Sinds geboorte van mijn zoontje (december 2011) lijdt ik aan een postnatale depressie, hierover niks gezegd tegen werkgever, maar ik besloot om toch te gaan werken, omdat het tenslotte maar 3 dagen waren. In april had ik aangegeven dat ik die postnatale depressie had en dat ik het moeilijk vond om werken te combineren met moeder zijn, maar ik geef niet zomaar op! Werkgever gaf aan: "als je je langdurig ziek meldt, ontbinden we je arbeidscontract" dat zou wettelijk vrijwel onmogelijk zijn, omdat ik een vast contract heb en dan dus in ziektewet zou zitten. Dubbele reden waarom dat niet mag! Nu wil mijn collega ineens op mijn werkplek zitten, omdat het op haar plekje meer tocht. Ik gaf aan dat ik hier niet mee accoord ga, omdat ik op dit plekje juist een klein beetje meer tot rust kom, als op haar plek. Plus het feit dat het natuurlijk niet eerlijk is dat zij niet op de tocht mag zitten en ik wel.Ik had al aangegeven dat ik dan misschien wel ziek zou worden van de tocht!Directie gaf haar gelijk en iemand heeft erbij verteld dat ik me ziek zou melden als ik moet verhuizen (woorden verdraaid blijkbaar)Nu word ik genegeerd door diverse collega's en zelfs de vertrouwenspersoon binnen het bedrijf doet anders tegen me. Kreeg vrijdag een mail (toen was ik er niet) van directie dat als er gedreigd gaat worden dat ik me ziek meld, ik maar een andere baan moest zoeken.Wat moet ik hiermee? Iemand tips?Best wanhopig nu!
Jesus zeg! Wat is dat voor bedrijf ?! Ben je lid van een bond ? Of heb je een rechtsbijstand verzekering ? Misschien kun je daar aankloppen, want wat jij verteld mag dus echt niet...
Ook weinig begrip vanuit je werk zeg.. En nu zetten ze je ook nog klem.. Ik vind dat ze je situatie wel een beetje misbruiken. Iemand die juist steun nodig heeft, en er dan echt wel bovenop komt, ipv afsnauwen en wegschuiven.. Loop je bij een psych/arts? Ik zou het daar overleggen. Misschien ook advies inwinnen bij het juridisch loket. Misschien ben je beter af in de ziektewet om beter te worden? En ik zou eens bedenken of je daar echt wil blijven werken? Als ze zo zijn, dan zou ik wel eens rond gaan kijken... Sterkte!!
Vooropgesteld, wat jouw werkgever doet, mag absoluut niet! Ik krijg een beetje het idee dat de directie met behulp van enkele medewerkers aan het proberen is om jouw dusdanig te intimideren zodat je zelf maar ontslag gaat nemen. Het volgende moet je sowieso doen: Bewaar alle correspondentie (e-mails, briefjes, notities e.d.) kan nog wel es van pas komen. Alle opmerkingen die naar jou gemaakt worden waarvan je het idee hebt dat het niet door de beugel kan, opschrijven met datum erbij. Bouw in feite een soort van dossier op van het gedrag van jouw werkgever naar jou toe. Maar, vergeet niet om ook alles te bewaren wat jij terugstuurd of zegt! En alles wat je per post stuurt, aangetekend sturen. Verder kun je een aantal kanten op. 1. ontslag nemen. Dit moet je dus absoluut niet doen, omdat je dan geen recht meer hebt op WW. 2. Door blijven werken. Het nadeel hieraan is dat het heel zwaar voor je is. Je hebt al een PND, en dan ook nog zo behandeld worden. Aan de andere kant, mocht er ooit nog iets voor een rechter komen o.i.d., je hebt wel je wil getoond om te werken. 3. Ziek melden. Als je je nu ziek meld met je depressie, heb je alle tijd om tot rust te komen. Gezien je verhaal ben je dat ook nodig. Zorg wel dat je een verklaring hebt van je huisarts dat je een PND hebt. Ze kunnen en mogen het contract niet zomaar ontbinden. Alleen via de rechter. En als jij op de proppen komt met alle brieven/mails/opmerkingen e.d. is de kans groot dat jij in het gelijk gesteld wordt. Persoonlijk zou ik zeggen neem je rust en meld je ziek. Dit kan niet langer zo. Je gaat er aan onderdoor. Maar uiteindelijk ben jij de gene die de keuze moet maken. Maak die keuze waar jij je het beste bij voelt. Lang verhaal, maar ik wens je heel veel succes en sterkte!!!
