Niet om zielig te lopen doen hoor, maar ik merk dat het me echt dwars zit: Ik kan me elke keer weer opwinden over dat er best veel mensen zijn geweest, die niks van zich hebben laten horen toen ons kindje is overleden. Als ik bijvoorbeeld kijk naar de mensen die op mijn Facebook staan, dan heeft zo'n beetje de helft niks laten horen, terwijl je ze dan wel ziet reageren bij anderen. Als iemand bij wijze van spreken alleen maar zou sturen: "Sterkte", dan weet je dat die persoon aan je denkt/ aan je gedacht heeft. Maar als zelfs dat er niet vanaf kan, dan vraag ik me af wat dat soort mensen in mijn lijst doen. En even voor de duidelijkheid: ik heb niet jan en alleman in mijn lijst staan, maar mensen die ik echt ken/ gekend heb. Het is toch vreemd? En zo zijn er ook wat mensen op mijn hyves die niks lieten horen. En ook wel wat mensen die geen FB/ hyves hebben. Het maakt me gewoon een beetje verdrietig dat er mensen zijn die het helemaal laten afweten in zo'n situatie. Dat doet me wel wat. Hier op zwangerschapspagina was ik juist ontroerd over hoeveel mensen me een hart onder de riem hebben gestoken, terwijl ik jullie allemaal niet in het echt ken. Maar als jullie in mijn schoenen stonden, wat zouden jullie dan doen met al die personen op facebook/ hyves? Is het gek om ze te gaan verwijderen, de mensen in wie ik teleurgesteld ben? Ik wil niet kinderachtig zijn, maar het zit me gewoon hoog.
Ik denk dat je voor jezelf goed moet afwegen wie voor jou het waard zijn om energie in te steken. Bij goede vrienden kan het zijn dat ze bv niet durven bellen, maar ja een kaartje kan altijd natuurlijk. De mensen die het jou waard zijn zou ik daar ( wanneer jullie er klaar voor zijn) op aan spreken, aan het antwoord weet je meteen of je daarmee door wilt gaan.
Ik kan me goed voorstellen dat je flink teleurgesteld bent in deze mensen. Er vanuit gaande dat ze allemaal regelmatig gebruik maken van Fb en/of hyves vind ik het niet kunnen dat je niet op zijn minst even een berichtje achterlaat. Er is natuurlijk altijd een mogelijkheid dat het nieuws ze op de één of andere manier (nog) niet bereikt heeft. Ik ben ook niet zo heel fanatiek op Fb. Sommige mensen weten ook gewoon domweg niet wat ze met zo'n situatie aan moeten of denken "we laten ze wel even met rust" om jullie niet lastig te vallen in deze moeilijke periode. Ik zou persoonlijk nog geen grote veegactie houden onder mijn "vrienden" maar ik kan het wel begrijpen als jij dat wel zou doen. Nogmaals sterkte meid, ik wens jullie alle geluk voor de toekomst. Liefs Michelle
De echte vrienden hebben gelukkig wel wat van zich laten horen. En de mensen die niks hebben laten horen zijn dan de iets vagere kennissen. Die in mijn oude woonplaats wonen en die ik eigenlijk nooit meer zie, of oud collega's. Maar dan nog, als je de situatie die ik heb meegemaakt, ziet gebeuren op Facebook of op hyves, dan is het toch raar om helemaal niets te krabbelen. Terwijl je ze dan wel heel vaak bij anderen ziet reageren. Daar kan ik gewoon niet bij. Het voelt een beetje als 'uit het oog, uit het hart'. De mensen om wie het me gaat zijn ook meer kennissen dan vrienden hoor. Maar dan nog.... Als ik zoiets ergs lees bij een ander, dan is toch het minste wat ik kan doen, krabbelen: sterkte en ik denk aan je. Maar als dat er niet eens vanaf kan dan stelt me dat erg teleur.
Ik kan me dit zo goed voorstellen...ik denk dat ik precies zo zou reageren...ik krijg vaak je horen dat ik een te hoog verwachtingspatroon van/naar anderen heb ik heb mijn Hyves opgeschoond en ben alleen nog maar "vrienden"met mensen die iets in mijn leven betekenen...mijn Facebook is algemeen maar daar zet ik ook minder op....ik ben altijd erg attent...maar krijg bij lange na niet terug wat ik geef...maar ik probeer zelf de balans te vinden...dus volg je gevoel en maak misschien onderscheid?? Ken je niet maar wel een virutuele knuff
ik zou goed afwegen of je de mensen ooit nog zal zien.. en anders ze verwijderen.. Gelukkig zijn er een hoop mensen die wel wat hebben laten horen!! Misschien nog even over nadenken en dan pas een grote schoonmaak houden?
dat vind ik ook hoor, ik zo'n situatie laat je op zn minst een krabbeltje achter. Misschien is grote opschoning dan wel een goed idee.
Ik kan me heel goed voorstellen dat dit je 'hoog' zit. Ik zou denk ik wel die kennissen verwijderen. Natuurlijk is het moeilijk om wat te schrijven, maar ook al staat er alleen: weet niet wat te schrijven...denken aan jullie...(zoals je zelf ook zegt) is al genoeg.
Hé bah meid! echt niet leuk om zo teleurgesteld te worden in mensen! Denk dat er ook mensen zijn die misschien gewoon niet weten wat te sturen en het dan gewoon maar niet doen. Tuurlijk is dat niet goed, maar kan me er wel iets bij voorstellen. Ik denk ook dat ik deze mensen zou verwijderen.
