Al sinds het begin van mijn zwangerschap ben ik erg verdrietig omdat we zo ver bij mijn familie vandaan wonen. Ik ben namelijk 2 jaar geleden naar de andere kant van het land verhuist om samen te gaan wonen met mijn vriend en hier te studeren. Maar toen bleek ik dus na een tijdje zwanger en zag ik het helemaal niet meer zitten om zo ver weg te wonen. Nu de kleine geboren is, is het eigenlijk alleen maar erger geworden en hebben we besloten dat we over een tijdje (lees: ongeveer 1 jaar) willen terug verhuizen. Waarom over een jaar? Omdat mijn vriend hier net een goede baan heeft en ik hier studeer. Maar nu is dus het volgende gebeurd: Mijn moeder heeft met haar broer gepraat over dat wij graag terug willen komen en nu heeft hij aangeboden dat we wel in zijn huis mogen (Hij wil zijn huis verkopen omdat hij bij zijn vriendin woont nu.. zijn huis staat dus zo goed als leeg), hij wel een baan heeft voor mijn vriend en mijn studie al helemaal geen probleem is want ik kan dezelfde studie ook daar doen.. Opzich dus helemaal super alleen.. We zullen er financieel wel redelijk op achteruit gaan. En al is de baan van mijn vriend dan tijdelijk, we zitten dan wel een paar maanden met minder inkomen. Maarja, we hebben ook geen kosten qua huis dus dat is wel weer prettig. (Het is uiteraard wel de bedoeling dat we na een paar maanden een eigen huis vinden! ) Wat zouden jullie doen? Er voor gaan of toch hier nog blijven?
ik zou niet nadenken en gaan... heb nl hetzelfde gehad, toen nog geen kind, maar wel verschrikkelijk alleen daar. We hebben een huis gekocht, konden we pas na 1 jaar in, dat ene jaar hebben we tijdelijk bij mijn ouders gewoond... nou ik vond het prima.. eindelijk weer thuis
Gaan! De enige reden waarom je het niet zou doen, is zo te horen de financiele kant? Als je je daar gelukkiger voelt lijkt me dat belangijker....
Ja, het is ook verschrikkelijk het alleen zijn. Mijn vriend is dagelijks weg van 7 uur 's ochtends tot 21.45 en al die tijd moet ik me hier maar vermaken, zonder enige familie of wat dan ook.. Het zou zoveel fijner zijn daar, mn moeder en ik zaten al helemaal te fantaseren haha. Ze wil zelfs op haar vrije maandag gaan oppassen, ideaal!
Gààn met die banaan... Begrijp ik het goed dat je geen huur of iets dergelijks hoeft te betalen? Of bedoel je geen verhuiskosten? In beide gevallen is dat in elk geval mooi meegenomen voor nu... Kun je lekker even verder sparen voor je eigen huisje... Is het trouwens geen optie om het huis van je broer te kopen? Zo zijn wij ons vorige huis ook kwijt geraakt.. Daar woont nu mijn zwager in...
meid gaan niet nadenken gaan. als je daar voor niets tot weinig zit.en jij hier waarje nu zi niet happy bent en je mannetje er geen problemen mee heeft moet je gaan. echt hoor. ik heb het voor 2 maanden terug gedaan.ik heb nu echt me rust weer terug
Haha.. Das duidelijk! Het huis van mijn oom kopen is voor ons geen optie, het is een hartstikke duur huis en aangezien ik nog studeer krijgen we dat financieel niet voor elkaar. Maar goed het scheelt wel een paar maanden huur, wat we mooi kunnen opsparen! We betalen nu namelijk zo'n 1250 aan huur in totaal, dus dat scheelt enorm. Ik wil de stap zo graag nemen (zou het liefst nu al gaan met die banaan ) maar ergens zit ook angst voor het financiele plaatje. Alhoewel het ook zo kan zijn dat hij heel snel een andere baan vind waar hij wel weer zijn oude salaris krijgt..
Meid ik had allang JAAAAAAAAAA gezegd! Natuurlijk ben je bang voor financiele situatie maar weet je je bespaard nu een paar maandjes wat geld en waarom zet je dat alvast niet opzij. En you'll never now wat de toekomst je brengt. Soms moet je echt een verandering in het leven durven te nemen
In jou geval zou ik gewoon gaan meid! ik zit ook in het buitenland.. en mis ook wel een beetje mijn familie... maar de reden dat ik hier zit en hier blijf heeft niets met financieel te maken... omdat ik het hier leuk en fijn vind.. van (het grootste gedeelte) kortzichtige nederlanders enz enz... politiek en weet ik veel.. Ik heb me mannetje en gezinnejte... dat is mijn leven mijn alles... meer dan dat heb ik niet nodig... dit ook dat de band tussen mij en familie niet sterk is en altijd elk moment stuk kan vallen.. ik zou gewoon gaan meid! en doe het nu nog nu je wondertje zo klein is... anders krijgt die er later last van...
Ik was gisteren al in het huis van je oom getrokken! Ik zeg dus ook, GAAN! Ik denk dat je jezelf voor de kop slaat later als je het niet doet!
Hahaha, nou ik ben zo goed als verhuisd haha We gaan vanavond een weekendje naar mijn ouders toe, goed om de tafel over hoe en wat precies en misschien dat we dan begin 2009 (jan/feb) al kunnen verhuizen! *Word helemaal blij als ik eraan denk* Echt heel fijn dat jullie het allemaal zo eens zijn en GO zeggen. Ik denk inderdaad dat als we het niet doen ik ontzettende spijt krijg. En misschien valt het financieel ook wel reuze mee, er is namelijk nog niets gezegd over zijn loon. Maar hij verdient nu gewoon erg goed en ik kan mij niet voorstellen dat hij dat daar ook gaat verdienen.. Maarja, we zullen zien!
fijn dat je toch gaat verhuizen Wat ik wel wil adviseren is om alles goed op papieren te laten vastzetten. Ookal is het je oom, je kan er toch ruzie mee krijgen en misschien in een kwade bui dat ie je zijn huis uit wil. Dus laat vastzetten tot hoelang jullie erin blijven enzo en welke rechten jullie hebben. succes met de verhuizing!