Mijn vriend en ik zijn al een aantal jaren samen, verloofd, maar wonen nog niet (officieel) samen. We gaan nu officieel samenwonen! Nu is het zo dat mijn vriend een goede baan heeft en ik nog een studie volg. Mijn inkomsten zijn dus beduidend minder dan die van mijn vriend. Nu ik jaren alleen heb gewoond vind ik het best moeilijk om een soort van "te leven van het geld van mijn vriend". Dat is misschien best een gekke gedachte, want mijn vriend zegt; wat van mij is, is van jou. Zo voelt het van mij richting hem ook, maar andersom voelt het nog wat onwennig.. maar dat komt vanzelf denk Ik! Ik ben heel erg benieuwd hoe jullie het financieel geregeld hebben. Bijv. een gezamenlijke rekening waar alles op komt en van af gaat? Ieder een eigen rekening? Of allebei? Alvast bedankt voor jullie reacties!
Bij ons nu nog aparte rekeningen maar toch komt alles wel op 1 hoop. We willen voor het overzicht alle lasten van 1 rekening en al het inkomen ook. Vandaar verdelen naar wat nodig is op eigen betaal rekeningen. Dus huishoud geld op mijn rekening. En wat extra voor als ik het niet redt. Op zijn rekening Wat hij kan besteden zonder dat het dan van de vaste lasten af gaat. Maar omdat mijn man beduidend meer uit geeft als ik zou het ook een goed idee zijn dat we aparte rekeningen hebben en dat ook apart loon erop komt. Zeker nu je aan het begin staat zou je het ook apart kunnen laten en evt afspreken dat de boodschappen door hem betaald worden. Dan heb je in elk geval nog het idee "eigen" geld te hebben, als je je studie afbetaald hebt verdien je en heb je wellicht meer inkomen
Hier was heel recent een topic over. Daar kun je ook nog wel even in terug kijken. Hier gaat al 10+ alles op de grote hoop. Ik heb jaren geen inkomen gehad maar heb me nog nooit schuldig gevoeld. Grotere uitgaven gaan altijd in overleg. +100. We staan altijd op 1 lijn betreft financiële uitgaven. Dat scheelt heel veel
Hier alles apart ivm eigen zaak. Maar de lasten zijn verdeeld en uitgaves gaan altijd in overleg. We hebben ook inzicht in elkaars rekeningen al kijk ik er nooit op.
Bij mij is dat gevoel nooit weggegaan dat het zijn geld was en dat ik minder inbracht en daardoor ontzegde ik mezelf best veel, komt ook omdat hij niet altijd even handig was qua geld en dat ik zomaar ineens dan nog maar 100 euro overhad voor de boodschappen voor 3 weken Bijv. Ik ben dus heel blijf dat het het nu helemaal apart is omdat we gescheiden zijn.
Wij zijn in gemeenschap van goederen getrouwd, dus voor alles wat binnen ons huwelijk binnenkomt geldt technisch gezien wat van man is is van mij en wat van mij is is van man. We hebben echter wel allebei een eigen bank en spaarrekening, meer voor het gemak en omdat we dit prettig vinden. Maar eigenlijk is de inhoud dus gewoon van ons allebei. Ik denk dat als je pas net samenwoont en nog geen kinderen hebt, het best verstandig is om het nog een klein beetje gescheiden te houden. Het is wel heel lief van je vriend, maar ik snap jouw reserveringen ook wel. Als je strakseen tijdje samenwoont en kinderen krijgt, lijkt het me vroeg genoeg om alles op een hoop te gooien. Ik zou het dan wel ook op papier regelen (maar als je toch gaat trouwen is dat natuurlijk het handigste moment om het te regelen...)
https://www.zwangerschapspagina.nl/threads/gezamelijke-spaarrekening.685776/page-7#post-21992060 Hier kun je vast een hoop lezen
Hier was het altijd zo dat man alle lasten betaalde en ik alleen de boodschappen. Dagjes weg etc beetje om en om, maar hij net iets meer dan ik. Toen ik zwanger was van de oudste besloten dat ik tbm zou worden. Vanaf dat moment is alles hier op 1 hoop. En dat bevalt hartstikke goed! Weet exact wat onze lasten zijn en wat erin komt.
