Hoi hoi! Misschien een heel rare vraag, maar onze zoon van 3,5 is erg sociaal. Soms iets TE.. Hij stapt op iedereen af, praat tegen iedereen en is absoluut niet verlegen. Op zich heel fijn, maar hij is ook erg 'aanrakerig' tegenover andere kindjes en wil altijd een beetje 'moederen' over ze. En niet alle kindjes zijn er blij mee als ze ineens geaaid worden of worden geknuffeld.. Aan de andere kant is hij erg voorzichtig met klimmen en klauteren en zoals wij soms tegen elkaar zeggen 'een watje'.. zelfs een hoge stoeprand is een hele uitdaging Over een half jaar gaat hij naar school en maak me een beetje zorgen.. Ik had vroeger een zelfde soort klasgenootje en dat jongetje was altijd een beetje het 'pispaaltje' van de klas. Ik zie er dus best tegenop dat hij naar school gaat en erg buiten de groep gaat vallen hierdoor. Ik vind het soms zo sneu dat hij niet mee kan spelen in bijv de speeltuin/klimrek met andere kindjes en soms wordt afgewezen als hij het eigenlijk heel lief bedoeld. Qua uitspraken/praten klinkt hij soms ook erg wijs.. Moet ik hem weerbaarder maken en zoja, hoe dan? Of zijn er andere moeders met hetzelfde 'probleem'?? (Al is het natuurlijk niet echt een probleem, maar je wil toch vooral niet dat je kind buiten de boot valt.. )
Ik zou met hem gaan peutergymmen om motorisch meer zelfvertrouwen te krijgen. De sociale kant moet hij zelf gaan leren. Je kan het hem uitleggen. Maar hij moet het zelf gaan ondervinden op school.
Ik denk dat hij uiteindelijk zijn eigen weg hierin moet gaan vinden... Wat ik zelf wel deed was soms ingrijpen en het verzachten als een ander kindje even niet wilde kroelen of aangeraakt worden (hier ook een kroelkipje) , uitleggen dat niet iedereen dat altijd wil. Ze vinden je wel lief, maar ze willen liever gewoon spelen en niet kroelen- of geen tijd voor een kroel. Mogelijk vind hij in het begin zijn weg bij de rustigere kindjes/meisjes. En sowieso spelen de jongste kleutertjes in het begin nog veel alleen (lijkt zo zielig in het begin, maar hier moeten ze allemaal in groeien). Ik denk dat het vanzelf goed komt. peutergym is wel een goede tip denk ik.
Mijn dochter is precies hetzelfde. Er is ook geen kind "veilig" voor haar want ze rent erop af om hun hand te pakken of te knuffelen. Nee is geen antwoord voor haar.. Ik vind haar te vrij. Mijn dochter gaat naar een mkd. De kinderen daar zijn gelukkig gek op haar, maar houden er ook niet zo van als dochter gelijk aan ze zit. En wat ik ook doe of uitleg, het wordt niet minder. Tips heb ik niet. Maar wel herkenning.
Ik heb ook zo'n kroelerd, de eerste tojd ging ze eerst alle kinderen een knuffel geven als ze smorgens aankwam op de psz.. Nu heeft ze uit ervaring geleerd dat kibdjes Day soms niet fijn vinden en doet ze het veel minder. Ze staat wel vooraan om huilende kindjes te troosten en knoopt ook hele gesprekken aan met wildvreemden.. Ik vind het wel schattig en nog lekker naïef, maar ga er vanuit dat ze de komende jaren nog wat kan finetunen wat anderen wel en niet fijn vinden. Ik probeer het thuis in de interactie met S steeds uit te leggen maar tot nu toe is ze vrij hardleers..
Mijn dochter deed/doet het ook. Niemand Is veilig, niet alleen kindjes maar ook volwassenen worden helaas te pas en te onpas geknuffeld. Niet volslagen vreemden maar bijv. Wel de buurman van 8 huizen verderop die altijd gedag zegt. Ook motorisch Was ze een watje en hadden We onze vraagtekens of ze daardoor wel in de groep zou kunnen meekomen. cognitief Was ze sterk maar motorisch gewoon erg onzeker. Ze zit nu sinds een half jaar op school en in het begin Was het erg zoeken maar inmiddels heeft ze veel vriendjes en vriendinnetjes. Door haar sociale instelling Is ze best populair en haar competitieve instelling zorgt dat ze toch dat klimrek in gaat. Ze heeft wat dat betreft veel onzekerheid overwonnen en een stuk zelfverzekerder geworden! Ze Is nu in balans!
Fijn om te lezen dat er herkenning is! Hij gaat inderdaad naar de psz en vindt dat heel erg leuk! Maar zoals gezegd wil hij graag met de kindjes kroelen en ze aaien.. en dat altijd vooraan staan als er een kindje getroost moet worden gaf zijn juf ook aan. Hij is erg gevoelig voor emoties in de groep. Ik geniet er zelf onwijs van dat hij zo is, maar het wordt inderdaad niet altijd door andere (kindjes) geaccepteerd. Peutergym is een goede tip! Hopelijk vergroot dit zijn motorische zelfvertrouwen! Ik ga proberen het uit te leggen dat niet iedereen altijd aangeraakt wil worden, al is dat best lastig omdat we het thuis wel gezellig vinden om zo te knuffelen met hem en zijn kleine zusje is precies hetzelfde
Ik heb een dochter, ze is inmiddels 8 en geen knuffel kind maar wel altijd een "watje" geweest qua klimmen enzo. Ze blijkt hoogtevrees te hebben. Peutergym heeft daar niet bij geholpen voor haar, wel voor ons, wij hebben daar gezien dat ze als bijna 4 jarige niet durfde wat bijna alle kindjes van 2 moeiteloos deden. De gym juf vond het ook heel opvallend en duidelijk en heeft ons geadviseerd dit mee te nemen naar groep 1. Daar is het goed opgepakt en binnen no time wist de hele klas dat dochter hoogtevrees had. Nu in groep 5 krijgt ze nog hulp van de juf of andere kinderen als ze iets niet durft.