Help!we hebben sinds 3 weken een kitten van nu 12 weken oud. Na lang twijfelen heeft mn man ermee ingestemd. Het is een katertje. Het is echt een schat hoor....als ie rustig is! ik vraag me af of het volgende normaal is... ik kan de vaatwasser niet uit en inruimen want hij springt erin..als we aan het eten zijn springt ie steeds op de tafel..ik haal hem er dan gelijk vanaf maar hij springt er gelijk weer op. Zo gaat dat de hele tijd zodat we niet normaal kunnen eten. Als we een glas drinken op tafel hebben staan gaat hij eruit drinken. Ik haal hem dan eraf maar hij blijft doorgaan!! Als mn dochter een broodje eet dan trekt ie het uit haar handen. Als mijn man en ik savonds op de bank zitten als de kids op bed liggen kunnen we niet rustig zitten. Hij holt Door het huis stoel op en af...Hij bijt in onze benen en jaagt op onze voeten de eerste dagen vond ik het nog grappig maar nu niet meer! Ik heb allerlei speelgoed voor hem..Ik g er bruikbaar nu de plantenspuit om hem te verjagen. Vind het zielig maar kan niet anders. Maar zelfs daar deinst hij niet voor terug! Het is nu zelfs zo dat mijn man savonds om half 10 naar bed gaat om dat tv te kijken want hij heeft geen rust beneden! We krijgen er ruzie om dus zelfs onze relatie lijdt eronder! Hij heeft genoeg speeltjes en voer dus daar kan het allemaal niet aan liggen. mijn man is er echt helemaal klaar mee! Ik geef hem niet helemaal ongelijk...ik ben echt gek op het beestje en wil hem voor geen goud kwijt maar dit is echt niet te doen! Heeft er dus nog iemand tips? Heb ik een nomale kitten of is het echt een terrorkitten? Gaat dit gedrag over?? En wanneer?? Ik ben trouwens echt wel wat gewend want ik heb 3 kids...maar zoals het er nu uitziet is dat makkelijker dan 1 kitten...
Kwestie van opvoeden. Onze kittens waren ook erg ondernemend. Onlangs is er eentje helaas overleden, maar de andere is nu een lieve dame van zes die echt wel weet wat wel en niet mag. Consequent terug blijven zetten, nee zeggen en iets geven om te doen. Net als kinderen Met een puppy ga je ook op cursus en jammer genoeg zijn die er niet voor katten. Niet dat ze zouden luisteren Maar het was wel fijn geweest en ze dat wel hadden gedaan Maar is dit niet iets wat jullie vooraf hadden kunnen bedenken? Waarom is de keuze gemaakt voor een kitten i.p.v. een oudere kat? Niet dat dat beter is, zo bedoel ik het niet. Maar ik bedoel meer dat je toch wist dat je dit soort gedrag kon verwachten?
Heb ik heb 4 katten.. 3 als kittens meegemaakt.. Het is een bepaalde tijd die ze door maken en juist nu is het opvoeden heel belangrijk. de laatste van de 4 is nu 5 maanden. Doet ook precies wat jouw kitten doet. al we zitten te eten en ze komt op tafel pak ik haar bij haar nekvel en gooi der op de grond en dit gewoon continu doen. Nu zit ze naast me op de stoel. maar gaat niet meer op de tafel. Het eten pakken uit handen blijven ze wel doen. nou doen mijn oudste 3 het niet maar ze moet niet weg lopen van der brood of ik moet t laten staan op t aanrecht want dat is het weg. Als onze kitten met handen en voeten wil spelen pak ik een klein knuffel ratje ( die van de ikea ) noem even een voorbeeld knuffel, dan ga ik beetje tegen der bekkie duwen zodat ze dat knuffeltje pakt. Zo leert je kitten waarmee ze moet spelen. Je moet namelijk ook met de kitten spelen je hoeft niet te verwachten dat ze zichzelf 24/7 bezig houden. Met een hengeltje spelen is bijvoorbeeld al super leuk. Dat heen en weer rennen op de bank en stoelen doet de mijne ook.. is een fase en over een jaar weer voorbij. Ik hoef de mijne zo zeer niet meer bezig te houden omdat ze speelt met de andere katten ( achter elkaar aanrennen enz ) maar ze heeft echt wel dagen dat ze trap op trap af rent en dan over de bank enz..