Meid, ga in de ziektewet. Heb zelf een pnd gehad na mijn zoontje en je kunt niet werken, echt. Hoe goed je ook denkt dat het wel lukt, je ben tkribbiger, labieler ed. Neem tijd voor jezelf (en laat je zeker niet zonder inkomen zetten, maar RUST). Ik ben 9 maanden na de geboorte van mijn zoontje terug gaan waerken (pnd begon toen hij 1 maand was) en het ging niet, ik wou dit niet toegeven tov mezelf en baas. Uiteindelijk is de baas zelf met mij naar de personeelsdienst getrokken en daar ben ik beginnen huilen. Ik kon (nee MOEST) direct naar huis en kreeg een jaar loopbaanonderbreking (ging ook direct in, had de personeelsdienst voor gezorgd). Nu ben ik mijn baas daar zo dankbaar voor, dat jaar had ik echt nodig, ook voor de kleine. Want mijn zoontje had niets aan zijn moeder, in dat jaar heb ik echt van hem leren houden.
Amen. Je bent ziek, meld je dan ook ziek! Dit is voor niemand goed en dat bedrijf wil je toch ook niet bij blijven. Laat ze lekker dreigen.....
Heel lief al die reacties dank jullie wel!Ik moet er ook wel bijvertellen dat ik hier dus al 9 jaar werk en een jaar of 6 geleden zat ik gedeeltelijk in de ziektewet omdat ik overspannen was (zeer slechte jeugd) en toen hebben ze me de gelegenheid gegeven om in 3 jaar tijd weer terug te gaan van 2,5 werken per week naar volledige 5. Zij hebben toen de keus gemaakt om mij niet bij een Arbo aan te melden als ziektewet, maar gewoon uit eigen zak betaald.(heb ik nooit om gevraagd) Nu raakte ik vorig jaar zwanger en daar waren ze al niet blij mee, omdat de eerste reactie die ik kreeg was niet: "Meid, wat leuk voor je" maar "hmm deze functie vereist fulltime" Nu is die kleine al 6 maanden oud en die PND is nog steeds aanwezig.En directie zegt dat ik "dankbaar" moet zijn dat ze me de mogelijkheid bieden om parttime te werken en dat de "rek" er nu wel uit is qua flexibiliteit naar mij toe. Dat begrijp ik nog wel maar ik vraag toch niet om een PND?
Ik vind het knap dat je bent gaan werken met een PND ik zit nog steeds thuis... Ik zou je dus ook ziekmelden en tijdens ziekte mogen ze je niet ontslaan! Wel moet je overal aan meewerken enz en ze zullen je het niet makkelijk maken denk ik. Dit hebben we ook met mijn vriend meegemaakt en die hebben ze gewoon weg gepest eigenlijk. gelukkig wel een leuke cent aan overgehouden maar toch
Enne, ik heb al rechtsbijstand ingeschakeld! Helaas ben ik geen lid van de bond. Wij zijn ook niet aangesloten bij een CAO.
wat een vervelende baas zeg! en dat je al eerder ziek bent geweest heeft er toch niets mee te maken een PND vraag je echt niet om... Misschien kun je hem wat info geven wat het inhoud pfff
Ik vind het ook knap dat je bent gaan werken. Ik kon niet eens voor mezelf + zoon en huis zorgen met mijn pnd. Maar ik zou je echt ziekmelden de tijd nemen om aan jezelf te werken zodat je straks weer kan gaan werken. En zolang een werkgever de dreigementen niet zwart op wit heeft vanuit jou dan is het van horen zeggen en is het volgens mij niet een rechtsgeldig.
