Mijn dochter van 5 (maar ook toen ze ruim 4 was) mag op de straat naast ons huis spelen/fietsen. Wij wonen op de hoek en de straat is super rustig. Aan het eind van de straat zijn lama's en kippen die ze dan graag ziet. Ik laat de jongste (3 ) ook wel eens mee spelen. Ik kan de straat vanuit huis zien en kijk dus regelmatig. Pfff .leren loslaten ..best lastig
Die van mij mogen voor het huis spelen, maar verder niet. En ik houd ze in de gaten. Ze zijn 5 en 7. Simpelweg omdat vooral dochterlief het niet nauw neemt met de regels en er drukke wegen en sloten in de buurt zijn. Tot nu toe gaat het elke keer als ik ze iets meer ruimte geef mis, dus voorlopig blijft het hierbij.
Dit zou ook zo een actie van Lisa kunnen zijn. Ze is bijna 5 maar mag dus echt nog niet alleen of met vriendjes/zus buiten spelen. We hebben het vaker besproken, maar laatst vroeg ik aan haar: als iemand naar je toekomt en zegt dat hij kleine puppy's heeft en vraagt of je meekomt, wat zeg je dan? Lisa: ja! Eva kan ik daarop veel meer vertrouwen, maar is inmiddels ook al 7. Maar alleen buiten spelen wil ik nog niet. Ze is best timide en ik ben bang dat als iemand haar mee wil nemen dat ze dan niet zal durven gillen of wegrennen. Ze is veel te lief. Misschien zie ik wel teveel beren, maar ik ben gewoon voorzichtig.
Hier zijn ze bijna 3 en ruim 4 maar gaan beiden niet alleen buiten spelen. In onze tuin en soms in onze voortuin wat knikkeren of stoepkrijten, maar mijn woonkamer grenst aan de voortuin dus ik zie ze. Ook al kun je goede afspraken maken, in enthousiasme en met anderen kunnen ze het zo vergeten. Daarbij is niet iedereen te vertrouwen en is een kind zo meegenomen.. Hier willen ze ook heel graag, maar voorlopig gebeurd het niet. Hoe graag ze ook willen en hoe sneu ik dat ook vind....l!