Hoi ti's een heel verhaal maar wil even wat. Meningen. Wij zijn bijna 14de en zwanger. Ik zei stellignvanaf begin ik wil weten wat het word ben zo nieuwschierig. Maar mijn vriend liet elke x wel merken dat hij het misschien wel liever niet wist. Dus gister ik loop door de prenatal. Zie echt hele leuke neutrale spullen en bedenk ach het is de eerst ik ken ook gewoon wachten des te groter is de verassing. Koop een kaartje en schrijf h et daar in voor hem. Dus ik geef dat kaartje en hij zegt ohhhhh. Heel droog, ik zeg nog niet leuk????? Blijkt hij dus de verassing te hebben dat we over 3 weken naar den haag gaan waar je ken zien wat het word. Omdat hij juist dacht ach dan weet ze het nog eerder want dat wil ze zo graag. Maar nu weten we niet zo goed wat te doen. Het niet weten? Wij het weten maar niemand vertellen (lukt mij dat flapuit dat ik ben) Of het weten en vertellen. Hoe hebben jullie hierin gestaan.?
Bij de eerste wilden we meteen weten wat het werd en hebben het gewoon aan iedereen verteld. Nu weten we dat we weer een jongen krijgen en iedereen weet het. Heb geen zin om daar geheimzinnig over te doen. Ik vind het ook veel makkelijker om te weten met alles. We hebben 2 echte jongens kamers, kleertjes zijn echt jongens. Had bij de eerste voor de geslachhtsecho wat neutrale pakjes gekocht maar die heeftt hij eigelijk nooit aan gehad omdat ik de echte jongens pakjes vel leuker vond. Maar is toch een keuze die je voor jezelf moet maken samen. Je kunt ook het geslacht in een envelop laten doen bij de echo en dicht laten plakken, kun je altijd nog kijken wat je er mee doet.
Haha sorry moest wel ff lachen Wat zijn jullie iig lief voor elkaar Hier wilde vriendje het ook niet weten eigenlijk.. En als we het zouden weten het voor ons houden maar ik ben ook zo'n flapuit dat dat al geen optie was.. Ik heb hem toch overgehaald omdat ik zo benieuwd was Ik moet zeggen, als ik het vol had kunnen houden had ik het ook leuk gevonden om het pas met de bevalling te weten. Maar ik denk dat die bevalling al bijzonder genoeg is en daarbij komt dat ik zoooo benieuwd was.. Nu ik weet dat er een klein mannetje in me groeit komt het voor mij een stuk dichterbij.. Het is niet meer "een baby" maar onze zoon en dat is toch wel heel speciaal.. Nogmaals, zo voelt het voor mij dat hoeft niet zo voor iedereen te zijn.. Je kan ook altijd zeggen we zeggen de afspraak af.. We proberen het vol te houden.. Een pretecho is zo gemaakt
Ow das ook een goeie jaa Ik vind het ook wel leuk om echt een jongens/meidenkamer te maken dus dat was ook een reden om het geslacht te willen weten
Wij wilden het erg graag weten en ik heb er geen moment spijt van gehad. Voor mijn gevoel is het veel "echter" geworden toen ik hoorde dat ik een zoon krijg. Ik voel dat vanaf dat moment de band sterker is geworden met mijn kindje omdat ik hem echt al voor me kon zien en een naam kon geven. We praten ook veel over onze zoon. Het is gewoon allemaal concreter en tastbaarder geworden voor me. Daarbij vind ik het super leuk om stoere jongenskleding te kopen en het kamertje als een jongenskamer in te richten. Maar dit is natuurlijk echt heel persoonlijk. Je kunt meningen vragen, maar uiteindelijk is het jullie keuze! Praat er over en hak de knoop pas door als je het zeker weet. Je kan niet meer terug natuurlijk! Veel succes!
Dankjullie wel. De stukjes over de band word hechter en tastbaarder vind ik erg moe dat ga ik hem straks eens vertellen haha.
Hier 3 x een zoon gekregen en 3 x niks geweten. Mijn gevoel zei altijd jongens en dat klopte dus ook! Echt nooit spijt gehad dat ik het niet wist, het mooiste wat er is is bij de geboorte het eindelijk verwachte mensje te krijgen en dan pas te weten of het een jongen of een meisje is! Moet wel zeggen dat ik toch altijd wel heeeel nieuwsgierig was en paar x heb gedacht nu ga ik een pretecho maken...maar dus blij dat ik het niet gedaan heb! Succes met je keuze, mijn gevoel zegt dat jullie daar over 3 weken toch bij de pretecho zitten
wel lief van jullie allebei hihi bij Fleur wilde hij het niet weten en ik wel. Toen hebben we de afspraak gemaakt dat hij het mocht beslissen, maar mocht er ooit een tweede komen, dat ik dan mocht beslissen. Hij besloot toen dat het een verrassing moest blijven. Tja, en nu is de 2e op komst en mocht ik beslissen. Heb heel erg getwijfeld, want het was ook heel erg leuk om het een verrassing te houden geef ik toe. Maar toch wint mijn nieuwsgierigheid het Ik laat er alleen geen extra echo voor doen, mocht het bij de 20 weken echo goed te zien zijn wil ik het weten, mocht het niet goed te zien zijn, dan blijft het een verrassing.
