De volgende stap wordt dat ze het nog even twee dagen willen afwachten om zeker te weten dat het HCG level nog stijgt en dat er niks te zien blijft in de bm. Zo lang ik geen klachten heb durven ze dat nog aan. Als dat wel zo is, direct aan de bel trekken ik heb geen hoop meer dat het nog goed komt
Wat erg voor jullie. Vind eerlijk gezegd dat heg ziekenhuis wel behoorlijk risico neemt. Natuurlijk begrijp ik wel waarom, maar de kans op een bbz is behoorlijk groot. Zeker gezien de ICSI (meer kans) het plekje op de eileider wat toch groter is geworden (toch meegegroeid met hcg?) En het feit dat er niks zichtbaar is in de baarmoeder (bij dreigende miskraam toch wel vaak iets te zien) en de hcg is wel gestegen wat óók wijst op bbz. Lieve vrouw ik wil je niet bang maken of eem rot gevoel geven maar blijf alert en kritisch op het ziekenhuis. Desnoods nog een keer bellen met je zorgen of een second opinion. 2 dagen is toch best lang, als je zo in spanning zit zeker als het een bbz is.
Haar hcg is nog stuk onder de 5000 en dan mag je nog kort afwachten en kijken. Daalt hcg dan doen ze niets, stijgt het iets maar onder de 5000 en geen hartje dan is de kans op mtx injectie. Maar ik snap je wel en ik vind 2 dagen afwachten ook best veel omdat je met 3200 hcg echt wel wat in de baarmoeder moet zien... Als je klachten hebt, is t al geknapt is mijn ervaring ook helaas.
Ja vind het zelf ook spannend eerlijk gezegd. Ik ga uit van hun professionaliteit als zij denken dat het nog even aangekeken dient te worden. Maar aan de andere kant is het misschien dom of naïef om te denken dat het nog iets uitmaakt.
Ligt mede aan je hcg wat is aan te raden. Operatie brengt gewoon altijd risico's met zich mee en je eileider ben je kwijt (ik had t op mijn eierstok en dat hersteld wel mooi gelukkig na dichtbrandden maar ben wel eicellen verloren) maar je bent wel gelijk uit gevarenzone omdat ze alles meenemen en gelijk ook onderzoeken door patholoog. Gezien je traject maakt voor je vruchtbaarheid niet veel uit want jouw eicellen worden opgezogen door een naald ipv door eileider. Ingreep vond ik iig heftig, veel last van narcose gehad en ook mijn littekens zijn erg lelijk geworden en ook lang last van die wondjes gehad. Mtx, je mag 3 maanden niet zwanger worden en je hcg wordt zeer regelmatig opgevolgd maar is minder invasief dan operatie maar gaat langzamer en je kan meerdere injecties nodig hebben. Je eileider houdt je gewoon
dank je. Bij mtx heb je dan dus ook meer kans dat het weer gebeurt, een kans die je - als je eileider weg is - misschien verkleint. Of is dat te kort door de bocht.
Helaas is de kans op nog een bbz sowieso verhoogd. Zelfs al ben je beide eileiders kwijt. Maar de kans op een goede zwangerschap is wel veel hoger gelukkig!
9 weken. Maar was al geknapt met 6,5 week en zijn vooral grove fouten gemaakt door de verloskundige en echoscopiste
Wat verdrietig! Ik herken je verhaal helaas. Ook geen klachten, niks te zien op een echo, maar wel een stijgend hcg. Bij mij hebben ze toen ook later gewacht, maar uiteindelijk toch geopereerd. Ik heb daarvoor gekozen, omdat ik geen zin had om zoveel maanden te wachten met weer zwanger raken. Het is me heel erg mee gevallen qua operatie, maar mentaal vond ik het wel zwaar. 2 maanden later was het helaas weer raak, nu zat het op mijn eierstok, weer geopereerd. Veel sterkte de komende tijd!
Dank voor je berichtje. En wat verdrietig dat het je twee keer is overkomen. Is het ooit wel goed gekomen?
Nee, wat ik bij mijn goede zwangerschappen niet heb gehad en toen wel is telkens wat bruinig bloedverlies. Verder echt geen pijn ofzo. gelukkig zijn ze er gauw bij, om tijdig in te kunnen grijpen indien nodig. Als je nog vragen hebt, stel ze gerust hoor... sterkte voor nu.
Tja helaas herken ik dit. Dit is mijn eerste zwangerschap dus heb geen vergelijkingsmateriaal, maar ik zie bij het afvegen licht bruinige kleur. Ik heb nog steeds geen pijnklachten gelukkig. Morgenochtend ga ik (nuchter) terug en word ik waarschijnlijk direct geholpen. Ik ben er kapot van, want dit was onze laatste (verzekerde) ICSI-poging. Het was wel pas de eerste terugplaatsing, want in al die jaren zat er nooit een geschikt embryo bij (translocatie bij man). Wie weet hoe lang het nu gaat duren voor we weer opnieuw een kans krijgen. Wat een pech
Ja, het is helemaal goed gekomen, en uiteindelijk is het het toch waard geweest, al die ellende! Dus houd hoop! De 1e operatie had ik rond 8 a 9 weken, de 2e al eerder, ik denk een week of 7 a 8. Het bloedverlies was bij mij een van de 1e tekenen dat het niet goed zat.
Ik ga je een pb doen, kan dat hier ook? Heb met je te doen! ik wil je even wat uitleg geven vwb verzekering etc.
Volgens mij bij dat envelopje kan je privé berichtjes sturen. Ik wacht het af en anders stuur ik jou wel 1tje om te testen. Dank je!