Hier was de oudste (inmiddels bijna 9 jaar) ook als baby/dreumes heel prikkelgevoelig. Wandelen ed was geen probleem maar hij kon gewoon moeilijk tegen veranderingen.Kind was ook 5 weken te vroeg geboren.Ik heb me er nooit zo heel druk over gemaakt moet ik zeggen.Je leven verandert gewoon compleet met een kind erbij. We hebben nu ook een baby'tje van 5 weken(derde kind)en wat geniet ik van deze periode.Het is een makkelijke baby maar huilen doet ze ook wanneer ze overprikkeld raakt en dat mag ook allemaal.Ook al is ze makkelijk dan nog ga ik niet met haar lopen sjouwen naar familiebezoekjes.Al dat gedoe met auto in en auto uit en jasje aan en jasje uit en dan weer bij die en die op schoot.Als mensen haar willen zien dan komen ze maar langs.Je kunt toch ook niet verlangen van zo'n kleintje dat ze in een campingbedje gaan slapen.Ze komen net uit je warme buik en moeten dan ineens weer in een onbekend bed proberen te slapen.Zelf moet je immers de eerste dgn ook wennen wanneer je bijv elders moet slapen en dan kun je al helemaal niet van zo'n kleintje verwachten dat ze met alle winden meewaaien. Ik begrijp echt wel dat het niet leuk is wanneer je geeneens een stukje kan wandelen maar je geeft wel heel erg de indruk dat het allemaal moet gaan zoals jij in gedachten hebt omdat je haar niet wil verwennen.Een kindje van deze leeftijd kun je niet verwennen. Kinderen zijn nu eenmaal handenbindertjes en dat zal alleen nog maar pittiger worden.Denk eens aan een krijsende peuter die besluit om midden in de supermarkt op de grond te gaan liggen of een peuter die heel de kapper bij elkaar blert omdat zijn haren geknipt moeten worden.Op zo'n moment verlang je juist terug naar deze periode haha.Ik geniet er heerlijk van momenteel met zo'n kleintje.Het is druk en veel dingen laat ik nu even maar dat komt allemaal wel weer. Probeer het gewoon een beetje los te laten.Jouw kindje geeft aan waar hij/zij zich prettig bij voelt en uiteindelijk willen we allemaal een blije baby en dat betekend nu eenmaal dat jezelf aardig moet inleveren maar op de lange termijn krijg je er heel veel voor terug. Succes!!
Anoukje, ik begrijp wat je bedoelt hoor, hier hebben we hetzelfde meegemaakt met mijn zoontje. En het is lastig, anderen begrijpen het vaak niet en ik kreeg veel commentaar, dat we flauw zouden zijn en dat hij maar moest wennen. Zo werkte het helaas niet, het was veel RRR en af en toe iets anders, wat dan zeer goed gepland moest worden. Met zaken ondernemen was het gewoon uitproberen. Op een bepaald moment werkte het om mijn zoontje in de kinderwagen in slaap te laten vallen, en dan na 20 minuten te vertrekken. Naar familie haalde ik hem meestal uit bed zodat we meteen met de maxi cosi weg konden, hij bij aankomst een flesje kreeg en dan daarna meteen weer rust bieden (moet een half uurtje rijden, en dan was hij dus een uur op) door met hem naar boven te gaan, en proberen te slapen. Maar het blijft zoeken. Na 10/11 weken ging het hier een stuk beter, maar het blijft inderdaad wel zoeken en aanpassen met een prikkelgevoelig kindje. Mijn zoontje is nu 14 weken, deze week voor het eerst naar een gastouder geweest, en nu weer 3 dagen (en nachten!) volledig van slag. En om eerlijk te zijn heb ik me wel regelmatig afgevraagd of het aan mij ligt dat hij niet zo´n makkelijk kindje is. Twee collega´s zijn in dezelfde week bevallen en ondernemen van alles met hun dochtertjes, nergens last van. Maar inmiddels zie ik in dat ons manneke goed functioneert binnen RRR, dat me dat meestal lukt om het te bieden, en dat hij het goed doet. En als we weggaan, plannen we het zo goed mogelijk en stemmen we zoveel mogelijk af. En dan weten we dat het risico er is dat hij ´s avonds erg van slag is. Soms moeten dingen nu eenmaal... En met werk, ik werk de eerste drie weken halve dagen, zodat hij maar halve dagen naar de gastouder gaat. Heel vervelend voor het werk (en financieel gezien ook niet ideaal), maar meer kan voor hem echt niet... Veel succes met je meisje, en het wordt echt makkelijker!!! Groetjes Anna
