Hallo meiden Mijn dochter (2 jaar) gaat nu sinds 2 weken nr de peuterspeelzaal toe. Het kost haar blijkbaar ontzettend veel energie. Yara is thuis een compleet ander meisje sinds dat ze gaat...heel snel en veel huilen, kort lontje, driftbuien. Ook een soort mengeling van extreme eenkennigheid (papa mag ineens niets meer doen, al doet hij de rits van haar slaapzak nog maar open, dan schreeuwt ze al om mama) en verlatingsangst. Mijn meissie, die nooit tijd had om te kroelen, is heel aanhankelijk en vraagt voor het slapen gaan steeds om duizend kusjes en klemt haar armpjes dan heel hard om mij heen.. Ik weet wel, dat dit gedrag best logisch te verklaren valt. Ze is nooit anders gewend geweest dan oppas door de opa's en oma's, en dan is de overgang nr een groepje van 18 peuters natuurlijk enorm. Haar karaktertje is ook nogal kat-uit-de-boom-kijkerig, en tís echt een nadenkertje.. Ik hoop hier even op wat steun denk ik (krijg ik ook al veel van de maartmama's gelukkig ), maar zijn er andere mama's die het herkennen? En hopelijk wat verhalen van kindjes die ook een moeizame start hadden en daarna goed gingen..??? Alvast bedankt vr de moeite..
jeetje zeg lijk wel of ik mijn eigen verhaal lees hier bijna precies het zelfde iris gaat er heen sinds 3 april en wil nu echt alleen maar bij mij zijn echt heel veel huilen ....
Hey Juut, tijd niet gesproken Ik herken jou verhaal ook, alleen Youri gaat al anderhalf jaar naar het KDV en niet naar de peuterspeelzaal!' Hij slaapt sinds 2 weken ontzettend slecht, hangt alleen maar aan mama en ga zo maar door! Zou het niet iets met de leeftijd te maken kunnen hebben? Ik wens je in elk geval heel veel succes met je kleine meis! X
Ik heb Lana met twee jaar voor 1 dag per week naar het KDV gebracht. Dit is nooit echt goed gegaan. Ze kon niet goed wennen en het afscheid nemen daar was altijd huilen. Thuis merkte ik er niet veel van, behalve dat ze erg moe was. Na bijna anderhalf jaar heb ik de overstap gemaakt van het KDV naar de peuterzaal en dat ging veel beter, ze was toen 3 jaar en 3 maanden. De peuterzaal was wat korter en overzichtelijker voor haar en ze is nu natuurlijk ook ouder.
hoihoi Hier geen ervaring met de PSZ maar wel drama bij KDV. Tijn ging eerst altijd naar mijn over buuf. Maar met 1,5 naar het KDV, waar ikzelf ook werk. Hij heeft 2 maanden lang de helft van de tijd gehuilt! Hij stopte niet nadat ik al weg was, steeds even spelen en dan weer huilen, tranen, snikken, heel erg vond ik dat. Ik werk er ook, dus hoorde hem ook regelmatig! Heb zelf meerdere malen bij mijn baas op kantoor mee staan huilen, getwijfelt, schuldgevoelens... Thuis ook heel snel huilen, slecht slapen, en erg hangerig. Maar na 2 maanden was het in ene over! Tijn is nu de Bink daar op de groep! Hij rent, lacht, speelt, kruipt bij zijn juffies op schoot, kusjes geven, samen spelen, buiten spelen, spullen afpakken... Achteraf ben ik blij dat ik doorgezet heb, want hij is zo gegroeid en beter op zijn plekje daar, maar o wat vond ik het moeilijk! Ik kon niet anders, ik moest werken en had dus opvang nodig. gastouder viel tegen en opa's en oma's wonen te ver weg, ik moest dus doorzetten, maar of ik dat anders ook gedaan had, denk dat ik na 3 weken gestopt was met werken! suc6, en sterkte! kus miek
Sara is een half jaar naar de kinderopvang geweest en dit was constant 1 groot drama , thuis al huilen , verlatingsangst enz .. precies zoals jij het omschrijft met je kleintje , maar nu gaat ze sinds 3 weken naar psz en ze vind het geweldig als ze binnenkomt gaat ze direct spelen en ze zwaait me zelfs uit terwijl dit op het kdv niet gebeurde hoor , ze bleef aan het huilen .. En de leidsters op de psz zeggen ook dat het prima gaat .. dus waardoor dit zo ineens veranderd is weet ik ook niet , misschien toch even de tijd gunnen als ik jou was .. ze is er misschien toch niet helemaal aan toe ..
