Hallo, Na een hele gemiddelde en fijne zwangerschap dreig ik nu toch meer en meer complicaties te krijgen waardoor ik hoogst waarschijnlijk in het ziekenhuis moet gaan bevallen. Sinds een week heb ik een hoge bloeddruk, vooral bij de vk. Dus ben ik al drie keer naar het ziekenhuis door verwezen maar eenmaal daar is alles weer redelijk in orde. Vandaag, de derde keer, was mijn onderdruk echter 90, dat is op het randje en dus zit er wel een stijgende lijn in. Vandaar dat de arts ass. i.o.m. de gyn voorstelde om onder toezicht van het ziekenhuis te blijven. Omdat ik me de hele zwangerschap heb ingesteld op een thuis bevalling mag ik nu nog kiezen. Alleen mocht ik nog een keer te hoog testen bij de vk dan wordt ik alsnog door verwezen naar het zh. Die kans is natuurlijk heel groot. Waarschijnlijk is dit zelfs morgen al het geval want dan moet ik weer naar de vk voor controle. Nu merk ik dat rationeel gezien zelf ook een zh bevalling veel verstandiger vind maar ik moet emotioneel gezien nog erg wennen aan het idee. Het leek me allemaal zoveel fijner en gezelliger om thuis te bevallen en het voelt eerlijk gezegd ook een beetje als falen (van mijn lijf) dat dit nu niet meer kan. Dus nu ben ik benieuwd naar jullie beweegredenen om in het ziekenhuis te bevallen en naar jullie positieve verhalen zodat deze mij een beetje kunnen helpen bij deze plotselinge verandering. p.s. Omdat ik met een medische indicatie: 'het mogelijk ontwikkelen van een zwangerschapsvergiftiging dmv een hoge bloeddruk' in het zk ga bevallen moet ik na de bevalling ook nog eens min 24 uur maar meer waarschijnlijk 48 uur blijven en daar baal ik ook enorm van. Wij hadden al helemaal een mooi dekbed uitgezocht en hebben een heel fijn huisje enz wel allemaal van die tutdingen die helemaal niet belangrijk zijn (zeker niet als het gaat om de gezondheid van ons kindje of die van mijzelf) maar wel ook dingen die ik nu moet missen... En die me dus remmen om ook gevoelsmatig voor een zk bevalling te kiezen... Graag jullie verhalen dus zodat ik nog snel even een beetje gewend kan raken..... Alvast bedankt
Hoi Johannal! Mijn plan was compleet ingesteld op thuis bevallen zonder pijnbestrijding, zeg maar lekker traditioneel, eigen huisje, je kent het waarschijnlijk wel! Ik werkte ook in het ziekenhuis (fysio) en wilde absoluut niet op mijn werk bevallen, ik vond mezelf namelijk geen patiënt. Realiteit was echter dat mijn mannetje in het vruchtwater had gepoept en we dus in no time toch in het ziekenhuis zaten. Ondanks dat wij in het drukste weekend van het jaar in de verloskamer lagen, zijn we ontzettend goed geholpen. Uiteindelijk ben ik met een ruggenprik en de vacuümpomp bevallen. Absoluut geen pretje, maar thuis was het ons gewoon nooit gelukt. Op het moment dat we naar het ziekenhuis moesten ging de knop helemaal om en ik was daarna zo bezig met bevallen dat ik voor mijn part midden op, zal ik daar geen moeite mee hebben. de Dam had kunnen liggen. Het maakte me totaal niet meer uit! Achteraf ook heel prettig dat ik snel een ruggenprik kon krijgen (al is dat niet altijd zo geloof ik...) en dat de gynaecoloog er alles aan gedaan heeft om iig een ks te voorkomen. Ik mocht gelukkig wel na 6 uurtjes naar huis met het menneke. Ik probeer het de volgende keer weer thuis, maar ik heb een prettige ervaring aan het ziekenhuis overgehouden, dus mocht het nodig zijn, ga ik er 'met plezier' naartoe. Ik denk dat het goed is om je te bedenken hoe je je 'ziekenhuisdagen' zo vertrouwd mogelijk kunt maken voor jezelf. Neem zoveel mogelijk eigen spulletjes mee, desnoods je eigen kussen ofzo (ik noem maar wat). Bedenk ook wat je iig wél wilt en absoluut niet, bijvoorbeeld de kleine zsm aanleggen aan de borst als je bv gaat geven. In een ziekenhuis moet je goed mondig zijn over wat je wil. Ik denk ook dat je moet proberen om er niet zwaarder aan te tillen dan nodig is (ik weet het, het is niet makkelijk). Het is maar hooguit voor een paar daagjes, de tijd die je daarna lekker met je kindje thuis doorbrengt, zorgt ervoor dat het 'ziekenhuisleed' snel verzacht wordt. Heel veel succes met je bevalling en ik hoop voor je dat je het een beetje los kunt laten! Liefs!
