Vrijdag loopt de kraamzorg af. Heb dan al 10 dagen gehad maar vanwege ontstoken hechtingen kan ik alleen nog maar liggen. Waarschijnlijk moet ik morgen naar de gynaecoloog en als ik pech heb word de wond opengesneden en schoongemaakt. Medicijnen slaan niet echt aan. Wie heeft het ook meegemaakt dat je nog lang niet herstelt bent na de kraamweek? En hoe regel je de dat met opvang? Voel me zo verdrietig dat ik niet voor mijn zoons kan zorgen. Mijn man die alleen de nachten doet. Mijn oudste zoon ook nog eens koorts en dan een baby die hij snachts verzorgen moet. Hij doet het met liefde maar hij is helemaal op en runt daarnaast een eigen zaak. Voor na vrijdag is er al een schema gemaakt wie mij helpt overdag dus dat geeft wat rust. Maar wat voel ik me schuldig.
Ach arm ding!! Ik was zelf ook bij lange na niet hersteld en heb, met heel veel moeite!!, de aangeboden hulp aanvaard.... Pffffff wat vond ik dat zwaar zeg!!!! Enige wat ik je kan meegeven is; je kunt er niks aan doen, het is jouw schuld niet. Als mensen willen helpen, laat ze dan helpen! Laat je geen kraambezoek opdringen waar je nog niet aan toe bent (dus alleen mensen die helpen haha) Praktisch gezien: ik had boven de waterkoker, bus voeding etc allemaal staan, zodat ik zo min mogelijk trappen hoefde te lopen. Was ik eenmaal beneden? Dan bleef ik ook de hele dag beneden. Wat je oudste betreft kan ik je geen tips geven, veel slapen en tv kijken?
Ja we geven een kraamfeest, dat scheelt weer. En inderdaad de Hulp maar accepteren Maar het geeft zoveel onrust. Loslaten en geduld hebben is het enige wat ik kan doen.... Bedankt voor je bemoedigende woorden!
Dat scheelt ongetwijfeld, maar wellicht ben je daar tegen die tijd wel nog niet aan toe, dus hou met die mogelijkheid wel rekening! Kun je überhaupt wel echt uit bed? heel soms maak je vanuit je gemeente nog kans op thuiszorg, wellicht is dat wat om naar te kijken?
Ja ik! Na 10 dagen nog veel last van bekken, geen idee wat het precies was. Ik ben nog een keer met ruggenprik onder t mes geweest voor een hematoom. Gelukkig werkte mijn man thuis en verder rustig aan gedaan.
Ja herken ik! Had een keizersnede en herstel duurde erg lang omdat ik al na 2 dagen ontslagen was uit het ziekenhuis. Maar elke dag twee keer op en neer reed om naar mijn baby te gaan die daar nog lag. Dat heeft mijn herstel geen goed gedaan! Wij hadden veel hulptroepen geregeld. Mensen die op de oudste twee kinderen pasten en mensen die kwamen schoonmaken. Mijn man bikkelde ook maar door om alles draaiende te houden. Als ik eraan terug denk is het echt pittig geweest.
Ik kreeg op de 7e dag van de kraamzorg koorts (avond ervoor verhoging, dag zelf koorts). Dagen erna steeg dat eerst maar de kraamzorg ging weg, lag ik daar in mijn bed, van de koorts te duizelig om echt goed op mijn benen te kunnen staan, met een baby die niet in zijn eigen bedje wilde slapen maar samen slapen wordt met koorts ook afgeraden, dus het was of toch samen slapen of hem huilend in zijn bedje laten liggen en dan helemaal niet slapen. Wat een drama. Ik was al moe van de bevalling (duurde de hele nacht), dan die koorts erbij, weinig slapen omdat ik niet wist hoe... Ik kon niks meer. Gelukkig kwam mijn moeder overdag helpen. Maar ik heb me in die week echt afgevraagd waarom ik dit ook alweer alleen ging doen, en ook tegen mezelf gezegd dat er nooit een tweede moet komen want ik zou echt niet weten hoe ik die dagen nog voor een ouder kind had moeten zorgen...
Jeetje heftige verhalen dames! Ik heb toch nog wat extra dagen kraamzorg kunnen regelen en familie vangt de rest op. Zal het de tijd moeten geven, maar vindt het zo moeilijk!
Hier ook een lang herstel gehad ivm ontstoken hechting van de knip. Na 4 maanden liep ik nog steeds bij de gyn en bij mij is er twee keer littekenweefsel weggesneden. Ik heb wel langer kraamzorg gehad, maar verder alles alleen gedaan met behulp van man natuurlijk. Beterschap en ik hoop dat je snel opknapt!!