help me please ?

Discussie in 'De lounge' gestart door lievemama19, 28 aug 2007.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. lievemama19

    lievemama19 Fanatiek lid

    12 mrt 2007
    1.813
    1
    36
    goedemorgen...

    ik zal hieronder even mijn verhaal vertellen en zou willen dat jullie zeggen wat jullie ervan denken en wat ik ermee aanmoet... misschien dat het dan wat beter zou gaan.

    ik ben een jonge moeder van bijna 18 met een zoontje van bijna 3... ik heb nu iets meer dan 2 jaar een relatie...
    ik heb een moeilijk leventje achter de rug en heb heel erg veel moeite om mensen te vertrouwen. zaterdag ga ik verhuizen naar een begeleid wonen project in Zwolle samen met mijn zoontje en moet mijn vriend dus achterlaten. zie hem dan alleen nog in de weekenden. hij is nog jong en heeft ook zo zijn vrienden maar ook 1 hele goede vriendin. ik heb er veel moeite mee dat ik hem strax zo weinig zie en laat dat ook an hem zien. hij daarintegen laat het wel beetje zien maar kan er niet uit op maken dat ie het ook erg vind. nu vond ik gister in zijn telefoon een smsje naar die goede vriendin. hij stuurde haar dat ie blij was als het 1 september was (de dag dat ik ga verhuizen) waarop zij terugstuurde... heb er nu al zin in. ik schrok erg en dacht hetzelfde als wat jullie nu waarschijnlijk denken.
    ik heb hem hierop aangesproken en hij werd wel boos. hij zij dat hij het er met haar over had gehad en dat hij idd blij was als het verhuizen voorbijwas omdat het dan misschien beter zou gaan zonder problemen (heb nu op moment veel problemen gehad en nog steeds waardoor we geregeld ruzie hebben) ik was al heel lang bang dat hij als ik daar n zwolle zit naar een ander zou gaan en mij zou laten zitten. hij zegt zelf dat ie bij me blijft en nooit mij in de steek zou laten voor een ander. zijn gedrag is vreemd soms... hij doet vaak afstandelijk en bot.. maar het andere moment is hij lief. hij is ook een hele lieve papa voor ons kindje.
    nu heb ik aan de ene kant zoiets van hij spreek de waarheid en blijf bij me anders zou ie allang wegzijn met al die problemen en het is niet zijn zoontje maar ziet zijn eigen wel als de papa, hij steunt me vaak genoeg. maar de andere kant voel ik me twijfels en ben ik bang dat ie toch bij me weggaat. die vriendin ziet haar vriend ook alleen in het weekend dus ze kunnen doen wat ze willen.. zonder dat wij het weten. Nu is hij dus gister bij me weggegaan en is boos omdat ik hem niet vertrouw, ik vind dat moeilijk en weet niet wat ik moet.... kunnen jullie me alsjeblieft helpen? wie kan me raad geven? geruststellen? wat zou jij ervan denken als jullie mij waren en wat zouden jul doen?

    sorry voor het lange verhaal maar moest het nu echt even kwijt, sta op het punt hem kwijt te raken en dat wil ik niet
     
  2. Meliske

    Meliske VIP lid

    29 mei 2006
    7.731
    0
    36
    NL
    ik zou, als ik jou was eerst met hem erover hebben dat je het smsje nog steeds niet vertrouwt..
    Als je vriend de reden opgeeft waarom hij dat berichtje naar dat andere meisje stuurt...vind ik de reactie van dat andere meisje wel raar. Waarom moet zij er zin in hebben dat jullie geen problemen meer hebben...?
    Dat klinkt mij een beetje vaag en ook erg onlogisch.
    Ik hoop dat hij je trouw is, en dat jullie er samen uitkomen!

    Ik zie dat jullie ook bezig zijn voor een kleine...
    zou het niet beter zijn als jullie eerst alle problemen oplossen en jij er zeker van bent dat hij niet met dat andere meisje gaat...?

    Sterkte meid!
     