Ik snap je gevoel heel goed, ik voel het ook een beetje hetzelfde, al ziet het er naar uit dat ik wel thuis ga bevallen. Maar goed, je weet het toch nooit, als de baby in het vruchtwater heeft gepoept of het gaat niet helemaal goed, moet je toch ook naar het ziekenhuis. Dat is iets wat ik absoluut niet wil, maar goed, als het moet, dan moet het! Ik heb me daar toen ik zwanger was van Eva al op ingesteld en nu weer. Van Eva ben ik thuis bevallen en dat wil ik nu ook weer heel graag. Maar ik weet ook dat als ik bezig ben en ik moet naar het ziekenhuis, dan moet het maar. Die paar dagen evt. in het ziekenhuis, ga ik dan toch lekker van genieten, ook al had ik het liever anders gezien. En na een paar dagen heb je thuis toch ook weer je eigen mooie bedje en kan je weer verder genieten. Ik zal alleen Eva vooral dan heel erg missen.... maar goed, maar niet teveel aan denken
Het helpt wel om jullie verhalen te lezen! Bedankt meiden. hopelijk komen er nog meer van zulke reacties.
Ik wilde net als jij heel graag thuis bevallen. Ik had ook de slaapkamer helemaal gezellig gemaakt en ik zag mezelf daar al liggen met een baby en met man met z'n drieen op bed, bij te komen van de bevalling. Ik ben thuis begonnen met een snelle maar voorspoedige bevalling. Helaas het persen duurde te lang en daarom moest ik toch naar het ziekenhuis. Mijn dochter is met de vacuumpomp geboren. Ik vond het helemaal niet erg om in het ziekenhuis te bevallen. Het gaf rust dat er nu alles aan gedaan kon worden om ons meisje te laten komen en dat ik het niet meer alleen hoefde te doen. Iedereen was erg aardig en heeft mij enorm goed geholpen. We moesten ook 24 uur blijven en dat vond ik erg vervelend. Gelukkig ben je druk met je kindje en wat visite dus de tijd vliegt om maar 's nachts had ik graag thuis geweest. Zorg maar lekker voor spullen van thuis en voor snacks en drinken. Ik heb een zak mini twixen opgegeten, kon eindelijk weer zonder maagzuur te krijgen! Achteraf voelde het wel alsof mijn lijf gefaald heeft (ik dus eigenlijk) en dat heeft wel tijd gekost voordat ik me daar wat beter over voelde. In het ziekenhuis moet je heel inderdaad wel duidelijk zijn met wat je wil. Bij mij heeft de verloskundige ervoor gezorgd dat mijn meisje heel snel op mijn buik terug kon voor de borstvoeding. Het schijnt dat dat wel eens anders is. Sterkte met het wennen aan het idee van een ziekenhuisbevalling maar vooral wens ik je een fijne, goede bevalling! Brit
Hoi, Ook ik had een hoge bloeddruk tijdens mijn eerste zwangerschap op het laatst. Ik wilde ook heel graag thuis bevallen maar moest toch opgenomen worden bij 39 weken. Tranen met tuiten. Het is me alles meegevallen. Met week 40 ben ik ingeleidt op eigen verzoek omdat ik bang was dat ik te moe zou zijn om het zelf nog te kunnen doen als het nog langer zou duren. Zo gezegd zo gedaan! Het was een heerlijke bevalling. Begonnen om 9.30 uur en onze zoon is om 18.10 uur geboren. Ik heb van iedere wee genoten. We kregen veel privacy, en je moet er gewoon duidelijk in zijn in wat je wilt en nodig hebt. Pas op het laatst waren ze er steeds bij. Ik was er allemaal heel tevreden over en ook nu moet ik naar het ziekenhuis ivm keizersnede, maar ik heb er alle vertrouwen in. Het belangrijkste is toch dat je kindje veilig te wereld komt, en als dit anders is dan dat je had gehoopt kun je je daar inderdaad maar beter op instellen en het maar een beetje laten gebeuren. veel succes meid! Liefs.
