Ik zou een anonieme brief schrijven denk ik.. hopelijk komt hierna het gesprek op gang.. Maar haar zo in het ongewisse laten en weten dat ze flink bedrogen wordt zou ik niet aankunnen om aan te zien..
Ps. Je hoeft je man er niet in de te betrekken, je kan zeggen dat je hun hebt horen praten toen je in de keuken een drankje oid pakte.[/QUOTE] Eh ja dat lukt niet... ze zitten in kantoor (waarvoor ik naar buiten moet...) dus dan moet ik echt zeggen dat ik ze bewust heb afgeluisterd
Wat zou je zelf willen als je het om draait en het om jou ging? Ik zou hem 1 dag de tijd geven om de waarheid te zeggen en anders verte l ik het Wat voor vriendin ben je anders... en stel ze komt er later achter dat jij het allang wist kan me niet voorstellen dat ik zo'n vriendin zou willen hebben En jij maakt niet haar leven stuk dat doet hij
Ik denk echt dat het afhangt, hoe de vriendschap in elkaar zit.. Zijn ze jullie beste vrienden of zijn het meer kennissen?
Ik zou het vertellen, vooral omdat ik het zelf echt zou willen weten. Als mijn beste vriendin iets zou weten en haar mond zou houden zou ik haar dat echt heel erg kwalijk nemen. En ik weet dat zij dat ook wil. Ik zou trouwens eerst piswoest die gast opbellen, of opbiechten met het verhaal dat je het gesprek van je man per ongeluk hebt gehoord, of je stapt zelf naar haar toe Nu zijn er THANK GOD nog geen kinderen in het spel. Ze kan nu nog zonder teveel gezeik van zo’n smeerlap afkomen.
Bedankt voor al jullie reacties! Het merendeel zegt dus: echt vertellen... Tja, het betreft idd meerdere malen vreemdgaan en het klonk niet of hij daar spijt van had. En een eventueel kindje is idd ook de reden dat ik zo twijfel... je wilt toch niet dat dit kindje daar de dupe van gaat worden... maar ik wil haar het geluk van een kindje ook niet ontnemen. Die vriend is dus echt al een vriend van ons sinds de middelbare school (haar hebben we later leren kennen), dus ergens wil ik hem ook niet kwijt... klinkt dat stom? Ik weet dat het een klootzak is dat hij zijn vrouw bedonderd, maar hij is me verder qua vriendschap wel dierbaar... Ik voel me zo ellendig...
Nee echt beste vrienden... ze waren ceremoniemeesters op ons huwelijk... We kennen hem al meer dan 15 jaar en haar sinds zij samen zijn... een jaar of 11! Hij is ook echt de beste kameraad van mijn man, zij van mij. En gezamenlijk spreken we ook heel veel af!
Eh, nou het feit dat ik haar leven niet op de kop wil zetten zegt misschien ook iets? Ik denk dat ik hem sowieso ga confronteren... en hopelijk zegt hij het dan zelf. Ik ben niet bang voor mijn eigen hachje... Ik verwoest haar leven zo... Ik vind niet dat ik een slechte vriendin ben als ik daar even over na moet denken.
Ik zou gewoon zeggen dat ik afgeluisterd had hoor, jammer dan. Zijn fout he? Niet die van jou. Je kan toch zeggen dat je je man af wilde luisteren omdat jullie ook een bepaald verleden hebben en dat je dat toen ter ore kwam? En ja, dan gaan ze uit elkaar, maar als hij zo ontzettend veel vreemd gaat dan is dit toch ook niet "zijn vrouw"? Dan kan hij toch ook beter lekker single zijn?
Oh geloof me, je verwoest haar leven niet, hij verwoest haar leven heel bewust. En ze zal je later echt wel dankbaar zijn want je laat op deze manier zien dat je echt een goede vriendin bent. Ik ben al zo vaak teleurgesteld in vriendschappen, maar dit zou voor mij een teken van echte vriendschap zijn.
