wederom open ik een topic over mijn zoon. Het is een hele lieve jongen en doet op zich niemand kwaad. Ja ben nu bij het ggz al aangekomen maar ik wil ook kijken of er hier iemand is die echt advies kan geven hoe ik hier mee kan om gaan. Test autisme vandaar uit nu naar het ggz nu vermoede of adhd of wat anders. Vandaag was hij zijn werkboek Engels vergeten en werd verwijderd uit de klas naar het ( straflokaal) daar kreeg hij straf regels op. Hij was het wel eens om naar het straflokaal te gaan. Daar merkte de docent op dat hij boos was en wilde hem kalmeren. Dat werkte averechts. Moest naar andere mentor en dat weigerde mijn zoon. Andere docent begon te dreigen met strafrooster en toen is zoon wederom geflipt. De docent wilde hem tegen houden. ( zijn tas is gescheurd) . Zoon heeft ook geroepen laat los maar dat deed die docent niet wilde hem perse naar mentor hebben. Als mijn zoon zo is kun je hem ook beter op dat moment laten gaan. En daarna als hij rustig is met hem er over praten. Maar dat doen ze niet hij moet maar luisteren. En dit is het probleem waar ik advies om gaat vragen. Iemand die verstand heeft van ( gedragsprobleem bij kinderen) Ik ben voor zijn straf maar ik ben er op tegen dat hij vast gehouden woord op dat moment dan woord het alleen maar erger. Hoe ga je om met een kind met z.n probleem mijn kijk er op is , laat het op dat MOMENT gaan en kom er op een rustiger moment met mijn zoon op terug bel mij en ga op een rustig moment het gesprek aan waarom laten ze het zo hoog oplopen???? Zo dat hij flipt??? Dat hij flipt is zeker niet goed te praten. maar het is te voorkomen door anders te reageren. Twee ruiten op school kapot getrapt. Hij wilde het liefst die docent aanvallen maar zegt tegen mij mama gelukkig was het de deur( met die ramen) OOK zeker niet goed maar pfff.. Hij kwam totaal overstuur thuis. Het is dan zo lastig om boos te zijn op dat moment, Natuurlijk ben ik ook boos wanhopig zelfs deel.s. Van o nee. Maar dan zie ik zijn gezicht en zijn reactie en zijn hele houding is dan ben zo boos. Thuis met hem gepraat. morgen gesprek school. Hoe ga je met zo iets om? Hoe kun je een en school te gemoed komen en je kind niet laten vallen. Heb al een paar gesprekken op school gehad en ook aangegeven laat hem op dat moment los. En bespreek het met hem op een ander moment. Morgen wil ik op school een voorstel doen voor een stappen plan hoe te handelen als er wat gebeur top school. Voor zoon en voor school??? Wat een ander er van vind boeit mij niet nou ja eigenlijk wel je mag denken dat het hier een janboel is kan wel zeggen van niet of dat ik te soft ben. Maar je staat niet in mijn schoenen. Maar wil wel zeker advies en misschien een beetje begrip en klinkt misschien ego maar ben gewoon totaal van de kaart. Het blijft toch je kind!
Je geeft zelf al GGZ aan. Orthopedagoog/psycholoog is ook het eerste waar ik aan dacht. Handvatten krijgen voor hem, maar ook voor jullie. Jullie kunnen dit weer met school bespreken.
Ik kende van mijn stage een leerling met PDDNOS en die flipte hem ook als hij boos was. Die moest je echt niet aanraken dan. Hem is geleerd om zelf naar de gang te lopen en daar zelf rustig te worden, een time out. De leerkrachten hebben geleerd om hem met rust te laten. Ik zou blijven praten met school. Jij kent je kind het beste!
