Mijn dochter heeft 1.5 jaar geen avondeten gegeten, geen hap! En inderdaad ook niet proeven, gewoon totaal niks. Dit begon toen ze ongeveer 1 was, voor die tijd at ze gewoon alles. Bij mij viel dit samen met het feit dat haar vader en ik gingen scheiden, dus maakte me extra zorgen. Daardoor op een gegeven moment ook met haar naar een kinderpsycholoog geweest. Zij adviseerde om wél gewoon 's avonds een boterham te geven. Maar niet nadat ze het avondeten had geweigerd, maar gewoon in plaats van. Dus überhaupt het avondeten niet meer aanbieden, ze weigert het toch wel. Zo eet ze toch mee aan tafel, al is het dan wat anders. Een half jaar geleden is hier de knop om gegaan en toonde ze ineens interesse in mijn eten. En sindsdien eet ze alles wat ik haar voorschotel! Het begon met een paar hapjes en nu eet ze gewoon dr bordje leeg, heerlijk! Toen ze 2 jaar geleden tegen me zeiden 'het is een fase en gaat vanzelf over' geloofde ik er niks van. Maar het is in ons geval wel uitgekomen. Sterkte ermee meiden, ik weet hoe frustrerend en vermoeiend het kan zijn!
Dat werkt niet. Zolang ze er zin in heeft (dus 5 min.) is het 'heelmaal zelff doen'. Maar nu geef ik gewoon max. een kwartier nadat zij 'klaar' is nog eten en daarna is het klaar. Ben ook wel eens meer dan een uur blijven zitten, maar dat is gewoon van de zotte. Ze wordt dan toch alleen maar meer moe en afgeleid en meer gaat er dan sowieso niet in.
Het verhaal van Wijffie heeft me aan het denken gezet. Wijffie hoelang duurde het dat je alleen brood hebt gegeven?? Heb altijd gewoon niks anders gegeven namelijk, hij krijgt in de avond dan nog wel 100cc melk met wat pap, maar dat is meer ritueel dan vulling. Ik denk dat het overwegen wel waard is, denk ik, ohww ik twijvel. Alles ineens anders doen, hem inderdaad niet het eten van ons aanbieden, hem ontlasten van het feit dat er avond eten op tafel staat en dat ij dan zo kan opnieuw op zijn eigen thempo kan wennen aan het avond eten. Hmzz ik ga het eens met mn man over hebben. Wijffie ik hoor graag nog meer hoe het ging
Lekker eigenwijs dus hihi Nouja blijkbaar heeft ze er toch genoeg aan toch, anders merk je het wel aan haar neem ik aan
Ik denk dat het bij wijffie ook met de scheiding te maken had. Misschien eens deskundig advies bij deze methode inwinnen Ikke?
Quinn eet al vanf ongeveer 8 maanden zijn avond eten nauwelijk tot nu niks meer. Quinn is gestopt na een hele moeilijk begin periode met het eten, en nadt hij op een kma dieet is gezet. Quinn heeft best veel dinegn mee gemaakt, en we denken ook zeker dat hij eten als negatief ervaard. Zou heel graag prof hulp willen, maar we krijgen over al negatief terug, het is een fase, ja en wij als ouders zijn gek. We voelen/weten dat hij eten als negatief ervaart, en een soort angst er voor heeft. In onze omgeving zegt ook iedereen dat, behalve de artsen beamen dit.
@Nikita, Ik vermoedde inderdaad dat het ook met de scheiding te maken had, maar echt weten doe je dat natuurlijk nooit. Bij psycholoog zijn we 1 keer geweest en toen bevestigde ze mn gevoel dat t allemaal prima gaat met m´n dochter, heerlijk vrolijke tevreden meid. En zij dacht niet dat het door de scheiding zou komen. Tja, ik weet t niet. @Ikke, we hebben dat denk een paar maanden gedaan. Het nam echt een stuk stress weg, niet meer hopen dat ze nou wel s wat zou eten en teleurgesteld zijn als ze toch niet at. Nee gewoon brood en klaar, het was weer gezellig. Het is allicht het proberen waard? Volgens mij heb je dr niks mee te verliezen.
Heb je al eens overwogen om bij een pedagoog/kinderpsycholoog langs te gaan? Al is het alleen maar voor een eerste indruk. Wij zijn daar voor een eerste gesprek zo'n 2uur geweest, ze observeerde haar en mij en we hebben veel gepraat. Bij 2e gesprek kwam de conclusie dat ze het niet nodig vond om er verder mee door te gaan, maar die mogelijkheid was er wel. Misschien toch eens proberen?
