Hallo luitjes ik ga even een lang verhaaltje plaatsen want erger me ergens echt rot aan. Ik heb mijn vader al vanaf mijn 15e niet meer gezien. Heb er zelf voor gekozen om het contact te verbreken dit ivm bepaalde dingen en heb voor mezelf gekozen. Hij had toen al een vriendin die in het begin echt heel aardig was zij heeft 3 kids en mijn broertje en vader woonde toen bij haar thuis ( zijn gaan samen wonen ) Ik kreeg 6 jaar terug ergens in juni/juli van haar een brief dat mijn vader mij zo miste en dat hij graag weer contact wilde hebben en zij het leuk zou vinden als ik op zijn verjaardag zou komen ( 8 augustus ) Dit heb ik toen gedaan en hadden toen weer een beetje contact en dat ging eerst heel goed daarna gebeurde er eigenlijk hetzelfde als een van de redenen waarom ik het contact heb verbroken... Alles moest van mijn kant komen... Als ik hem niet belde belde hij mij ook niet dus dit was ik aardig zat na een half jaartje... Niks meer van hem gehoord. Zo'nj 3 jaar geleden vond ik het tijd om het nog maar een keer te proberen en heb hem een brief gestuurd met mijn gevoel er in en uitgelegd waarom ik toen het contact verbroken had en ik graag weer contact met hem wilde.. ( in die tussentijd had hij mijn broertje op straat gezet omdat hij niet met mijn vader zijn vriendin overweg kon ) kreeg een email van hem dat hij het eerst via de mail wilde proberen want anders was hij bang dat hij er TE veel gevoel bij kreeg.. Na wat heen en weer gemaild te hebben kreeg ik uit eindelijk niks meer van hem terug.. Toen kreeg ik 2 jaar geleden in ene een mailtje van ZIJN vriendin dat ik zijn verjaardag was vergeten en dat vond zij een hele kwalijke zaak ( had toen al bijna een jaar niks meer van hem gehoord ) en ze maakte me uit voor alles en nog wat. Heb hier niet op gereageerd. Het zat me best dwars heel dat gedoe met mijn vader dus had een mooi gedichtje geschreven over hoe ik mij voel en dit in een blog geplaats op mijn hyves... Zij had hem gelezen en een reactie geplaatst nou daar lustte de honden geen brood van ik praatte slecht over mijn vader in dat gedicht en dat ik zijn dochter was leek haar onmogelijk want zo is mijn vader niet volgens haar.. Toen ging ze ook nog eens mijn moeder zwart lopen maken...!! Ik werd zo boos en heb haar even fijn uitegeld waarom ik geen contact mer heb met mijn vader... Kreeg daar weer een mail op terug dat dat allemaal mijn eigen schuld was.. Mijn ouders hebben een gezamelijke vriendin nu nog steeds en die hoorde dus van mijn moeder dat mijn vriend en ik bezig zijn voor een kindje.... Zij heeft dit doorgespeeld aan mijn vader en "vriendin" Krijg ik net weer een emailtje van haar dat ik het maar niet in mijn hoofd moet halen om mijn vader straks te vertellen dat hij een kleinkind krijgt want ze willen niks met MIJ en eventueel hun KLEINKIND te maken hebben...!! Dit doet mij zoveel pijn en ben zo boos op haar want waar bemoeit ze zich mee.!!! Ze weet de helft niet van wat er allemaal gebeurd is en bestempeld mij als slecht mens Ik heb er al zoveel verdriet van dat mijn echte vader elke x van zich af laat weten hoe graag ik ook contact wil...En hier geen moeite voor doet... En dan doet zij ook nog eens dit.. Sorry voor het lange verhaal maar moest het echt even kwijt
Jeetje meid....wat een verhaal! Ik vraag me af of je vader wel weet wat zijn vriendin allemaal zegt? Ik zou geen contact meer opnemen en ook niet meer reageren op zijn vriendin.