Wij wonen nu bijna 7 jaar samen, hebben 2 kinderen samen en binnenkort geregistreerd partnerschap. Beide een eigen rekening waar ons eigen loon op binnenkomt. Een gezamenlijke rekening waar alle gezamenlijke vaste lasten vanaf gaan zoals de hypotheek, gas/licht, water, internet/tv, etc. Bevalt prima en dit zal ook zo blijven. We verdienen ongeveer evenveel, dus de vasten lasten zijn ook 50/50 verdeeld. Toen ik werkte en hij nog bezig was met de studie betaalde ik meer.
Wij verdelen de vaste lasten zeg maar onderling naar rato van het salaris, dus we betalen naar draagkracht zeg maar. Totaal inkomen is 100% Stel dat 25% daarvan van mij is en 75% van man dan zou ik dus 25% van de vaste lasten moeten bijdragen en hij 75%. Ik vind t namelijk niet eerlijk als je t 50/50 deelt en de een dan niks meer overhoudt en de ander heel veel Nu schelen onze inkomens lang zoveel niet van elkaar en tegenwoordig doen we t anders. We hebben beide nog eigen rekeningen en daar wordt ook ons loon op gestort. Er zijn vaste lasten die van onze eigen rekeningen gaan (verzekeringen/wegenbelasting etc), het bedrag wat dan overblijft onder aan de streep gaat naar de gezamenlijke (spaar)rekening voor de vaste lasten die daar van afgeschreven worden (hypotheek etc). Ik werk parttime dus draag iets minder bij dan man, maar komt er aan t eind op neer dat we alles dus op 1 hoop gooien eigenlijk tis dat we gewoon te lui zijn om overal te gaan regelen dat alles van de gezamenlijke af gaat. Dus als t je een fijn gevoel geeft om bij te dragen dan kun je daar natuurlijk prima afspraken over maken
Getrouwd in gemeenschap van goederen. Daarvoor al samenwonend met samenlevingscontract en testamenten toen we ons eerste koophuis samen kochten. Maar ondanks bovenstaande hebben we aparte bankrekeningnummers. We hebben beiden een eigen spaarrekening en beiden een eigen lopende rekening. Daarnaast hebben wel ook nog een en/of rekening maar daar doen we erg weinig van. Idee was om daar een boodschappenrekening van te maken maar ik de praktijk doen we daar niets meer mee. Ik krijg de kinderbijslag en de kinderopvangtoeslag op mijn rekening gestort. Ik maak elke maand een bedrag over naar mijn man omdat alle vaste (woon)lasten van zijn rekening worden betaald. Ik trek de helft van de kinderopvangkosten (die bij ons wisselend per maand zijn) van dat bedrag af en betaal dus de kinderopvangrekening vanaf mijn eigen rekening. Boodschappen haalt hij de ene x en ik de andere keer. Geen idee of dat geheel ‘eerlijk’ verloopt maar we komen altijd wel prima uit. Sparen doen we dus op de eigen rekeningen maar als er grote dingen gekocht of betaald moeten worden betalen we er beiden aan mee. Ik vind dit het meest prettig. Dat samen op 1 bult idee maakt mij een benauwd gevoel gevend. Alsof ik minder vrij ben. Ik voel mij graag onafhankelijk. We verdienen allebeide ongeveer evenveel. Al wisselt dit wel ivm toeslagen die we van ons werk krijgen.
We zijn er eigenlijk heel simpel mee, misschien watt te maar oké... Alles wat op zijn rekening binnen komt is voor de vaste lasten, en wat over blijft gaat op de spaar. Alles wat bij mij binnenkomt is voor alle hh uitgaven, boodschappen, benzine en kleding ed. Verder gaat alles zo veel mogelijk in overleg. Gaat al 16 jaar goed zo. Alhoewel er over en weer wel eens gemopperd word dat er teveel word uitgegeven blijven we het zo doen. Hier niet getrouwd, nog niet, en geen geregistreerd partnerschap oid. We wonen gewoon simpel samen....