Wij hebben 2 kittens van nu 16 weken. Ik herken veel van wat je zegt. Jammer dat jullie er maar 1 hebben. De kitten zal dan meer moeite hebben met grenzen ontdekken omdat hij alleen is. Twee kittens spelen met elkaar en komen zo achter bepaalde sociale grenzen zoals; wanneer doen mijn nageltjes de ander pijn, wanneer moet ik afstand houden, etc. Het is heel normaal voor een kitten om dit te doen. Hij weet namelijk (nog) niet wat mag en wat niet mag, daarnaast hebben kittens het talent om alles als een spelletje te zien. Ze leren spelende wijs grenzen. Voor hunzelf maar ook voor anderen. Spelen jullie met de kitten? Dit is heel belangrijk. Laat de kitten nooit met je handen of voeten spelen. De kitten weet niet dat onze huid ontzettend kwetsbaar is en dat een klein haaltje ons al pijn doet. Leer de kitten dus om zijn nageltjes en tandjes in speeltjes te zetten. Dit doe je door veel te spelen. Bind een speeltje aan een touwtje en laat de kitten jagen, rennen en bijten in het speeltje. Na het speelkwartiertje kun je hem een snoepje geven. (Losse speeltjes op de grond is niet genoeg. De kitten wil interactie. Spelen met een ander is veel leuker dan alleen spelen) Als hij op de tafel springt, haal hem eraf. Zelf doe ik het 3x rustig, de derde keer veeg ik 'm eraf (oncomfortabel voor de kitten). Vaak dan begrijpen ze dat het niet prettig is om op de tafel te komen als er mensen eten. Hier hebben ze het de eerste weken ook geprobeerd. Nu is het genoeg voor mij om enkel een vinger op te houden en te zeggen 'nee!' .. dan gaat de kitten vaak weg. Soms probeert hij/zij het alsnog. Het blijven kleine kinderen Er is hier in huis 1 plek waar ze niet mogen komen en dat is het aanrecht. Sinds kort probeert 1 van mijn kittens daar op te komen. Als ik het zie, dan klap ik hard in mijn handen terwijl ik hem aankijk, de kitten schrikt en wil weg. Als hij niet weg gaat dan ga ik erheen en veeg ik de kitten eraf. De kitten weet dan: dit is niet prettig. Het werkt, want als 1 van mijn kittens op het aanrecht springt en ik sta op, dan gaat ze er direct vanaf.
Ik heb thuis ook een kat gehad vanaf kitten. Maar ik kan me niet herinneren dat ie zo was! Mn zus heeft ook katten..die heeft het hier nooit over gehad... en ik kan het nog wel aan en kan er nog wel om lachen maar mijn man dus niet! Waardoor het me nu toch wel dwars gaat zitten. Hij is verder wel aanhankelijk en lief maar gewoon heel erg ondeugend! En tja..mijn jongste dochter eet slecht en als ik tijdens het eten een kat steeds van tafel moet halen helpt dat niet mee. En ik haal m al weken van tafel..ik word er wel een beetje moedeloos van..
dit dus .. zo doe ik het ook precies. van de tafel "af vegen" of in de nekvel pakken doe ik.. dit doet zeer en is niet leuk. Aanrecht mogen ze bij mij ook niet. Hoef nu maar op te staan vanaf de bank en hoor haar springen van t aanrecht af. Ondertussen dus gespierde beenspieren
Bedankt voor de tips dames! Ik kan er zeker wat mee! We spelen trouwens wel met hem want heb 3 dochters die veel met hem spel en. Maar misschien dat ze hem voor ze naar bed gaan even moe kunnen maken..dan is ie misschien daarna wat rustiger.
begrijpelijk. Maar het duurt vaak niet lang dat zich zo gedragen. Maar je moet wel door zetten wil je dat hij dit op latere leeftijd niet doet. Ik kon het mij van de andere ook niet meer herrineren totdat we weer een kitten in huis namen, vroeg ik mij af waar ik hemelsnaam weer aan begonnen was , maar die periode is zo weer voorbij.. af en toe op een dag met hem spelen zou wss ook wel helpen.
