Jazekers! 31 jan laatste werkdag al! Maar heb bekkenklachten dus misschien al eerder stoppen van fysio. Maar goed dat hoor ik morgen wel. Gaat snel hoor...9 maanden haha. In tegenstelling tot wat ik eerst dacht Maar toch duuurt het wel lang voordat ukkie er is
Ahhhh bekken problemen... Dat lijkt me geen pretje! Hoop dat het de verdere tijd allemaal postief mag gaan! 9 maanden leken mij ook superlang maar als ik nu kijk hoe snel die eerste weken zijn gegaan lijkt het allemaal al dichtbij! Maar ja, wachten op zo iets moois duurt altijd lang he!
Je temp hoeft niet 2 graden te stijgen hoor 0,2 graden is meer dan voldoende. En het maar zo blijft, of hoger word.
Ja das wel minder die bekkenklachten. maar ach ik heb het zlef liever wat zwaarder tijdens de zwangerschap en dat straks met ukkie alles oke is dan andersom Ja gaat snel hoor...maar vooral nu, denk ik oooooh ben zo benieuwd hoe ons ukkie eruit zal zien en kon ik hem/haar maar vasthouden En dan duren die laatste weken/maanden wel "lang" Jij ook genieten van de zwangerschap he?! Hihi t is zo voorbij
Ja dat lijkt me heerlijk zeg, straks alles achter de rug en dan heerlijk genieten als gezinnetje! Ik moet het allemaal nog bevatten hahaha... Vanmiddag mijn eerste afspraak bij de VK en dan hoop ik het snel van de daken te kunnen schreeuwen dan pas kan het genieten echt beginnen!
Hahah ja had ik in t begin ook hoor dat het niet echt werkelijk leek. hihi maar dat komt snel genoeg! Met name na een aantal echo's Geniet er van! Groetjes, mij
Ik heb dat ook de eerste paar maanden gehad, ik lag huilend in bed omdat hij geen sex wou. Nu is het totaal anders met mij en me vriend, Ik laat hem gewoon het zelf inichatief nemen. En ik moet zeggen het gaat nu veel beter dan dat ik steeds bezig was van kom schat ik heb nu me ei dus we moeten klussen. Het is nog steeds dat hij af en toe geen zin heeft maar ik heb daar wel begrip voor hij is dan wel eerlijk, en me vriend werkt ook in de stijgerbouw die is af en toe blij dat tie thuis lekker warm zit. 1 tip kan ik ook inderdaad geven gewoon er niet teveel over hebben en als je niet klust op de dag of de dag voordat je je ei heb geef de hoop niet op en wacht lekker af tot je een positieve test in hadden heb, als het niet deze maand is dan lekker volgende maand of die maand erop. Ik zeg maar zo geduld is een schone zaak vooral als het gaat om zwangerworden. Je kan er geen tijdsklok bij zetten.
Heel wijze raad lilmomo! Anders wordt het ook misschien zo'n 'maken' in plaats van een kindje 'krijgen'.
Hallo allemaal, hier ben ik ook weer. Ik lees net jullie reacties en ben blij dat er nog veel meer zijn met hetzelfde probleem. Ik ben zo bang dat hij volgende week niet wil, maar dan ben ik nog het meeste bang voor mijn reactie. Hij heeft namelijk aangegeven dat hij het echt gaat proberen. Maar ook dat hij het liefst nog een maandje wacht. En ik kan dat maandje voor mijn gevoel echt niet meer opbrengen. Hij is echt ontzettend gespannen door een nieuwe drukke baan en hij is heel moe. Ik wil hem ook niet onder druk zetten, maar toch doe ik het. Deels omdat ik zo graag zwanger wil worden, maar ook omdat ik me zo afgewezen voel iedere keer. De dingen die ik normaal doe om hem te verleiden die werken nu niet eens, laat staan volgende week als het er echt om gaat... Hoe hebben jullie dat gedaan, dat loslaten? Tips zijn welkom want ik wil er geen big-thing van maken, anders lukt het volgende maand weer niet...
