@Juul75 Dat is een hele mooie kern die je pakt. Eerst maar eens naar je zelf kijken en wat jij wilt. Wat een film/soap lijk je in te zitten. Eerst je zelf op de rit dan lukt bet zorgen /denken om de ander ook weer.
Ik heb het topic meegelezen en nooit gereageerd. Ik kom namelijk vanuit een heel ander oogpunt. Ik ben een dochter van een notoire vreemdganger. Heel veel mensen wisten het, maar niemand heeft zijn of haar mond opengetrokken. Mijn ouders zijn al een jaar of 10 uit elkaar. Hij is 'gelukkig' met 1 van de vrouwen waar hij mijn moeder mee bedroog en ik heb ondanks alles toch nog contact hem. Het blijft toch mijn vader, zij het geheel oppervlakkig en vooral ook vanwege mijn dochter. Of mijn vader trouw is aan zijn huidige vrouw? Geen idee. Wat ik wel weet is dat hij een getrouwde vriend al jarenlang alibi's verschaft, om zijn ontrouw niet aan het licht te laten komen. Ik denk dat hij dit alleen kan doen, omdat zijn vriend dit ook voor hem (zou) doet. Dit hoeft natuurlijk niet het geval te zijn van jouw en je partner. Maar waarom vind hij een vriendschap een vrouw, waarbij appjes een grens over zijn gegaan, belangrijker dan jij als zijn vrouw? Ik heb veel mannelijke vrienden gehad en ik durf ze allemaal voor te stellen aan mijn vriend. Ik ben meer een one-of-the-guys type. Maar nooit dat ik een grens met hen ben overgegaan. Niet in de vriendschap noch over de telefoon. Mocht mijn vriend hier moeite mee hebben, dan kies ik altijd voor hem! Ja, er zijn vriendschappen gesneuveld door nieuwe vriendinnen van de jongens waar ik mee omging. So be it. Misschien ben ik daar heel makkelijk mee. Wat je met je vriendin moet doen? Dat is helemaal aan jezelf. Zou jij het willen weten als jouw beste vriendin wist dat je man buiten de pot pist, terwijl jullie een kinderwens hebben? Aan de hand daarvan zou ik een beslissing maken.
Ik vraag me af: dat stukje over ondanks alles dat je toch contact met je vader hebt. Zou het van je moeder vreemdgaan van je vader een reden dan moeten zijn om geen contact meer te moeten willen? Hij heeft je moeder belazerd, niet jou. Of zie jij dat anders? Was ik wel benieuwd naar. Dit omdat vele vrouwen die belazerd zijn hun toekomstige ex de kinderen wil ontzeggen. En eigenlijk suggereer jij met je tekst dat jij het liefst ook geen contact met je vader zou willen hebben. Is dat vanwege dat vreemdgaan of spelen er andere dingen?
Nou, als mijn vader mijn moeder meerdere keren opzettelijk pijn zou doen, zou mij dat ook erg aan het hart gaan en mijn gevoel voor mijn vader enorm veranderen!
Op het moment van de scheiding van mijn ouders was ik 15. Ik heb het dus heel bewust meegemaakt. In die zin voel ik mij ook bedrogen door het overspel, want ondanks dat je ouders uit elkaar kunnen gaan. Heeft hij ervoor gekozen dat op deze manier te doen in plaats van de nette manier. Daarbij zijn er ook wel een heleboel andere dingen die mee hebben gespeeld en spelen, waardoor hij en ik gewoon heel anders in het leven staan. Maar mijn moeder heeft juist altijd het contact tussen hem en mij en mijn zusjes aangespoord! Mijn jongste zusje snapte het niet helemaal, maar mijn andere zusje en ik hebben alles heel bewust meegemaakt.. Toen er werd verteld dat mijn ouders gingen scheiden, vroeg mijn zusje van 13 gelijk aan mijn vader of hij was vreemdgegaan. Dat ontkende hij, terwijl mijn moeder brak. Wij waren op die leeftijd natuurlijk niet achterlijk. Die dag is hij gelijk bij haar ingetrokken en heeft haar zowat door onze strot geduwd, om haar overal mee op sleeptouw te nemen en het contact te forceren. Hij zal er vast zijn redenen voor hebben gehad, maar als je er niet over praat dan is het er niet is de mentaliteit bij hen. Dus een gesprek aangaan over dit of andere zaken waar hij over de jaren heeft gelogen, die worden heel snel afgekapt. Het is niet anders, ze zijn een erg leuke opa en oma voor mijn dochter en dat vind ik meer waard, dan de band die wij hebben.
