ik voel me al hele tijd gewoon k.t na de bevalling ik heb zonet gegoogled en ik herken de symptonen van postnatale depressie, wie heeft dit ook gehad? en is dit te behandelen?
Ik heb een pnd, en ben nog onder behandeling. Doormiddel van heel open en eerlijk te zijn en de juiste combo van medicatie gaat het steeds beter. Je mag me altijd pb'en
hallo sila24 Helaas weet ik alles van een pnd. Bijna twee jaar geleden ben ik bevallen van een prachtige jongen. na verloop van tijd gebeurde er iets met mij wat ik niet op tijd door heb gehad. Rond een week of 6 na de bevalling kon ik niet meer. Letterelijk. Ik kon niet meer functioneren en heb gevraagd of mijn moeder voor een paar dagen de zorg even op zich wilde nemen zodat ik kon bijslapen maar in plaats van opknappen werd het erger. Met week 9 was ik op mijn ergst. Ik kreeg zulke nachtmerries, iedere nacht meerdere die alleen maar gingen over nare dingen ( ik ben normaal zo' n optimistisch en blij mens) Ik durfde niet meer te slapen en als ik sliep, sliep ik niet meer dan 2 uur achter elkaar. Ik werd overdag bang, wilde even niet te veel bij mijn baby zijn ( het was me te veel, iedere keer bang dat hij iets had, en dat uren lange huilen!), ik kon echt niet meer. Ik ben naar de huisarts gegaan maar die verwees mij naar een psych die voor mijn idee te veel aan het oordelen was. Zij stuurde aan op iemand die naar mijn thuissituatie zou kijken. Ik had het gevoel dat dit was om te kijken of mijn kind het wel goed had. Ik wilde zo graag hulp, geen verkeerde veroordeling!! Uiteindelijk ben ik naar een hypnotherapeut gegaan, die mij heel serieus nam en waar ik heel veel baat bij heb gehad. Daarnaast heb ik hyperiplant gebruikt. Een antidepressieva die te koop is bij de apotheek zonder recept. Dit is op natuurbasis en niet verslavend. Dit hielp mij ook goed. Ik zeg eerlijk, het was de meest afschuwelijke tijd uit mijn leven. Ik was zo blij met mijn jongen maar kon niet genieten en was mezelf volledig kwijt. Niet opbeurend maar het heeft zeker 9 maanden geduurd voordat ik weer het idee had dat ik mezelf was. Met de maanden werd het minder maar stak weer flink de kop op als ik ongesteld moest worden. Ook nadat ik mij weer goed voelde bleef ik een tijd houden waarin ik dit moest verwerken. Ik voelde mij zo onbegrepen, alleen en ik was zo verdrietig dat deze leuke tijd voor een deel verpest was. Ik ben nu weer zwanger en ik ben er heel blij mee. Ondanks dat er stiekem wel een angst zit voor herhaling. ik probeer dit keer nog meer uit te rusten en heb mij voorgenomen om direct na de bevalling hyperiplant te nemen, hoewel ik dit nog wel even wil overleggen met mijn arts. Ik wens je veel sterkte en veel begrip toe. En hoe verschrikkelijk het kan zijn, het gaat echt over. ECHT! ps ik heb erg zitten wijzigen in dit bericht. Voelt zelfs na zo' n tijd nog steeds kwetsbaar om het er over te hebben, tis wat..
Hoi Sila, Ik ben afgelopen woensdag bij de HA geweest omdat ik hetzelfde heb als jij. Eerder had hij me al slaaptabletten voorgeschreven maar dat hielp niets. Nu heb ik a.s. vrijdag voor de eerste keer een afspraak bij de psych. Ik ben benieuwd hoe het gaat. Tot nu toe kan ik je alleen de tip geven open te zijn naar je partner. Dat geeft al steun en dan verder te kijken. Heel veel sterkte. Krissa
Hier ook last van een postnatale depressie, ze zeggen dat die goed te behandelen zijn. Ik ben ondertussen al wat maanden onderweg met verschillende soorten antidepressiva, slaapmedicatie en psychotherapie maar tot op heden kan ik helaas niet zeggen dat het beter gaat.. Wat ik je wil adviseren is wel om aan de bel te trekken bij je HA, je moet een PND niet onderschatten.