Ik denk dat Niveah niet bedoelt dat je nu al een slechte vriendin bent, maar wel wil zeggen dat je het moet vertellen. En jij neemt haar het geluk van een kind niet af. Dat doet hij met z'n gedrag. Ik denk ook dat je hem kan zeggen dat hij een dierbare vriend is en blijft, maar dat je zijn gedrag naar z'n vrouw toe echt afkeurt.
Ik zou de bal eerst bij je man neerleggen, denk ik.. Ik zeg 'denk ik', want ik weet niet wat ik in een vergelijkbare situatie zou doen.. Jouw man zou jullie vriend voor het blok kunnen zetten: of jij vertelt het of ik vertel het, want zo kan het niet langer (met het oog op hun kinderwens). Gebeurt er vervolgens niks, dan zou ik het uiteindelijk wel persoonlijk vertellen. Ik zou het zelf namelijk ook graag willen weten, hoe dan ook. Sterkte!
Absoluut vertellen voordat er een kind komt. Dat kun je een kind niet aan doen, een bedrieger van een vader.
Ik zou mijn vriendin echt heel dankbaar zijn als ze tegen mij zou zeggen dat mijn man vreemd gaat.. Uiteindelijk komt het toch wel uit en ik zou het niet op mijn geweten willen hebben dat ik alles wist en niks heb gezegd..
Niet alles gelezen alleen openingspost. Maar ik zou het willen weten als ik op het punt stond een kind te maken met een lying cheating fucktard (excusez le vocabulaire). Dan zou ik liever als bewust alleengaande moeder een kind krijgen (als het biologische klokje dan zo hard tikt) dan met zo iemand. Want dan ben je er voor eeuwig aan verbonden. (En geloof me, in iets andere context heb ik recht van spreken. Ben de heilige maagd Maria niet en heb ook op blaren moeten zitten toen ik m’n derrière verbrand had.) Daarbij: als ik in de schoenen van jouw vriendin stond en ik zou er achterkomen dat jij “altijd al” wist dat haar vent een vuile vreemdganger was, dan zou ik het jou ook nooit vergeven als je niks had gezegd. My two cents...
Ze verdiend toch zeker wel beter dan een vent die vreemd gaat. Helemaal nu er geen kinderen in het spel zijn, wegwezen! Zij vind haar geluk wel weer hoor.
Ik zou hem de kans geven het haar te vertellen. 1 week, niet langer. En hoe jij het weet? Gewoon eerlijk zeggen dat je ze hebt staan afluisteren omdat je het gevoel had dat er iets niet helemaal pluis was. Waar hij mee bezig is is velen malen erger dus hij heeft niet het recht jou dit kwalijk te nemen. Of anders een brief naar haar anoniem. Hoeft nooit iemand te weten van wie die brief af komt, maar dan weet ze het wel en ben jij daar om haar op te vangen. Misschien niet 100% eerlijk, maar dat zet dan niet een van je relaties onder druk. Maar zou zeker zorgen dat zij het te weten komt, want nu zijn er nog geen kinderen die er de dupe van kunnen worden.
Ik snap je twijfel maar ongeacht hoe je het gehoord hebt zou ik aan de lange termijn denken en het haar vertellen. Op de korte termijn breng je verdriet en pijn maar op de lange termijn wordt ze steeds minder gerespecteerd door die vent (ik vind vreemdgaan echt een gebrek aan respect) en het biedt geen daadwerkelijke toekomst. Voor nu fijn en makkelijk maar zo onterecht om haar hierin te laten.
Zo zou ik het ook zeggen. Wat jullie vriend en vriendin ermee doen, dat is hun keus. In ieder geval weet ze dan waarvoor ze kiest. Nu heeft ze voor een bedrieger gekozen als echtgenoot en toekomstige vader van haar kinderen. Klinkt ook alsof die vent het nog wel prima vindt ook als hij dat in geuren en kleuren aan jouw vriend vertelt.