Ik denk dat je voor jezelf misschien wat afleiding moet zoeken en echt een 'klik' in je hoofd maken. Een maand langer wachten lijkt onwijs lang, maar anderzijds is het ook maar relatief. Nu zijn jullie nog met z'n tweetjes, jouw man komt voor jou op de eerste plaats en omgekeerd. Dat kindje komt er wel, maar het mag niet ten koste van één van jullie beide gaan en op dit moment heb ik de indruk dat dat wel zo is. Jij wilt graag vrijen om iedere kans te benutten, en voelt je afgewezen als je man niet wilt -zelfs als je probeert hem te verleiden-. Maar probeer je hem niet voornamelijk te verleiden zodat je geen maand voorbij laat gaan? In de eerste plaats denk ik dat je dit even moet loslaten. Je man heeft het nodig dat je er voor hem bent, hij is moe en heeft misschien wat moeite met dat 'moeten'. Ik begrijp heel goed hoe groot je verlangen is, maar dat kind komt echt wel, momenteel zijn jullie twee het allerbelangrijkste. Veel succes!
hallo vera helaas heb ik geen tip voor je. al de goed bedoelde tips hier bijv.niet zeggen dat het je vruchtbare dagen zijn of je moet er niet te veel mee bezig zijn, extra versiertrucs enz....... die helpen bij mij ook niet. het enige wat ik je mee kan geven is blijf positief tegenover je parner want anders drijf je hem alleen meer weg tussen de lakens. heel veel succes p.s heeft iemand anders nog wel de goude tip dan zou ik hem ook graag willen weten!
speeters ik wou even zeggen dat je dat hele goede tip is. het is alleen zoooooooo moeilijk en een maand duurt zooooo lang!
@speeters: dank je wel voor je reactie. Ook al weet ik heel goed dat ik de druk niet moet opvoeren, ik doe het onbewust toch. En zoals Puck ook al zegt, als je er zo naar uitkijkt lijkt een maand vreselijk lang. Ik ga echt hard mijn best doen om afstand te nemen maar het zal niet makkelijk worden. Maar in ieder geval bedankt!
Wat misschien helpt is met jezelf afspreken dat het er deze maand NIET van komt. Als het dan toch gebeurt is het mooi meegenomen.
@ marb: dat is een hele goede tip, ik begon me net te realiseren dat dat misschien wel het geval is. En daar word ik wel rustiger van merk ik. Ik ga het proberen vol te houden. Bedankt en weltrusten!
Echt heel veel succes want een maand duurt inderdaad lang! Het lijkt me inderdaad een goed idee om concreet met jezelf af te spreken dat je het deze maand niet lukt, even een rustpunt. En volgende maand kunnen jullie beide veel rustiger en meer ontspannen een nieuwe ronde ingaan. Veel succes!
Nou dames, het verwachte is gebeurd Gisteren had ik mijn eisprong (dacht ik te voelen) en manlief wilde niet. Teveel spanning en stress van zijn werk. Was wel een extra grote domper want 's ochtends had hij nog aangegeven (en dat wilde hij echt) dat het wel ging gebeuren. Maar nu is er dus niets gebeurd... En hij kan nog niet zeggen over hoeveel tijd hij beter in zijn vel zal zitten. Ik kan dus niets anders dan afwachten. Ik ben best verdrietig en voel me machteloos, maar het moet wel iets zijn waar we beiden klaar voor zijn en ons op verheugen. Dus ik moet het maar accepteren. Ik heb beloofd om er geen druk meer op te leggen door er over te praten en dan zien we wel weer volgende maand (of die maand erna, of die maand daarna..... Balen, maar het is niet anders...
OOOO dames, wat heerlijk; HERKENNING! Ook ik heb een man die niet het gemiddeld van 2 x per week gaat halen. En inderdaad is hij de ene maand van goede wil rond mn vrichtbare dagen en de andere maand niet echt gezellig, zeg maar, zodat het er niet van komt. En we zien elkaar alleen maar in het weekend.(chauffeur) Dus de tip om niet te zeggen dat het mn vruchtbare dagen ga ik zeker proberen. Maar als ik elk weekend sex wil, of er over heb, zegtie dat ik oversext ben(dat is dan grappig bedoelt, haha ik lig dubbel, ahum). ZUCHT....het is ook nooit goed. Maar heerlijk die herkenning.