om nog niet eens te spreken van het feit dat je zoontjes niet eens opgroeien als BROERTJES. Dus de oudste gaat straks naar school en dan mag de jongste weer thuiskomen. Lekker dan. Oudste denkt dan: ik wordt gedumpt, mama wil mij niet meer. En je jongste heeft totaal geen band met je en die dump je dan ook weer bij oma, want het is toch niet zo rozekleur en maneschijn. Als dit een echt verhaal is en je houdt zoveel van je kids als jij beweert. Zorg dan in hemelsnaam dat ze een goed THUIS krijgen. Ga in gesprek met pleegzorg. Neem je verantwoordelijkheden, werk samen aan een toekomst in samenwerking met instanties die hier verstand van hebben! arme, arme kinderen.....
Denk je dat je de enige bent op deze aardbol in die situatie? En die moeten alles zelf regelen he, die hebben geen papa of mama of schoonmoe waarbij ze die kids te pas en te onpas afgooien.
Nee hoor dat denk ik helemaal niet heb ik volgens mij nergens gezegd hoor zeg alleen hoe ik ermee omga
Het is bijna grappig dit hoor totdat je je beseft dat hier gewoon kinderen in het spel zijn! Je praat erover alsof je een kat of hond uit het asiel gaat ophalen en als t niet bevalt kan hij weer terug. Het is je kind! en je mist nu al zoveel! ja natuurlijk merk je dat je kindje wel gek met je is, dat is mijn kindje ook met haar tante die vaak langskomt. En zo is het toch ook voor je kindje, jij komt af en toe is om de hoek kijken maar je schoonmoeder is de opvoeder. Had je dit allemaal niet allang kunnen voorzien voordat je zwanger raakte?! Leuk voor je kindjes pa heeft schijnbaar onveilige seks met jan en alleman, ma neemt t ook niet zo nauw, daarbij moeten ze natuurlijk wel tijd voor zichzelf houden, dus hup nummer 2 moet maar weg. Vakanties ja dat doe je natuurlijk niet als gezin, je ziet elkaar natuurlijk al zo vaak, nee ma gaat lekker met een 'vriend' weg. En daar maak je je dus het meeste druk om of je wel of niet met die 'vriend' op vakantie moet gaan?! Dat vindt ik nog wel het meest schokkende. Volgens mij moet jij je om hele andere dingen druk maken! Kies voor je kinderen en maak er wat van.
Ik denk dat het beste wat jij kunt doen is je aanmelden als scriptschrijver bij GTST ........ genoeg soap uit je eigen leven om een jaar of wat verhaallijn te creëren en de rest van je hersenspinsels zullen je wel tot je pensioen baanzekerheid geven
Nou je hebt gezien wat je situatie is, blaadje heeft het mooi geschetst. Ik zou zeggen, of sta ze af en gun ze een goed leven of zet je zelf volledig opzij en zorg dat je buiten schooltijd om gewoon altijd voor die kinderen er bent. Geen weekendjes weg meer, geen vakanties, geen dagen meer zonder de kinderen, geen gedump bij oma meerdere keren per maand. Zorg het komende half jaar er gewoon voor dat jij er altijd voor ze bent en anders je vriend (en niet z'n moeder). Zo moeilijk kan dat toch niet zijn.
Ja maar daar heb je toch zelf voor gekozen?? En so what? Dan is het maar zwaar! Niet alleen de lusten hè maar ook de lasten. Kom op zeg, je bent MOEDER.
Ik weet dat ik hem zowiezo voor de rechter kan slepen al is het alleen om erkenning op af te dwingen en daarbij hoort een bezoekregeling. Maar ik hoop zoals elk stel dat het niet zo ver zou komen. 1 ding staat vast: hij kan niet zijn kinderen zien wanneer het hem uitkomt, komt ie weer een paar dagen niet en dan weer wel. Gelukkig doet hij dat ook niet. Maar ik ken wel mannen die zo zijn.
