Oei lees je eerste post nog een keer en je vraagt om tips . Ik vind Squla erg leuk en sluit goed aan bij het (Nederlandse) onderwijs. Ook loco is misschien een leuke tip. Op de site slummerspelen staan ook veel leuke dingen om de creativiteit verder te stimuleren. Ipv puzzels een huisje of trein van duplo bouwen is erg leuk (eigenlijk vrij puzzelen on 3d?). Vormen leren, ontdekken dat water ijs wordt, een kassa en eenvoudige rekensommetjes maken, een puzzeltocht door t huis met pijlen, spelletjes als 'wat hoort er niet bij' (dus bijv drie plaatjes: twee van een persoon en 1 van een dier) of het gezelschapsspel dierenvrienden of misschien al wel wie is het. Dit is waar ik zo op kom..
LOCO maar dan voor 2 jarigen (volgens mij is het meeste vanaf 3 maar dat kan ook al prima)! Vond ik geweldig vroeger en is educatief en ook een soortement puzzle.
Ik heb ook zo'n slim ding dat continue uitdaging vraagt en ik heb ook het idee dat als we veel moeilijke uitdagingen voor hem verzinnen dat hij dan gaat denken dat hij dat al moet kunnen/kennen en als het een keertje niet lukt, dat hij dan erg gefrustreerd raakt.
Dat komt vaak (niet altijd dus) gewoon omdT alles altijd lukt. En als het dan eens niet lukt is er paniek. Andere kinderen zijn gewend dat dingen niet meteen lukken en proberen het dan nog eens. Als je paniek hebt omdat je een keer een foutje maakt... Heet dat faalangst. Fouten maken moet je leren
Ik heb niet alles gelezen, maar mijn dochter was ook zo op die leeftijd en dat heeft aangehouden. Ze is net overgezet van groep 2 naar groep 3, omdat ze er zo bovenuit stak. Ze is nu de allerjongste, maar loopt nog steeds voor en krijgt er ook pluswerk bij.. Echt tegenhouden kun je het denk ik niet, ja ook uitdagen op andere vlakken, zorgen dat ze genoeg contact heeft met andere kindjes, dus zich sociaal ook ontwikkelt.. Maar hier was t ook zo dat ze zich thuis gewoon enorm zat te vervelen vaak, dan ga je haar wel dingen leren (naast heel veel uitstapjes, dagelijks naar buiten, dingen doen).. Of dat dan prestatiegericht is.. tja, ik vond het ook leuk om haar dingen te leren. Maar alleen als ik zag dat ze het zelf leuk vond en er ook om vroeg. Pushen daarin kan volgens mij niet echt. Zeker met lezen en schrijven later heb ik vrijwel niets gedaan, alleen haar vragen beantwoord en evt bijgestuurd. Het ging gewoon heel natuurlijk. Wegens verhuizing is mijn dochter naar een andere school gegaan en daarbij heb ik wel goed gekeken naar mogelijkheden voor meer uitdaging/plusklas/materiaal etc. Op de vorige school hielden ze het wel goed in de gaten, maar gaven ze haar gewoon alvast groep 3 werk in groep 1 om uit te dagen.. Wat dat betreft heb ik wel het idee dat ze er op de nieuwe school echt veel beter voor uitgerust zijn. Om te voorkomen dat ze straks nog een klas zou moeten overslaan (wat ik niet verwacht, maar je weet het niet).
