Hallo, ik vraag me af of er meer dames zijn die een keizersnede gehad hebben onder algehele narcose? Mijn bevallingsverhaal zal ik hieronder even knippen en plakken uit het topic geboren. Ik ben benieuwd hoe jullie er mee om zijn gegaan. Hebben jullie er veel moeite mee (gehad) dat je de geboorte niet meegemaakt hebt? Hebben jullie het zelf verwerkt of hebben jullie bijv. therapie nodig gehad? Bij ons zijn er vanwege de spannende situatie ook geen foto's gemaakt. Gelukkig is mijn man er wel bij geweest, daar ben ik heel dankbaar voor. Over het algemeen gaat het goed met me, maar soms komt het besef van het gemis ineens weer hard binnen en kan ik daar erg verdrietig om worden. Soms heb ik zelfs moeite om te beseffen dat ik echt al bevallen ben, ook al ligt ons mannetje nu lekker op mijn buik te slapen. Ik heb de contactgegevens meekregen van de maatschappelijk werkster van het ziekenhuis (zij kent ons verhaal) en zit er nu toch wel aan te denken binnenkort eens contact met haar op te nemen. Ben heel benieuwd naar verhalen van anderen. Dan hier mijn bevallingsverhaal: Ons lieve mannetje is geboren! In de nacht van 20 april is ons lieve ventje J. geboren, precies op de uitgerekende datum! Hij woog 3810 gram en is 51 cm lang. (Heel netjes ondanks de diabetes! ) Het is een rare bevalling geweest. Ik werd die zondag ziek, buikgriep, en moest naar het ziekenhuis om een nachtje aan het infuus te gaan vanwege uitdroging. De volgende dag zou ik weer naar huis gaan. Maar in de loop van de avond/nacht bleek dat ons mannetje het moeilijk had, zijn hartslag dipte steeds en ik bleek weeën te hebben, waar ik geen idee van had! Om kwart voor 1 kwam de gynaecoloog en zei dat hij niet blij was met wat hij zag en dat onze zoon direct gehaald moest worden. Om 1.14 is hij geboren! Helaas was het echt super spoed en moest ik onder algehele narcose. Gelukkig mocht mijn man er wel bij zijn! Binnen twee minuten hebben ze hem uit mijn buik gehaald, hij kwam slap en paars ter wereld en bleek de navelstreng meerdere keren strak om zijn nek te hebben. Gelukkig gaf hij meteen een brul toen de gynaecoloog hem een klap op zijn billen gaf en eenmaal bij de kinderarts kwam hij snel bij op eigen kracht. Ze stonden al klaar met de beademing, maar dit heeft hij gelukkig niet nodig gehad! Ondertussen zijn we alweer bijna een week thuis en genieten we van ons knappe ventje! Heel dankbaar dat het zo is afgelopen!
Hoi, Gefeliciteerd met de geboorte van je zoontje! Ik heb ook een spoedks onder narcose gehad, ik werd ingeleid vanwege zwangerschapsvergifitiging, 12 uur gedaan over 5 cm. en kwam niet echt verder dus kreeg ik een ruggenprik. In een paar minuten van 5 cm. naar volledige ontsluiting plus mijn bloeddruk daalde van 170/115 naar 90/40. Dit was teveel voor m'n meisje, dus door zuurstofmetingen en CTG's zagen ze dat het niet goed met haar ging. Ik heb nog wel een half uur geperst omdat ze hoopten er met de vacuum bij te kunnen maar toen haar hartslag steeds vaker weg viel was het zo beslist, ook geen tijd meer voor ruggenprik, dus algehele narcose. Echt, nu ik dit weer type, komt het weer heftig omhoog, het is nu deze week een jaar geleden dus ben er de hele week al mee bezig maar echt meid dat is echt ontzettend heftig. Ik heb geen maatschappelijke hulp gehad, nu denk ik achteraf dit wel nodig gehad te hebben. Vooral de nasleep van de narcose/ keizersnede vond ik erg heftig. Hoe gaat je herstel? Ik wens je veel sterkte toe en zoek hulp als je denkt het nodig te hebben! En probeer ook te genieten van jullie kindje!