Ik had al een tijdje niets gelezen maar jeetje, wat een rotsituatie. Eerst je vriendin en dat gedoe, nu je eigen man weer. Relaties.. Weet je, je kunt nog zoveel van iemand houden, ik denk dat er altijd een persoon is van wie je nog meer moet houden en dat ben je zelf. (Nouja.. Kinderen vind ik nog belangrijker. Maar dat terzijde.) Flirten en fantaseren over andere mensen is altijd spannender dan dat degelijke huwelijk met een partner die gek op je is. Kijken hoe ver je kunt gaan is spannend, hoe reageert die vrouw of man.. En zo verleg je steeds verder die grenzen, tot het moment dat je zo'n oenemeloen bent die vrouw en gezin bedriegt voor dat spannende verzetje. Als je vrouw erachter komt kun je als man echt spijt hebben, balen van hoe stom je bent en er wat van leren .. Of je bent een nog grotere sukkel en je wilt geen afstand nemen van de persoon waarmee je de mist in ging. Blijkbaar is de relatie tussen de vriendin van je man en haar man op de klippen gelopen om wat er tussen haar en jouw man is voorgevallen. Ik zou dit tot op de bodem uitzoeken, die ex opzoeken en vragen wat er voorgevallen is. Ik zou nu liever zelf een punt achter de relatie zetten als mijn man geen punt achter die vriendschap wil zetten, want zoals ik het lees is dit gewoon een tikkende tijdbom. Je kunt je kop in het zand steken en afwachten wanneer die ontploft, kan.. Maar naar jezelf toe zou ik toch iets meer respect en liefde tonen. Je verdient beter dan dit gezeik. En ook als een relatie eindigt is dat niet het einde van de wereld. Het wordt moeilijk, maar uiteindelijk komt er ook dat moment dat je opgelucht bent en je handen vrij hebt om iemand te leren kennen die je wel dat stukje respect en liefde kan geven die jij verdient. Ik zeg niet dat je de relatie maar moet verbreken, maar verdraait hoe kun je accepteren dat die vriendschap er nog steeds is. Mijn man en ik hebben ook een punt achter sommige vriendschappen moeten zetten omdat het toch te gevoelig lag. Dat geeft niets, want de keuze voor elkaar is belangrijker dan het hebben van die personen in je leven waarbij het gewoon wat gevoeliger ligt. Je vriendin verdient nog steeds de waarheid. Maar gun jij jezelf ook de waarheid? Probeer daar eerst maar eens uit te komen. En wat wil je graag voor je kinderen? Voor hun om te weten wat een gezonde relatie Is, voor hun om te leren hoe ze van zichzelf moeten houden, begint met die dingen voor jezelf willen en een duidelijk voorbeeld te zijn daarin. Stel je grenzen en houdt je daaraan. Ook als de consequenties die je moet nemen pijn doen wanneer iemand over die grenzen heen gaat.
Ik snap dat het zo op “papier” lijkt alsof mijn man zelf ook vreemd gaat. Maar dat gaat hij echt niet. De appjes zijn een jaar geleden gestuurd. Mijn man en ik hebben een hele open relatie (keuren vreemdgaan absoluut af hoor) maar praten wel vrij over seks en experimenten wel graag. Die vrienden van ons waren enorm bleu en vonden alles interessant. Zo hebben zij en mijn man dus een keer een app gesprek gehad waar zij opbiechtte wel eens te fantaseren over mijn man. Mijn man was nieuwsgierig en is hier een beetje te ver in mee gegaan. Dom...? Ja enorm! Kwetsend? Ja ook enorm.... was ik er vreselijk boos over? Ja! Alleen we zijn een jaar verder en ik heb besloten hem te vergeven. Begrijp me goed, het is niet makkelijk geweest maar hij is echt door het stof gegaan. Hij geeft de vriendschap niet op maar dat komt ook omdat ik niet zo’n vrouw wil zijn. Hij heeft uitgesproken dat als ik écht van hem verlang dat hij breekt met haar, dat hij dan voor ons kiest. Maar ik wil niet zo zijn en wil hem geen vriendschap ontnemen. Zegt niet dat ik het leuk hoef te vinden als hij daar naar toe gaat, maar hij is er open en eerlijk over, ik mag alles uit zn telefoon lezen en hij verteld gewoon wat ze besproken hebben. Uit het gesprek wat ik heb gehoord tussen man en ándere vriend (die dus wel vreemd gaat... volgen jullie het nog?) bleek dat mijn man het een klootviool vindt voor wat hij zn vrouw aan doet. Ja hij heeft zich mee laten slepen in een appje en ja hij kiest er voor om zn beste vriend niet te verraden. Wil niet zeggen dat hij zelf vreemd gaat. Ik denk zelfs dat er stiekem heel veel mensen nieuwsgierig zouden zijn als ze zo’n appje krijgen en ook zouden door vragen. Wil het niet goed praten maar hij is genoeg door het stof gegaan. Ik heb er voor gekozen bij hem te blijven, dus zal ik het ook echt een keer moeten vergeven/vergeten, anders kan ik net zo goed nu bij hem weg gaan
Dan ben ik wel een trut die zou vinden dat mijn man die vriendschap op zou moeten geven aangezien zijn vriendin meer wil dan vriendschap... Maar je hebt dus nog steeds niets tegen je beste vriendin verteld over haar man? Dat terwijl je weet dat ze zwanger wil worden van hem.
Ik zou het zeker ook vertellen. Ik zou niet zwanger willen worden van een man die vreemdgaat. Hoe graag ik ook kindjes zou willen!