  3. lievemama19

    lievemama19 Fanatiek lid

    12 mrt 2007
    1.813
    1
    36
    kan iemand me alsjblieft helpen? ik weet niet meer wat ik moet doen, zou ik hem moeten gaan vertrouwen of wat moet ik doen
     
  4. Mariekje

    Mariekje Fanatiek lid

    19 nov 2006
    1.014
    0
    0
    Eh ja ik zou ook schrikken als ik het zo lees,
    en ook gelijk denken dat ie mij zou bedonderen, maar als je zelf zoiets hebt van hij spreekt de waarheid en ik vertrouw hem, dan kun je het beter nog even aanzien,

    Het is natuurlijk niet alleen moeilijk voor jou, maar ook voor hem, ergens kan ik mij dan ook wel voorstellen dat jij blij is als het hele gedoe achter de rug is...

    Maar als je hem niet meer vertrouwd, kun je beter weggaan bij hem, ik bedoel een relatie bestaat uit het grootste gedeelte uit vertrouwen,

    Maar lees ik goed, dat hij niet de vader van je kindje is?"
    En hoe oud is hij?

    Groetjes Marieke..
     
  5. linny0903

    linny0903 Actief lid

    11 apr 2007
    439
    0
    0
    hey meis

    vervelend he die onzekerheid, en vertrouwen is een hele moeilijke zaak..ik heb er ook vaak moeite mee en zeker nu mijn hormonen ook lekker meewerken :(Ik zou ook niet weten wat je hiervan moet denken..waarom gaat je vriend niet mee verhuizen trouwens?
    Ik denk dat het belangrijk is om nog eens heel erg goed met elkaar te praten en dan proberen om niet te laten merken dat je hem niet vertrouwd.Ik hoop dat hij je duidelijkheid geeft dan.

    sterkte liefs lin
     
  6. lievemama19

    lievemama19 Fanatiek lid

    12 mrt 2007
    1.813
    1
    36
    ik heb het er gister nog met hem over gehad. hij verteld mij dat hij met haar gepraat heeft over ons en dat hij haar heeft gezegd dat hij het niet leuk vinddat ik wegga maar idd blij is als alles achter de rug is omdat we dan minder aan ons hoofd hebben en rust hebben. over het berichtje dat zij stuurde zegt hij dat hij niet weet of dat een reactie was op dat smsje en als dat wel zo zou zijn dat ze het bedoelde omdat het dan ook beter met hem zou gaan als we minder problemen hadden.. maar ik vind dat dus ook idd erg vreemd. ik spreek haar ook enzo en zou hun niet echt als een stelletje zien, en tegen mij doet ze ook normaal nu (begin mochten ze me niet en mocht ik nooit mee met mijn vriend haar en haar vriend) maar waarom praat hij er met haar wel over en met mij niet terwijl ik al weken vraag hoe hij het vind dat ie me strax niet zo vaak meer ziet, daarop zei hij weer dat ik al teveel aan me hoofd heb en dat hij me er niet mee lastig wil vallen omdat ik dan nog meer aan me hoofd heb. hij beschermd me alleen zegt hij. we hebben best veel problemen en dat kom omdat ik hem niet durf te vetrouwen... ben bang dat als ik hem vertrouw en zijn gang laat gaan het alsnog misloopt en hij bij me wegga, maar ik kan strax niet zien wat hij uitspookt.. zijn moeder en meerdere mensen zeggen dat hij niet zo is dat hij naar een ander meisje gaat terwijl hij met mij is, en wil dat dolgraag geloven maa ben erg onzeker en weet het dus niet meer, wil hem niet kwijt maar wil ook niet bang zijn.
     