Oktober bedankt voor je lieve reactie! Nog gefeliciteerd met de verjaardag van je dochter! Bij jou is het ook spannend geweest zeg! Gelukkig ook voor jullie beide goed afgelopen. Ik kan me heel goed voorstellen dat het een jaar na dato weer flink binnenkomt. Ik hoop dat het jou ook lukt het een plekje te geven. Zou je niet alsnog met iemand willen praten, of is dat niet meer nodig? Veel sterkte ook in ieder geval. Ik kan gelukkig ook wel echt genieten van ons mannetje, ben zo trots op hem. Hij is echt ons kleine wondertje. 💙
Oh mijn fysieke herstel valt me deze keer ook wel tegen. Duurt echt langer dan bij de eerste (toen ook spoedkeizersnede gehad, maar heel relaxed vergeleken met deze). Ook heeft het vier weken geduurd voordat de wond goed dicht was. Zal wel een combinatie van keizersnede/narcose en heftige buikgriep zijn. Mijn lijf fluit me momenteel echt keihard terug als ik me teveel inspan , dus rustig aan maar. (Best lastig soms )
Hier ook een spoedkeizersnede gehad onder volledige narcose hier mijn verhaal. Donderdag 7mei dag 1 van inleiden. Om 9.00 uur gemeld. Ik had 1 cm ontsluiting en kreeg een ballon katheter plaatsten ervan was niet zo fijn. Uiteindelijk zat hij er een half uur in bleek ik er niet tegen te kunnen ik ging van mij stokje. Ding eruit gehaald n een tampon veter werd ingebracht. Deed geen pijn en kreeg er voorweeen van. Vrijdag 8 mei dag 2 Tampon had zijn werk gedaan 3 cm ontsluiting maar ze konden nog net mij vliezen niet breken dus nieuwe tampon. Erin en weer kwamen de voorweeen. Zaterdag 9 mei om half 9 Yes genoeg ontsluiting 3,5-4 om mijn vliezen te breken. Ze waren gebroken er gebeurde niks. Ik ging staan en plons haha. Breken deed trouwens geen pijn. Ik ging aan het infuus met weeën opwekkers en rond het middag eten waren de ze zo heftig. Ik had trouwens alleen maar rugweeen wat blijkbaar ook pijnlijker is. Dus ik ging voor een ruggeprik. Met de rugweeen erbij deed het zetten echt onwijs pijn toen bleek ook nog dat mijn rugwervels veel te dicht oo,elkaar zitten moeilijk bij te komen. Maar na 4 x prikken ( gevloekt en geschreeuwd van de pijn) zat hij eindelijk. In het begin werkte hij super kon de weeën weer aan. Maar rond 15.00 begon het wer net z'n pijn te doen ala ervoor wat bleek de drain was los toen kreeg in een infuus voor de pijn hier ging ik van van de kaart ik raakte er van in paniek. Rond 17.00 keken ze bleek mijn ontsluiting niet veel verder gevorderd en twijfelde ze over een keizersnede. Om 19.00 werd uiteindelijk de knoop door gehad her werd een keizersnede en wat was ik blij maar toen bleek dat ik weer een ruggeprik moest voor de narcose pff ik was echt van slag om 20.00 naar de ok weer 3 x geprobeerd mij onder narcose te bregen met een ruggeprik maar hij kon hem niet zetten. Uit eindelijk moest ik geheel onder narcose wat ze liever niet doen voor de baby. Alles werd klaar gemaakt zodat zodra ik weg was ze hem zo snel mogelijk eruit konden halen. Manlief mocht achter een raam meekijken binnen 5 min was hij eruit ik ben zelf om 21.30 wakker geworden. Dus manlief kent hem eigenlijk 45 min langer dan mij. Meneer kon achteraf ook niet normaal geboren worden omdat hij naar de sterren keek zoals ze dat zo mooi noemen en meneer had een knoop in zijn navelstreng gelegd dus als hij zo was gekomen was hij Miss wel gestikt Ik heb van donderdag tot dinsdag in het ziekenhuis gelegen. Toen 4 dagen thuis geweest en daarna weer 3 nachten in het ziekenhuis gelegen omdat ik een infectie had achter mijn wond deze hebben ze open gesneden zonder verdoving. Inmiddels is de infectie weg sinds vandaag en nu mag de wond uit zichzelf dichtgroeien. Voor de bevalling zei ik ik wil echt geen keizersnede maar nu was ik zo blij. Het is idd best moeilijk dat je niet hebt kunnen meemaken dat ze de kleine uit je buik halen gelukkig heeft mijn man dit wel kunnen zien. Jullie ook heftige verhalen zeg pff erover praten is toch goed lijkt me.
