Voordat ik zwanger werd was ik 13 kg te zwaar. Na twee maanden zwangerschap begon ik in no time nog zwaarder te worden. Ik hiel erg veel vocht vast en het werd alleen maar erger. De laatste maanden van de zwangerschap kon ik amper meer lopen. Ik hoor dus ca 70 kg te wegen, maar woog 83 kg met een lengte van 1.68. De laatste maand van de zwangerschap woog ik 120 kg. Vocht vocht en vocht. Zelfs met de keizersnede hebben ze 5 maal geprikt alvorens zij juist konden prikken en dat kwam door de vocht die dus ook tussen de ruggewervels zat. Nu bijna 5 maanden na de geboorte van ons zoontje weeg ik 105 kg. Ik eet normaal en oke de beweging is ver te zoeken. Ik ben een thuis mama en binnenkort ga ik weer aan het sporten beginnen, al moet ik wel de drempel over hoor.... schaam mij voor mijzelf. Maar ik wil graag weten van meer mensen, die zo'n last hebben van overgewicht tijdens en na de bevalling. Ik raak het aan de straatstenen niet kwijt. Bij de een vliegt het er af en bij de ander... Kan mijn schildklier zitten klieren etc ?... Ik weet het niet. Ik ben er wel erg onzeker van en ik trek mij toch steeds ietsje meer terug in mijn eigen wereld. Herkenning??
Jeetje, wat een verhaal. Wel heftig als je zoveel vocht vast heb gehouden. Is dat al wel weer weg? Zou idd proberen meer te bewegen. Misschien veel wandelen met de kleine. Loop je lekker achter de wagen en krijg je toch beweging en ben je lekker buiten. Ik probeer ook elke dag een eind te wandelen. Een vriendin van mij hield op het einde ook veel vocht vast en viel na de bevalling ondanks gezond eten en veel sporten niet af. Zij bleek idd een slecht werkende schildklier aan de zwangerschap over te hebben gehouden en kreeg toen medicijnen. Misschien even laten prikken hierop? iig heel veel suc6 met de strijd tegen deze kilo's liefs emmalotte
Elke dag wandel ik met de kinderwagen buiten, tenzij het keihard regent of stormt. Afgelopen tijd vaak lekker weer, dus hebben we veel gewandeld, dus dat doe ik wel. Binnenkort ga ik weer conditietraining doen in het zwembad. Toch ga ik van de week mijn schildklier laten checken.
Hey Judi, Bij de zwangerschap van mijn zoon ben ik héél véél aangekomen. Denk dat ik van de 76 naar ruim 110 ben gegaan, maar weet het niet precies want ik ben opgehouden met wegen. Na die bevalling ben ik afgevallen tot de 88. Tijdens de zwangerschap viel het erg mee wat ik aankwam. Uiteindelijk ben ik volgens mij tussen de 106-110 geëindigd. Nou was mn dochter flink van formaat dus was ik na de bevalling al gauw een boel kwijt. Maar ik blijf nu steken op net onder de 90. Ik eet ca 1300-1500 calorieën per dag maar afvallen doe ik niet. Ik wandel, snoep dus niet of nauwelijks. Ik wil heel graag weer rond de 70 kilo wegen maar het is mega!frustrerend dat het maar niet lukt. Ik heb dus hetzelfde probleem maar helaas geen oplossing.
Ik ben ook veel aangekomen tijdens de zwangerschap. Zal eerlijk zijn, ik kon niet stoppen met eten Ik ben 20 kilo aangekomen in 29 weken zwangerschap. Na de bevalling waren er maar 5 kilo af. (is logisch hoor) Ik woog voor de zw.schap 60,5 kilo (was net afgevallen van 65) en was dus aangekomen tot 80 kilo. Nu weeg ik 71,6 en er gaat gewoon niets af. Ik eet weinig, drink alleen water etc. Heb dus ook geen idee... Mijn buik ziet eruit of ik 20 weken zwanger ben. Laatst vroeg de Chinees waar we gingen eten er iets over en toen ik 3 weken geleden bij de H&M was vroeg een hoogzwangere dame wanneer ik was uitgerekend
Hier hetzelfde hoor. Daarbij nog een flinke (.)(.) en een holle rug en voilá dan komen de opmerkingen alweer Zie dat onze kindjes allebei van 9 december zijn
Jullie kindjes van 9 dec, mijn kindje van 5 dec. Ook ik heb een buik ... niet zoals toen, want die was toen eeecht nog veel groter. Ik heb nog een buik met een 'open' navel. Ik ben ook benieuwd wanneer ik mijn 'gesloten oog' navel weer terug heb. Raar ding zo hoor het lichaam. Gisteren en vandaag heb ik nogal zitten neuzen op internet. Opzoek naar mijn klachten en ik kom toch vaak terug op sites als traag werkend schildklier. Morgen ga ik de dokter bellen. Mijn moeder zei mij vandaag dat zij aan hetzelfde zat te denken. Ik ben wel eens iets te zwaar geweest, maar dan was ik nog mooi in proportie. Nu ... niets proportie, niets geen taille. Gewoon een aardappelzak. Nee het is niet goed voor mijn (of wie dan ook) zijn of haar ego. Onze zoon vind het bijvoorbeeld lekkerder om bij mijn man op schoot te zitten dan bij mij, want de buik zit in de weg. Als ik wil bukken zit de buik in de weg. Mijn teen nagels knippen is bijna niet mogelijk. Sokken aantrekken ... tja dat ging met de zwangerschap niet, was ook lastig, maar dat het nu nog een waardeloze klus is pff. Ik ben een gelukkige vrouw hoor. Ik mag zeker niet klagen. Maar als het op mijn lichaam neerkomt. Nou dan baal ik echt. Wat is het zwaar en ... letterlijk zwaar. Good luck allemaal he.
