Pfff best wel herkenbaar... Alleen heb ik geen last van mijn schoonouders wat dat betreft, maar ik heb zelf een kerel die niet zo goed nog op eigen benen wil staan. Ik ben daar dus constant over aan het zeuren en doen (niet dat ik dat zo leuk vind hoor, ben verdikkie zijn moeder niet maar goed...) en ik moet zeggen dat het lampje eindelijk begint te branden. Misschien dat flink wat gezeur van jou kant ook helpt?
ik kan er ook over mee praten. toen ik achter kwam dat ik zwanger was ,heb mijn vriend verteld aan gezien dat we allebei nog geen eigen huis hadden ben ik bij zijn ouders in getrokken onder tussen werkte mijn vriend heel veel 2 banen perdag onder tussen regelde mijn schoon moeder alles lief leuk en aardig maar ik raakte niet bij betrokken terwijl wel om mij ging maar dat was niet de enige ze heeft me verrot gescholden en heeft me gekwetst ik had mijn ouders toen inmiddels een half jaar niet meer gezien van wege omstandige heden maar ik heb gauw contact met mijn ouders op gezocht . maar even over mijn schoon moeder zij bemoeide op gegeven moment over al mee ze eisde hoe onze zoon ging heten zei eisde dat mee moest naar de echo en als mijn vriend en ik even samen naar de bos wilden gaan wou ze perse mee terwijl ik hem nooit zag ik kon hem alleen zien dat hij sliep enzo.en toen kwam de bevalling ben toen expres voor ziekenhuis bevalling gegaan maar had achter af ook wel bij schoon ouders thuis kunnen bevallen want ze belde continu naar het ziekenhuis of onze zoon er al was (ze had tegen mij gezegt dat ik haar als eerste moest bellen en niet mijn ouders want die hadden het recht niet om als eerste te weten en het mocht niet op 2 sept geboren worden want dan deed ik haar wat aan)maar in iedere geval toen de zuster zei dat hij er was stond ze binnen 2 tellen al bij mijn bed terwijl ze mij aan het hechten waren en toen ik borst voeding gaf ,gaf ze de kleine man continu kusjes van wege omstandige heden ben ik over gegaan naar de fles bleef op haar gat zitten. zei commandeerde de kraam hulp die moest klusjes voor haar doen terwijl ze hulp in huishouding heeft en scholde ze ook uit ik heb echt in spanning en stres geleeft en na 3 maanden konden we eindelijk in ons huisje en ben binnen 3 maand 7 kilo af gevallen
Wij zijn gewoon 150 km verderop gaan wonen Werkt als een tierelier (okay was om een andere reden maar heeft gunstige bij-effecten)
Heeeel herkenbaar! Maar ik moet zeggen dat mijn man zich er heel erg tegen heeft verzet en op een gegeven moment (zo'n 2 jaar geleden) is de boel ontploft en heeft hij alle contact met z'n ouders verbroken. Daar is heel wat drama (vooral van zijn moeder) aan vooraf gegaan. Alleen heeft mijn man vanaf het begin af aan duidelijk voor mij gekozen en dat is natuurlijk een anders uitgangspunt. Sterkte, het is niet makkelijk zo'n situatie.
Ja iid heel herkenbaar!! Ik ben al 10jaar samen met mijn manneke en in het begin was het ook om elk wissewasje (hoe moet ik vlees braden e.d.) zijn ouders bellen!! Gek werd ik ervan. Moesten ook elke week even langs zijn geweest...had gewoon geen weekeind meer....met mijn ouders ging het toen ook niet goed en wilde toch ook nog graag daarlangs...en weer een weekeinde voorbij. Toen uiteindelijk mijn ouders zijn gaan scheiden heb ik gezegd en nu is het afgelopen! We gaan nu alleen als we allebei zin hebben en zien ze dus soms drie weken niet meer. Ook bellen om elk wissewasje is nu afgelopen...alleen bij echt grote dingen wil hij nog wel eens advies vragen. Moet het nu maar eens zien hoe het gaat tijdens de zwangerschap...mijn schoonouders hebben de boodschap gekregen maar mijn moeder nog niet...die wil nog graag zeggen nee je MOET dit echt zus en zo doen...ze wil ook nog graag meehelpen met de babykamer....en dan dadelijk mijn vriends onzekerheid over het opvoeden bah heb er nog geen zin in..... Het is moeilijk om advies te geven...je zou echt een een keer moeten doordringen tot je vriend dat hij zo beinvloed wordt. Misschien in de trant van ja dat zeggen je ouders maar wat wil je eigenlijk zelf en denk je niet dat ....ook een goede manier is ervoor....laat hem met argumenten komen waarom wel/niet