Lieve Chantallcindy, ten eerste van harte gefeliciteerd met de geboorte van jullie zoon! Wat fijn dat het goed met hem gaat. Wat akelig om te weten hoe het ook had kunnen gaan hè. Gelukkig is het goed gekomen, maar die angst zit er wel in. Jij hebt het wel voor je kiezen gehad zeg. Eerst zo'n lange aanloop en dan ook nog zo'n heftige bevalling. Fijn dat jouw man er ook bij mocht zijn, dat is een hele geruststelling hè. Zijn er bij jullie wel foto's gemaakt eigenlijk of ook niet? En dan krijg je ook nog die ontsteking er bovenop, jeetje zeg. Hoe gaat het nu met je? Het is natuurlijk nog allemaal heel vers voor jou. Ik kon me na zo'n drie weken wat meer berusten in het feit dat het zo gegaan was. Misschien dat de hormonen ook wat tot rust kwamen. Heel veel succes met je herstel, neem vooral de tijd ervoor! En geniet van jullie mannetje. Liefs
Dank je wel! Idd heel akelig om te weten dat het ook anders af het kunnen lopen. Ook aangezien we al 3 miskramen hebben gehad. Het was idd een heftige bevalling eerste wat ik zei was nooit meer haha maar uiteindelijk heb je het er toch voor over je ziet wat voor moois je ervoor terug krijgt. Dat mijn man er bij was was idd hele geruststelling . En jelmer lijkt superveel op mij dus kan ook geen kind van een ander zijn haha daar zou ik dan bang voor zijn kind omgewisseld word ofzo. Er is een foto gemaakt in de ok en twee toen hij in de couveuse lag. Toen ik wakker werd kreeg ik de foto die in de ok was gemaakt in mijn handen. Dat was moeilijk ook omdat ok hem niet meteen zag ja op foto maar dat is toch anders. Toen ik weer boven op de kamer kwam zag ik mijn man met hem aan komen lopen. Heb half uur gehuild van geluk hoor Wond gaat redelijk. Bijna twee weken lang thuiszorg gehad drie keer per dag dus dat was ook best pittig continu op tijden letten weinig tijd om te rusten. Sinds gisteren is hij bijna dicht dus nu geen thuiszorg meer nu zelf spoelen onder de douche en dan is hij hopelijk volgende week helemaal dicht. Ik vind vooral de weken na de bevalling erger geweest dan de bevalling zelf. In het begin kon ik niet voor jelmer zorgen wat im moeilijk vond. En steeds in het ziekenhuis dus geen tijd om als gezinnetje te genieten. Hopelijk gaat dat de komende weken wel lukken Dank je wel. Ik neem ook zeker mijn rust en tijd al vind ik dat ook wel moeilijk ben niet echt en type dat van stilzitten houd
Grappig dat je Jelmer meteen herkende! Dat had ik ook met J. Hij is een kopietje van zijn zus, voor mij geen twijfel mogelijk dat hij uit mijn buik kwam haha. Die heftige emoties herken ik ook hoor. Vanaf het moment dat besloten was dat hij gehaald moest worden hebben mijn man en ik eigenlijk niks meer tegen elkaar kunnen zeggen. Hij dacht mij te kunnen spreken op de ok omdat ze eerst een ruggenprik zouden proberen. Toen was ik dus al in slaap en lag ik aan de beademing. Niet zo'n fijn gezicht. Toen we elkaar eindelijk zagen was het dus ook dikke tranen en elkaar stevig net pakken. Zo onwerkelijk wat er in een half uur tijd allemaal gebeurd was! Die hele zorg rondom je wond is echt ellendig zeg. Ik kon J. Vanaf de tiende dag redelijk zelf verzorgen en dat vond ik al lang duren! Maar hopelijk vanaf nu een stijgende lijn.