ik wilde zelf in het zkh bevallen, ook al leek thuis me veel knusser. maar de volgende keer wil ik weer in het zkh, want ik ben zo gruwelijk verwend, zo enorm in de watten gelegd! ik voelde me alsof ik in een 5 sterren hotel was, en dat terwijl de arts de volgende dag haar excuses aanbood dat ze ons niet zoveel hadden kunnen begeleiden als normaal omdat het zo gigantisch druk was. alles werd geregeld, er werd heel goed naar onze wensen geluisterd, een verpleegster heeft snachts een uur lang naar mijn lofzang over Ties geluisterd en alles verliep gewoon precies zoals ik wilde. thuis heb je toch minder mensen tot je beschikking dus ik was meer dan tevreden, de sfeer was heel goed, iedereen was vrolijk, we hadden en eigen kamer met zijn drieen maar toch contact met andere nieuwbakken ouders. volgende keer weer!
ik hoorde dat je ook even kan gaan kijken op een verloskamer en kraamafdeling. Om zo een beetje te zien waar je terecht komt en om je toch op 1 of andere manier te kunnen voorbereiden. Misschien een idee als je weer voor controle naar gyn moet??
Ik ben ook op de verloskamers geweest om even een kijkje te nemen, maar dat sterkt alleen maar mijn gevoel dat ik echt thuis wil bevallen . Maar goed, we weten nu wel waar we terecht komen mocht ik toch naar het ziekenhuis moeten, dat is wel fijn. Johannal, ik ben benieuwd hoe vandaag de controle is/was! Als je zelf mag kiezen als je bloeddruk soms iets te hoog is, maar daarna telkens weer goed, zou ik persoonlijk wel eerst proberen thuis te bevallen. Soms kan je door de spanning voor het bezoek aan de vk en het bloeddruk meten een hogere bloeddruk krijgen. Maar ik zou vooral kijken wat het advies van de gynaecoloog/verloskundige is. En waar je ook bevalt, ze houden je sowieso wel goed in de gaten! Wat is je bloeddruk normaal trouwens en wat is hij de laatste controles geweest?
Ik moet ook in het ziekenhuis bevallen. Na mijn eerste bevalling in 2006 heb ik hele zware complicaties gekregen (massale longembolie) waardoor ik niet meer thuis mag bevallen en zelfs niet meer bij de vk onder controle mag. Dus het hele "romantische" idee van een zwangerschap en bevalling is hier dus ook niet meer aan de orde. Ontzettend jammer en ik moest daar in m'n vorige zwschap ook wel ff aan wennen. Op advies van de gyn heb ik toen een bevallingsplan gemaakt (gewoon maar 1 A4-tje hoor!) Daarin hadden we beschreven wat we wel en niet wilden en dat werd tijdens m'n bevalling ook met ons besproken. Een paar dingetjes bleken helaas niet mogelijk te zijn, maar verder werd er heel goed gekeken naar wat wij prettig vonden. De zusters en artsen waren echt ontzettend lief! Neem idd wat vertrouwds van huis mee en mss kun je je nog even uitleven met het kopen van een geweldige pyjama/nachthemd of badjas. O, en lekker wat flesjes/pakjes drinken voor je mannetje tijdens de bevalling (en evt. ook voor jezelf, maar vaak zorgen ze wel goed voor je hoor). En niet te vergeten een flinke lading snickers/marsen oid. Uiteindelijk is m'n vorige bevalling me heel erg meegevallen en zie ik er deze keer ook helemaal niet tegenop om in het ziekenhuis te moeten bevallen. Natuurlijk is het jammer dat je in een vrij vroeg stadium naar het zh moet, maar uiteindelijk gaat het maar om 1 ding: dat je kleine gezond en wel ter wereld komt. En als je aan het persen bent maakt het niks meer uit of je thuis of in het zh bent hoor Succes!
