Klopt daar heeft hij veel last van, heb ik ook al door mijn hoofd laten gaan.. Hij stoort zich meer dan ik aan de corona beperkingen.
Wat een vreselijke situatie, fijn dat je in ieder geval sta ingeschreven voor een huis. Hopelijk mag alles snel zijn plek krijgen en word je heel gelukkig. Sterkte ermee ❤
En als je het hem schrijft? Misschien vindt hij het moeilijk om rechtstreeks aan te geven wat er bij hem speelt. Vragen of hij je wil vertellen wat de aanleiding is omdat jij dat nodig hebt om verder te gaan en het uit elkaar gaan te kunnen verwerken.
Wat verdrietig, heel veel sterkte! En lastig dat hij er niet aan wilt werken.. dan kan je gewoon helemaal niks met hem.
Zou hij hierdoor in een depressie geglipt kunnen zijn? Ik roep maar iets hoor. Maar heel veel mensen kampen met psychische problemen door de maatregelen. En niet als kritiek bedoeld, maar voelde hij zich wel voldoende door jou hierin gehoord? En dat zeg ik omdat je aangeeft dat hij zich meer dan jij stoorde aan de beperkingen. Stonden jullie er wellicht zoveel anders in dat jullie elkaar hierdoor misschien zijn kwijtgeraakt? Zoiets kan best ongemerkt gaan als er verder geen discussies of ruzies over waren. Gewoon even een hersenspinsel hoor. Omdat dit onderwerp hier ter sprake komt.
Mijn schoonvader had jaren geleden ook zo'n bui. Bleek uiteindelijk vreselijk met zichzelf in de knoop te zitten. Mijn schoonmoeder wilde eerst de onderste steen boven hebben en duidelijk weten waarom hij perse wilde scheiden. Hij is toen meerdere malen een aantal weken spoorloos geweest. Er bleek echt geen ander in het spel, wat iedereen dacht. Maar hij had wel hulp nodig, die hij pas 3 jaar later accepteerde. Ik zou als ik jou was ook meer willen weten voordat je zoiets drastisch gaat doen. Als hij echt wil scheiden, doe je daar weinig aan. Maar na zo'n leven samen heb je recht op meer dan alleen maar een vage beschrijving van gevoel. Hij maakt hier blijkbaar al langer over en heeft jou volledig buiten gesloten. Je kunt dit niet afronden zonder meer informatie.
Niet echt hoor. Dat is wel een beetje een moment waarop het kan beginnen. Tussen de 35-50 is het meestal. Kan me voorstellen dat hij dit jaar flink heeft kunnen nadenken over is dit het nu... Ik zou ook even wachten met het jullie zoon te vertellen. Je hoeft hier niet op deze manier in mee te gaan nog. Laat hem eerst maar even afkoelen. https://www.annaklijn.nl/blog/scheiden-midlifecrisis
Ik zou heel graag wachten maar hij is onverbiddelijk.. Heb hem nogmaals app gestuurd of hij niet eerst met professional wilt praten.
Ja wel iets anders maar niet compleet. Hij kan slecht tegen de eentonig heid, werken/thuis. Hij werkt nog wel buitens huis. Hij heeft nu meer zoiets van nu alle sociale activiteiten veel wegvallen en je naar de kern van ons kijkt nu in corona tijd dat hij dat niet wilt. Hij mist de lol maken etc. Heeft dat ook laten gebeuren want praat nooit.. Ik mis dat natuurlijk ook maar ik weet dat het tijdelijk is en dat we dit gewoon even uit moeten zitten..
Wat verdrietig zeg! Heel veel sterkte TS. Een vriendin van mijn moeder heeft dit ook ooit gedaan, "zomaar" een scheiding aangevraagd zonder duidelijke reden. Ik denk dat mensen die dit doen toch wel erg in de knoop zitten met zichzelf.