Ja hij lijkt echt super op mij maar konden we eigenlijk op de 20 weken echo al een beetje zien Hihi. Alleen nooit verwacht dat hij zoveel haar zou hebben emoties horen erbij heb ook flink veel kraamtranen gehad. Maar goed hoort erbij. Ik kan jelmer nu wel al in bad doen en naar bed brengen alleen als hij snachts veel huilt kan ik er niet elke keer uit omdat dat niet goed is voor de wond. Verder verzorg ik mijn wond nu ook zelf dus gaat de goede kant op gelukkig. Idd heel raar wat er in z'n korte tijd kan gebeuren. Moet wel zeggen ik wel moet wennen aan de leegte in mijn buik Hihi mis het getrap enorm. Ben ook benieuwd wat de gyn zegt bij de na controle. Heb jij die al gehad?
Gek hè die lege buik! Mis het ook wel soms. Ik heb 8 juni het gesprek met de gynaecoloog die de keizersnede gedaan heeft. Zal gaan over het wat en waarom en over hoe het met mij nu gaat. Wacht dit gesprek dan ook even af voordat ik evt contact op neem met maatschappelijk werkster.
Ik heb ook een spoedkeizersnee onder algehele narcose gehad. Ben er zelf erg tevreden over hoe het allemaal verlopen is. Ik moest ingeleid worden (vanwege diabetes type 1) en na het breken van de vliezen werd duidelijk dat de hartslag van dochter wegviel. Achteraf gezien had ze de navelstreng twee keer om haar nek. Twee minuten later lag ik op de OK en begonnen ze aan de narcose. Ik kreeg zelf een heel veilig gevoel van de doortastende manier waarop iedereen aan het werk was. Ik kon me echt er aan over geven en voelde me in goede handen. Het eerstvolgende dat ik me herinner is het wakker worden en dat iemand me vertelde dat alles goed was met mijn dochter, dat ze bij haar vader was en dat vader erg gelukkig en emotioneel was. Ik vond het zelf erg lekker wakker worden. De pijnstilling werkte goed, de narcose was blijkbaar ook precies goed want ik voelde me echt heerlijk. Ik kreeg aan de ene kant alles mee, maar aan de andere kant lag ik heerlijk te zweven. Na een uurtje werd ik naar mijn man en dochter gebracht en dat was ook superfijn. Ik voelde me direct moeder. De verpleging was heel behulpzaam met alles, ze vroegen bijvoorbeeld of je ook huid-op-huid contact wilde en regelden dat voor je. Ik had daar zelf anders niet om gevraagd omdat ik niet wist waar ik allemaal om kon vragen. De zusters hielpen me om eigenlijk alles zo veel mogelijk zelf te doen. De wond was heel mooi gehecht en ook dat verliep allemaal voorspoedig. De eerste keer lopen vond ik hel en de tweede en derde keer eigenlijk ook, maar met beleid lukte dat ook wel. Bij thuiskomst verliep wederom alles supersoepel. Fijne kraamhulp, ik had zelf weinig pijn en door rustig aan te doen kon ik toch wel vrij veel zelf doen. Achteraf ben ik blij dat ik de keizersnee niet bewust heb meegemaakt toen ik hoorde van anderen hoe het eruit ziet (dat gehengst op je buik bijvoorbeeld) en ook omdat ik voor de keizersnee geen striae had, maar daarna wel (er is dus vrij veel kracht op mijn buik uitgeoefend). Het helpt wel, denk ik, dat ik me van tevoren helemaal geen voorstelling heb gemaakt van de bevalling. Ik probeerde het wel, maar het lukte me gewoon niet en daardoor was er ook geen beeld dat ik moest bijstellen of teleurstelling over dat het anders is verlopen. Mijn man vond het wel heel erg heftig allemaal. Ik denk maar zo: je weet bij een vaginale bevalling ook absoluut niet hoe het gaat lopen. Als ik dat had kunnen doen was ik misschien wel enorm uitgescheurd ofzo. Er had ook dan nog van alles mis kunnen gaan. Het is nu en op deze manier in ieder goed gegaan, want iedereen leeft en is gezond.