Ja klopt. Ik hoop gewoon dat er hier iemand is die er verstand van heeft en mij gericht advies kan geven. Is het een goed idee om een stappenplan af te spreken. Met zo wel zoon en school een soort contract voor beiden. Voor mij hand vaten idd hoe te reageren als hij thuis komt. Hoe met hem er over te praten. Het is zelfs zo erg dat hij niet meer naar school wil hij naar een andere school wil ect ect. Ergens denk ik ook dat het misschien beter is dat hij naar een school gaat die heel goed met kinderen kan omgaan met gedragsproblemen. Het hele jaar is het goed gegaan. Dat vertelde zijn mentor ook het is niet zo dat het wekelijks dagelijks is. Is een van de liefste leerlingen. Op school. ( dit er buiten gelaten dan) zijn cijfers zijn redelijk te noemen alleen Engels waar hij echt grote problemen mee heeft en wederom gebeurde het met Engels gisteren nog zijn woorden en zinnen overhoord dus hij had geleerd hij is het echt vergeten dat boek. Het zijn de regels ik weet het. Hij doet echt zijn best, niet omdat ik zijn mama ben maar omdat het echt ook zo is. !! Hij is een kind die soms met zijn hoofd in de wolken loopt en sneller iets vergeet dan het ( normale kind) het was volgens mij niet eens expres. Hij had geleerd!
Nou idd dit heb ik hem ook geleerd! Van als jij zo boos bent loop weg uit de situatie en dat wilde hij dus vandaag ook maar werd tegen gehouden. Dat heb ik op school ook al lang geleden gezegd laat hem los. Maar ze doen niet. Eerlijk gezegd ben ik zelfs ook boos op school van waarom luisteren jullie niet. ( luisteren in de zin van ) ga niet door. Mijn zoon moet leren luisteren dat is zo maar hij kan dat op dat moment niet. Hij wil wel maar kan het niet op dat moment en ik als moeder vind het ook zo sneu ergens. Het blijft mijn kindje voor nu en altijd.
Je hebt straf en straf. Als er een vermoeden van ASS/ADHD is, zullen docenten ook moeten weten dat er vaak een andere manier van omgaan met is. Praat met je zoon. Laat hem vertellen hoe hij zich voelt als hij boos is en wat hij op zo'n moment het liefst zou willen. Je zoon is 14, hij kan je vast vertellen wat hij op zo'n moment nodig is. Neem die gedachten mee in het gesprek op school en maak vandaar uit afspraken over hoe om te gaan met straf/boze buien. Je zoon zal zich dan ook gehoord en serieus genomen voelen. En bespreek het met de hulpverlening. Zij kunnen je ook helpen met de gesprekken op school. Moeilijk. Ik geloof vast dat je zoon geen kwaaie is en dit zeker niet bewust doet, maar hij moet wel een goede manier vinden om met zijn boosheid om te gaan. En de leraren moeten weten wat hij daarin van hen nodig is.
Ben twee weken geleden bij het ggz geweest en wilde mij eerst weer door sturen naar het jeugd zorg ik zeg nee hij moet hier zijn. zoon wilde eigenlijk niet mee. Na deel met 14 is dat ze behandeling kunnen weigeren.!! Maar hij is mee gegaan. wij hebben samen een bepaalde manier van reageren. Voor andere kan het vijandig over komen. zo wel zoon als ik keken elkaar aan van dat valt wel mee en d Nu eerst apart gesprek beiden. Is prima eerst van geen autisme toen tijdens gesprek omdat zoon vertelde dat zijn gedachten wegwaaien met leren ect ect en een hoofd als een vergiet heeft. Te onrustig ect ect. Vermoede de psycholoog weer adhd..... Grrr ik woord gek. Echt ik zelf weet heel goed hoe met hem om te gaan. Niet dat ik alles wetend bent maar je weet als ouder precies wanneer wel te reageren en wanneer niet bij hem weet ik dat precies. Als kleine jongen zag ik in zijn ogen al van wacht volgende moment gaan we weer verder. Gisteren nog gesprek gehad van maatschappelijk werk school dat het zo goed ging met hem dit jaar.!! Van wil je weten wat hij mankeert veranderd er dan wat aan de situatie ik zeg nee. Maak mij op zich niet uit weet al lang dat hij een kind is dat ik lang onder mijn vleugels zal moeten houden. Langzamer volwassen rustig aan op zijn tempo. Veel rust. Hij heeft veel rust nodig is graag op zich zelf maar kan ook veel humor hebben. En denkt wel na. Vorige maand waren we weg en was er kinderen gokken. Hij zegt ik ga het niet doen straks woord ik zo als papa ik zeg kom op je bent nog gewoon kind blijft nog maar even ( kind). Hij denkt dus wel degelijk na over levens dingen. Het is zo moeilijk soms beschermen en vrij laten dit soort dingen. Zelfstandig laten woorden. Gisteren heeft hij mogen koken zelfstandig de gehakt gedraaid en hij straalde helemaal en ik zeg jouw gehaktballen smaken lekker de dan die van mama. Ik hou zo veel van hem. Ben ook echt vanslag je wilt niet dat je kind problemen heeft of moeite heeft in zijn of haar leven. Als moeder je hart pfff. Is gewoon harte zeer. Denk ik.
