hallo, ik weet sinds 3 weken dat ik zwanger ben. Ik ben nu inmiddels 9 weken. Vorige week is de relatie ( van 2 jaar ) met mijn vriend uitgegaan. Ik had ontdekt dat hij is vreemd gegaan met een collega van hem, ondanks dat hij wist dat ik zwanger was. In eerste instantie was ik harstikke boos, maar dat is nu afgezwakt. Ik vroeg wat hij nu wilde, met haar verder of met mij... Daar had hij geen antwoord op. Hij wist het gewoon niet. Nu zegt hij dat hij niet meer verliefd op me is, en dat we niet bij elkaar passen. Dit terwijl hij 2 weken terug nog zei: 'ik ben zo gelukkig, en we worden zo`n fijn gezinnetje'. Deze woorden deden zo ontzettend veel pijn! Het voelt als een tweede klap na het vreemdgaan. Ik woon nu noodgedwongen bij mijn ouders, omdat het huis van hem is. Ik heb geen spaargeld, helemaal niks! Het enige wat ik nu weet, is dat ik het kindje wel wil houden. Mijn ouders steunen me gelukkig, toch voelt het alsof ik alles alleen moet doen... Hij laat me gewoon stikken! Mijn gevoelens zijn nu zo dubbel, het ene moment haat ik hem, en toch wil ik niets liever dan bij hem zijn. Hij zegt wel dat hij zijn verantwoordelijkheid wil nemen, en graag voor het kindje wil zorgen. Ik weet niet of ik dat wel wil omdat hij me zoveel pijn heeft gedaan.... Ik weet gewoon niet meer wat ik nou moet doen...
Zo'n vent zou ik liever kwijt dan rijk zijn!! Ik vind het echt heel vervelend voor je en er zal een moeilijke tijd aanbreken, maar wil je echt verder met een vent die vreemdgaat, wispelturig is en niet weet of 'ie wel voor jou (en je kindje!) wil gaan? Sterkte meid!
vriend liet mij ook zitten toen ik 12 wk zwanger was van nr 2. we hadden toen al een zoontje van 10 maanden. Ik heb de hele zwangerschap alleen gedaan, met steun van mijn ouders en vriendinnen. Hij kwam ons zoontje wel af en toe halen. Hij heeft de baby wel erkend en hij was bij de bevalling. ( wat ik achteraf nooit had moeten toestaan maar goed) Ben nu anderhalf jaar verder en ik heb er nog steeds verdriet van, dat moet langzaam slijten denk ik. En als er kinderen zijn, dan maakt dat t nog moeilijker om los te laten. Zorg nu dat je alles voor jezelf gaat regelen. Huisvesting, inschrijven en hopen op urgentie. als hij het kindje erkend heeft hij recht op omgang en hij moet alimentatie betalen. Dit moet je maar even rustig op je in laten werken.. t is nog zo vers. Misschien denk je er straks anders over. ik heb het ook gered, het was niet leuk, pijnlijk en zwaar maar ik heb een prachtige dochter erbij gekregen en mijn 2 kids maken mijn leven compleet. succes met alles.
Hè, wat vervelend nou. Hoe kan een man nou zijn net-zwangere vriendin in de steek laten. Ik weet niet hoe je het met je relatie enzo moet doen. Maar ik weet wel: Zorg goed voor jezelf. Het lijkt of je nu niet helemaal op hem kunt rekenen, dus reken op jezelf en anderen. En wat me opvalt: hij zegt dat hij er wel graag voor zijn kindje wil zijn. maar ik vind dat normaal mannen er ook voor zwangere vrouwen moeten zijn. Dat heb ik heel erg gemist nu ik zwanger ben... Dus houdt daar rekening mee. Stel daar duidelijkheid in op voor jezelf in eerste instantie: Zou ik de zwangerschap met hem willen delen? Hoe? Wat zou ik van hem kunnen verwachten? Of trek je lijn en zoek je steun bij de rest van je omgeving. Veel kracht en rust toegewenst!
Hey rammetje Hoe is het nu? Herkenbaar verhaal helaas. Hier ook sinds 8 weken zwangerschap alleen geweest en nog steeds helemaal niks gehoord van me ex en m'n zoontje is nu 4,5 maand. Ook hij "zou" z'n verantwoordelijkheid wel nemen Yeah right
hey rammetje, Jeetje wat een verhaal!! Ik denk dat het voor jezelf beter is om het te laten gaan, ook al lijkt het nu niet zo.. Als je bij hem blijft en hij blijft op deze manier met je omgaan kan dat ook negatief op jouw gaan werken en kun je misschien niet optimaal van je kindje genieten. Zou jammer zijn als je kindje de stress straks al begint te voelen in je buik. Maar daar in tegen snap ik heel goed hoe je eigen gedachten een loopje met je kunnen nemen en je dingen tegen beter weten in wilt bereiken. Heel moeilijk rammetje! Ik weet zeker dat je het alleen ook red en je kindje een fantastisch leven kan geven met gezellige dingetjes. Lekker genieten met zijn tweeen. Maar dat je bij hem wil t zijn is ook heel logisch en een vader wilt voor je kindje. Alles samen ontdekken etc. Hou je ons op de hoogte?
Gadver wat vervelend! En zo gemeen! Voorlopig zou ik hem vooral negeren.... Even 100% voor jezelf en je kindje in je buik kiezen. Rchten op een huisje vinden hopen dat je aan leuke spulletjes kunt komen voor weinig geld. Als hij echt van je houdt gaat hij de komende tijd vast wrange gevoelens krijgen en zal hij denk ik over een poosje graag met je verder willen. Het kan misschien zijn zijn dat ondanks dat hij er leuk op gereageerd heeft toch is geschrokken van de zwangerschap? Van de verantwoordelijkheid die jullie gaan krijgen? As hij over die schrik heen is kan het nest zijn dat hij er helemaal voor wil gaan en alsnog een fantastische vent en papa kan zijn? Maar ALS dat gebeurd, moet je hem er wel voor laten vechten hoor! Hoe het ook zal verlopen, wens je heel veel sterkte en succes met je moeilijke situatie en probeer te genieten van dat wondertje in je buik!
bluh ik snap niet dat mannen dan niet beter opletten tijdens seks als ze geen kinderen willen.... dan denk je toch eerst na of de relatie nog goed is?? De man bedoel ik dan he? Als jij niet beter weet dan dat hij ook gelukkig is, is het logisch dat je graag een kindje wil, logische volgende stap. jammer dat er toch nog steeds van dat soort mannen zijn. Jij bent niet alleen maar snap heeeeel goed dat je je wel zo voelt. Buiten dat, want je komt daa vast wel overheen, vind ik het van die mannen zo laf tegenover hun KIND! Na zon testje snap ik best dat een man nog geen gevoelens heef t voor een vruchtje, maar om dan weg te gaan.... je laat uiteindelijk een kind in de steek, dat is niet zo makkelijk te hechten als het kindje dalijk ouder is... Ik hoop dat hij beseft wat hij achterlaat en dat hij erachter komt toch nog van je te houden en verder te willen. Lijkt me niets erger dan zon mooie periode "alleen" te moeten doorstaan!! succes!