Geen tips maar ben zelf een kind van gescheiden ouders. Ik was 10 jaar, groep 8. Werd zonder keuze weg getrokken uit mijn vertrouwde omgeving, werd maar op een andere school gezet en alles werd maar zomaar beslist voor mij en mijn zus. Mijn moeder maakte mijn vader zwart. Mijn vader maakte mijn moeder zwart. Getouw trek heen en weer, dan krijg je van de rechter de keuze bij wil je wilt wonen. Weer beide kanten poeslief uiteraard... Voor een kind is het echt een emotionele rollercoaster dus let echt op je zoon. Luister naar hem. Laat hem zijn gevoel uitspreken en zeg geen kwaad woord over zijn vader en geen verwijten naar hem toe in de hoop dat je (ex) man dat ook doet.
Dit wat jij beschrijft is precies waarom ik niet snap dat hij niet praat en er aan wilt werken.. hij is zelf kind van gescheiden ouders. Jou beschrijving is mijn grootste nachtmerrie. Ik zal er dan ook alles aan doen dat van mijn kant te voorkomen. Geen haar op mijn hoofd dat hij van school gaat etc. Voor hem moet zoveel mogelijk normaal blijven. Onze zoon is 9 maar zo gevoelig .
Dat maakt het ook zo moeilijk.. Ik kreeg een mededeling, na een dacht ik goed huwelijk van 10jr /17jr samen.
Ja het is echt verschrikkelijk... Ik kan mij alles van die periode zo goed herinneren en soms krijg ik nog tranen in mijn ogen, gewoon een trauma geworden hoe er met ons om is gegaan en dat onze gevoelens er gewoon niet toe deden.. Heel goed, praat zoveel mogelijk met hem, geef hem extra knuffels en veel liefde en luister naar wat hij wil. Heel veel sterkte
De bruikbare tips: - jij blijft in het huis wonen, totdat je een geschikte vaste woning hebt gevonden. Het is ook jouw huis. Samen verantwoordelijk voor de hypotheek. (Het valt nl niet mee om een betaalbaar huis te vinden, waar je lang mag blijven wonen. Telkens om de 3-6 maanden moeten verhuizen, is een ramp) - open een eigen bankrekening, bij voorkeur bij een andere bank. - regel de en/of bankrekeningen - leningen ed - verander je digid code (met een digid code kan je veel, bijv ouderlijke macht, uitschrijven uit huis ed) - kijk naar je toekomstige financiële situatie. Heb je recht op toeslagen? Kan je evt meer gaan werken (en levert dat genoeg op) - denk na over wie, wanneer de kinderen heeft. (Jij wilt ook een weekend met je zoon hebben, maar hij kan ook doordeweeks een paar dagen bij papa zijn. Zodat jij in de avond ook kan sporten. Of dat je makkelijker ook langer kan werken. Hoe ga je de vakanties verdelen? Wat te doen als de zoon ziek is. Bedenk: hij is geen papa voor enkel de leuke dingen. Jij moet straks het alleen doen. En doordeweeks geen kind is minder eenzaam dan in het weekend (in het begin, als je nog moet wennen) - hij loopt een aantal maanden voor op je. Het was zijn beslissing. Jij moet nog zijn beslissing verwerken, en dan ook nog lastige beslissingen nemen. Geef dat ook aan. Je hebt tijd nodig om het eea te verwerken. - is er genoeg spaargeld, koop dan lekker een nieuwe inrichting voor je nieuwe huis. Dan hebt je een nieuw begin. Want ja, er moet toch een 2e huisraad worden gekocht. Dan gaat niet van jouw deel af, immers jullie gezamenlijke huis is nu ook volledig ingericht.
Oh het gevoel dat me hier bekruipt dat is: die man gaat zo ontzettend veel spijt krijgen van zn keuze wanneer hij inderdaad zo gescheiden is en in gaat zien wat zijn keuzes teweeg hebben gebracht. En waarom zou jij niet mogen eisen dat je zoon nog even mag wachten met het verhaal aanhoren tot het bij jou een beetje geland is.