Hoi meiden, Moet dit even kwijt hoor. Weet even niet wat ik hiermee moet. Mijn vriend gaat morgen naar een of andere amsterdamse avond. Nu had ik me net zo verheugd op een weekendje samen vrij omdat hij de hele week avonddienst heeft gehad en volgende week nachtdienst waardoor ik bijna iedere avond alleen zit. Het ergste vind ik dat hij voordat ik zwanger was echt NOOIt mee wilde, daar had hij nooit zin in en als we dan ergens waren ging hij smoesjes verzinnen (hoofdpijn, last van zijn rug...) om maar naar huis te kunnen. Ik ben zo ziedend dat hij nu ineens wel zo nodig moet gaan stappen. Hij gaat daar achter de bar staan en een beetje lopen zingen op die avond. zit ik gewoon alweer alleen te kijken. Nu ging ik voordat ik zwanger was ook weleens uit zonder hem. Omdat hij nooit mee wilde. Hij gaf daar verder niets om. Ik kan nu gewoon echt niet slapen van woede. Ik heb het gevoel dat hij nu denkt, zij iszwanger, mij kan niks gebeuren, laat haar maar lekker thuis zitten, ik ga mijn eigen ding doen...:x:x:x Wat vinden jullie, moet ik er wat over zeggen of gewoon maar voor me houden? vraag me ook af of het door de hormonen komt dat ik zo kwaad ben en wil niet onredelijk zijn. Ook ben ik nu best onzeker want daar komen natuurlijk allemaal mooie slanke meiden en ik zit hier met mijn dikke buik. Ben benieuwd naar jullie mening.
Ik zou het er gewoon met hem over hebben, maar niet op een beschuldigende toon. Gewoon aangeven wat je hier ook zegt: dat je je op een weekend met z'n 2-en had verheugd en dat je het heel erg jammer vindt dat ie nu weggaat. De grootste valkuil is om voor hem te gaan denken, en daarmee doel ik op dat je zegt: Ik heb het gevoel dat hij nu denkt, zij iszwanger, mij kan niks gebeuren, laat haar maar lekker thuis zitten, ik ga mijn eigen ding doen... Vraag hem gewoon naar zijn redenen om nu ineens wel uit te willen.
heey luna! ik denk dat je het maar ff op zn beloop moet laten! natuurlijk is het niet leuk dat hij nu ineens wel weg wilt en toen jij graag wilde hij moeilijk zat te doen, maar misschien heeft hij wel gewoon ff tijd voor zichzelf nodig.. ik zou gewoon lekker genieten van je avondje thuis, en wat betreft die slanke meiden die daar lopen... hij heeft jou zwanger gemaakt dus zal ook echt wel van JOU houden met je dikke buik waar ZIJN kind in zit!
Bedankt alvast voor jullie reacties, had niet verwacht dat er zo laat nog meer mensen wakker waren. Aan de ene kant wil ik er niets van zeggen en het inderdaad op zijn beloop laten. Aan de andere kant ben ik gewoon zo boos dat hij mij weer alleen laat zitten. Ik verveel me gewoon echt dood al de hele week. Zit na mijn werk telkens alleen thuis en dan gaat hij morgen weer gewoon weg... Maar nu hoeft hij van mij ook niet meer thuis te blijven eigenlijk. Ik voel me door mijn zwangerschap ook kwetsbaar. Normaal had ik hem gezegd dat ik lekker met mijn vriendinnen zou gaan stappen....
Waarom ga je zelf ook niet lekker weg (als dat lichamelijk kan hoor). Ik ben gisteren met vriendinnen wezen eten en borrelen en heb echt een topavond gehad. Of ik nou thuis op de bank zit of in een restaurant op een stoel. Ik kan me voorstellen dat het niet leuk is om avond aan avond alleen te zitten, maar ik zou het mijn vriend wel gunnen
Ik zou het gewoon even zijn beloop laten idd en als het echt uit de pan gaat rijzen dan zou ik er met hem over praten, die van mij gaat na zijn 2de nachtdienst altijd nachtvissen met zijn neefje en is dan pas om half 6 ongeveer thuis, vorige week was hij uit zijn nachtdienst gaan zwemmen de hele dag tot 6 uur en 2 uur later ging hij vissen, toen heb ik er iets van gezegd en had gehoopt dat hij es tegen zijn neefje zou zeggen nu even niet want ik zie mijn vrouwtje al zo weinig maar dat deed hij niet, ik ben uit mijn dak gegaan en hij is de volgende nacht gaan vissen, en die nacht bij mij gebleven. Nu is hij ook veel vaker thuis, al blijft hij na zijn 2de nachtdienst wel vissen ik weet dat hij nu meer tijd aan mij besteed en heb ik er geen moeite meer mee. Een man heeft ook wel es tijd voor vrienden en voor zichzelf nodig.