Ik ben docent op een school met veel zorgleerlingen en vind dat deze docenten het erg slecht hebben aangepakt. Ik zou een gesprek met de zorgcoördinator van school aangaan. Zorg ervoor dat er een handelingsplan wordt opgesteld met afspraken waar docenten zich aan moeten houden. Zeker nu de wet passend onderwijs er is moeten scholen en docenten in staat zijn om met een handelingsplan te werken. Je zoon is echt niet het enige kind in Nederland dat boos wordt van vastgehouden worden of gedreigd worden met straf. Vaak moet je als docent iemand juist even met rust laten, niet alleen kinderen met een zorgbehoefte, maar ook gewone pubers hoor
Allereerst: twijfel niet aan jezelf! Als jij voelt dat boosheid niet op zijn plaats is, hoef je je tegenover niemand te verantwoorden. Mijn inziens zit er een groot verschil tussen wat een kind overkomt (zowel door andere, als hoe het in zijn hoofd "explodeert" en wat een kind bewust doet. Wanneer het eerste het geval is, is een begripvolle, duidelijke, liefhebbende ouder zoveel meer waard dan een boze ouder. Wat niet zegt dat je het ok vindt, maar dat jullie er samen van balen en samen kunnen bekijken hoe dit te minderen en wat te doen in zo'n situatie. Dat geeft een kind vertrouwen en alleen dan wordt het sterk genoeg om dit stap voor stap te overwinnen. Wat school betreft lijkt een stappenplan mij wel een goed idee, echter moet de school hier achter staan en dit met alle leerkrachten delen. Je bent dan afhankelijk van veel verschillende mensen. Zou het mogelijk zijn om één contactpersoon voor jouw zoon te krijgen? Als er iets is kan dan zowel de leerkracht als jouw zoon daar naar toe. Je voorkomt het geslinger tussen allerlei mensen (lang niet iedereen heeft de vaardigheden om hier mee om te gaan). Nog een tip: verwacht niet teveel van hulpinstanties. Hopelijk maak je er wat stappen door, maar er is geen vaste aanpak waarmee dit gedrag als sneeuw voor de zon verdwijnt. Blijf in jezelf en je zoon geloven. Als je wilt pb-en, laat het gerust weten. Ik heb zelf een heerlijk kind met woede aanvallen en werk in het onderwijs. Wellicht kunnen we elkaar wijzer maken 😉 Ps sorry voor mogelijke type-fouten, het is niet zo overzichtelijk vanaf een telefoon
Dit klinkt echt heel erg bekend in de oren Alleen is mijn dochter pas 7. Zij wordt ook vaak vastgepakt op school als ze niet goed luistert en dat doet haar pijn en daardoor wordt ze dan boos. Is ook wel eens ontzettend uit de hand gelopen. Ik vind dat een leerkracht de kinderen niet vast moet pakken als het niet echt noodzakelijk is. Ik denk idd dat je goede afspraken moet maken hierover.