@ eef goed dat je er openlijk over durft te schrijven ik herken sommige dingen en alle andere meiden thnx voor alle reacties
Hier nog iemand met een PND. Ik heb er ook te lang mee gewacht voor ik naar de HA ging. Als je wat wilt weten mag je mij ook een PB sturen En zoals truus21 al zegt als je denkt een pnd te hebben zou ik zeker naar de HA gaan en dit kenbaar maken.
hey dames ik ben bij de ha geweest heb verwijzing voor de pysch en moet volgende week weer komen en dan moet ik zeggen of ik wel of geen medicijnen wil
Gelukkig ben je geweest en worden je klachten serieus genomen. Het is belangrijk om je man / vriend hierin te betrekken. Hierdoor voelde ik mij minder eenzaam. Helaas heb ik dat zelf veel te laat gedaan. Zelf nu ook een advies voor gebruik van medicijnen, minder werken of schoonmaak in huis. Voor nu het laatste gedaan en st. Janskruid gekocht. Ik heb ook het hardlopen weer consequenter opgepakt. Ik merk dat ik me hierdoor ontspannen en sterker voel. Succes met je keuzes en behandeling.
hallo sila fijn dat je geweest bent! Heb je een spoedafspraak gekregen of duurt het nog even voor je terecht kan? Laat je bij een goede psychiater goed informeren over medicijnen, die weten meer dan de huisarts. Daar kan je ook keuze krijgen in soorten met bijbehorende kenmerken. Ik hoorde ook bij iemand in je reacties over sint janskruid. Dat is hetzelfde als hyperiplant met het verschil dat die van de apotheek een gestandaardiseerde hoeveelheid werkende stoffen bevat en dat die van een kruidenier wisselt in werkzame stoffen. Voordeel van gewone antidepressiva is dat het na een 1 / 2 weken werkt maar heeft bijwerkingen en is verslavend. Op kruidenbasis werkt na ongeveer 2/ 3 weken maar heeft bijna geen bijwerkingen en niet verslavend. Laat je goed informeren voordat je je keuze maakt welke en of je medicijnen wilt!
Wat goed dat je bij de HA bent geweest en dat je serieus heeft genomen en je doorgestuurd heeft naar de psych. De keuze wel of geen medicijnen is heel persoonlijk en ligt er denk ik ook aan hoe erg je erin zit. Ik heb zelf wel AD en ook al verschillende soorten geprobeerd omdat het maar niet echt aanslaat. Denk er over na en praat er over met de psych volgende week!
hoi dames bedankt voor de reacties het medicijn heet seroxat, hebben jullie daar ervaring mee? heeft het veel bijwerkingen? ik wil eigenlijk geen medicijnen omdat ik ook wil zorgn voor me zoontje ik wil niet 'stoned ' de dag door zegmaar. En ik heb gebeld met pysch. en heb al voor volgende week een afspraak
voor ieder is het anders. seroxat staat bekend om zijn verslavende werking bij langer gebruik. Maar minder verslavend dat bijvoorbeeld effexor, daar schijnen mensen bijna niet meer vanaf te komen. Zowiezo moet je er rekening mee houden dat bij antidepr. je de eerste week, 2 weken je verschrikkelijk voelt. Duizelig, misselijk, deprie, daarna wordt het beter. nogmaals, laat je goed informeren!!! De een werkt als antidepressiva, de ander anti psychotica. En laat je ook even informeren over de alternatieven zoals de natuurlijke middelen. Pas na goede info kan je een goede keuze maken! Er staat ook genoeg info op internet maar als je je zo kl*** voelt moet je misschien niet hier je energie in steken maar je lekker laten informeren.
Volgens mijn psychiater is dat een vrij 'ouderwetse' antidepressiva en zijn er veel modernere middelen met minder bijwerkingen. Zo heeft mijn HA mij in het begin Prozac voorgeschreven, ook zo'n 'ouderwets' middel en mijn psych snapte daar dus niks van.. Ik zou persoonlijk naar een psychiater gaan en vragen of die je medicijnen voor wil schrijven, die hebben veel meer kennis van zaken dan een huisarts.
