Gefeliciteerd! Leuk hoor ! Hoe gaat het nu met je? Wat laat zeg dat je pas eind maart terecht kan. Kan je via je werk evt nog in contact komen met een psych of vertrouwenspersoon die met je mee kan denken om je op weg te helpen? EMDR, kan heel goed zijn! En hulpverleners zijn vaak een kei om voor een ander te zorgen, maar voor zichzelf dat ik wat anders .
Nou nog steeds heel gespannen. Gisteren begonnen de buren om ongeveer 22.00u ruzie te maken, niet echt schreeuwen maar wel heel luide stemmen en de deuren gingen niet bepaald zacht dicht zeg maar. Ik voelde me alweer verkrampen maar heb een paar keer diep geademd en ben naar dochtertje gegaan want die werd er wakker van. Ze ging wel weer slapen maar werd elke keer weer wakker. Buren waren om 23.30 stil (gingen ook erg luidruchtig naar bed) en dochter is tot 03.00 onrustig geweest. Vriend nam het gelukkig over toen hij weer thuis was zodat ik heb kunnen slapen. Maar zo zie ik mijn angst dus weer lekker bevestigd... Voel me nu weer helemaal opgefokt. Ik ga niet klagen bij de buren, want toen ze vebrouwden hebben we er ook al gedoe mee gehad en ze hebben aangegeven "niet te willen communiceren"...jaja. Daarnaast hebben mijn vriend en ik ook wel eens ruzie of een huilend kind en dan zou ik het ook niet leuk vinden als ze kwamen klagen. Zo probeer ik dan ook te denken, zo van tsja het is een gezin van 4 met 2 jongens die aan het puberen zijn of gaan puberen...En als wij straks weer een klein baby'tje hebben zullen zij ook last van ons hebben. maar ik vond het wel weer heel erg naar dat dochtertje wakker werd...En twijfel dan ook: lag dat wakker worden nou aan de buren of aan haarzelf... kan we janken, BAH! Ik ga op mijn werk idd vragen of ik met iemand kan praten, misschien wil er wel een psycholoog daar met me praten, zijn er toch genoeg van op mn werk
Ts: dit klinkt mij of je flink geirriteerd bent. Zou ik ook zijn met zulke buren!! Denk dat ik dan op een gegeven moment ook niet meer netjes zou kunnen blijven. Denk dat je een allergie voor ze hebt opgebouwt en niks meer van ze kan hebben... Al met al vind ik je reactie eigenlijk helemaal niet overdreven of gek. (als ik zo op je verhaal afga) Sterkte en Succes, hopelijk gaan je buren wat meer rekening met hun omgeving houden.
Hi Snoebeltje, Ten eerste gefeliciteerd met je zwangerschap! Ik vind die buren ook nogal irritant klinken, helemaal gezien hun houding 'niet te willen communiceren'! Dat wakker worden, lag waarschijnlijk aan beide Je dochter is mogelijk gevoelig voor geluiden en je buren zijn luidruchtig, tja. Als er psychologen op je werk rondlopen, zou ik daar idd eens binnenlopen of een afspraak maken, voor hulp of alleen een advies. Helemaal ideaal natuurlijk. Als je EMDR echt wilt proberen, zou ik een psycholoog zoeken die erin gespecialiseerd is, want zeker niet iedereen doet/kan dit (je kunt een gekwalificeerde psycholoog zoeken op emdr.nl). 5 weken wachttijd is volgens mij redelijk standaard. Zoek dus zelf even uit wat je wilt en regel t zsm, zou ik zeggen Idd, zeker gezien je zwangerschap, dus toekomstige dubbel zo drukke tijd lijkt het me van belang dat zowel jij als je vriend weer helemaal hersteld zijn als de kleine er straks is (en ze elkaar wakker gaan huilen) Succes! Nee hoor, ik ben geen hulpverlener. Maar ik heb wel veel psychotherapie gehad, voor de acceptatie van mijn 'aandoening' en verwerking van zwangerschap en gerelateerde dingen. Emdr had bij mij helaas geen zin, omdat mijn angsten reeel en 'nuttig' zijn. Maar het is wel een snelle methode als het bij je probleem past.