Relax, ze is pas 6 weken. Die eerste 3 maanden zijn zo cruciaal. Het rustig aan doen is echt het beste voor jou en voor je kindje. Na die drie maanden herken je je dochter niet meer terug! De eerste maanden van mijn dochter mocht ik blij zijn als ik om 12 uur 's middags mijn pyjama niet meer aan had. We liepen hier standaard elke avond rond met haar wegens krampjes. Alleen inslapen deed ze absoluut niet en na het eerste rondje buiten (ze was toen al een maand) was ze compleet van slag. En nu kan ik haar overal mee naartoe nemen, in de draagzak slaapt ze, in de wandelwagen slaapt ze en anders kijkt ze nieuwsgierig rond. Ze is niet meer bang voor prikkels. Maar dat heeft gewoon tijd nodig. Het is net zoals met de krampjes (meestal), ze groeien eroverheen. Ik voelde me die eerste maanden ook geisoleerd en er waren dagen dat ik gewoon geen stap buitenshuis zette. Maar langzamerhand gaat dat echt beter! Geef de moed niet op en leef in het nu, kijk wat je dochter nodig heeft en stel je daar op in. Zij heeft JOU nodig, dus wees er voor haar. Je gaat op een gegeven moment echt wel weer sociale contacten krijgen en daarvan genieten met je dochtertje erbij!
Ik deed de eerste weken gewoon wat mij uitkwam. Ging boodschapjes doen, met de honden uit, wandelen gewoon, winkelen enz enz..maar beeb sliep steeds minder goed, was snachts wakker en kreeg m niet in slaap. Nu hebben we met 12 weken het volgende 'ritme' (meestal): 1e fles 630/730 2e fles 1030/1130 3e fles 1430/1530 4e fles 1800/1900 5e fles 2200/00.00 nachtvoeding: 100/400 (klein flesje nog) Na de ochtendfles, de eerste, even boeren, kleertjes aan, terug in de slaapzak en naar bed. Dan slaapt hij tot de volgende fles..Heerlijk! Behalve vandaag en dat viel dan weer een beetje tegen en schrik ik meteen omdat ik bang ben dat we het ritme kwijtraken... Na de 2e fles boeren, verschonen, en in de kinderwagen en samen met zijn grote broer boodschapjes gaan doen. Dan gaat t mis.. Of hebben we geen ritme meer. Hij kan zomaar in slaap vallen in de wagen tot de volgende fles (wel zeldzaam), of hij slaapt tot thuis komst en gaat dan in de box tot de volgende fles. Of ik leg hem over in bed en als ik geluk heb slaapt hij nog een half uur. Ik moet het meestal rekken tot 1430 om dan pas de fles te geven anders komen we niet meer uit. Na die fles proberen we weer naar bed te gaan, maar vooralsnog slaapt hij dan niet en gaat huilen en met grote ogen om zich heen kijken. Ook al geprobeerd hem gewoon te laten liggen is geen optie. Dan is het goochelen om hem stil te houden of in slaap te krijgen. Dan maar weer wandelen, soms zelfs even in de auto een rondje rijden. En natuurlijik het badje dan rek je ook weer tijd. 1700 snel koken en man en ik eten dan rond kwart voor zes om de beurt ons eten op, degene die eet helpt dan onze peuter met zijn eten, de ander houdt de jongste bij zich (slaapt dan in je armen of zuigt hard aan zijn speentje uit oververmoeidheid). Tussen 1800 en 1900 dan de fles en huppakee bedje in. Dan gaat hij slapen en maken we hem wakker voor de laatste fles. Hij komt uit zichzelf voor de nachtvoeding en rond 500 heeft hij mama-honger en komt dan bij mij liggen tot ong half 7 7 uur..dan slaapt hij verder. Heel vermoeiend allemaal maar ik koester de slaap na 1900 en de ochtend slaap. Zolang die goed blijven gaan hoor je mij niet klagen. Dat zijn de momenten dat ik rust heb voor mijn andere zoontje of mezelf en tijd heb voor het huishouden.
Dames ts heeft haar antwoorden nu binnen. Ik ga deze topic dan ook sluiten gezien de antwoorden nu compleet off topic zijn.