Bedankt voor jullie fijne en geruststellende woorden het zijn inderdaad precies de ervaringen en de tips waarnaar ik op zoek ben. Vanmiddag om 14.00 uur moet ik weer naar de verloskundige. Maar ik denk dat het er sowieso op uit gaat draaien dat ik naar het ziekenhuis ga. Ik zag mezelf ook al helemaal met mijn man en kind liggen na genieten in ons grote bed maar ik denk dat ik het mezelf nooit vergeef als ik nu 'koppig' thuis blijf en straks met grote spoed alsnog moet gaan. We hebben gisteren ook even in de 'kraamsuites' (jaja ze maken er echt wat van hihi) gekeken en dat zijn prive kamers met allerlei benodigdheden en extra's dus het is best wel te doen alleen inderdaad zo rete ongezellig. (En om nou allerlei lampjes plantjes en ander gezelligheid mee te gaan nemen hahaha.) Op het moment zelf ben je daar natuurlijk helemaal niet mee bezig maar je kan je maar ergens druk om maken. We gaan denk ik wel een eigen kussen en wat extra lekkers meenemen. Ik zie wel uit naar de nachten zonder maagzuur. Later vanmiddag meer. En meer ervaringen zijn nog altijd enorm welkom. mijn bloeddruk was de eerste 35 weken ongeveer 100-65 of 110-75 nu de laatste keren 135-95 bij de vk 120-80 op het zh meteen daarna 140-100 bij de vk 120-85 op het zh meteen daarna 130-90 op het zk (dit was gisteren)
Dat lijkt me ook, maar persoonlijk lijkt het me niet fijn om in het ziekenhuis de ontsluitingsweeen te moeten opvangen. En dat is toch het langste stuk van de bevalling.
Je bloeddruk is inderdaad wel wat omhoog gegaan en het is daarvoor natuurlijk altijd bij de vk gemeten, kan best zijn dat het in het ziekenhuis wat afwijkt door de apparatuur (al wijkt het dan wel veel af vind ik) en dus toch echt wel aan de hoge kant is. Ik zou echt even afwachten wat de vk/gyn je gaan adviseren. Als je thuis gaat bevallen houden ze je bloeddruk ook goed in de gaten en kan je evt. alsnog naar het ziekenhuis. En thuis ben je waarschijnlijk toch wat relaxter en dat is ook weer goed voor je bloeddruk. En als je in het ziekenhuis moet bevallen ga je er denk ik ook niet met de eerste wee naartoe. Maar goed, even afwachten wat ze gaan zeggen . Succes vanmiddag!
Ideaal is anders, alhoewel ik op dat moment (kwam met 4 cm in het zh) wel blij was dat ik in het zh was, en niet op een later moment nog in allerijl naar het zh toe moest. Gelukkig heb ik daar heel veel aan m'n zwschapsyoga gehad en kon ik, ondanks dat het een vreemde omgeving was, goed ontspannen. Ook het idee dat ik en de kleine door de verpleegkundigen en artsen goed in de gaten gehouden werd vond ik een geruststellend idee. Gelukkig gaven ze ons ook veel privacy, door niet continue in de kamer te zijn en als ze er waren, waren ze niet erg aanwezig. Ik ben benieuwd hoe het de TS vergaat.