Wij hebben toen we gingen samenwonen een gezamenlijke rekening genomen. Mijn studiefinanciering en later mn loon kwam daar allemaal op binnen. Mn man maakte de helft van de vaste lasten over. En als ik meer nodig was kwam er meer. Sinds ik niet meer werk, maakt hij alles over. Het is óns geld. Niet zijn geld.
Direct toen we gingen saenwonen een gezamelijke rekening. Toen had ik tijdelijkeen baan en studeerde mijn (nu) man. Jaar later had hij een baan en studeerde ik weer. Inmiddels werk ik parttime en hij (meer dan) fulltime in zijn eigen bedrijf. Nog steeds gewoongezamelijke rekeningen.
Toen wij gingen samenwonen hadden wij het zo geregeld dat we beiden naar ratio van ons inkomen mee betaalden. Degene die meer verdienden betaalde dus verhoudingsgewijs meer. Hierdoor hielden we beiden evenveel over op ons privé rekening ongeacht ons inkomen. Daarnaast hadden we ook een gezamenlijke rekening voor alles wat we samen deden en vaste lasten etc. Vijftien jaar later ziet het er trouwens al weer anders uit, maar mijn redenatie was toentertijd ook wat van mij is, is ook van hem. Ik verdiende vrij snel veel meer, omdat hij ging studeren. No way dat ik zelf in luxe ging leven en hem op een houtje liet bijten. Dat leek mij echt vreselijk en ik zou mij daar echt rot over voelen. Ik snap je vriend daarom wel
Wij gooien alle inkomen (2x salaris en de toeslagen) op 1 rekening. Daar worden ook alle vaste lasten vanaf gehaald. We maken daarvandaan maandelijks naar onze eigen privé betaalrekening €150 over voor eigen uitgaven (kleding, uitjes, enz). Voor boodschappen reserveren we €320 p maand en de rest gaat op de spaarrekening. Als we tekort komen op de betaalrekening dan halen we wat van de spaarrekening af. Verder wordt er voor alle drie de kids elke maand 30€ gespaard op aparte rekeningen.
Wij zijn (op huwelijkse voorwaarden) getrouwd. Ons loon wordt op onze eigen rekening gestort en storten we door naar de gezamenlijk rekening - een x gedrag wat voor beide gelijk is. Dit bedrag is vrij te besteden/ sparen. Van de gezamenlijke rekening betalen we alles (ookal betaal ik als ik weer eens kleding koop dit ook wel van mijn rekening) Verder hebben we een gezamelijke spaarrekening. Bij grote uitgave betalen we beide van onze eigen spaarrekening mee. Het huis staat op naam van mijn man maar met de verbouwing heb ik ook fors meebetaald, dit laten we registreren bij de notaris en verder hielden we ook voordat we trouwden een lijstje bij van wat van wie is.
Wij hebben destijds de keuze gemaakt alles op 1 hoop te gooien. Toen wij gingen samenwonen, we waren jong ik 19 en hij 21, deed ik nog een opleiding, ik had wel een bijbaantje. Hij had geen spaargeld, ik wel een beetje. Dus in principe maakte we samen een stap en gingen er gelijkwaardig in ondanks inkomensverschil. We hebben altijd gezamelijke rekeningen gedaan vanaf dat ik een vaste baan kreeg. Wel 1 vaste lasten rekening waar alles vanaf gaat wat moet. En dan ook een maandelijks deel van bijv de anwb, sportclubs etc wat per jaar eraf gaat (staat allemaal in een excel bestand). Wat er op de gewone rekening blijft na aftrek van spaargelden, mag die maand op. We denken redelijk hetzelfde over geld en overleggen bij grotere aankopen. Kleine uitgaven doen we gewoon zelf van dezelfde rekening. Ook boodschappen, tanken, etc gaan daar vanaf.