Milan heeft wel wat moeite gehad, maar dan op de psz zelf. Thuis verder geen extra problemen. Nadat gebleken was dat hij zoveel moeite had met mijn vertrek daar, ben ik er een paar x bij gebleven. Elke keer een stukje korter (onder het mom van dat mama even boodschapjes ging doen en hem zo weer kwam halen). Langzaam opgebouwt zo en spelenderwijs kon ging het na een paar weken helemaal goed.. Persoonlijk vind ik 2 jaar ook al heel erg vroeg om naar de psz te gaan. Maar er zijn inderdaad meer psz die 2 jaar hanteren. Milan ging met 2,5 en ook Misha is 2,5 als ze voor het eerst gaat. Vroeg genoeg en net een stukje ouder om uit te kunnen leggen wat er allemaal gebeurt en om te snappen dat mama ècht weer terugkomt...Maar nogmaals, dat is mijn persoonlijke gevoel
Hugo ging ook met 2 jaar 1 dagdeel naar de psz. De eerste keer dat ik wegging leek het goed te gaan, maar toen ik terugkwam bleek dat hij de hele tijd bij de juf op schoot had zitten huilen. Voelde me zooo slecht... Die middag heeft hij geslapen als een os. Doodop!Daarna heeft het afscheid nog wel vrij lang tranen opgeleverd, maar vlak daarna was het dan goed. Sinds een paar maanden staat hij lachend te zwaaien als ik weg ga. Ik zou zeggen, geef het de tijd en vooral: vraag aan de juf hoe je kind zich gedraagt als jij weg bent. Vaak is het verdriet over zo gauw je de hoek om bent. Sterkte, want het is best heftig he?!
Hartstikke bedankt voor al jullie reacties, fijn om te lezen! Vanmorgen weer Yara weggebracht, en haar oogjes vulden zich met traantjes en ze trok een lipje en ging heel erg slikken om het huilen tegen te houden..dat is minstens net zo zielig als heel hard brullen toch? Maar goed, ze hebben niet gebeld, en toen ik haar weer op ging halen zat ze op haar stoeltje (terwijl ze thuis steeds zei: kwil nie in een kringetje, wilnie op een stoeltje ) Ze was weer heel stilletjes geweest, en de juf zei dat ze haar constant aan moesten poren, dat ze niets uit zichzelf deed, en steeds bij de juf in de buurt bleef. Wat ik wel heel moeilijk vindt, ze hangt dus heel erg aan mij, en b.v. papa mag haar ineens niet meer in bad doen, en niet meer naar bed brengen. Ze wordt er echt heel verdrietig van en overstuur..Laatst probeerden we het badje toch door papa te laten doen, ze huilde echt 20 minuten lang! EN ik wil niet dat mn meissie verdrietig nr bed ga, dus avond aan avond leg ik haar op bed.. Hoe zouden jullie hiermee om gaan? Soms denk ik ook, misschien is het ook een test om te kijken hoe ver ze dingen naar haar hand kan zetten. Maar ik zie ook dat ze echt verdrietig is en met dikke tranen huilt.. En toch kan ik haar niet de komende maanden constant op bed blijven leggen..Over n week bv heb ik etentje van mn werk, en hoop dat dat geen problemen oplevert. irisnaomi, hoe gaat het nu met iris?huilt ze ook als je weggaat? gaat het thuis al wat beter? esthertje das zeker alweer een tijd geleden, wip gerust s langs bji de maartmama's! wie weet is het idd ook iets wat met de leeftijd te maken heeft.. manon ook thnx vr je reactie, fijn dat het nu goed gaat met je kleine meid op de psz miek jee dat is helemaal zwaar, als je zelf daar werkt en je manneke zo hoort huilen..bij jou heeft t dus zo'n 2 maanden geduurd? gek he, dat die kleintjes dan toch op een gegeven moment zelf voor de ommekeer zorgen.. nicole hoe oud is sara? knap dat ze nu zelf zo lekker gaat spelen loetje zo langzaam opbouwen klinkt goed, wou dat ze dat bij onze psz ook deden..maar zo werkt het niet, zei de juf...ze bellen alleen of je eerder oop komt halen als je kindje blijft huilen.. nala, dankje voor je sterkte-wens, ik ervaar het zeker als heftig! en ja, ik vraag elke keer aan de juf hoe ze het gedaan heeft (waarom vertellen ze dat nou niet 1x uit zichzelf ) maar ze zijn altijd best kortaf. en ik vraag dan door haha als irritante moeder