  7. Niet meer actief

    jee meid
    ik zou idd ook wel schrikken als ik zo het smsje zou lezen
    moeilijk hoor....
    en idd wat de meiden hierboven zeggen een relatie bestaat uit vertrouwen
    en als jij hem niet kunt vertrouwen
    dan zou ik ook weggaan bij hem
    sterkte meid
    hopelijk komen jullie eruit
    en praat er eens goed over met elkaar
     
  8. lievemama19

    lievemama19 Fanatiek lid

    12 mrt 2007
    1.813
    1
    36
    klopt hij is niet de biologische vader van mijn kindje maar zrgt al voor hem sinds mijn zoontje 5 maanden is, hij is bijna 20
     
  9. missgwen

    missgwen Bekend lid

    23 apr 2007
    775
    16
    18
    aan het water
    om eerlijk te zijn vind ik het wel een rare reactie op zijn berichtje
    ik weet niet zo goed op dat moment wat ik ervan moet denken,
    ik hoop dat jullie er uit komen
    en ga je daar in zwolle in een tienermoeder huis wonen?
     
  10. hope43

    hope43 Fanatiek lid

    14 jul 2006
    2.255
    0
    0
    als hij niet de papa van je kindje is, zou ik het gewoon nog even afwachten, op een afstandje aanzien hoe het zal gaan lopen, met dit in je achterhoofd , naar de situatie blijven kijken, mocht hij dan laters de boel belazeren, stop je er mee, en gaat eens heerlijk aan jezelf en je kindje denken,
    je hebt al genoeg ellende in je leventje mee gemaakt.
    ik neem aan , dat hij hiervan ook op de hoogte is,...
    dus dit zou heel erg zijn, wanneer ie de boel in de maling zou nemen.
    maar als het WEL de papa van je kindje is, en je wil dolgraag met hem de realtie voortzetten, al worden jullie tijdelijk uit elkaar gehaald, dan zou ik hem gewoon eerlijk aanspreken,
    met hem gaan praten, zeggen, dat je niet wilt, dat ie boos is, maar dat je met hem wil praten.
    dan vertel je hem, dat je bang bent, dat de afstand jullie uit elkaar zal houden, en dat je bang bent dat dit het einde zal zijn,..
    dan zeg je hem wees niet boos om die sms, maar ik vind het nog steeds een heel raar iets,...
    en dan zeg je hem gewoon: je weet hoeveel ellende ik al achter de rug heb, dus indien je ooit denkt, dat je met mij niet verder wilt of je raakt verliefd op een ander, of je krijgt iets met een ander, hoe pijnlijk dan ook, zeg het mij dan aub, want ik wil geen ellende meer, ik wil een goed leven voor mij en mijn kindje opbouwen.

    wil je er ook bij horen oke, maar zo niet,.....
    rek het niet langer dan .

    en dan al is het hard, dan zou je vanaf 1 sept weer aan je eigen leven kunnen bouwen,...
    jouw geluk en die van je kind staan nog altijd voor op !

    wie weet heeft hij wel een reden waarom ie blij is dat het 1 sept wordt,......misschien hoopt ie dat afstand jullie ruzies verdrijft en de relatie beter wordt,.......
    jullie zijn tenslotte beiden nog niet zo erg oud,
    en jij bent met je 14 jaar wel erg vroeg mama geworden,......
    tja meid helaas hebben meiden de pech een hele zware nare jeugd te hebben gehad, met de gevolgen vandien, al moet jij meer knokken in het leven, dr is een kans, en als je die kans ziet , moet je die met beiden handen aanpakken, zekers voor je kindje, want je wilt toch niet dat die ook een nare jeugd krijgt.
    je verhuizing is misschien wel die kans, focus je daar op,
    en wie weet als het je hierna beter gaat, komt de rest ook nog wel goed, zo niet,..dan heeft het zo niet moeten zijn,.....


    heel veel succes,......