Kinderen zijn makkelijker in dat opzicht omdat wij hun begrijpen en zij begrijpen ons. Kittens weten niet wat wij willen, wat wij zijn. Communiceren gaat anders. Dit kost (veel) tijd. Probeer je in te leven in de kitten. Wat zou jij fijn vinden? Er komen 2 voeten langs; omg dat kan ik jagen! *hap* "AUW!" .. de kitten moet leren: voeten zijn niet om te spelen. Dit doe je door met andere speeltjes te spelen, waardoor de kat enkels niet meer interessant vindt. Onze kittens jagen niet op onze enkels, maar 1 van onze kittens vindt ze wel nog steeds reuze interessant. Hij komt er naar toe en geeft 2 tikjes (zonder nagels) en rent dan weg. Dit zie ik als iets positiefs. Hij gebruikt zijn nagels niet meer, en hij hangt niet met zijn volle gewicht aan mijn enkel. Mijn vriend en ik hebben het idee dat hij dit enkel doet omdat hij soms de verleiding niet kan weerstaan: ze zijn zooo interessant! *tik tik* *rent weg* Dus: spelen spelen spelen! volhouden!
O ik herken het zooooo! Onze jongste kat is nu net een jaar. De eerste weken was het een ongeleid projectiel! Ging het hele huis door in een tempo waar je U tegen zegt Het is inderdaad en kwestie van consequent opvoeden en na een aantal keer iets hardhandiger zijn. Als de kat op het aanrecht sprong "gooide" ik haar na een aantal keer ervan af. Gewoon je arm voor de kat en wegvegen. Ze komen altijd op hun pootjes terecht Ik kan je wel vertellen dat na goed opvoeden en vooral veel spelen met hengels en muizen, ze nu redelijk rustig is. Ze komt nu ook vaker knuffelen en is echt een lieve kat geworden. Ze heeft nog wel af en toe haar gekke 5 minuten waarin ze even heen en weer sjeest, maar over het algemeen is de hele erge drukte eraf Ik zou zeggen, hou vol. Speel veel met de kat en eventueel zou ik kijken naar een 2e kat. Daar kan de kitten dan mee spelen als er niemand thuis is. Dat haalt ook de energie een beetje weg. Succes!
Oh, kleine tip nog met de enkels. Wij liepen de eerste weken op blote voeten + blote enkels. Zo kan de kat voeten snel herkennen. Sinds een week draag ik sokken en ik merk dat de kittens soms last hebben met het herkennen van mijn voeten. Dat ik mijn gezicht moeten laten zien om hun te laten zien dat deze voeten+sokken bij mij horen. Ze hebben dat nu zo goed als door. (enkel in hun dolle halfuurtje vergeten ze dat wel eens )
Je kunt hem er ook afduwen/afvegen. Als je hem blijft oppakken en op de grond zet dan kan hij dat ook als een spelletje gaan zien (beetje zoals een kind die zijn speen op de grond gooit en jij blijft deze oprapen: geweldig spel!) Een kitten is nog een baby, dus pas op, maar ze landen eigenlijk altijd op hun pootjes. Een duw of een veeg kan prima. Daarna kun je een balletje of een muisje naar de andere kant van de kamer gooien. Dit leidt de kitten af.
