilden trouwen. Eerst foto's, toen gemeentehuis, kerk en daarna diner en receptie & avond. Mn opa en oma zijn na het diner weggegaan ivm hun leeftijd en uur reistijd. Ik zou dus denken; doe gewoon wat jullie het liefste willen! Is dat een feest, dan een feest! Of een groot diner met al je geliefden, of juist klein maar fijn?
Ik zou zeggen hou het feest zoals jullie het willen, is toch gewoon triest als je familie je niet steunt in je keuzes . Gewoon samen een mooie dag van maken en als zij daar geen deel van uit willen maken dan niet hun keus.
Ik ben het met jullie eens! Zo denk ik er namelijk ook over. Mijn vriend ziet het alleen niet zitten om het groots te doen zonder zijn ouders. Vandaar dat ik benieuwd was of jullie tips hebben om het klein, maar toch gezellig te vieren! Groetjes, Duckertje
Goh... Dit probleem hadden mijn ouders ook...mijn moeder kwam ook uit de stad, mijn vader uit een dorp... Maar dat was in 1970!!! Beetje een bekrompen gedachten van je schoonmoeder!!! Ik kan je helaas geen tips geven. Kan makkelijk zeggen dat ik het ook groot zou doen, omdat je moet doen wat jullie willen, maar kan me ook voorstellen voor je vriend dat het toch minder is zonder zijn ouders... Misschien dat jij een keer de stoute schoenen aan kan trekken en proberen met je schoonmoeder te gaan praten, dat het toch heel belangrijk is voor vriendlief dat ze erbij zijn?! (al snap ik ook dat je daar weinig behoefte aan hebt, maar misschien voor je vriend...) Sterkte! Liefs
wij zijn gewoon getrouwd, met een lunch s middags en s avond een party met receptie. Ons eerste plan was om in het buitenland te trouwen, ik zag me al helemaal in een trouwjurk op een exotisch strand staan, maar omdat bij ons de familie er wel absoluut wou bij zijn, zijn we maar tradioneel getrouwd.
Ik denk dat je vanalles kunt doen. Het is dan juist leuk om het heel dicht bij jullie zelf te houden. Ga je bijvoorbeeld heel graag in Frankrijk op vakantie, doe het dan in Franse stijl of in Frankrijk zelf. Als je veel van pretparken houdt kun je bijvoorbeeld in de Efteling trouwen en foto's maken. Of ga lekker 's avonds met een stel vrienden in je stamkroeg dansen...om maar wat te noemen. Ga uit van wat jullie belangrijk vinden, want klein hoeft helemaal niet te betekenen dat het minder feestelijk wordt. Misschien heb je juist voor een kleiner gezelschap meer per persoon te besteden en kun je dus wat luxer doen. Verwen jezelf bijvoorbeeld met een uitgebreide bruidssuite... Ik zou zeggen ga er eens goed voor zitten en plan de dag van je leven met de mensen die je er graag bijhebt (al is dat alleen je vriend en jijzelf) en geniet er ook van. Veel succes en plezier met de voorbereidingen!
Wij zijn op een donderdag getrouwd. We wilden het graag klein houden (gelukkig niet vanwege familieruzies). 's Ochtends naar het stadhuis geweest, daar achteraan zijn we bij ons in de stad naar een afternoon tea geweest. Rond een uur of half 5 bij ons thuis in de tuin champagne gedronken en wat kleine hapjes. 's Avonds in de tuin hadden we een bbq door een cateringbedrijf. Alles werd dus gedaan (ook het opruimen en afwassen). Vond het zelf erg fijn om 's avonds thuis te zijn omdat ons zoontje toen bijna 10 maanden was. Kon hij lekker in zijn eigen bedje. Voor ons was het een geweldige dag, ook omdat de dag verlopen is zoals wij het in gedachten hadden. Ik denk dat dat heel belangrijk is, dat jullie het vieren zoals je zelf graag wilt. Heel veel succes en plezier alvast!
Bedankt allemaal! Het is even tijd voor een update! Ik heb inderdaad al een paar keer overwogen om met zijn ouders te gaan praten. En ik heb dit inmiddels ook al een paar keer gedaan zelfs. Ik krijg dan eigenlijk weinig reactie. Dat hun niet zien wat ze fout doen en dat soort dingen... Dus mijn vriend heeft nu de stoute schoenen aangetrokken en is net vertrokken naar zijn ouders.... Hij vindt dat het tijd is voor een goed gesprek, omdat wij er teveel onder lijden.... Ben benieuwd.... Groetjes, Duckertje
spannend! Ik hoop zo dat het goed komt. Het is natuurlijk gewoon het mooiste om te trouwen met je ouders er bij. Ik snap dat je vriend een grote bruiloft dan niet meer helemaal ziet zitten omdat de plekken die bestemd zijn voor de ouders dan leeg blijven. Aan de andere denk ik dat jullie het gewoon moeten doen zoals jullie het willen, misschien trekken zijn ouders nog bij. Als jullie het op een andere manier doen krijgen jullie daar later misschien spijt van, je trouwt maar één keer! Mochten jullie het toch anders willen doen (en de bruiloft niet een paar jaar willen stellen, is natuurlijk ook nog een optie!) Dan zou ik er persoonlijk voor kiezen om naar een prachtig land te gaan en daar samen te trouwen op het strand, wel gewoon met jurk en pak. Als jullie dan terug komen kunnen jullie een diner houden met een knalfeest. Heb je toen je bruiloft gevierd maar het het pijnlijke moment dan je ja tegen elkaar zegt is niet die lege plek storend aanwezig~! Sterkte, en ik hoop in de eerste plaats dat het gewoon allemaal uitgsproken wordt. Weten ze dat ze anders niet welkom zijn op de bruiloft? Misschien hebben ze wel niet in de gaten hoe erg ze jullie gekwets hebben?