Jeem toch, wat een verhaal zeg. Ik vraag me net als consider af of je vader inderdaad wel weet dat zijn vriendin dit allemaal doet? Ik zou er in ieder gevla ook echt niet meer op reageren.
Ja hij weet dit heel goed want zit dit zelfs tegen die gezamelijke vriendin van hem en mijn moeder te vertellen.. En contact op nemen dat heb ik al 3 jaar niet meer gedaan vind dat het nu wel genoeg is om achter hem aan te lopen.... Had alleen zo graag gewilt als ik zwanger was dat hij het ook zou weten en wel interesse in mijn kindje zou tonen Dit hoeft nu dus ook niet meer... Reageren op haar dat heb ik voor de laatste x gedaan met dat gedicht en lees het nu alleen nog als ik wat van dr krijg maar daarbij houd het ook op..
MIsschien kun je beter uit zelf bescherming helemaal stoppen met het lezen van haar berichtjes enzo. Als zij niks constructiefs aan het hele verhaal toe kan voegen is t ook niet boeient wat ze eventueel aal scheld kanonages/verwijten en andere zaken te melden heeft, toch? En je vader weet je te vinden en zo te lezen doet hij vrij weinig aan het contact of om dit weer op gang te brengen. Dus zou ik de eer aan mezelf houden en me lekker richten op mijn gezinnetje. Hoe is je moeder hier onder? Want ik zou persoonlijk niet zo blij zijn met een vriendin die zulke nieuwtjes over mn dochter aan haar vader verteld. Dat is toch aan jou om zoiets al dan niet te vertellen?! Maja ik heb makkelijk praten natuurlijk, bij mij speelt er geen gevoel bij. Al weet ik hoe het is om een vader te hebben die niks uit zichzelf laat weten of doet richting jou (of je kinderen). Zo eentje heb ik nml zelf ook. Ondanks dat hij nog steeds bij mn moeder is en me 1x in de maand ziet als ik op visite kom (voor mn moeder want heb hem niks te melden... intereseert hem duidelijk toch niet) Sterkte ermee iig!
Lijkt heel erg op het verhaal zoals het bij ons is gegaan... Toen ik eenmaal een kind had, heb ik nog gepoogd hem erbij te betrekken zonder zijn vrouw, want mensen die ons zwart praten zijn bij ons niet welkom. Dit kon hij niet waarderen en hij heeft contact verbroken. NOu prima dan. Zolang zij mij zwart blijft praten heb ik geen behoefte aan haar. En ook in mijn geval weet mijn vader wel wat zij zegt, maar het ergste is nog dat hij haar geloofd. Terwijl hij mij beter hoort te kennen. En beter zou moeten weten. Maar goed als hij voor haar kiest, dan is dat prima, dan stop ik ermee. Zo is het bij ons gegaan. En ik moet zeggen het heeft veel rust gebracht voor mij. Het is jammer maar helaas. Sterkte!
Wat moeilijk zeg. Het lullige is dat je iedere keer tegen een muur oploopt, wat je ook doet, je komt geen steek verder. En dat moet wel heel rot voelen, zeker omdat het je vader is. Snap ook goed dat je erg pissig bent op zijn vriendin, het is natuurlijk soeieso al belachelijk dat zij je zulke mails stuurt want volgens mij heeft ze er niks mee te maken, toch? Links laten liggen is denk ik de enige optie, maar dat is wel moeilijk... iig sterkte!