Hallo, Ik had hetzelfde als jou , ik kwam 35 kilo aan in mijn zwangerschap en ik kreeg alleen maar het verwijt van de verloskundige dat ik teveel at , terwijl dit echt niet het geval was , ook was ik ontzettend moe en had ik allerlei kwaaltjes maar alles werd op mijn zwangerschap gegooid .. Vlak na mijn bevalling werden de klachten alleen maar erger en heeft mijn huisarts mij laten prikken op mijn schildklier waardes en deze waren extreem laag .. Mooi dan 9 maanden rondgelopen voor niets terwijl ze er genoeg aan hadden kunnen doen , nu is mijn dochtertje 2.4 jaar en mijn waardes zijn nog steeds niet goed terwijl ik hiervoor wel medicijnen slik en ik ben nog steeds zo´n vijftien kilo zwaarder dan toen ik aantelde .. Ik zou me zeker even laten prikken op schildklier want er zijn veel mensen die ermee rondlopen en het niet eens weten .. succes ermee ..
Goh dat is balen voor je zeg. Heel herkenbaar dus. Ik ga morgen meteen bellen en heel duidelijk maken wat zoal mijn klachten zijn. De gyn zei mij eerst ook "Misschien moet je maar naar een dietiste, die kan je beter helpen dan ik". Dan denk ik: "Jeetje, je hebt toch gezien dat ik van normaal naar rond ben gegaan". Ik wist gewoon dat het niet aan het eten lag. Tja ... ik ben wel meteen gestopt met roken, toen ik wist dat ik zwanger was. Dan kan je stofwisseling behoorlijk veranderen. Maar dat het zoooo erg zou worden. Er moet meer aan de hand zijn!
Ik heb hetzelfde. Mijn zoon is nu 7 mnd. Sinds ik hoogzwanger was, hou ik vocht was. Ben naar de huisarts geweest, die heeft mij laten prikken. Alle waardes gewoon goed. Maar dat vocht, echt pff. Ik heb ook het carpaal tunnel syndroom. Dit houdt in, dat je 's nachts tintelingen in je handen hebt. Hiervoor heb ik nu nachtspalken. En die werken uitstekend. Ik raak het vocht gewoon niet kwijt. Mijn buik blijft dik. Misschien een keer de accupuncturist raadplegen?
Ik ben van 49 kilo naar boven de 80 gegaan.. toen ben ik opgehouden met wegen... Dit in 37 weken zwangerschap. Na de bevalling bleef ik maar steken op 67, wat ik ook deed. Na een paar maanden nog. Zelfs als ik op een dag amper iets at gewoon om te kijken waarom het nou niet ging. Nog niks eraf. Dus ik ben gewoon weer normaal gaan eten en uiteindelijk is het wel naar beneden gegaan. Denk dat je lijf er klaar voor moet zijn.. MAAR.... In maart is mijn gewicht ineens heel hard naar beneden gegaan. Geen verklaring, wel andere klachten. Mijn schildklier is echt te snel gaan werken door de zwangerschap en daarom moet ik nu juist eten als een bouwvakker anders zit ik zo weer op 49 en daar heb ik geen zin in. Ik ken echter ook iemand wiens schildklier juist te langzaam is gaan werken door de zwangerschap. Ik zou het testen hoor. Iedereen zegt wel, o je bent mooi je kilos kwijt.. maar die schildklieraandoening raak ik wellicht nooit meer kwijt en het kan ervoor zorgen dat je aardig uit balans raakt... dan kun je er beter maar meteen bij zijn! Succes!
Ik zou me er zeker op laten prikken , ik slik nu medicijnen en ik voel me nu sinds een maand of twee toen de dosis omhoog ging een stuk beter , maar ik moet waarschijnlijk wel mijn hele leven dit medicijn blijven slikken .. En ik wist niet eens waar de schildklier zat voordat ik erop getest werd