Hier ook pnd gehad. 8 weken na de bevalling kon ik niets meer. mijn hele lijf deed pijn en ik kreeg paniekaanvallen. Heb direct contact gezocht met de huisarts en heb gevraagd om medicatie en psychische hulp. Nu na 8 maanden kan ik pas zeggen dat ik mij weer een beetje mijzelf begin te voelen. Het was een ontzettend lange weg en ik ben blij dat ik weer kan lachen.
o, bah. Herkenbaar. Ik heb trouwens een of ander boek gelezen met een stuk tekst wat mij heel erg heeft geholpen. De strekking was het volgende: Als je als mens een grote persoonlijke ontwikkeling doormaakt dan wordt je langzaam je new en improved versie van jezelf. In het boek vergelijkt de schrijver het met de geboorte van je nieuwe zelf. Een baby zit ook eerst in het donker in de buik om na een tijd er als 'nieuw' uit te komen in het licht. Een depressie wordt in dit boek vergeleken met het donker en het geboren worden met het opknappen en weer licht zien. Ik snap dat het voor menig een te zweverig is maar mij gaf het inzicht dat hetgeen ik last van had een ontwikkeling was naar mijn nieuwe ik.
Hoii dames, ik ben lange tijd depressief, en ook bekend vanaf me jeugdjaren. Ik heb 9dec afspraak staan met de psychiater, duurt zo lang.. pff... Ik ben maand geleden gekeurd door psychologische arts (maar ook lichamelijk) Sinds nu 2 dagen, is het echt erg, heb ik echt last van hele erge depressieve dagen, dat ik zo erge verschrikkelijke gedachten krijg dat ik niet wil hebben, en dat ik er zo verdrietig van word. Ik weet niet meer wat ik moet doen, ik heb morgen afspraak staan met de HA, maar wat kan die doen?? zo te lezen, hebben die ook geen verstand van de medicatie. Me huisarts zei vorige keer al bij het maken v verwijsbrief, dat de psychiater bevoegd is om medicatie voor te schrijven. En alleen als het praten niet helpt zei die en als je er al lang mee loopt (depressie etc) wat ook van toepassing is bij mij. Ik voel me nu zo verschrikkelijk *ggdhvdshgdtyasnj* ik krijg nu gedachten van wrm moet ik nog leven en dit en dat.. gewoon te erge terwijl IK NIET ZO MAG DENKEN !! ik heb een prachtige wondertje gekregen ze is 8 maanden bijna. Het ging ook met ups en downs, vaak was ik weer normaal en vaak ook weer depressieve dagen, veel last van stemmingswisselingen. maar de laatste weken is het weer erger geworden. Ik word snel boos, geirriteerd, ik reageer alles op anderen af, wanneer de kleine niet wilt drinken raak ik overdreven gestresst en geirriteerd. Want de kleine is een beetje ziek, wat gelukkig nu bijna over is. Maar ze drinkt niet goed de laatste tijd. Ik zit alles af te reageren op onze hondje. (ook heel zielig) ik voel gewoon een haatgevoel in me, boosheid alles. en tegelijk zo verdrietig, maar heb nergens zin in. Ik wou dus heel graag medicatie, wanneer ik de afspraak heb. Maar ik durf het eigenlijk niet meer, ik heb zoveel reacties gelezen, goede en slechte. Ik wil er vanaf zijn, die rot gedachtes en rot gevoel. Ik weet echt niet meer wat ik moet doen. Met moeite afspraak bij de huisarts voor morgen, anders werd het dinsdag :S:S dokterassistent zei voor dit soort zaken is het nu te druk en kun je pas dinsdag terecht. Ik zei dat duurt te lang voor mij, ging ze kijken, oow ineens kon het wel morgen maar dan wordt het een 10min gesprek. (ja ik wil ook niet heel me levensverhaal vertellen) maar ik heb nu al geen zin meer, en denk dat ik niet wil gaan. Wat heeft het voor zin denk ik bij mezelf. Ik voel me wel een stuk beter nu ik alles eruit gooi, vanochtend was het veelte erg, alleen maar huilen en die rot depressieve gedachtes, BAH!