Mijn meisje is nu 11 maandjes oud. Sinds een dag of 5 wilt zij niet meer in haar eigen bedje slapen, terwijl zij hier voor enorm goed sliep, zelfs een klokje rond! Ik was enorm blij met haar slaapritme. Nu moet ik bij elk slaapje mee gaan liggen..... Zodra zij slaapt leg ik haar in haar eigen bedje. Dat gaat opzich best goed! Maar 's nachts is dat drama. Zodra zij slaapt leg ik haar uiteraard in haar eigen bedje, maar na 2 uur is ze weer wakker. Mijn man leg haar dan weer tussen in, en zodra ze slaapt leggen we haar weer terug. Maar daarna wordt ze weer 2 uur later wakker. We hebben geprobeerd haar in haar eigen bed te laten liggen, maar ze gaat staan, en krijst de hele boel bij elkaar. Ze raakt dan helemaal overstuur...... Dus ligt ze vervolgens weer tussen in..... Is dit een tijdelijke fase of kan ik nu de komende 18 jaar mijn bed afstaan aan mijn dochter? Mijn andere kinderen hebben deze fase zo goed als niet gehad. De een na jongste een beetje, hij bleef laat wakker maar sliep dan wel een hele nacht. Tips? Adviezen? Wat doen jullie hier aan? Succesverhalen? Ze is ook enorm aanhankelijk sinds die 5 dagen.... Ik vond het jammer dat ze niet meer wilde knuffelen, maar dit is ook weer iets teveel van het goede. Ik kom nergens meer aan toe. Echt balen.
Het lijkt er op dat het een sprongetje is. Mijn dochter vertoont met sprongetjes precies hetzelfde zoals jij beschrijft. Bij haar duren ze meestal 1-2 weken en daarna slaapt ze weer als voorheen. Ik val dan met haar op het grote bed in slaap en leg haar weg. Ook snachts. Geen probleem van maken, het gaat vanzelf over.
Kan een sprongentje zijn die een paar weken duurt of een fase, maar hoe lang deze duurt....tja, tijd zal het leren Onze zoon slaapt sinds hij een jaar is niet meer zelf in, wij moeten naast hem liggen op de kamer en onze hand door het ledikantje naast hem leggen. Hij pakt deze dan en valt zo in slaap. Dit duurt ongeveer een kwartier. Ook werd hij ineens 1 tot 2x per nacht wakker, moesten we wederom bij hem blijven tot hij sliep met hand door ledikant en dan vooral hééél stilletjes de kamer weer verlaten. Nu slaapt hij sinds een week ineens weer de nacht door en inslapen gaat ook beter! Binnen 5 minuten is hij weg en in plaats van onze hand beetpakken, pakt hij nu zijn twee knuffeltjes om in slaap te vallen
Mijn neefje zit momenteel in precies dezelfde fase. Ook 11 maanden. Zowel bij zijn ouders als wanneer ik aan het oppassen ben op hem. Hij slaapt thuis gewoon bij zijn ouders in bed en als hij hier is valt hij bovenop mij of naast me in mijn bed in slaap. Terugleggen wanneer hij slaapt werkt 's avonds nog wel maar 's nachts niet meer. Dan slaapt hij bij mij in bed verder. Overdag klimt hij zowat aan mijn benen omhoog om opgetild te worden en de kinderwagen is huilen, het is de draagzak die momenteel erg populair is als we naar buiten gaan. Heb het zitten opzoeken op google. Het schijnt heel normaal gedrag te zijn voor de leeftijd van 11 maanden dat na een paar weken vanzelf weer overgaat. Tot die tijd zou ik er lekker in mee gaan. Het duurt echt geen 18 jaar voor het over is
Ik hoop dat het idd niet tot haar 18de duurt..... lastig slapen zo . Zij wilt alleen op deze manier in slaap vallen.
Wij hebben het nu ook. Hij slaapt ook heerlijk bij ons in bed want zijn eigen bedje wilt ie echt niet in. Hangt de hele dag aan je en wilt niet alleen gelaten worden. Kinderwagen wilt hij ook niks meer van weten dus denkt dat het een "sprongetje" is.
Ergens is het fijn om te weten dat het bij meerdere voor komt. Nemen jullie allemaal de baby bij jullie? Of laten huilen?
Hier heeft ze nog nooit bij ons geslapen maar ik heb er 1 die echt alleen maar in haar eigen bed in slaap valt als er niemand is. Ook best jammer stiekem hoor hihi, zal niet in m'n armen in slaap vallen, hoe moe ook! Maar het klinkt inderdaad als een sprong. Zou er zelf maar even aan toegeven en dan moet het met een paar weken toch wel weer beter gaan lijkt me! Hier zijn de eerste twee weken van de sprong altijd het ergste!