Het werken valt me ook erg zwaar, als ik 's avonds thuis kom en mijn zoon is huilerig dan voel ik mezelf helemaal boos worden en gelukkig kan ik dan mijn vriend inschakelen die het dan even van me overneemt. A.s. woensdag wil de directeur met de mensen aan mijn blok een gesprek aangaan over de werkplekken verdeling. Ik word hier gewoon langzaam weggepest! Arbo is (nog) niet op de hoogte omdat ik gevraagd heb aan pz om de gegevens van de arbo en die kreeg ik niet! "Als ze nodig zijn, schakelen wij ze in en niet jij"
Mijn tips: - meld je ziek (ga eerst naar je huisarts en zorg dat hij /zij dit ondersteunt) - schakel rechtsbijstand in - doe verder helemaal niets (je bent tenslotte ziek en niet in staat om te werken) - doe er alles aan om weer beter te worden (schakel professionals in) - als je weer beter bent (of bijna beter bent): - ga op zoek naar een andere baan - probeer tot ontbinding van je contract te komen met wederzijds goedvinden (oftewel met een afkoop die schappelijk is) Ga niet het gevecht aan, dit verlies je toch en kost je alleen maar energie. Kies voor jezelf en focus je op beter worden. De rest de boel de boel laten.
Ik heb al een werkgevers verklaring (kopie verwijskaart)Rechtsbijstand is al op de hoogte. Niets doen?? Ik mankeer toch fysiek niks, dus zou ik gewoon met mijn zoontje moeten kunnen wandelen.Ik heb al professionele hulp (wekelijkse behandeling met psycholoog die al gesproken heeft met psychiater over eventuele medicatie) Ik solliciteer me nu al gek, omdat ik ook van mening ben dat zodra ik een andere baan gevonden de PND wellicht ook zal afnemen omdat het 1 met het ander samenhangt. En door de sfeer op het werk word de PND niet minder.Ontbinding van contract, doe ik alleen als ik een andere baan gevonden hebt...anders krijg ik ook geen uitkering!Ik begrijp wat je zegt, maar ik had gelukkig zelf al alle bovengenoemde stappen ondernomen.
Knap dat je bent gaan werken zeg. Ik heb ook een pnd en ik kan echt niet werken. Ik zou naar een psych gaan dn me ziekmelden
schandalig hoe ze met je omgaan! Laten ze daar eerst meer eens bewijzen dat je werk niet goed doet na behoren? Ze mogen je niet zomaar de laan uitknikkeren kom op nou zeg! En anders moeten ze je maar een flinke "oprotprimie mee geven " echt schandalig hoe ze met je omgaan! Ik zou nu eisen dat ze je de gegevens van de arbo arts geven dat bepalen hun niet maar jij! En inderdaad rechtsbijstand informeren!
Ontbinding van contract met wederzijds goedvinden, kan je in het uiterste geval doen, als je dit doet moet je wel in het contract op laten nemen dat je alles gedaan hebt en er een onoplosbare situatie is ontstaan, waar jij je goede wil in hebt getoond(lijkt me wel als je werkt met een pnd) dan heb je WEL recht op ww (maar je moet wel 100 % beter zijn mag niet in ziektewet of iets zitten ) voor nu "lekker " ziek melden je hebt je handen vol aan jezelf en je zoontje en je gezin, dat is veel belangrijker, zolang je dat niet op de rit hebt ga je het op je werk ook niet op de rit krijgen. En niets doen betekend niet werken maar als jij met een pnd thuis zit ben je niet verplicht thuis te blijven je moet juist erop uit wandelen fietsen hoofd leeg maken, (kijk niet dagen de stad in of iets) succes met dit alles en laat je niet intimideren alles wat ze zo doen is fout, dat hun toen coulant zijn geweest heb jij niet om gevraagd moeten ze er nu ook niet mee komen.