Misschien heeft hij het idee dat het straks niet meer kan en wil hij nu nog even genieten. Ach als hij verder lief is voor je wat is er dan zo'n ramp ? Als hij smoesjes verzint als je met hem weg wilt zeg dan eens ruim van tevoren dat je weg wilt gaan. Laat hem met een idee komen !
Ik herken het wel hoor, mijn man wil de laatste weken ook nog even met die weg, even daarheen etc. Volgens mij heeft hij het idee dat dat straks allemaal niet meer kan. En dat klopt ook wel een beetje natuurlijk! Ik zou wel tegen hem zeggen dat het je dwarszit, maar boos worden werkt denk ik averechts.
ben dus niet de enige! vind het wel moeilijk er niets van te zeggen hoor, hij merkt nu toch wel dat er iets is zeg maar. Mijn vriendinnen kunnen vanavond allemaal niet. Maar goed. Ik zeg hem wel dat ik straks weer aan de beurt ben. Dan mag hij op de kleine letten en ga ik de bloemetjes weer buiten zetten. : )
Ik snap je frustratie wel hoor! Mannen gaan heel anders met de komst van die kleine om als vrouwen. Wij moeten ons direct aanpassen, daar kunnen we niet onderuit en mannen krijgen de kans om nog ff de wilde haren te laten wapperen. Die van mij is nu heel erg op zn wijntjes............tot grote ergenis van mij en als we uit zijn dan moet ik terug rijden en drink hij meer als wat ik ooit van hem gezien heb. Ik heb hem gevraagd waarom omdat ik me steeds meer ging ergeren..............Hij zegt: nu kan het nog, straks kan ik niks meer drinken want ik vergeef het mezelf nooit als jij naar het ziekenhuis moet en ik kan niet rijden! Wij moeten naar AMsterdam omdat ik daar meot bevallen. En als die kleine er is wil ik ook minder gaan doen dus...... Ik laat hem zn gang maar gaan, dit is zijn manier! We krijgen een meisje en hij voeld dat hij er straks nog meer voor zn meisjes moet zijn! Ik zou zeggen bespreek het met hem en leg hem uit hoe je het voeld en misschien heeft hij wel net zo'n goede reden als mijn man...
ik snap jouw frustratie zeker wel, maar ik snap hem ook. Mijn man had voor ik zwanger was ook niet snel zin om ergens heen te gaan alleen, maar juist nu ik zwanger ben heb ik best wel veel aandacht nodig en af en toe vind hij het heerlijk om eventjes weg te zijn, dus ik kan me voorstellen dat dat voor jouw vriend ook zo is. Even wat tijd alleen. Mar dat hij dit doet na al een hele week weg geweest te zijn zou ik ook niet leuk vinden hoor Bespreek het gewoon met hem.
@ sloppyslayer: Klopt. Die frustratie dat ik nu zelf niet meer met mijn sjieke kleertjes en hoge hakken gezellig een avondje weg kan speelt wel mee inderdaad. Maar als hij nou voordat ik zwanger was ook zoveel weg ging. Ik heb het hem net gevraagd. Hij had als motivatie dat hij normaal nooit ergens heen gaat. Ik vroeg hem waarom hij dat dan uitgerekend nu moet doen nu ik afgelopen week en aankomende week al zoveel alleen ben. Nogmaald zei hij ' ik ga nooit ergens heen ", hij heeft mij ook nooit in de weg gestaan toen ik met mijn vriendinnen veel ging stappen zei hij. daar moet ik hem wel gelijk in geven. Het is denk ik mijn onzekerheid ook wel. dat ik hij zit met mijn dikke buik en lekkende melk tieten en hij daar een beetje de popiejopie uit gaat hangen en achter de bar amsterdamse liedjes gaat zingen. Ook voel ik me nu zo alsof ik als een braaf vrouwtje op de bank ga zitten tot mijn man een keertje tijd voor mij vrij maakt en ik dan een gat in delucht moet springen. Hij zegt ookdat ik het allemaal veel erger maak dan he is. ( dat klopt ook wel denk ik). Nu hebben we, zoals ik wel verwacht had....ruzie. Hij zegt dat hij nu geen zin meer heeft om te gaan.... Ik heb gezegd dat hij toch maar gewoon moet gaan. Moest trouwens wel lachen om je berichtje..
