Ik wil graag mijn verhaal van me afschrijven en hopelijk helpt het een beetje om me rustiger te voelen. Ik ben weer zwanger en tot nu toe niet zonder zorgen. Vorige week kreeg ik bloedverlies. Gelukkig was dat vals alarm en was het onschuldig bloedverlies in combinatie met de pijn van nierstenen. Zelfs een echo gehad en voor twee dagen zweefde ik echt op mijn roze wolkje. Vanaf zondag begon ik weer oud bloed te verliezen en gisterenochtend leek het minder geworden te zijn. Gisterenavond had ik plotseling een bel donkerrood bloed aan mijn wcpapier. Ik schrok me rot! Vannacht een hele nare droom gehad over dat ik helemaal alleen een zeer bloederige miskraam op een openbaar toilet ergens langs de snelweg kreeg. Ik werd helemaal zwetend en huilend wakker, om er vervolgens achter te komen dat ik krampen onder in mijn buik had. Ik was er echt van overtuigd dat het vannacht zou gaan gebeuren, maar er is verder niks gebeurt. Ik ben nu echt op zo punt, laat de hel nu maar losbarsten zodat we uit de onzekerheid zijn en volgende week normaal op vakantie kunnen. Het is vreselijk dat ik zo denk, maar heb er een slecht gevoel over. Over twee dagen heb ik weer een echo en dit zijn zeker de langste dagen van mijn leven. Ik weet ook niet wat ik kan verwachten. Mijn eerste miskraam was een missed abortion zonder ooit maar een druppel bloed te hebben verloren voordat we die vreselijke echo zagen. Bij de tweede miskraam verloor ik meteen een sloot helderrood bloed, waarna het eigenlijk vrij snel kwam. Nu loop ik al een week aan te modderen met gevoel dat het zwaard van damocles boven mijn hoofd hangt... Ik ben zo bang en onzeker!
ik kom je even een knuffel brengen en wou dat we meer voor je konden doen echt, ik hoop dat alles goed zit.
He bah, wat moet dit vreselijk voor je zijn, en ik herken het zo goed (helaas...)! Ik hoop voor je dat er snel meer duidelijkheid is voor je, en mocht het weer mis gaan, dat er dan onderzocht wordt waar het aan ligt, want dan kan er wellicht iets aan gedaan worden. Heb je op de echo een kloppend hartje gezien, of was het daarvoor nog te vroeg? Ik leef erg met je mee, ging ook speciaal even op het forum kijken, omdat je me bij was gebleven, waarschijnlijk omdat ik je gevoel zo goed herken... Sterte meis, Liefs, Marijn
Ooh meiden wat vreselijk lief van jullie en bedankt voor de knuffel. Tijdens de echo was hyet nog te vroeg om het hartje te zien, wel gaf ze aan dat het vruchtzakje niet helemaal strak stond?! Daarna vertelde ze me dat ze dat wel vaker zag en dat het niks hoefde te betekenen. Nu ga ik natuurlijk weer denken, hoezo het hoeft niks te betekenen? Ik wil heel graag zekerheid hebben en echt hopen durf ik niet. Dan de komt de klap weer zo hard aan! Meiden ik zie aan jullie onderschriften dat het bij jullie ook allemaal niet zo vanzelfsprekend is. Ik hoop dat jullie ook snel een wondertje mogen krijgen!
was het maar zo vanzelfsprekend... toen ik bij Bas* de 12 weken voorbij was begon ik blije hoop te krijgen, en toen hij begon te schoppen was ik helemaal in de 7e hemel. helaas bleek het na 21 weken alsnog niet goed te zijn... we blijven hopen!
hey trees, Ok vanuit hier een hele dikke knuffel, Weet dat ik aan je denk! Snap je zo goed dat je je zo onzeker en bang voelt! Ik voel me al angstig, en bij mij is er geen sprake van bloed, alleen gewoon het gevoel van dat je weet wat er fout kan gaan! Ik wilde dat ik de dagen voorbij kon laten gaan voor je, zodat je wat rust kon krijgen en je kon zien hoe het met je kindje gaat! Helaas gaat dat niet, dus ik hoop dat aan je denken en voor je duimen je helpt! Liefs sterretje
Loopy wat vreselijk dat je je mooie zoon Bas* bent verloren. Het moet één van de afschuwelijkste dingen zijn, die een moeder kan overkomen. Ik ga ook voor je hopen dat er een nieuw wonder mag komen!