    AANVULLING:
    ik zie nu net trouwens dat je bezig bent met een 2de kindje, ik wil je absoluut niet aanvallen hoor,
    maar zou je er niet veel verstandiger aan doen om daar nu nog even niet aan te gaan beginnen?
    maar eerst eens , een stabiel leven krijgen, kijken hoe jullie relatie gaat lopen en aan jezelf werken en de begeleiding krijgen die je na zo een nare jeugd wel nodig hebt?
    een nare jeugd blijft altijd terugkomen, tenzij je er aan werkt en kunt verwerken,.............

    en nu je al twijfelt aan je vriendje,...geen risico nemen joh,..


    wie weet raakt het uit, misschien wil je zelf na een tijdje wel niet meer,
    krijg je zelf een ander mooi leventje, dan zit je met 2 kindjes v 2 verschillende papa's , dit is weer moeilijker voor een evt latere relatie,.....

    een kindje kan altijd nog, wanneer je een mooi en goed stabiel leventje hebt, een partner waar je van houdt en vertrouwen in hebt etcetc,...

    denk goed na,......

    succes ermee
     
  11. Linda10280

    Linda10280 Fanatiek lid

    6 nov 2005
    1.764
    0
    0
    Huisvrouw
    Hoorn
    hmmm, ik snap eigenlijk alleen haar berichtje terug niet "heb er nu al zin in"?
    Waar heeft ze zin in dan?
    En wat heeft die zin te maken met jouw verhuizing?

    Ik vind dat jouw vriend helemaal geen recht heeft om boos te worden op jou!
    Het komt toch ook heel raar over als er staat dat hij "blij is als het 1 september is" (zonder verdere uitleg)
    Hij had zijn exuses aan moeten bieden voor het scheve beeld wat hij daar me gaf en je dan normaal moeten uitleggen wat zijn bedoelingen daar mee waren.
    Maar dat verklaart nog haar reactie terug niet.
    En daar zou ik dan weer veel nieuwschieriger naar zijn!
    Succes!
     
  12. hope43

    hope43 Fanatiek lid

    14 jul 2006
    2.255
    0
    0
    @linda, ik denk dat zij denkt, dat er dan meer leuke dingen gedaan gaan worden,..niet meer de ruzies, en niet meer altijd die relatie perikelen enzo,......
    misschien meer vrijheid, meer feestjes? meer samen kunnen doen?

    zij is er in ieder geval niet rouwig om,.....
    en zijn reaktie vind ik dus ook wel een beetje vreemd, want als het niks te betekenen had, dan had ie wel positiever gereageerd, lijkt me,.....
     
  13. Lara11

    Lara11 Niet meer actief

    Ik ga je advies geven waar je misschien niet op zit te wachten:
    focus je op jezelf, op je kind en op het begeleid wonen. Je bent jong en je moet (deels) nog leren om goed op jezelf te vertrouwen en te weten wat je waard bent. Deze onzekere situatie kost veel energie en leidt je af van andere dingen die ook heel belangrijk zijn.
    Uiteindelijk ben je het beste af als je zelf een sterk mens bent.
    Ik weet 't, ik heb makkelijk praten. Ik wil ook absoluut niet je huidige zorgen wegwuiven, want ik kan me heel goed voorstellen dat je alle steun van je vriend wilt en geen onzekerheden. Maar de realiteit is dat jullie jong zijn en dat hij je blijkbaar niet alle veiligheid en zekerheid kan bieden die je nu nodig hebt.
    Probeer er in ieder geval niet geheel op te focussen en jezelf gek te maken. Het wordt al pittig genoeg voor je.