Klopt helemaal, maar daar heb je zelf voor gekozen toch? Studeren met kind(eren) is zwaar, maar daar had je bij na moeten denken. En als ik 2 kinderen had gehad en ik het echt niet trok qua studie, dan zou ik tijdelijk stoppen. Je kinderen horen hoe dan ook altijd op de 1e plaats te staan. De dingen die je nu voornamelijk van je jongste mist kan je nooit meer inhalen. Time to grow up girl.. Je ben geen 16 meer maar 26 en moeder van 2 kinderen, het draait nu niet meer in de eerste plaats om jou maar om je kinderen
Ik denk dat je jongste beter af is bij je schoonmoeder dan bij jou. En als ik jou was, dan zou ik je oudste ook daar onder brengen. Want jij bent duidelijk niet goed in staat om voor je kinderen te zorgen. En laat je asjeblieft steriliseren, dan komen er niet nog meer kinderen in deze ellende terecht!
Klopt maar de vader is net zo verantwoordelijk en moet er net zo veel voor de kids zijn dan zit je ook in een andere situatie. Een vriendin van me is ook niet meer samen met de vader van het kind. Zij haalt dr kind af en toe van school en brengt haar en heeft haar om het weekend waarbij ze haar kind ook naar haar ouders kan brengen. Verder doet dr ex het kind in zijn huis. Dat vind ik een normale regel voor als je uit elkaar gaat. Ik was juist diegene die alle laste had en hun vader de lusten. Opgegeven moment was het te veel voor me maar nu gaan we het samen proberen met zn 4en hopen we uiteindelijk toch wel te zijn
waarom zou hij zijn kinderen niet kunnen zien wanneer het hem uitkomt? jij ziet je kinderenen vooral de jongste toch ook wanneer het jou uitkomt?
Het zijn mensen he, levende wezentjes.. sorry hoor maar je praat zo respectloos over kinderen. Bovendien hebben jouw of zijn ouders helemaal niks met die kinderen van doen, zoek lekker zelf voor je nakomelingen. Het lijkt me beter dat jeugdzorg eens een kijkje bij jullie komt nemen.
Jeetje? Is dat wat je wil? Je kind af en toe halen en brengen van en naar school? En ze om het weekend hebben, en als het je niet uitkomt naar opa en oma brengen? Jij had gewoon een oppas baantje moeten nemen joh, zodat je af en toe wanneer je zin had een keer met kindertjes kon spelen en weer weg kon gaan en je eigen ding kon doen wanneer je er geen zin meer in had. Jij snapt duidelijk niet hoe het moederschap in elkaar steekt, in en in triest..
Ik had er voor gekozen om het samen te doen omdat ik niet wist of ik het alleen zou redden zoveel gesprekken met mn vriend gehad tijdens mn zwangerschap maar hij zei elke keer dat we er samen met zijn vieren voor zouden gaan elke dag opnieuw. Nu komen we wel op dat punt terecht. Even stoppen met school kan helaas niet. Naast een diploma hangt er ook nog een bedrag van 25000 aan vast. Voor mij is het ook zwaar dat ik al die dingen van mn jongste moet missen. Ik vind het ook heel erg. Maar als ik het echt niet kan opbrengen nogmaals dan heb ik liever dat hij bij oma is en daar het goed heeft dan dat omdat alles te veel is ik hem verwaarloos.
Pff ik ben gescheiden en m'n dochter gaat om t weekend naar haar vader. En dat vind ik al helemaal niks haha, dan mis ik haar vreselijk. Ik moet er niet aan denken dat ze nog vaker weg zou zijn of dat ik haar vader zou dwingen dat hij haar moet 'nemen' of dat ik haar zou 'wegdoen' naar m'n moeder ofzo. Ze is mijn dochter, ik ben verantwoordelijk voor haar, altijd. En ja haar vader ook, maar of hij die verantwoordelijkheid nou wel of niet zou nemen, dat staat los van de mijne!