Ik heb onlangs hetzelfde zien gebeuren op hyves. Met 32 weken zwangerschap is een oud plaatsgenoot hun dochter verloren. Ik las het op hyves. Ik heb iets achtergelaten op zijn hyves. En ik vond dit heel moeilijk. Zo onpersoonlijk, maar ik heb zijn adres niet en spreek hem verder ook niet meer. Heb dus echt in 2 strijd gestaan om iets te krabbelen. Ik kan me niet voorstellen dat het ze niets doet, maar dat zij gewoon niet weten hoe ze met die situatie om moeten gaan of niet weten wat ze moeten zeggen. Bij betere bekende zou ik het op de man afvragen.
Ik moet opeens aan die reclame van Sire denken :1 op de 4 mensen stapt vroegtijdig uit het leven van een ernstig zieke. Ik denk dat dit ook slaat op het leven van mensen die een hele zware crisis te verduren krijgen. Je leert in sommige sitiaties je echte vrienden kennen en dat zijn er vaak minder dan toen het nog goed ging met je. Probeer je ondanks dat je in deze mensen teleurgesteld bent toch te focussen op de mensen die jullie wel steunen.
Ohw dat lijkt me verschrikkelijk, dan weet je jammer genoeg wat je aan die mensen hebt! Niks dus. Weet vast wel dat er reacties zullen komen van, is onpersoonlijk ofzo, maar hyves en faceboek is tegenwoordig ook niet meer zo onpersoonlijk! Het is de nieuwe vorm van communicatie vind ik. Een klein gebaar was al genoeg geweest, met sterkte, of een prive berichtje met sterkte. Jammer genoeg weten zulke mensen niet hoeveel pijn dingen kan doen. Meis, luister naar je gevoel, en doe wat je hart je ingeeft
Ik kan me niet voorstellen dat het echte onverschilligheid is van mensen. Het kan gebeuren dat het bericht ze is ontgaan, om de 1 of andere reden. Ik lees ook niet alle berichten op hyves en facebook, terwijl ik het toch regelmatig check en wat berichten achter laat. Maar als je er al een dag niet bent geweest, komt het voor dat je niet alles terug leest. Zeker als je veel vrienden in je lijst hebt staan. Verder zullen er wellicht mensen zijn die vinden dat via hyves reageren ongepast is. Of die echt niet weten hoe ze er op moeten reageren (kan ik me persoonlijk niet voorstellen, maar oke ). Ik kan het me heel goed voorstellen hoor, dat je je zo voelt. Een goede vriendin van mij is op haar 14e haar 2 jaar oudere broer plotseling verloren en kreeg toen na een paar weken ook een aantal niet tactvolle reacties van goede vriendinnen van ons (of helemaal geen getoonde interesse). Dat deed haar ook pijn, dat weet ik nog heel goed, maar het zijn nog steeds vriendinnen van ons. Op dat moment vond ik het echt zo stom, maar achteraf denk ik dat ze gewoon niet zo goed wisten 'hoe'.
hierluit ik me bij aan, mooi verwoord, en ik zou zowiezo een grote schoonmaak houden in je "vrienden" op hyves/FB.. sterkte!!
Lieve L4ever, Ik lees je topic en heb nog geen enkele reactie gelezen maar ik MOET gewoon even reageren op je bericht. WAt jullie nu doormaken is PRECIES hetzelfde als ik en heel veel andere mama's en papa's van engeltjes doormaken en ja ik kan je daar heeeeeeeeeeeeeeeeel veel over vertellen. PB me gerust, dan stuur ik je mijn mailadres. Dat kletst vaak een stuk makkelijker. Alleen als je wilt natuurlijk
Jij gebruikt hier heel mooi het woord verwachtingspatroon. Dankzij het overlijden van ons kindje hebben wij heel erg geleerd om nooit meer iets te verwachten van een ander. Dan kun je ook nooit teleurgesteld raken. Het is een heel proces geweest maar het zorgt er wel voor dat we bevrijd zijn van verwachtingspatronen en teleurstellingen. En dat is een enorme opluchting.
Ik denk eerlijk gezegd dat het voor (vage) kennissen moeilijk is om iets te schrijven... Maar als ik in jouw schoenen zou staan zou het mij ook erg hoog zitten. En ik zou denk ik ook aan een grote schoonmaakactie beginnen. en om dan niet ineens zonder reden te verdwijnen zou ik het vermelden op mijn FB en Hyves en MSN dat je mensen gaat verwijderen omdat ze nul,nul intresse hebben of hebben getoond in jou en je dochter,je hoeft geen namen te noemen maar dan laat je ze het wel weten dat het je heel erg hoog zit!!!! zo zou ik het doen succes ermee meis
In eerste instantie denk ik: Tja, misschien weten die mensen gewoon niet wat ze met die situatie aanmoeten en durven ze niet te reageren, bang voor het onbekende, bang dat ze iets zeggen dat niet goed aankomt bij jou! Maar, als ik iemand zou kennen die hetzelfde heeft meegemaakt als jullie, dan zou ik ook niet weten wat ik zou moeten zeggen. Maar dan zou ik in ieder geval een lief of meelevend berichtje achterlaten! Ik zou het zelf ook niet kunnen om niks van me te laten horen en begrijp ook wel waarom jij je nu zo voelt! Ik weet natuurlijk niet hoe lang het nu geleden is, dat dit verschrikkelijke is gebeurd, anders zou ik zeggen...wacht nog even af! Doe wat jij wilt, wat je gevoel je ingeeft! In deze situatie kan niemand anders beoordelen hoe jij je voelt, behalve jij zelf!