Bij de eerste wisten we het zelf wel, maar hebben we volgehouden dag we het niet wisten. Bij de tweede hebben we het wel tegen iedereen verteld, omdat ik vond dat ik voor mijn zoon van (toen) 5 niet kon verzwijgen wat het zou worden als wij het wel wisten. En ik ben echt te nieuwsgierig om het helemaal niet te weten. Bij mijn zoon was het op zich ook wel leuk om het geheim te houden. We hadden al wat jongenskleertjes gekocht en verstopt. De kamer was wel redelijk neutraal. Bij mijn dochter was het juist weer leuk om gelijk alles lekker knalroze te kunnen doen, kamertje etc.
Mij maakte het niet uit, maar mijn vriend wil het liever niet weten, dus daar pas ik me bij aan (als ik het alleen zou weten zou het toch in no time door de mand vallen, haha!!) Wat ik me zelf afvraag.... over 5 weken hebben wij de 20 weken echo, is er dan geen kans dat je het zelf al per ongeluk ziet? Zou dat duidelijk te zien zijn? (als het een jongetje is dan he )
Ik denk dat je geen foute keuze kan maken. Het is allebei leuk. Ik wou het zelf wel beide keren weten maar ben te nieuwsgierig en ook nog eens een flap uit waardoor weer iedereen weet wat het wordt. Vind ik ook leuk trouwens. Zelf vind ik inderdaad ook dat het een stuk tastbaarder wordt en ik vind het makkelijker om al een band te vormen. Kleertjes kopen en kamer is ook stuk makkelijker. Maar ik denk dat als je het een verrassing houdt het ook super speciaal is! Nogmaals, je kan geen foute keuze maken.
bij de 1e wouden we het allebei graag weten en hebben dit ook aan anderen verteld. nu bij de 2e wou mijn man het graag weten maar ik niet, omdat we heel veel roze hebben gekocht voor de 1e leek het me toch wel gemakkelijk om het nu wel te weten. we houden het nu wel voor onszelf.
Wij wouden het wel graag weten en ook vonden we het niet erg om het met de wereld te delen. Alleen de naam blijft nog wel een geheim. Succes met kiezen!
Haha ja dat zal je niet zien. Wij hadden deze zwangerschap besloten het niet te willen weten en dat ging op zich prima. Tot na de 20 weken echo, ik had al sterk het gevoel dat het een meisje zou zijn en tijdens de 20 weken echo dacht ik het ook gezien te hebben. En het liet mij dus niet meer los. Manlief had nergens last van, maar ik kon het niet meer uit mijn hoofd zetten. Dus na een gesprek met mijn man, toch besloten een geslachtsbepaling te laten doen. En het was prachtig en inderdaad een meisje. Ik ben helemaal in de wolken en ben nu zo blij dat ik het weet. Vind het juist heel bijzonder dat ik nu weet dat het een klein meisje is De omgeving denkt trouwens dat wij het niet weten en als mensen het vragen zeg ik ook we weten het niet. Opzich gaat me dat goed af. En is het de boedling dat we het ook voor de omgeving als verassing houden.
Ik heb altijd gezegd dat ik het wilde weten ! Mijn vriend had zoiets van we zien wel maar ik stond erop en mijn vriend en ik hoopte graag op een jongen .. Dus indd een pret echo laten doen en gelijk zagen wij. Een grote .. Wuhahahahaha hij was zo trots .. We houden de naam geheim maar dat vind ik ook moeilijk ik ben altijd open dus ja
2 weken terug bevallen van onze 3e en we hebben het geen van de keren geweten wat het zou worden. Wij vonden het juist zo leuk de verrassing na het "harde" werken. En we vonden het absoluut niet belangrijk wat het geslacht zou zijn.
Hihi wel grappig..! En lief dat jullie voor elkaar dezelfde (maar toch ook niet) verassing hebben..! Voor ons was gelijk duidelijk: weten en vertellen! Voor ons houden kunnen allebei toch niet en wachten tot de uitgerekende datum leek ons ook niet wat. Tja moeilijke keuze..! En een hele persoonlijke. Anders ga je een lootje trekken..!
nou hier ben ik weer. super leuk jullie reacties. hij heeft van mij mogen beslissen, omdat ik het kindje draag en dus ook veel aandact naar mij komt. dat heeft hij ook iets wat echt zijn keuze is. hij heeft besloten om het niet te weten en het een verassing te laten. en dan mag ik indd wie weet als er ooit een tweede komt dan de keuze maken wel of niet weten. hij is helemaal blij met zijn keuze dus ik ook blij. en nu maar hopen dat het snel geboren word hahaaha.
Bij de eerste wilde we het niet weten. Geweldig die verassing!! Bij 2 en 3 wisten we het wel en hebben dat ook gezegd tegen anderen.