Vladivostok wat super dat je het zo ervaren hebt! Natuurlijk is het het allerbelangrijkste dat alles goed verloopt en dat iedereen er goed goed uitkomt, denk dat iedereen dat zal beamen. Denk dat het een groot verschil is als de sfeer op de OK ontspannen is. Bij mij was er behoorlijke paniek en gestress, ik ben daardoor paniekerig in slaap gebracht en werd daardoor ook zo wakker. Ben wel heel goed opgevangen door het personeel, zo lief allemaal en inderdaad ook veel gebuideld. Bij mijn eerste heb ik ook een 'spoed' keizersnede gehad, toen wel met ruggenprik. Ik vond dit uiteindelijk heel prettig hoor. Toen was de sfeer heel fijn, iedereen ontspannen en er werden grapjes gemaakt. Ook de hele handeling vond ik niet eng. Had deze keer gehoopt op een gentle sectio mocht het weer een keizersnede worden, maar dat zat er even niet in
Jammer dat jij meekreeg dat er paniek en stress was. Dat lijkt me niet lekker onder narcose gaan. Ik heb dat later in het nagesprek met de verloskundige nog benadrukt hoe goed het was hoe zij reageerden. Het was hier ook echt acuut, acuut en geen grapjes ofzo, maar wel werkte iedereen met een soort kalme kordaatheid die ervoor zorgde dat ik in ieder geval ook kalm bleef.
Allereerst gefeliciteerd met je kindje! Ik heb bij mijn zoontje ook een keizersnede onder volledige narcose gehad. Ik had zware Hellp en zoontje lag in stuit, dus werd ongeplande keizersnede. Echter werkte bij mij de ruggenprik niet en moest ik dus alsnog onder volledige narcose. Ze hebben toen meteen een vk gebeld die met een filmcamera kwam om alles te filmen, voor mijn verwerking. Werd wakker uit de narcose en kreeg van arts te horen dat we een zoon hadden gekregen (wisten het geslacht nog niet). Daarna mocht ik naar m'n kamer waar hij in de couveuse op me lag te wachten. Heb toen meteen hem op m'n buik gekregen. Heb er heel lang veel moeite mee gehad hoe het gelopen is. Vond het zo erg dat ik z'n eerste huiltje niet gehoord heb en hem pas na een paar uur voor het eerst zag. Heb hier geen hulp voor gehad, heb vooral veel met m'n man en moeder over gepraat. Heb ook veel gehad aan de film, was fijn om het zo toch nog te kunnen zien. Nu heb ik het goed verwerkt, omdat de 2e keizersnede heel anders verlopen is. Nu werkte de ruggenprik wel en mocht ik meteen m'n dochtertje op m'n buik hebben. Maar het blijft natuurlijk moeilijk en moet echt een plekje krijgen. Sterkte daarmee en geniet van je kindje!
Vladivostok lijkt me inderdaad voor je gemoedsrust stukken beter als de rust bewaard wordt. Kordaat was de gynaecoloog wel maar helaas niet heel kalm. TJ 82 bedankt voor je berichtje en felicitatie! Wat fijn dat ze het bij jou hebben laten filmen! Kan me voorstellen dat je daar heel veel aan hebt. Bij mij was daar helaas echt geen tijd voor, maar er mochten ook pas foto's gemaakt worden toen J. bij de kinderarts lag en alles in orde bleek. Mijn man was zelf ook te overrompeld door alles dat hij er niet bij stil gestaan heeft hierop aan te dringen toch te doen. Dat kan ik me ook goed voorstellen. Twee dagen later hebben mijn man en ik nog wel een gesprek gehad met de verpleegkundige die ons bij had gestaan (zo'n lief mens! ) zij en mijn man hebben geprobeerd het verhaal zo compleet mogelijk te maken voor mij, zodat ik in ieder geval mijn eigen 'film' in mijn hoofd kon maken. Daar komen nu nog steeds stukjes bij die ik kwijt was en mijn man zich ineens herinnert. Lijkt me ook spannend geweest bij jou hoor, vooral omdat je zoon ook te vroeg was. Ben heel blij voor je dat je tweede keizersnede zo goed verlopen is, echt heel fijn en dat zal ook wel helpen. Nogmaals bedankt en jij ook lekker genieten van je kids!