Toen wij hier kwamen wonen schrok ik ook behoorlijk van de verschillende geluiden in het huis. Zie het voor je een hoekwoning begaande grond , dun wandje tussen mijn slaapkamer en trappenhuis (ja ik hoor de mensen op en af de trap gaan) in de nacht hoor ik duidelijk mensen langs me raam lopen en praten. Delen houten plavonds (eerste nacht lag ik met me rug naar de gang zeg maar en hoorde serieus iemand in me gang lopen kraak kraak..ja hout bleken het me bovenburen te zijn die door hun gang liepen ) Verder een cv ketel die vrolijk hard tikt als in de verwarming heb uitgezet, hoor de bovenburen hun wc doortrekken. Boef slaapt aan de tuinkant naast de keuken hij hoort als het regent het loeihard op zijn raamkozijn (kunsstof kozijn buiten lijkt alsof het hagelt ipv regent) en de koelkast als hij aanslaat. Ook zelf door de gang lopen maakt herrie kraak kraak. Afijn in het begin werd hij overal wakker van maar nu buiten het regen geluid snurkt hij overal doorheen mama daar in tegen ...maar dat is weer een ander verhaal (zoals de sprookjes boom zegt)
Hoe heb je dat voor elkaar gekregen? Schoot jij dan niet ook heel erg in de stress als hij weer wakker werd van geluiden? Je bent alleenstaande moeder zie ik...respect!!
Dank je!! Ik zal het aankaarten bij de psych, EMDR. Sja de buren zijn ook irri...maar daar probeer ik juist niet aan te denken want dan word ik helemaal opgefokt... Word ik naast gestressd ook nog woest...
Gefeliciteerd met je zwangerschap! Ik herken twee dingen uit je verhaal: Ik kan zelf niet tegen harde geluiden en niet tegen normale geluiden van buren, ik heb dan het gevoel dat ik geleefd wordt. Ik houd zelf van rust en als ik alleen al de buren hoor rommelen, raak ik daar erg gestrest van, ik raak erdoor afgeleid en geirriteerd. Op gegeven moment woonde ik in een flat waar ik zoveel last had, dat ik als het rustig was niet kon ontspannen omdat ik dan bang was dat er weer iets zou gebeuren. Ook 's nachts, dan was ik zo bang om weer wakker te worden van geluidsoverlast, dat ik dus bang was om te gaan slapen. Ik woon nu alweer een tijd vrijstaand en voor mij is dat een zegen. Mijn zoontje heeft ook zoveel gehuild en zo slecht geslapen dat als hij nu nog eens huilt 's nachts, ik een schrikbeeld krijg, terwijl hij eigenlijk nooit meer huilt 's nachts en al bijna een jaar doorslaapt. Na even strelen slaapt hij weer verder. Wij gaan ook niet plassen en tandenpoetsen op de badkamer naast hem omdat ik bang ben dat hij wakker wordt, terwijl hij nog nooit wakker is geworden van harde geluiden als vuurwerk of bouwwerkzaamheden. Succes met alles!
Hé Snoebeltje, hoe is het afgelopen nacht gegaan? Vervelend dat je meisje zo snel wakker is. Slaapt ze erg licht? Is het een gevoelig meisje? Heb je al eens geprobeerd dat je dochter bij jullie op de kamer slaapt? Ik probeer maar gewoon mee te denken... Hoe voel jij je met je zwangerschap?
Het weekend was het gewoon stil. Dochtertje echter wel vaak wakker, zaterdag 1 keer en zondag 4 keer. dochtertje op kamer...nee..maar dat wil ik ook niet... Maar we gaan wel ons dochtertje verhuizen naar een andere kamer en daar de muur isoleren met geluidsdempende isolatie. Daar komen ook nieuwe buren dus we nemen alvast voorzorgsmaatregelen. Mn zwangerschap: sja dat gaat wel goed, maak me alleen wel zorgen omdat ik vaak zo gespannen ben...