Hier gaat het thuis iets beter ze is nog wel hele erg na me toe trekkend ben alleenstaande moeder maar ook bij mijn ouders is het vaak dat ze alleen maar bij mij wil zijn ... Wil Oma of Opa wat met haar doen of mijn broers dan rent ze heel hard en huilen met grote tranen naar mij toen .. Wat en Waarom ja weet ik niet echt .. Afgelopen vrijdag op de psz ging op zich wel goed toen ik haar bracht was het wel weer van mam iesje mee ( ze heet Iris ) nog even met hara gespeeld en toen ene kus gegeven enzo maar toen ging ze wel weer huilen ze heeft me samen met de juf uitgezwaaid en eigenlijk voordat ik de deur uitwas was ze were ana het spelen zei de juf .. |Alleen even buiten toen ze niet luisterde en de juf wat zei riep ze om mama en ging ze huilen .. Toen ik hara op kwam halen zat ze netjes in de kring dat had ze nog niet eerder gedaan .. verder opzich gaat smnorgen wel goed morgen middag mag ze weer ben benieuwd
Sara is nu 2 jaar en 4 maanden , en ze ging al zo´n 8 maanden naar het kdv en dat was wel een drama , precies zoals jullie het omschrijven .. maar nu is ze dr geloof ik wel aan toe , maar is het geen optie om er een paar keer bij te blijven als ze naar de psz gaat .. dat hebben ze mij toen wel aangeraden toen het met sara vrij slecht ging en ik moet zeggen dat het best wel ging toen , of in ieder geval een half uurtje totdat je ziet dat ze mee gaat spelen .. succes ermee .
Toch vind ik dat je dat zelf in de hand hebt hoor, dat opbouwen..Het is toch de bedoeling dat je kindje het daar naar haar zin heeft, het moet geen straf zijn om naar de psz te gaan. Het is wat hoor voor zo'n ukkie om ineens tussen al die vreemde kinderen te zitten en dan alleen maar terug te kunnen vallen op net zulke vreemde juffen. Mss toch nog eens bespreekbaar maken bij de leidsters? Ik ben heel erg blij dat ze het hier zelf opperen en ik niet voor zo'n dilemma kom te staan. Want jeetje, het is een grote stap om je kindje zomaar in vreemde handen achter te laten en als ze er dan ook nog eens zo verdrietig van wordt En het is makkelijker om je kind achter te laten terwijl het heel hard brult, dan dat je moet zien dat zo ook nog eens heel erg haar best doet om nìet te huilen. Oh man, je moederhart krimpt helemaal ineen als je dat ziet. Zo'n klein meisje wat dapper probeert te zijn...Sorry hoor, mss maak ik het nu nog moeilijker voor je, maar ik kan dat nooit aanzien als die van mij dat weleens doen 8) Over het naar bed brengen door je man...Mss kunnen jullie eens proberen dat jij, vlak voor het naar bed gaan bijvoorbeeld in de keuken bezig blijft (of elders in huis waar ze je niet kan zien). En dat je man dan in de huiskamer lekker knus op de bank alvast een verhaaltje gaat voorlezen en plezier met haar gaat maken. En dan met een beetje gekkigheid naar de badkamer en in die trant door te gaan met douchen/badderen. Proberen om er een beetje ontspanning in te krijgen..Of dat je haar om de dag in bad doet. Dus jij de ene dag badderen en je man de volgende dag het bovenstaande proberen en dan daarna niet heel badritueel, maar gewoon lekker in haar kamertje wassen op het waskussen (waar jij ondertussen alvast warm water etc hebt neergezet?), ondertussen wat liedjes zingen, vingertjes, teentjes, neusje etc benoemen...Geen idee of het zou werken hoor, maar het is het proberen waard misschien?
