Vruchtbaarheidsonderzoeken en intimiteit

Goh, ja lastig zeg! Zelf heb ik het nooit zo ervaren, dus weet niet hoe je je dan precies voelt. Ik vond al de echo's enzo juist super mooi om jezelf van binnen te zien. Zat altijd op het scherm te wijzen van wat is dat? en dat? Mannen, vrouwen, stagiaires... het maakte me niets uit!

Maar dat is natuurlijk voor iedereen anders en persoonlijk. Ik wil je heel veel sterkte wensen hoor! Hopelijk is het snel voorbij met al die onderzoeken!

 

Mij lukt het gelukkig nog steeds goed om al die onderzoeken los te koppelen van iets seksueels. Als het ware: als het mijn arm was geweest, had ik het helemaal niet akelig gevonden om het te laten onderzoeken.

Ondanks dat het voor 'het goede doel' is, blijft het privé. Ik denk atijd maar: " de doktoren onderzoeken lichaamsfuncties en meer niet".
Hopelijk heb jij er ook wat aan...

 

De gyneacoloog ziet tig "dozen " per dag voorbij komen.
Ik had er meestal geen moeite mee dat ze weer in mijn toko wilden kijken. Ik zag dat los van de intimiteit met mijn man. Ik werd het op den duur wel zat om steeds naar het zkh heen en weer te karren.

En ach dadelijk als je het geluk hebt zwanger te zijn , was het achteraf gezien een "peuleschilletje"

Succes en sterkte met alles!

 

Vestandelijk weet je dit ook allemaal wel maar het is het gevoel.
Ik heb het niet zo sterk gelukkig maar kan me het wel voorstellen.
Het is ook een heel gedoe.
Gelukkig is het bij mij nooit voorgekomen dat er 3 (!) man staat te kijken.
Ik heb 3 verschillende vrouwelijke gynaecologen (niet allemaal tegelijk natuurlijk) en 1 assistente die er altijd bij de IUI bij is maar die zijn allemaal heel lief en rustig en voorzichtig.
Ik denk dat je dat zeker kan aangeven dat je dat niet wilt; allemaal stagaires erbij en dat je liever 1 gyn wilt ipv meerdere. Dat kan echt allemaal. Het is JOUW lichaam en gevoel. Daar moeten ze gewoon aan voldoen.
Dus verzamel je lef en eis dit in het ziekenhuis. Sterkte!

 

hier ook geen problemen.We proberen ons er met heel veel humor doorheen te slaan.Tuurlijk is het niet leukdat het halve zh bij je naar binnen zit te koekeloeren.Ik voelde me de kijkdoos van het zh, haha.
Maar met humor kom je een heel eind hoor!

 

ik heb dr ook niet zoveel moeite mee, moet ook eerlijk zeggen, denk er eigenlijk niet bij na. ben eigenlijk wat dat betreft heel nuchter, het is voor een goed doel en dat houdt ik ook voor ogen. het is ook mooi om te zien hoe je binnenkantje eruit ziet.

 

Als dit echt een probleem wordt zou ik zeker het maatschappelijk werk dat het zh vaak aanbied inschakelen hoor!
Wij hebben hier nooit zo'n last van gehad maar iedereen is natuurlijk anders.
Als JIJ het een probleem vindt, dan IS het een probleem bij jullie!
Aan de bel trekken dus!

Succes!
Elmo

 

Heel vaak hebben ze ook speciale afspraken gemaakt met psychologen die dan weer in fertiliteitsproblemen zijn gespecialiseerd (in Voorburg in elk geval wel). Ik heb dat toen ook gedaan, had niet specifiek dezelfde problemen als jij maar vond het wel heel moeilijk allemaal.
Overigens kan ik me de dingen die jij noemt wel indenken. Het is gewoon zo prive allemaal. En soms wil je dan ook even helemaal niets....

Misschien helpt het idd om te proberen het als een gewoon medisch onderzoek te zien. En stuur gewoon iedereen weg die je er niet bij wil, het is echt niet erg als je er even geen stagiaire bij wilt hebben bijvoorbeeld!

Groetjes Rosa

 

ik ben het met elmo eens, het is een probleem als je het zo ervaard, los van wat het met de een wel doet en met de ander niet...

ik heb zelf ook helemaal geen zin in seks, maar dat komt vooral omdat ik het een nutteloze bezigheid vind op dit moment ( er is no way dat we zonder hulp zwanger worden, ik ben zelfs boos op z,n ballen dt ze geen goede zaadjes produceren! ,niet op hem natuurlijk!)_. ik vond zelf het 1e onderzoek het moeilijkste, bij de echo,s is het altijd donker ( merk aan mezelf wel dat ik dat prettiger vind ). vorige keer was er ook een stagair bij, we moeten toen alleen praten en totaal onverwacht kregen we slecht nieuws, toen zat ik ff echt niet te wachten op dat grietje dat overdreven meelevend zat te knikken, heel gek, tijdens de onderzoeken vond ik dat ok, terwijl ik eeeecht een muts eersteklas ben wat dat betreft, maar ik ben helemaal klaar met stagaires, het is allemaal al stressvol genoeg . misschien als ik wat verder ben dat het dan beter gaat. ik begrijp je wel ook al zie ik het los van iets seksueels ,

veel sterkte ermee, en er zijn idd niet voor niets maatschappelijk werksters en psychologen, ikzelf zal zeker niet schromen om er gebruik van te maken mocht dat nodig zijn, misschien kunnen ze iets voor jullie betekenen

veel liefs jose

 

Ik vind het ook heel moeilijk maar omdat ik nog niet zo vaak geweest ben en nogal 'preuts' ben zeg maar heb ik er meer moeite mee om me uit te kleden en te gaan liggen. Waarschijnlijk went dat wel.

Overigens staat voor mij de sex er ook helemaal buiten. Het is meer dat een 'vreemde'in mijn doos zit te koekeloeren inderdaad.

 

Ik moet zeggen dat ik er wel aan begin te wennen dat er vaak bij je naar binnen wordt gekeken. Als ik een andere gyneacoloog heb als die van mij vrij is vind ik het weer even spannend maar op zich zet ik mn verstand op nul en dan is het minder erg.. Wel heb ik er wat last van dat ik me minder aantrekkelijk voel.. Misschien komt dat ook wel doordat het probleem bij mij ligt, maar ik vind het gewoon ook wel een raar idee als je een inwendige echo hebt gehad met glijmiddel en zo dat we daarna sex hebben sávonds.. Ik spring het liefst gelijk onder de douche als ik bij het ziekenhuis vandaan kom..De volgende dag is het meestal wel weer goed.. Maar ik voel me zowiezo wat minder aantrekkelijk door de hele MMM dan zit je met gedachten toch vaak ergens anders.. Tijdens de sex is het altijd wel weer goed...

 

Ik was ook al heel gauw gewend....
Maar iedereen is anders, sommige wennen nooit.

Gewoon hulp zoeken hoor!
Daar zijn ze voor!

 

Zelf heb ik er gelukkig niet zo'n moeite mee, maar ik ben zelf ook niet erg preuts en tamelijk vrij opgevoed wat betreft bloot. Maar echt prettig zal ik het nooit gaan vinden...ook niet na al die onderzoeken die er al zijn geweest.

..en de aanwezigheid van een stagiaire mag je altijd weigeren. Een arts hoort eerst te vragen of er een stagiair mee mag kijken. Als je daar niet van gediend bent, kan je dat gewoon zeggen.

Succes!

Liefs,
Loes