Altijd zo jammer dat er mensen zijn die neit voor hunzelf mogen/kunnen spreken... ik zou haar compleet negeren, en mocht je het nodig vinden hem persoonlijk nog 1 x vragen of hij "opa" wil zijn, en zo niet, tja...dan niet! Geniet dan van de mensen in je leven die je wel gelukkig maken!
hey meiden Vind het in ieder geval fijn om te horen dat ik dus niet de enige ben met dit probleem... Mijn moeder ja die is door alle omstandigheden tussen mij mn broertje en mn vader helemaal geen fan van hem en haar..!! Mijn moeder heeft ook tegen die vriendin gezegd dat dit niet haar zaak is en dat zij ook niet had mogen zeggen dat wij bezig zijn voor een kindje... De enige reden waarom ik haar mails nog lees is toch stiekem hoop denk ik.. Of misschien ben ik bang dat als ik die mail weggooi dat er slecht nieuws over hem in staat ik weet het niet... En idd hij doet geen enige moeite voor mij en mijn broertje vandaar ook geen contact ben het zat om achter hem aan te lopen zonder enig resultaat.. Die muur achja daar loop ik nu al bijna 8 jaar tegen aan en zal er voorlopig nog wel tegen aan blijven lopen ook denk ik... Ik hou me groot en zeg ook steeds het doet me niks maar diep van binnen heb ik gewoon vragen ( zeker nu heel stom ) waarvan ik weet dat hij ze niet beantwoorden zal.. En kan ook niet begrijpen dat een "ouder" geen contact wil met zijn kind... Of dit nu een moeder of een vader is..
Lieve Jeem, Wat een verhaal, maar mischien geen contact meer voor je eigen bescherming meid... Wat heb je aan een vader die blijkbaar niet genoeg om je geeft meid. Het is je vader zeker maar er is meer voor nodig om een ECHTE vader te zijn!! Spreek uit ervaring meid en wil niets verkeerds over je vader zeggen natuurlijk maar sosm moet je mensen maar gewoon laten voor wat het is. Soms zien we dingen in mensen die zij helemaal niet in ons zien. Jij wilt erg graag contact eigenlijk maar je vader blijkbaar niet, is erg genoeg maar zoals je al eerder zei soms moet je gewoon voor jezelf kiezen meid. Ook voor je kindje wat je straks hebt, wat voor een boodschap wil je aan je kinderen geven en wat hebben ze aan een opa die er 1keer per jaar "voor ze is" want dat is je vader dan nog niet "er voor je zijn" Als ik TE ben moet je het zeggen he maar ik spreek uit ervaring en weet wel hoe je je voelt....
Ik vraag mezelf nu al een weekje af of ik dat wel wil dat hij opa word.. Ben bang dat hij zijn kleinkind straks hetzelfde aan doet als mij en mn broertje... 1 ding weet ik wel zeker ZIJ is totaal niet welkom in mijn huis en zal ook niks met t kindje te maken hebben
Vooral als je zelf ouder bent snap je een heleboel dingen niet!!! Dan voel je de liefde voor je kind en kan je het jezelf helemaal niet voorstellen waarom een ouder voor zichzelf kiest!!!
ja dat bedoel ik dus eigenlijk ook Dat kan ik me nu al niet voorstellen...Ookal heb ik nog geen kinderen.. K zou er een moord voor doen om mijn kinderen te zien straks..!!
heb je mijn andere reactie niet gelezen?! die hiervoor hahaha.. Nee is moelijk maar hij mist iets niet jij?!!