De meeste kittens zijn zo. Alleen vergeet of blokkeer je dat. Net als met zwangerschappen, slapeloze nachten en peuters denk ik Maar goed ook, anders zou niemand er ooit meer aan beginnen
Lijkt me heel normaal. Goed concequent blijven. Nu gaat die sinds 2 dagen naar buiten en is die binnen een stuk rustiger
Kittens gaan door 2 fases van socialisatie waarin ze leren hoe ze zich moeten gedragen. De eerste fase is tussen 3 en 8 weken. Dan leren ze hoe ze op de kattenbak moeten gaan, zelfstandig eten, zichzelf wassen, etc. De tweede fase is van 9 tot 16 weken. Dan leren ze hoe ze zich in een huis moeten gedragen. Het hoogtepunt van die fase zit op 12 weken. Daar zit die van jou dus nu net precies. Heel veel kittens in Nederland gaan te vroeg bij hun moeder vandaan. Die gaan al weg voordat de tweede socialisatiefase heeft kunnen starten en missen dus die hele fase van hun moeder. Dat zal dus betekenen dat jij nu degene bent die voor moeder moet spelen en de kitten moet socialiseren, leren wat wel en niet mag in huis. Fout is: - In de nekvel pakken. Een moederpoes pakt kittens niet in de nekvel om te straffen. - Plantenspuit. Een moederpoes gebruikt geen water Goed is: - Stem iets verheffen en zeggen wat je doet. "Nee, je mag niet op de tafel, ik zet je eraf" bijvoorbeeld, op strenge toon. De moederpoes corrigeert haar kittens namelijk met geluid. - Blijven volhouden. Kittens zijn nu eenmaal enorm eigenwijs en ontdekkend. "De aanhouder wint" geldt niet automatisch want de kitten gaat er alles aan doen dat hij de aanhouder is en niet jij. Mijn kittens zijn hier geboren, zijn nu ruim 13 weken oud en beginnen nu ze over het hoogtepunt van die tweede fase heen zijn langzaamaan echt de huisregels te begrijpen. Maar dat heeft echt tijd nodig gehad. Verwacht dus niet dat met een paar dagen je een kitten hebt die zichzelf perfect gedraagt . Enne, het blijft een kitten. Die zitten vol energie en willen alles ontdekken. Als die van mij echt te wild zijn in huis neem ik ze aan een tuigje mee naar buiten en ga een stukje met ze wandelen of rennen. Dan kunnen ze die energie even kwijt. Tijdens het eten werkt afleiden het best. Ik haal voor ik ga eten al hun speeltjes onder de kasten en bank vandaan, leg hun speeltunnel klaar en rol de balletjes zodat ze gaan spelen. Dan zijn ze even daarmee bezig ipv mijn eten.
Het is dat ik niet kan liken hier. Ik ben het hiermee eens en wilde iets van dezelfde strekking typen. Mijn kitten is met 16 weken hier gekomen en is veel rustiger dan de pleegkittens die ik hier heb gehad (van 0 tot 13 weken). Succes en gelukkig duurt deze periode niet lang en blijft er nog heeel veel tijd nodig om van je kat te genieten.
@ Linneae, moederpoes is erg belangrijk (zeker met zindelijk worden en moedermelk). Wij kregen onze kitten met 8 weken. Bleek later dat ze al sinds week 6 zonder moeder zaten. (Daar ben ik overigens erg boos om geweest.) maar het zijn nu goede kittens. Gezond, speels en heel lief. Ik krijg het idee dat ze heel veel van elkaar leren. Daarom denk ik dat iig tot 16 weken het belangrijk is dat ze tenminste één andere kat om zich heen hebben. Een broertje/zusje of een oudere kat.
Dat klopt, in dit geval zou een tweede kitten erbij ook kunnen helpen. Ze leren ontzettend veel van elkaar en houden elkaar ook bezig. Twee is eigenlijk een perfect aantal. Ik heb 4 kittens, dat is iets te veel eigenlijk, dat versterkt elkaar juist als ze een hyperactieve "ik luister lekker niet"-bui hebben
Nee En het voer ook niet, haha. Er gaan hele schalen brokjes doorheen op een dag. Maar vanaf vandaag gaan er twee bij mijn moeder wonen. Dus zal het heel wat rustiger in huis worden. Desondanks ga ik ze echt missen, ze konden behoorlijk "evil" zijn in hun speelsheid maar je gaat je wel aan die beestjes hechten na zo lang.