    ik wens je veel sterkte en geluk in je leven
    Amber
     
  14. lievemama19

    lievemama19 Fanatiek lid

    12 mrt 2007
    1.813
    1
    36
    heb het idee voor een tweede kindje al redelijk uit mijn hoofd kunnen zetten zie zelf ook dat dat niet kan nu...
    ik wou dat ik er met mijn vriend over zou kunnen praten maar hij bljft mij de schuld geven van zijn gedrag omdat ik hem niet vertrouw en ik had van de telefoon af moeten blijven.... dat hij zeg dat hij blij is als het 1 september is schrok ik van natuurlijk maar naar zijn uileg zou ik het kunnen begrijpen, maar haar reactie geef me twijfels en ik raag me af wat hun van plan zijn.. ik heb al teveel meegemaakt en ben met dat begeleid wonen bezig omdat ik dolgraag zou willen samenwonen maar het gewoon niet kan gezien mijn moeilijke jeugd. ntuurlijk heb ik hier ook wat aan als mijn vriend toch bij me weggaat, maar hij is degene door wie ik op de been blijf.. als hij er niet was geweest wil ik niet weten wat er gebeurd zou zijn. heb hem vaak gezeg dat ik bang ben dat het misloopt als ik daar zit en hij hier, en hij zeg dat dat niet zal gebeuren... hij snapt niet dat dat smsje raar overkom en is dus boos, had ook gehoop dat hij zou begrijpen dat het voor mij pijnlijk is zoeist te lezen als ik niet echt weet wat hij ermee bedoelt... het zou hetzelfde zijn als ik dat tegen een andere jongen zou zeggen die in zwolle woont en hij reageer net als haar zo terug, dit zou hij ook niet leuk vinden neem ik aan, maar voor hem is dat wer anders zegt hij
     
  15. daphne78

    daphne78 VIP lid

    10 mei 2006
    7.311
    0
    0
    Nijmegen
    Precies het antwoord wat Amber geeft heb ik ook in mijn hoofd.
    Ga voor jouw leven, ga voor je kindjes leven. En zie je vriend even voor "erbij" hij is een extra'tje, maar niet de basis van jouw leven.

    Je gaat niet voor niets begeleid zelfstandig wonen, focus je daar op. Zorg dat je op jezelf kunt bouwen, ga trots op jezelf worden. Als je wat zekerder van jezelf bent dan hoef je ook minder onzeker te zijn over je vriend. Jij en je kindje zijn belangrijk, de rest even niet!

    Succes
     
  16. hope43

    hope43 Fanatiek lid

    14 jul 2006
    2.255
    0
    0
    lieffie, je mannetje weet natuurlijk ook, dat je je afhankelijk van hem opstelt, maar juist dit moet je voorkomen,....
    je staat zelf niet erg sterk in je schoenen en ik hoop echt dat hier voor jou, verandering in gaat komen, dat je na 1 september de begeleiding zal gaan krijgen die jij en je kindje nodig hebben,....
    pas wanneer je weer stevig in je schoenen staat, zul je dit probleem met andere ogen kunnen bekijken,......
    tot op die tijd,.....kies voor de hulp en zie laters maar hoe je relatie zal gaan lopen,..
    want misschien blijft ie wel met je omdat ie weet dat je niet zonder hem kunt, en hij daarom de relatie maar voort zet, en wees nu reeel dit is dan ook geen goede basis, daar zijn jullie beiden niet mee geholpen ,....
     
  17. Oek oek

    Oek oek Fanatiek lid

    16 aug 2006
    1.461
    0
    0
    Groningen
    Oh wat komt me dit bekend voor. Ik heb ook een keer in zo'n soort situatie gezeten (had alleen nog geen kindje)
    En zodra ze gaan zeggen: "ik weet niet of dat smsje van haar een reactie was op dat smsje van mij" gaan bij mij de alarmbellen rinkelen. Je weet drommels goed welke smsjes in je telefoon staan en waar het een reactie op was. Anders is hij vrij vroeg dement aan het worden.
    Die jongen waar ik het over had was ook zo. Telkens maar zeggen dat ie het niet precies meer wist. Dat was voor mij een teken dat het niet goed zat. ( bleek achteraf ook inderdaad zo te zijn).
    Het kan in jouw geval natuurlijk best anders zijn, maar ik het eerste wat ik dacht toen ik het las was: Pas alsjeblieft op, en probeer je op je kindje te focussen en op jezelf. Ik begrijp best dat je het niet wilt geloven dat het zo is, en dat je wil dat er niks aan de hand is. Misschien is dat ook wel zo, maar toch, ik begrijp echt heel goed dat je nu superachterdochtig bent geworden. Hij moet maar eens goed uitleggen hoe dat zit met dat smsje van haar, en waarom ze zo'n reactie stuurde.. dat is dan mijn mening...
    je mag me altijd pb-en als je erover wilt praten ofzo hoor!
     