sorrie maar het probleem is niet dat hij vastgepakt werd maar dat hij zo reageert. (op zo een moment moest de mentor naar hem toe komen ipv dat hij naar mentor toe gebracht wordt.) ik denk dat hij door deskundigen moet leren hoe hij hiermee om moet gaan. je kunt echt niet zeggen dat hij op dat moment uit de toestand moet komen. je hebt verschillende soorten van boosheid en hoe het zich escaleert. want je weet niet hoe en waarom hij boos is. en wat hij doet en voelt. een deskundige moet dat allemaal in kaart brengen. als je zoon naar buiten gaat en daar de ruiten naar beneden haalt dan moet iemand hem wel tegen houden. je weet nog niet wat hij heeft. moet allemaal uitgezocht zijn. denk jij dat hij ook een beetje faalangst heeft, -zonder boekje kon hij niet laten zien wat hij wel kon?- dat hij op boekje engels zo reageert? voelt hij teveel druk op school om te presteren? of thuis? dat men teveel van hem verwacht? als je te hoge eisen stelt omdat hij slim is/lijkt en alles heel goed kan? voelt hij teveel druk? misschien moest hij te hard werken om resultaten te halen? ze moeten uitzoeken wat zijn nivoo is of hij faalangst heeft, of hij teveel prestatie gericht is? of op school men teveel de kinderen met elkaar concurreren? -te veel prestatiegericht school?-
Er moet een handelingsplan komen voor hem individueel. Ik zou hier zijn mentor, de zorgcoördinator en de GGZ-hulpverlener bij betrekken. En je zoon zelf natuurlijk. Laat hem meepraten over wat een oplossing kan zijn op zo'n moment. Dit soort momenten gebeuren nu eenmaal in het leven. Het is belangrijk dat je zoon dan leert hoe hij daar mee om kan gaan. Lukt het hem om bijv. op zon moment als hij boos is, te zeggen dat hij boos is en dat hij even tot rust moet komen. Is er misschien een speciale plek ergens of een plekje in het straflokaal (bijv. in een hoekje) waar hij dan rustig kan gaan zitten. Misschien kan er afgesproken worden dat hij 10 minuten de tijd krijgt om af te koelen en tot rust te komen. En dat de leraar dan aan hem vraagt om er weer bij te komen. Zoiets?
Moeilijk, aan beide kanten is het mis gegaan, bij je zoon, maar ook bij de leraar. Iemand vastpakken en ergens naartoe proberen te brengen, nou, ik denk dat dat bij elk persoon averechts werkt. Waarschijnlijk voelde je zoon zich onbegrepen en in het nauw gedreven op dat moment. Denk dat het goed is dat leraren zijn gevoel duidelijk erkennen, maar hij moet ook leren dat bepaald gedrag, bijv. agressie niet geaccepteerd wordt. Beetje geven en nemen. In ieder geval is het belangrijk dat ze zelf hun kalmte bewaren. Misschien kan je zoon d.m.v. bijv. rollenspellen oefenen hoe hij op de juiste manier leert te reageren. Maar goed, ik kan verder niet in zijn hoofd kijken en ben ook geen deskundige op dat gebied, dus heb makkelijk praten.
Ik ben het daar niet mee eens. Je mag op onze school bijvoorbeeld leerlingen niet vastpakken tenzij er letsel dreigt te worden toegebracht aan iemand anders. De meeste scholen hebben tegenwoordig een gedragscode waarin je leerlingen niet mag vastpakken. Bovendien werkt het meestal averechts.
Bedankt voor de adviezen om 16.30 afspraak op school. Zelfs dag later het blijft mij raken. Hij zegt nergens last van te hebben. Hij is vandaag thuis op advies school gisteren en ik lig wakker en pieker mij weer suf. De zorgen van een moeder zijn pfff zwaar.
ik zeg ook zoiets hoor. misschien niet echt duidelijk gezegd. dat men hem niet moest proberen 'vast houdend' naar mentor te brengen. maar de mentor moest naar hem toe komen. mentor kon dan met hem praten enzovoort. zijn mentor kwam dus niet en de leraar probeerde hem naar de mentor te brengen en zo heeft hij hem vast gehouden. op zo een moment laat je de mentor weten en die komt en praat met de jongen. ipv aan de jongen een opdracht te geven terwijl hij zo boos was(= ga naar de mentor!) zou ik zeggen 'ok je bent overstuur, ik zie dat, wacht even hier, doe niks raars, ik ga snel de mentor halen, ok?'