Sterretje dank je voor het duimen. Nog maar twee nachten en dan heb ik de echo. Jij over twee weken zie ik, erg spannend! Heb jij na je missed abortion, ook nog zulke nare herinneringen aan de echo? Dat beeld van dat levensloze wezentje op dat scherm zal ik nooit kwijtraken. Ik denk dat ik daarom ook wel zo bang voor de echo ben, want je weet nooit wat je te zien gaat krijgen. Ik probeer me in zoverre dat kan een beetje mentaal op voor te bereiden. Niet teveel hopen en dromen en wie weet is het deze keer goed.
Ja dat is iets wat mij ook bijgebleven is hoor! Ik zie het kindje steeds voor me, maar zo stil en helemaal geen beweging, vreselijk! Logisch dat je er bang voor bent, maar aan de andere kant, het kan ook zo mooi zijn! Wat als je deze keer wel een springende kruimel mag zien met een geweldig mooi kloppend hartje! Ik probeer daar aan te denken, dat ik dat mag gaan zien, dan voelt het voor mij veel beter! Toch voel ik me ook heel onzeker en bang hoor, ben zo angstig dat het fout gaat! Maar juist daarom is een echo zo belangrijk, dan kunnen we gerust gesteld worden dat nu wel alles goed gaat, daar moeten we maar aan denken! Ik denk altijd maar, uiteindelijk gaat het nog steeds vaker wel goed bij een zwangerschap dan niet, dat neemt de angst niet weg, maar geeft wel weer een klein beetje hoop! Dikke knuffel!
hoi trees, hier ook namens mij even een knuffel aan jouw..misschien is het allemaal onschuldig..probeer hoop te houden, ik weet het is moeilijk. Toch sterkte meid. liefs, moray
Lieve Trees, Goh wat begrijp ik je onzekerheid goed. Ik heb zelf 3 miskramen gehad. En iedere keer dat je weer zwanger blijkt te zijn blijft die ongerustheid totdat je goed bericht hebt. Elke keer dat ik een echo moest maken stond het zweet in mijn handen, vooral omdat bij mij tot 2 keer toe de eerste echo goed was maar de 2e geen hartslag vertoonde. Dan wordt je echt niet goed. Bij mijn 4e zwangerschap, was ik pas gerust na de vruchtwaterpunctie en de 20 weken echo. Dat was het moment dat ik echt durfde te gaan genieten. Ik kan kan alleen maar tegen je zeggen, houd moed meis! Ik ben inmiddels bevallen van een pracht van een zoon, er is dus echt nog wel hoop voor je. En als je straks eenmaal een goede zwangerschap hebt en daarna een gezond kindje in je armen, verdwijnt dat beeld van de vervelende echo en vergeet je zo goed als alle miskramen. Ik zal heeeeeeeeeeeeeeel hard voor je duimen dat de echo morgen toch goed is [-o< en dat je straks toch kan gaan genieten! Maarrrrrrrrr het toch fout bericht zijn, weet dan dat er echt nog hoop is! Dikke knuffel Aby
Bedankt voor al jullie lieve meelevende berichten, maar helaas geen goede echo. Ons wurmpje was al verdwenen en het vruchtzakje ingeklapt. De miskraam zal waarschijnlijk snel op gang komen. Nu eerst vakantie en daarna gaan we de medische molen in. Het is zo klote allemaal
Had zo gehoopt op goed nieuws voor je Trees, wat vreselijk, dit moet zo klote zijn! Een hele dikke knuffel voor jou, denk aan je!