Hoi cindy Had hem idd niet gelezen hihi Nee je gaat zeker niet TE ver hoor ( je moet mij soms een horen over hem ) Ja ook ik praat slecht over hem want over zo'n persoon kun je gewoon niet goed praten... Ondanks dat ( de enige reden waarom ik weer contact zou willen NU ) zou voor het kindje zijn...En ben bang dat mocht hem wat over komen ik spijt krijg of schuld gevoel of wat dan ook.. Dit gevoel krijg ik echter nu pas.. Heb dit nooit gehad ik haat hem niet ofzo maar heb wel een grote hekel aan hem.. Ik heb ook een stiefvader die ik eigenlijk meer zie als mijn vader ( en voor andere mensen is hij ook mijn vader ) Ik vind het gewoon lastig want elke x als ik het probeer te vergeten/ verwerken dat komt zij weer met dr achterlijke verhalen aan... Zij heeft geen recht van spreken en heb haar al tig x duidelijk gemaakt dat ze mij met rust moet laten dat ik niks van of met hun wil zodat ik verder kan gaan met mijn leven zonder het verdriet en gemis van mijn echte vader... Heb de laatste x ook aangegeven dat als zij dit niet doet ik echt aangifte ga doen voor stalking ofzo ben t gewoon zat
Je moet een keuze maken nu wat je wilt......jullie beginnen nu aan jullie eiegen gezinnetje en zeker is het fijn als de opa in beeld is maar hij wilt het zelf toch niet?! Voor je eigen rust moet je gewoon een keuze maken, wat heeft het voor een meerwaarde denk ik dan!! Mijn vader die ik al vanaf mijn 11de niet meer heb gezien, tenminste hij woont in hetzelfde dorp dus zie m wel maar we zeggen elkaar niks, wilde een jaar geleden ook opeens contact. Terwijl hij het contact heeft verbroken met zijn kinderen omdat hij liever geld uitga aan zijn alcoholverslaving dan aan ons... Ik heb dit direct afgeschermd want met zo`n mensen wil ik niks te maken hebben. Hij is biologisch gezien mijn "vader"(zo wil ik hem niet eens noemen) maar om een echte vader te zijn is er zoveel meer nodig!!! Nu ben ik moeder en ik ga door het vuur voor mijn dochter!!!! Snap het niet hoe een vader zo kan zijn tegen zijn kinderen, dus waarom wij de moeite doen terwijl hun allang hun keuze gemaakt hebben?
Ja kijk voor het contact heb ik de keuze al gemaakt Dit wil ik niet meer.. puur voor het verdriet dat hij niet 1 nee misschien 80x mij zoveel pijn en verdriet heeft aangedaan en dit ga ik natuurlijk niet nog een x opzoeken... Die keuze staat vast ookal twijfel ik soms ( maar dat is dan meer voor mezelf wat ik eerder al zei ben bang dat ik straks misschien spijt ga krijgen ) maar toch de kwaadheid over heerst en wint dan van de twijfel. Mijn vader heeft ooit gezegd nu ga ik aanmezelf denken ( was toen 13 ) en vana die tijd is het alleen maar erger geworden.. Hij is spreekwoordelijk mijn vader en noem hem dus ook mijn verwekker want heb niet echt een vader gevoel met hem oke dit klinkt beetje tegenstrijdig met mijn eerdere berichten maar ik bedoel hij is de gene die voor dat mijn ouders gingen scheiden wel MIJN vader was ( toen was hij nog normaal en ging hij wel voor ons door het vuur ) nu niet meer dus die vadergevoelens die ik had voor hem zijn compleet weg.. Dit heb ik wel met mijn stiefvader... Die heeft mij opgevangen als zijn dochter zeker in de pubertijd en andere moeilijke tijden
Nou dan laat het ook rusten, laat je niet gek maken door zijn vriendin. Ze raken je nog altijd dus afgesloten heb je het nog niet voor jezelf, snap ik wel hoor!! Maar nu moet JIJ voor JEZELF kiezen!!! Je maakt het leven zoveel gemakkelijker voor jou.....je leeft maar een keer en e leven is al zo kort en het is zo zonde om je dan hier mee bezig te houden. Klinkt heel cru maar zo is het wel!!!
Gek maken is een groot woord Ben gewoon boos gefrustreerd dat ze mij niet los kan laten snap je? als hij het kan en ik het kan waarom zij niet? Ondanks dat ik niet reageer op haar mails..??!! Ik heb nu ook besloten om de mail direct te verwijderen niet meer lezen klaar.. En idd ik heb het niet afgesloten dat gaat ook niet ik loop nog met TE veel vragen rond om het af te kunnen sluiten... Heb er vrede mee geen slape loze nachten en gelukkig praat ik er veel over om het te verwerken... Dus dat komt wel goed
Zou me inderdaad ook afvragen of je je vader wel in je leven wilt als je straks kinderen hebt. Wat hebben kinderen eraan als hun Opa 1x per jaar komt?