Nu even de tijd om te reageren. Het gesprek ging moeizaam. Zoon was nog steeds boos. De ramen komen voor mijn kosten. Mentor zegt tegen zoon na dat gesprek bijna klaar was hoe het te voorkomen. Ik zeg in eens van als het weer gebeurt bel je maar de politie! Dat zinde zoon niet echt en ging wederom boos weg. Ik wilde hem eigenlijk een beetje laten schrikken van bepaalde daden hebben consequenties hoe ik ook over hem denk en hoe veel ik ook begrip hebt, vandaag woord ik terug gebeld en praten we er nog even over. Het ging dus redelijk. Mijn zoon heeft moeite om ( gezag te aanvaarden) daar mee moeten we echt aan de slag. Ik heb wel tegen die beste man gezegd van het had deels voorkomen kunnen woorden door hem te laten gaan.Die man begon weer over de regels ik zeg dat snap ik ook allemaal. En ja in zijn verdere leven moet hij dit ook kunnen. Ik zeg maar deze aanpak werkte van uit school op dat moment ook niet zo goed. Heb ook gezegd als je hem vast houd dan krijg je ook deels een boze moeder ik zeg hij zat totaal fout en heeft echt een groot probleem. Dat besef ik heel goed. Ben ook echt huilend van school gegaan. Niet omdat school geen gelijk heeft maar gewoon om heel deze situatie. Toen ik thuiskwam hij was weg gelopen op school was hij nog niet terug dus ik opa oma tante gebeld of die daar was daarna ben ik hem gaan zoeken gelukkig kwam hij te gelijk aan en viel huilen in mijn armen. Ben met hem even naar mijn zusje gegaan. Ben niet meteen de confrontatie weer aan gegaan. Ze heeft een klein katje ik zeg kom gaan we daar even naar kijken. Dat heeft hem zicht baar goed gedaan. Nu net het ggz wederom gebeld met terug bel verzoek. Zoon staat er inmiddels ook zelf voor open om dit verder te gaan aanpakken hij ziet in dat hij iets heeft wat veranderd moet woorden en daar ben ik al zeer blij mee. De wil is er en dat is ook echt belangrijk. zal denk nog heftige jaren woorden me vaker dit soort dingen en zal mij verscheurd blijven voelen tussen( schuldgevoel naar mijn zelf heb ik er iets in gedaan iets gelaten is het mijn schuld) heb natuurlijk een postnatale gehad na zijn geboorten en ben drie jaar terug zes weken opgenomen geweest. Weet een ding zeker heb toen en nu de rust proberen te bewaren mijn kinderen niet tegen hun vader op gezet. Hem er niet mee belast en toch kinderen pikken dingen toch op. Ik ben ook wel eens ontploft heb ik hem toch het verkeerde voorbeeld gegeven. Denk deels ergens ja. Zo als ik nu ben en toen was daar zit wel heel wat levenservaring tussen. Niet dat ik het goed praat en ik weet diep in mijn hart ondanks alles dat ik voornamelijk bezig ben geweest om een goede en stabiele moeder te zijn voor hem en dochter. Weet schuldgevoel is een slechte raad gever. Nu is nu en toen was toen. Maar dat het pijn doet en mij zeer veel verdriet doet dat is zeker. En ik blijf het zeggen wat hij ook doet ik hou met heel mijn hart van hem en zal alle bergen die hij bewandeld naast hem en voor hem blijven staan.
Schuldgevoel is inderdaad een slechte raadgever. Ik vind het knap dat je zelf zo goed kunt kijken naar wat er aan de hand is en wat er nodig is. Het is niet makkelijk nee, maar waar een wil is, is een weg. Zeker met hulp komt het wel goed. Je bent er op tijd bij en staat er ook helemaal achter en je zoon ook.