Er zijn al meerdere topics over geopend maar pffff; de peuterpuberteit ( of hoe je het ook noemen wil). Ons zoontje is nu 2 jaar en 9 maanden en was altijd een voorbeeldig kind (dat zeggen vast de meest moeders!), maar nu haalt hij geregeld het bloed onder mn nagels vandaan. Hij luistert heel slecht en soms doet hij gewoon of hij het niet hoort en/of geeft geen antwoord als we hem iets vragen. Verder doet hij veel dingen waarvan hij weet dat het niet mag (uitproberen/uitdagen?). In winkel rent hij heel hard weg zodat ik er weer achteraan kan hollen. Iemand ervaring of tips hoe hier mee om te gaan en nog belangrijker: wanneer gaat het over?
Rustig blijven. Op je strepen blijven staan als het echt nodig is( gevaarlijk) en voor de rest er proberen over heen te stappen. Dan houden ze het snelst op. Wanneer het ophoud. Kan nog wel even duren. Hoe positiever je het benaderd zijn gedrag hoe makkelijker jullie samen er door heen komen. Het is een fase en fase en een fase. De strijd aan gaan werkt vaak echt averechts dus idd alleen echt in grijpen als het gevaarlijk is ( weg lopen ergens aan zitten wat echt kwaad kan) Dan zeker wel weg halen. Heb hier ook soms een drama prinses.
Zit er midden in. Hier helpt om heel kort te houden als die weer eens een bui heeft. Buiten mag uk mee lopen door middel van een touwtje wat aan de buggy vast zit. Laat hij los dan moet hij in de buggy gaan zitten. In winkels komen we niet zo heel veel maar als ik er kom en het mogelijk is laat ik hem bijvoorbeeld de melk halen ... dat gaat tot nu toe redelijk de ene dag beter dan de ander. Volgens mij houd het allemaal nog wel even aan! Ik merk ook hoe drukker ik me maak hoe langer zo'n bui duurt dus ik laat de boel snel de boel en ga even met hem zitten spelen of wat anders dan anders en dan is het binnenshuis vaak al snel over.