Dank je...sja een vrijstaande woning in Haarlem is helaas voor ons onbetaalbaar en we kunnen nu ook niet verhuizen... Ik ben echt vooral op zoek naar oplossingen/hulpmiddelen voor de sitauatie zoals die nu is...
Het was ook niet bedoeld als directe oplossing. Ik begrijp ook wel dat verhuizen en vrijstaand gaan wonen niet zomaar kan. Ik denk overigens dat een psychotherapeut niet de aard van het beestje kan veranderen. Hij kan je misschien helpen met ontspannen maar als je hiervoor gevoelig bent, is dat moeilijk. Een vriendin van mij heeft een heel gehorig huis, daar hoor je de buren hoesten en praten. Ik merk dat altijd meteen als ik daar ben, terwijl zij dat zelf niet hoort, zij heeft daar gewoon geen last van. Hier was onze etage in de grote drukke stad verruilen voor een vrijstaand huisje in de polder wél de oplossing. Maar daarbij gingen wij ook niet over 1 nacht ijs natuurlijk!
En heeft zij ook kinderen? Ik word hier niet echt vrolijker van... Voel alleen maar meer frustratie omdat ik nu nog meer besef dat ik hier niet weg kan.... Ik weet wel dat je het goed bedoelt hoor...
Ja, zij heeft kinderen. Sterkte met de situatie. Wat je misschien nog wel eens kan doen is de buren uitnodigen en erover praten. Misschien dat je vaste tijden kan afspreken dat de buurkinderen even lekker hard hun muziek kunnen draaien en na een bepaalde tijd niet meer. Ik probeer mee te denken.
Tja, ik denk dat de situatie gewoon heel vervelend is. Maar dat je zo overdreven reageert lijkt mij het resultaat van een heftige periode. Dat je je irriteert aan de buren en dat je dochter er soms nog wakker van zal worden, daar kun je weinig aan veranderen. Maar de overdreven angst dat je overdag al in paniek raakt voor wat er vanavond mogelijk gaat gebeuren en 's avonds niet kan ontspannen en daarom niet alleen wilt zijn... Dat lijkt me nu het grootste probleem en daar kun je wel wat aan doen, meer vertrouwen in krijgen.
ja en dat viond ik heel erg lief en ben ik ook blij mee!! helaas: de buren hebben in een meningsverschil tijdens de verbouwing aangegeven "niet te willen comminiceren". Wij proberen dus ook gewoon alleen hallo en dag te zeggen. heb tijdens de verbouwing erg vaak voor de deur gestaan om te vragen of het zachter kon of even wat minder iig, t waren zwartwerkers daar dus elke dag een andere tijd van werken...buren werden me lichtelijk zat...Lang verhaal... maar wat nu vooral speelt is vooral een irreeele angst. Ik heb sinds 14 februari 3 keer last van ze gehad. 1 keer timmeren 1 keer harde muziek 1 keer lange ruzie
Altijd al maar sinds de geboorte van dochtertje veeeel erger. Ook omdat dochter een periode uuuuurrreen achterheen heeft gekrijst en we heel stilletjes deden als ze eindelijk sliep.... Nu ook weer alleen thuis. weer allerlei rotgedachten en zenuwen...bah...
Tja, als je er vroeger niet zo'n last van had, lijkt het me dat je er wel weer mee moet kunnen leren leven. En je zal wel moeten, want strax heb er twee. Dan wil je toch ook niet de hele tijd panisch worden om het feit dat er misschien één wakker wordt en de ander gaat wakker huilen! Want dat gaat zeker gebeuren. Aard van het beestje.. misschien. Maar je kunt voor je angsten/gevoeligheden weglopen of ze recht in de ogen kijken, er aan werken en er mee leren leven. Denk dat jij voor het laatste zult (moeten) kiezen