Wat een heerlijke post dit! Ik heb het gevoel dat mijn dochter ook deze kant opgaat maar ik durf er niet heel openlijk over te praten omdat je vaak te horen krijgt dat je een kind pusht of teveel wilt, terwijl het kind er zelf om vraagt. Ook klinkt het al gauw als opscheppen. De dingen die ze kan en doet houd ik daarom meestal voor mezelf. Gelukkig valt het de leidsters op het kinderdagverblijf ook op en die spelen er op in. Ik ben benieuwd of dit gedrag bij haar ook blijft aanhouden. Eigenlijk zou er meer begrip voor deze kinderen moeten komen. Het is al lastig genoeg. Dit zijn ook kinderen die zich gauw vervelen (vandaar waarschijnlijk de vele uitstapjes, dat ken ik wel. Speelgoed in huis is niet interessant meer). Het is niet dat we willen opscheppen, we zitten in onze maag met kinderen die veel willen en we weten niet altijd of we ze het beste (kunnen) bieden. Pushen/prestatie gericht bezig zijn vind ik wat anders, dat is als je een kind iets oplegt wat het eigenlijk niet wil.
Ik ben ook met dochter veel bezig met diverse dingetjes omdat ze dat onwijs leuk vind. Ik vind dat niet prestatiegericht of what ever want ik ontwikkel haar rechte hersenshelft nu en dat is onwijs belaagrijk voor kindjes onder 3 jaar zullen veel sneller dingen onthouden, samenkoppelen en fantasierijk zullen zijn. Ikzelf heb wat boeken gelezen en toepas van alles een beetje thuis vsn montessori, lupan, doman, shichida. Ik bied gewoon aan en als ze dat leuk vind ga ik ermee verder. Uieteindelijk is niets anders dat veel puzzels, spelletjes etc alleen hier is wat uitgebreider en bewuster. Als ze dat niet leuk zou vinden zou ik ook gewoon niet doen maar hier ook pittigr dreumes die spegoed maar wat vind maar schilderijen (reproducties) bekijken, boeken, verl sensorische dingen vind ze geweldig. Ik bespreek het ook verder met niemand want als ik zeg dat ze echt uur kan zitten kleien en met kinetic zand spelen al vanaf 1 jaar hoor ik gelijk nou mijne zie ik dat niet doet veel te jong voor/ vid ik nirt nodig/mijne kan al 10 woorden tenminste/het hoeft niet/waroom zou je zoiets doen etc. Tja ik heb zoiets van ik vind het leuk, ze vind het leuk, het heeft veel invloed op het leren later(makkelijke leren) dus waarom niet. Ze heeft gewoon ontwikkelingsvoorsprong dus logisch ze heeft andere interesses dan haar leeftijdgenootjes dus logisch dat blokjes stapelen ze maar saai vind.
Ja, die verveling (en aaaaandacht vragen) was tot ze bijna 4 was.. Toen werd haar spanningsboog (veel) groter en nu kan ze zich eigenlijk best wel goed zelf vermaken.
Zeer herkenbaar. Tot 4 jaar moet ik nog wachten dus, oh jee! Dat aandacht vragen doet ze ook heel erg. Daarbij is ze ook nog eens erg verlegen dus als we ergens komen kruipt ze eerst bijna in me en wil alleen maar met mij spelen en bevestiging van mij. Ze heeft inderdaad ook behoorlijk wat moeite met zichzelf te vermaken. Ik heb wel eens gehoord dat de ontwikkelingsvoorsprong ook kan komen doordat ze enig kind zijn. Ze is een hele vlotte en goede prater. Dit zou ook kunnen komen doordat ze alleen maar volwassenen hoort de hele dag. Het blijft bij haar niet bij praten qua snelle ontwikkeling (voorsprong wil ik het niet eens noemen, is lastig te zeggen op deze leeftijd daarbij weet ik het niet want ik heb geen maatstaf), ze is overal het algemeen vrij snel verveeld wat best heel lastig is. Ze wordt dan jengelig soms. Ik merk dat ik haar dan ook snel achter de tv zet (waarvan ik vroeger zei dat ik dat nooit zou doen) want dat vindt ze prachtig en ik merk dat ze daar veel van opsteekt. Ze roept soms zomaar een Engels woord 'Mankey' dat moet dus 'monkey' voorstellen en vanmiddag gingen we naar de kinderboerderij en toen zei ze opeens 'hay' in plaats van hooi.