Hier ook hoor!!! Bij ons mogen ze er pas heen als ze 2,5 zijn! Ons zoontje heeft ook heel erg moeten wennen, ik trouwens ook! Gaat nu gelukkig echt goed, soms moet hij nog wel even huilen als ik wegga, maar het is maar van korte duur gelukkig! Hij gaat er sinds januari dit jaar heen, heeft zeker 2 mnd geduurd voordat hij een beetje gewend was!
Daan gaat pas in september naar de peuterspeelzaal hij is dan ruim 2,5 geweest ik vond het vroeg zat misschien is dat ook nog wel vragen om ellende we zullen zien. I wens je heel veel sterkte en hopelijk is ze er snel overheen
Nou vanochtend ook weer een drama bij het brengen op de kdv. Mijn dochter van 2 jaar en 3 maanden gaat al vanaf baby naar de kdv, maar het is vaak het geval dat ze de eerste 5 minuten huilt. Daarna is het gelukkig over en gaat ze spelen of knuffelen met de leidsters. Maar vanochtend was anders. Ik had ook mijn andere dochtertje bij me (3 maanden oud) en kon Charlie dus niet goed omhelzen bij het afscheid nemen. Blijkbaar was ze daar boos om want toen ik ging zwaaien wilde ze me niet eens aankijken. Niet zwaaien, niet lachen om een gekke bek, niks, alleen heel boos kijken. Dat deed best pijn! Heb net gebeld of alles goed ging, want ik zit nu echt met een rotgevoel op mijn werk.
Evy is afgelopen maandag voor het eerst naar de psz geweest, ze is nu 2 jaar en 4 maanden, en heeel erg gevoelig. Het afscheid nemen was ook proberen niet te huilen, maar als ik naar dat koppie kijk dan weet ik genoeg.. Na de psz was ze thuis niet te genieten, ik heb ineens een heel ander kind, ze is huilerig en piept om alles, maakt overal drama van, en hangt steeds aan me, ze houd me nu NOG erger in de gaten en zit als stroop aan mijn broek vast. En ook wat jij zegt, papa is overbodig. Vind het heel moeilijk, ik kan na 1x peuterspeelzaal natuurlijk niet veel zeggen, maar ik weet wel dat ik mijn lieve meisje graag wil houden, want het meisje dat ik nu heb is niet mijn evy, zo ken ik haar niet. Mischien dat het op lange termijn allemaal went, ze heeft me nu even nodig, het is een nieuwe stap, en dat kost ontzettend veel energie. Hopelijk gaat het aankomende donderdag beter met evy, ik wil haar er wel een plezier mee doen om naar de psz te gaan, want anders is ze er nog niet aan toe denk ik..
Mijn zoontje is gisteren voor het eerst geweest. De juf belde een half uurtje eerder op. Meneertje was op. En dat was hij ook, bij thuis komst meteen naar z´n bedje. Twee uur geslapen ( normale tijd), en zonder morren werd hij wakker, en is heel lief geweest, rest van de middag. Dus hier ging het goed, maar het is wel wennen. Helemaal niet gek, hij is net 2 geworden.