ik vindt dit veels te hard gaan zo ben je 4 en half jaar bezig om zwanger te raken en dan ben je zwanger dan kijk je er toch na uit na negen maanden wordt dan scott geboren helemaal geweldig alles zo klein maar dan gaat het al hard en nu zijn we al weer 7 maanden veder en nu wordt hij toch echt groot hoor zijn bed hebben we van het weekend lager gezet en de maxi cose gaat ook al naar zolder meneertje zit tegen voordig in een kinderstoel te eten en hij zit in en autostoel en hij vindt het allemaal echt geweldig maar ik heb zoiets mag het ietsje minder snel gaan want voor je het weet loop hij mee aan de hand (ik moet er nog echt niet aan denken hoor) maar ja het hoort er allemaal bij zeggen ze ik moest het even kwijt want het doet me best wel pijn dus meiden als ze tegen je zeggen geniet er maar lekker van want het gaat hard het is echt zo ik wou het ook nooit geloven nou het is echt waar
oh jeetje Miranda, dat klinkt ook allemaal wel groot idd! Kinderstoel, autostoel, maxi cosi weg!! Pffff, ben blij dat mijn kleintje nog bungelt in de kinderstoel en nog lekker in de MC past! Het hele kleine baby-achtige is echt zo verdwenen. Ach joh, alles wat nu gaat komen is ook leuk zeggen ze!
Ik keek als n berg op tegen het 1 worden. Vreselijk! En vlak na de geboorte was ik al in tranen, omdat kinderen met 4 jaar al naar school moeten en met 2,5 zelfs al naar de creche kunnen. Nou, ammenooit niet, dacht ik toen. Nu is ie 1 en praten we druk over wanneer het goed zou zijn voor ons om te beginnen met klussen voor nr 2. En toen bracht ikzelf de cheche ter sprake ivm de family-planning. Dat zou betekenen, dat hij al naar de creche zou gaan (op zn minst) als ie alweer grote broer wordt van iemand (als t lukt ten minste). Soms zie ik erg tegen dingen op, zoals ook stoppen met borstvoeding, maar het is gewoon even door de zure appel heen bijten. Voor mij geldt, dat ik een thuismam ben en ik de hele dag een en al aandacht ben voor mijn hummeltje en dat ik niks mis. Soms is dat verstikkend, maar als ik er verdrietig van ben dat de tijd zo hard gaat, ben ik me ervan bewust dat ik iig niks voorbij heb laten gaan en dan maakt het verdriet snel plaats voor trots op alle ontwikkelingen die ons kind zo goed doormaakt.
tja kleine kindjes worden gauw groot zie het aan me pubers maar ook aan Caitlin die is straks ook alweer 7mnd MC wordt idd een gesjouw want mevr weegt 8 kilo zitten begint nu ook te komen dus in het wippertje duwt ze zichzelf steeds overend want ze wilt rechtop zitten zet ik haar rechtop dan zit ze met haar neusje bijna op de grond want dan ziet ze weer van alles wat ze wilt pakken het gaat idd heel hard maar geniet van elke vooruitgang die ze boekt ik vind het heerlijk om te zien hoe ze de wereld aan het ontdekken is dat doe ik ook bij me pubertjes genieten doe ik elke dag maar denk ook nog geregeld aan de dag dat mijn 3 moppies geboren werden en de ontwikkeling met Caitlin geniet ik er nu nog van met me 2 andere zijn het herinneringen maar die nooit uit me geheugen gewist zullen worden