Ach die mannen.. Gisteren al snotterend en snikkend mijn man uitgezwaaid omdat hij een weekendje gaat kamperen met zijn broers. Een jaarlijks terugkerend iets, dus ik wist al maanden dat het er aan zat te komen. Toch heb ik de rest van de avond alleen maar de vacht van mijn arme kat zitten volsnotteren (gelukkig een zeer begripvol beest). Die mannen hebben het ook niet makkelijk, wij staan allemaal te stuiteren van de hormonen en zij moeten maar gokken wat er precies van ze verwacht wordt. Dat is al niet te doen zonder de hormonen (wij zijn nou eenmaal enórm complexe wezens), dus nu is het helemaal kansloos. Misschien maar beter om dat zwakke geslacht af en toe even te laten buiten spelen denk ik zo, dan kunnen ze even opladen voor ze de volgende hormonale uitbarsting over zich heen krijgen. Wel rot dat je nou ruzie hebt, hopelijk trekt het snel weer bij.
hihihihih inkiewinkie ik moest zo lachen om je stukje, en je hebt ook helemaal gelijk, zo goed omschreven. Ik merk zelf ook dat ik niet altijd de makkelijkste ben nu en als ie daar dan wat van zegt wordt t nog erger . Mijn man heeft de afgelopen weken constant 6 dagen per week gewerkt en sávonds was ie moe en sjaggie en ging vroeg naar bed. Nou heeft ie binnenkort eindelijk een dag vrij doordeweeks en dat heeft ie net op de ene dag dat ik de hele dag ben werken gepland, eerst kon ik hem wel wurgen,maar nu denk ik....groot gelijk hij heeft ook even tijd voor zichzelf nodig om bij te tanken en niet ook nog eens mijn hormonen over zich heen te krijgen op zn eerste echte vrije dagje. Er komen nog genoeg vrije daagjes samen, en verder is het gewoon een berelieverd .... luna is de ruzie alweer wat bekoeld??
@Maia, thanks voor je antwoord! We hebben er dus over gepraat. En hoe...pfff kan ook nooit eens normaal doen. @Inkiewinkie, hahaha bravo!! Goed omschreven. Je slaat de spijker op zijn kop. Ah heb me maar voorgenomen om hem te laten gaan vanavond. Ik ga wel zielig alleen mijn bulldog zijn vellen masseren. Gelukkig vindt ook hij dit niet bezwaarlijk en dat is dan ook weer een schrale troost. Als er nou ook weer eens wat leuks op de t.v. kwam..... @ Lisette, de ruzie is (eigenijk vanuit het niets) weer opgelost. We hebben er verder niet meer over gesproken omdat ik mijn volgende frustratie alweer binnen kreeg. Kregen namelijk een brief van de kinderopvang dat er voor het eerste half jaar geen plek is op dinsdag!! Nu weet ik even niet wat ik moet doen. Mijn vriend is ook een schat verder hoor.... Maar toch ga ik me vanavond de hele tijd af zitten vragen wat hij aan het doen is. Vindt het ook gewoon jammer dat ik er niet bij kan zijn. Hij kan goed zingen en gaat dat vanavond ook doen op de amsterdamse avond. Ben zo bang dat er dan allemaal van die grietjes aan zijn voeten gaan liggen. Boehoe
En als die grietjes dan aan zijn voeten liggen, denkt hij: "straks lekker naar mijn vrouwtje die ONS kindje in de buik draagt". Geloof me, hij is super trots. En misschien helpt wat mijn vriend zei laatst. Sommige mannen vertellen hem dat zijn leven nu over is, dus wil hij misschien nu nog even checken of hij wel goed in de markt ligt of heeft gelegen. Ik zou me er niet zo druk om maken, maar wij begrijpen dan ook wat die hormonen met je doen en een man voelt dat niet helaas