Wij laten alleen mekkeren. ook als ze s nachts wakker word. Vaak is ze dr speen kwijt en begint te mekkeren en zodra ze hem heeft gevonden slaapt ze weer. als ze echt wakker is en huilt dan gaan we er wel heen. Het enige wat hier dan helpt is echt uit bed nemen. even babbelen, luier verschonen, slokje water en dan pas weer terug leggen. rond de 11mnd was het voornamelijk echt huilen en hebben we dr vaak zat meegenomen maar de woonkamer. ik was als de dood dat ik een baby creëerde die niet meer in dr eigen bed wilde.. maar niks is minder waar, zodra ze kalm was kon ze prima terug
Ik laat ons zoontje niet huilen, want hij zet het gewoon op het krijsen en wordt helemaal overstuur. Als ik weet dat hij niet lekker in zijn vel zit door bijv tandjes, ziek zijn of een sprongetje neem ik hem altijd extra bij me.
Vannacht was het weer feest..... en haar jongste broertje deed gezellig mee. Vanmorgen om 7:15 stond ik fris vermoeid en fruitig op de werkvloer.... en nu ben ik gebroken! Hoe ging jullie nacht?
Ik heb hetzelfde probleem, alleen gelukkig is het bij ons zo dat als ze slaapt, ze slaapt. Maar ik kwam vanochtend er achter wat er speelt: verlatingsangst! Huilen toen ik wilde vertrekken bij het KDV! Gisteren hebben we haar in bad gedaan, fles gegeven en direct in bed en toen was er ook niets aan de hand. Even kijken of we het vanavond weer zo voor elkaar krijgen. Misschien een tip voor jou, en veel succes. Het is sneu voor ze, maar voor jezelf ook!
Ja dat had ik vanmorgen hier ook door! Ik bracht haar bij oma en ze begon te huilen. Gelukkig kon oma haar afleiden met een boterham. Onze meiden schelen maar 3 dagen.
Inmiddels zijn we 7 dagen verder. Heel soms slaapt ze in haar eigen bed. Maar het is nog steeds niet zoals voorheen. Hopelijk gaat ze gauw weer 's nachts goed slapen!
Onze jongste is ook 11 maanden. Vanaf een maand of 6 konden we hem zo in bed leggen en ging hij lekker slapen. Sinds een week gaat hij 's avonds huilen als hij naar bed wordt gebracht. Het is inderdaad echt verlatingsangst, want zodra er iemand bij hem is, is er niets aan de hand. Wij hebben toch besloten om hem even (paar minuten) te laten huilen. Dat doen we nu een paar dagen en binnen 10 minuten slaapt hij. 's Nachts slaapt hij gelukkig prima. Hij wordt 's ochtends rond 07.00 vrolijk wakker.
Hier was ook elk slaapje huilen, hij sliep overdag nog 2x een uurtje. Sinds vorig weekend ben ik zijn slaapje gaan rekken tot 12.30 (normaal ging hij rond 11.00) en sindsdien valt hij zonder piepen in slaap en slaapt ook weer 2 uur achter elkaar. Ook 's avonds slaapt hij nu weer zonder problemen in. Het leek mij erg vroeg voor 1 slaapje, maar blijkbaar was dit de oorzaak, want het gaat de hele week al super! Moest de eerste dagen wel wat rekken en 'm bezig houden, maar inmiddels lijkt hij zijn draai aardig te hebben gevonden. Maar dan heb ik, als het mag, nog een andere vraag... Mijn zoontje wordt de laatste weken (ook toen hij nog 2x sliep), bijna elke nacht wakker, tijden zijn wisselend en gaat dan niet meer slapen voor hij een flesje heeft gehad. Als hij gewoon wat ligt te mopperen en doen laat ik het gewoon gaan, maar het gaat vrijwel altijd over in huilen. Hij krijgt 's nachts een flesje van 120/2 en gaat dan zonder problemen weer slapen. Water accepteert hij niet. Iemand nog een idee wat ik hiermee kan? Ik heb ergens wel zoiets van, ik accepteer het gewoon, het zal vanzelf weer over gaan. Maar ben aan de andere kant wel bang voor gewenning. Maar om hem nou 's nachts te gaan laten huilen...?! Een paar minuutjes heb ik al geprobeerd en dat resulteert alleen maar in krijsen en helemaal overstuur worden.