Nou meiden ik ben officieel overgedragen naar het ziekenhuis. Ik had gisteren een afspraak bij mijn vk en die vond het ook verstandiger. Mijn bloeddruk was nou eens niet enorm verontrustend (130-90) maar zij vond het ook verstandiger om toch maar bij het ziekenhuis onder controle te gaan. En dus (want protocol bij overdracht) moest ik gisteren weer naar het ziekenhuis. Ik voelde me lichtelijk opgelaten want er was nu geen hele duidelijke aanleiding en ik wordt niet graag gezien als een aansteller. Aan de andere kant had ik juist gisteren wel last van een beetje hoofdpijn, was ik moe, had ik twee keer sterretjes gezien tijdens opstaan en had ik steeds vrij heftige steken en was vooral enorm emotioneel, humeurig mag je wel zeggen... Ik was best wel van slag. Bij het ziekenhuis was alles ok. Ik ben weer overal op getest en alles was helemaal goed. A.s. maandag moet ik weer terug komen maar dan op de poli ipv de triage. De arts ass. heeft nog wat dingetjes uitgelegd over de gang van zaken. Hij is alleen de kaart met het telefoonnummer e.d. vergeten mee te geven dus dat zoek ik zo maar even op op internet. Nou en dan ga ik dus daar bevallen... heel langzaamaan begint het wel een beetje te wennen. Wat ook hielp was dat hij zei dat wanneer mijn bloeddruk zo blijft er geen reden is om me langer daar te houden en dat ik dus wel 'meteen' na de bevalling naar huis mag Inmiddels heb ik wel elke dag een beetje meer zoiets van nou kom maar..... We zijn er zo ontzettend klaar voor.... Ik hou jullie op de hoogte. En meer positieve ervaringen zijn nog altijd welkom
Herkenbaar.. hier ook een steeds stijgende bloeddruk en dus steeds grotere kans op een bevalling op medische indicatie in het ziekenhuis. Ben maar begonnen met zo veel mogelijk leuke/ lekkere dingetjes te pakken die mee kunnen naar het ziekenhuis. Extra mooi nachthemd er ook maar in voor het geval ik wel even moet blijven etc. Alhoewel ik w.s. zoiezo in het ziekenhuis wilde bevallen is de omschakeling minder groot, maar ik zie ook vooral op tegen het evt. moeten blijven na de bevalling. Ach als het zo is is het zo... maar ik zou ook graag lekker gelijk naar huis gaan.. Succes.. !
Ik had bij de eerste hetzelfde maar bij deze bevalling wil ik juist zelf graag in het ziekenhuis bevallen! Je bent hartstikke in jezelf gekeerd en echt niet bezig met waar je ligt. Mijn dochters hartslag viel even weg en ik had dat voor geen goud thuis willen meemaken. Heb ook nog twee dagen in het ziekenhuis gelegen en dat is jammer maar er komen nog zoveel kraamdagen om van te genieten achteraan! Echt meid het komt helemaal goed. Succes met de bevalling!
Ik wilde dan niet altijd al thuis bevallen maar kan je wel vertellen hoe ik het vond in het zh. Ik moest uiteindelijk op medische indicatie in het zh bevallen, omdat mijn zoontje te vroeg kwam. Ik vond het erg fijn, mijn bevalling ging supersnel, nadat mijn vliezen gebroken werden kreeg ik een weeenstorm en had ik in ongeveer een half uur tijd volledige ontsluiting. Ik wist ook niet meer hoe ik moest puffen, dus de verpleegkundige kon mij daarbij goed helpen (had niet geweten wat ik moest doen als ik thuis was denk ik). De hartslag van mijn zoontje daalde ook een paar keer, dus dat was ook al spannend. Ik mocht gaan persen maar hij wilde maar niet komen en zijn hartslag daalde weer. Ik kreeg een duw op mijn buik en toen was hij er (21 min geperst), een uur nadat mn vliezen gebroken waren. Ik werd goed verzorgd, kon lekker douchen en lag alleen op een kamer.Vond het heerlijk dat ik niks zelf hoefde te doen en dat mijn zoontje en ik allebei in de gaten werden gehouden. Eerst baalde ik wel dat ik niet naar huis mocht, maar vond het later eigenlijk wel lekker om zo verwend te worden!! Het personeel was ook heel aardig. Nou ik hoop dat je wat aan mijn verhaal hebt gehad.