  18. Judith75

    Judith75 VIP lid

    9 okt 2006
    5.623
    0
    0
    Mama
    Bergen op Zoom
    Helemaal eens met Amber en Daphne!
     
  19. FreeWilly8

    FreeWilly8 Fanatiek lid

    23 okt 2006
    2.055
    0
    36
    Gediplomeerd SPW4 WB'er, Rugzakbegeleider regulier
    Hardenberg
    Hey meid, wat vervelend allemaal. Ik zie veel wantrouwen in jouw berichten ten opzichte van je vriend, wat wel logisch is met zulke berichtjes in z'n telefoon en z'n gedrag: de ene keer lief, dan weer bot. Ik zie ook dat jij al wekenlang vraagt om bevestiging dat hij je gaat missen en ik denk dus dat je om bevestiging vraagt of hij wel echt van je houdt. Dat getuigt van al langere tijd twijfel, angst, misschien zelfs wantrouwen.
    Ik vind wel dat hij er rekening mee zou moeten houden dat je het moeilijk vind mensen te vertrouwen. Maar ook dat jullie er over moeten kunnen praten wat jou zo bang maakt om hem te verliezen.

    Het is heel moeilijk, maar probeer eerlijk te zijn tegen jezelf over het feit dat het dus mogelijk zal zijn dat hij eigenlijk bij je weg wil. Dat is heel pijnlijk, maar het blijkt uit zijn berichtjes dat dat zo zou kunnen zijn. Ga dan het gesprek met hem aan en laat hem de keuze: bij jou blijven of weggaan. Dan weet jij waar je aan toe bent. Het stelt jou in staat om, als hij toch voor jou kiest, hem aan te spreken op zijn gedrag wat jou wantrouwend maakt en om, als hij bij je weggaat, je leven in te delen voor jezelf en je kindje en daarvoor te knokken, te werken aan jezelf.

    Ik weet niet hoelang het er al zo onzeker bijstaat tussen jullie, maar volgens mij wel langer dan een weekje ofzo. Het valt me op dat jullie al best lang bezig zijn voor een kindje. Wacht daarmee totdat je 100% zekerheid hebt, meid. Anders haal je je misschien nog meer problemen op de hals.

    Ik zou een vaste relatie en een kindje zelf zeker niet aandurven met een jongen die de ene keer zo en de andere keer zo reageert en dat lijkt me voor jou ook niet goed, voor niemand niet. Pas dus goed op jezelf ook al kost dat je nu misschien je vriend. Je mag er van uitgaan dat je dan wel iemand zult vinden die beter bij je past en bij wie je je echt zeker, vertrouwd en veilig zult kunnen voelen.

    Je kindje wordt er ook niet happy van als jullie relatie niet stabiel is, zelfs al is hij nog zo weg van je vriend, vroeg of laat zal hij er ook wat van meekrijgen en dat is voor kinderen heel beangstigend.
     
  20. KanjerB

    KanjerB VIP lid

    24 apr 2007
    5.097
    0
    36
    Ik ben het helemaal met hope eens. En tja wat kan ik verer zeggen.... :-k Ik persoonlijk vind het nogal een vaag antwoord van je vriend van dat hij niet weet of dat een reactie was op zijn sms enz enz. Mij komt het niet echt geloofwaardig over. Maar jij bent degene die je vriend kent en JIJ zal gaan beslissen of je hem vertrouwd en dat je bij hem blijft ja of nee.
    Maar ik denk dat Ten eerste jou eigen leven en het leven van je kindtje belangrijk is. Denk vooral aan je zelf. Je moet sterk op je benen staan voor je kindtje die jou nodig heeft vergeet dit niet! Ik wens je heel veel succes meid

    Trouwens ik ben het helemaal eens met Freewilly
     

Deel Deze Pagina