Nou kleine update, sinds 2 dagen krijgt Quinn brood bij het eten, gister vond hij het raar, en vanavond ook wel, maar jemig heb nog nooit zo vrolijk kind aan tafel gezien! We hebben zitten lachen, grapjes gemaakt, echt ontspannen. HIj vroeg wat ik aan het eten was, en wees bepaalde dingen aan en vroeg kan je dat wel eten mama. Ik uitgelegt ja hoor dat kan je eten. Hij vroeg hoe het smaakte, waarom ik het lekker vond ect Dit hebben we nog nooit mee gemaakt, hij heeft nog nooit zo ontspannen aan tafel gezeten Wijffie, ik heb al een met mn ha er overgehad, en die vond maar dat het normaal was. ik krijg over al te horen, het is een fase :S, het cb, zkh, arts, ect Nu gaat mn schoonmoeder van de week haar ha bellen, en daar het verhaal eens doen, kijken wat hij zegt.
Dan heb je dat alvast bereikt, het is weer gezellig aan tafel. En hij toont interesse in jouw eten! Zo is het hier ook begonnen. Succes, ik lees graag hoe t blijft gaan.
Ja dat is zo. Soms komt het wel eens voor dat ze dan een kwartier later om chips komt vragen. Dacht het niet. Ik probeer me maar gewoon niet druk te maken. Wil ze niet meer, klaar. Zal wel eens beter gaan. (ze eet toevallig best redelijk de laatste dagen, toch wel de helft van haar bordje zonder dat ik help-ze voelt natuurlijk ook dat we relaxter zijn) En ze is idd lekker eigenwijs ja. Geen idee waar ze dat van heeft. Ik ben ook benieuwd hoe het zich met Quinn nou verder ontwikkeld!
Nou weer een kleine update, het eten gaat goed (boterhammen) Hij eet steeds meer. Nog een mooie bijkomstigheid, hij slaapt dan eindelijk door!! Hij is veel blijer kind, we weten niet wat we mee maken
Dit is echt een reactie waar ook ik als moeder van een zeer moeilijke eter echt wat aan heb. Heb dit topic gisteravond gelezen en na al die honderden tips, was dit de eerste die echt wat met me heeft gedaan. Wij lopen sinds vorig jaar april bij de kinderarts en een eet coach. Maar al sinds ruim een jaar eet mijn oudste al geen avondeten meer, en daarnaast ook super weinig. Maar altijd kregen we het advies, gewoon blijven proberen, geen vervanging geven etc. Natuurlijk gaven wij ook wel eens een boterham, nadat ze haar bordje weer niet aangeraakt had, maar elke keer hadden we toch zo iets van, ja, dat is eigenlijk niet de bedoeling. Anders zou ze te eenzijdig eten volgens de eetcoach. Maar nu ik jouw verhaal zo heb gelezen en ook dat het voor Ikke1981 werkt, heb ik echt zo iets van, dit gaan we ook doen! Op de een of andere manier heeft dit hele verhaal, juist ook het gedeelte dat jullie dochter op een gegeven moment weer interesse in eten kreeg, me heel veel rust gegeven, er lijkt wel een soort last van mijn schouders gevallen Bedankt hiervoor! Groet Snoozie
en Snoozie hoe gaat het nu?? Quinn is heel tevreden op het moment!! Het is nog steeds erg gezellig aan tafel, en hij eet overdag zijn boterhammen ook goed, lijkt soms wel of hij een lintworm heeft! Wij moeten donderdag weer naar het ziekenhuis met hem, en ik ben heel erg benieuwd naar zijn lengte en gewicht nu ook en wat de arts hiervan gaat zeggen. Kan me eigelijk ook niet zo heel veel schelen ook, maar misschien heeft ze nu wel een tip ofzo. Niet dat ze dat de afgelopen 3 jaar had voor hem.
@Ikke, Wat fijn dat het nog steeds goed gaat met Quinn, krijgt hij gewoon nog elke avond een boterham? Hier gaat het ook nog steeds erg goed. We bieden onze dochter gewoon eerst nog iets aan van wat we weten dat ze eet, meestal een stukje vlees of vissticks en iets van gebakken aardappeltjes, groente wilt ze nooit. Als ze dan nog honger heeft krijgt ze nog een boterham en daarna eventueel nog vla. Het is nu steeds heel gezellig aan tafel en ik merk dat alle spanning er af is, dus dat is voor ons allemaal goed en gezellig. Hoop dat Quinn goed gegroeid is, maar als jij er in ieder geval vertrouwen in hebt, dan is dat al fijn toch? Groet Snoozie
Weer een update!! quinn nog steeds een happy mannetje, en met nieuws!! Vanavond wilde hij wat proeven van mijn eten, ik dacht dat ik van mn stoel viel!! Het was een stukje gebakken bacon, maar oke, hij wilde wat proeven!!!! Echt WAUW! en hij wilde nog een stukje, dat hebben we maar weer mooi gewonnen dacht ik zo