Er zijn hier vast meer lompe horkjes te vinden en ben benieuwd wat hun moeders dan doen. Vanaf dat z'n motoriek het toestond is Siem aan het slaan, knijpen, krabben en gooien gegaan, liefst als hij boos is maar ook na een paar keer heel lief geaaid te hebben (was het eerste woordje wat hij kende aaaahhjjj aaaaahhjj) ik ben al meer dan een half jaar bezig om hem te leren kusjes te geven en zachtjes te doen maar echt het lijkt amper te helpen. Als ik al een kusje mag geven dan slaat hij meestal de keer erna naar mijn gezicht. Neus aanwijzen is leuk maar dat gebeurd zo hard dat het pijn doet. De honden worden met veel plezier geaaid en vervolgens heel hard geknepen. Ook speelgoed vanuit de box naar ze gooien is geliefd bij Siem. Wat we nu doen om hem te corrigeren is wegpakken en ergens anders laten spelen als hij gaat gooien en duidelijk nee zeggen. Als hij iemand pijn doet zeg ik ook heel duidelijk nee au! en soms ga ik zelfs huilen (nep) maar dan begint hij heel hard te huilen om het vervolgens 2 minuten later weer te doen?? Ik heb een keer toen hij heel hard in bovenbeen beet best hard teruggeknepen, inmiddels bijt hij bijna nooit meer (al ben ik er wel altijd op bedacht) Nadeel is dat Siem erg sterk is (werd al sinds zijn geboorte geroepen door kraam, ziekenhuis en consult. en dat is ook echt zo, men wat heeft dat mannetje een kracht. (en hij is ook best groot 13,5 kg en maatje 92) Het is gewoon geen knuffelkont, kan geen seconde stilzitten en dat is helemaal niet erg maar ik zou het erg fijn vinden als hij me geen pijn meer doet, wie o wie heeft tips? Hij is de afgelopen dagen ziek geweest met hoge koorts, mijn man en ik zeiden tegen elkaar, sneu voor hem maar wel lekker zo'n rustig lief ventje wat lekker tegen je aan komt zitten met zijn duim in z'n mond
Hier ook z'n lomp en sterk ventje. Als zusje lief zegt dat speelgoed van haar is dan zie ik zijn arm al naar achteren gaan en geeft hij haar een bepaalde blik,en dan haalt hij vol uit en mept in haar gezicht. Ik blijf ook herhalen maar het lijkt niks uit te halen. Ons knijpen en meppen blijft hij ook doen,de hond rent al weg als hij op een meter afstand in de buurt komt. Kusjes geven gaat al beter en is zonder haren trekken of meppen in je gezicht. Geen idee wanneer deze langdurende fase voor bij is.
Oh ja haren trekken was ik vergeten hahhaa, het bijten en haren trekken is minder geworden, de rest hopelijk ook over een tijdje. Hij heeft gelukkig een heleboel erg leuke kanten dus dat maakt het dan weer goed. Hij is het leukst om van een afstandje naar te kijken. De honden rennen nog niet weg hier en zo bewust een ander kind slaan heb ik nog niet van hem meegemaakt, gelukkig, lijkt me erg vervelend thuis met z'n zusje vlindertje. Laten we maar hopen dat ze iets minder lomp worden, liefst vanaf nu, morgen
Hier ook zo'n zoontje (gehad). Sinds kort is hij wél voorzichtig. Wij hebben hem nooit gestraft of genegeerd of wat dan ook maar wel elke keer aangegeven dat het pijn deed (een eerlijke reactie) en aangegeven met woorden en voorbeeld wat we dan wel leuk vinden (aaien, kusje,...). Bij de meeste kindjes is dit niet doelbewust om pijn te doen maar meer vanuit een enthousiasme. Indien je kind bijvoorbeeld erg enthousiast of opgewonden is en knijpt, kan je hem in een kussen laten knijpen of slaan.
Hier precies hetzelfde gehad, alleen vond ze het juist heel leuk als we een boze/verdrietige reactie gaven. Hier hielp het om gewoon rustig maar streng te zeggen dat dat niet mag, want het doet pijn. Sinds een paar maandjes is ze helemaal veranderd, alleen maar lief aaien en zachtjes doen. Zelfs de poes durft weer bij haar in de buurt te komen, en af en toe mag ze m zelfs aaien. Tis een fase.. Probeer het om het naar jouw idee zo goed mogelijk op te lossen. Straks zal het vast niet meer zo'n hardhandig mannetje zijn .
Ik zou even goed aankijken of hij het bewust doet. Misschien niet met de intentie om pijn te doen, want dat snappen ze niet. Maar bewust doen als in kijken hoever ik kan gaan. Dan zou ik hem er zeker wat van zeggen of weg zetten. En met de hard aanwijzen van de neus of lomp zijn e.d., dan zo veel mogelijk voordoen wat wel zachtjes doen betekend. Succes!
Mijn oudste kan ook schoppen,krabben en slaan en soms is dat zoooooo frustrerend. Je probeert van alles maar het houdt niet op..Wat mij in ieder geval helpt is de volgende wetenschap: kinderen van die leeftijd hebben geen inlevingsvermogen en kunnen dus niet bedenken hoe het voor jou moet voelen. Op deze leeftijd moet de gewetensontwikkeling nog beginnen dus hij kan ook niet bedenken: hee mama vond het vorige keer niet leuk dat ik haar schopte, ze werd daar verdrietig van, ik doe dat dus niet weer. Een time out heeft dus in die zin ook niet zoveel nut maar waarschijnlijk wel voor jou, tenminste het werkt wel voor mij. Dus...geen tips, sorry
Bedankt voor het meedenken en alle reacties. Ik denk dat het inderdaad enthousiastme is Elke, als hij namelijk de honden aait vanuit zijn box wordt hij daar heel ebthousiast van en gaat dan ineens heel hard knijpen en het lukt hem dan ook niet om zachtjes te doen. Het gooien van dingen gaan we nu echt aanpakken, we proberen 1 ding tegelijk (af) te leren. Hij is nu wel in een leeftijd dat hij dat vrij snel doorheeft. Ennnnn ik kreeg vandaag zowaar een open mondje aangeboden toen ik een kusje vroeg zoooooooooo lieff. (en ben daarna niet geslagen, aan haren getrokken of geknepen)
|Mijn zoontje heeft er de laatste tijd ook een houtje van. Hij is dan wel 2.3 jaar oud maar als hij mij slaat dan waarschuw ik hem eerst. |Soms komt het ook voor dat ik er nog een pets achteraan krijg en niet zo zachtjes ook. Of dat hij hard bijt. Ik pik het echt niet meer en hij krijgt dan ook echt een tik terug. Ik laat mij niet zo maar slaan of bijten of wat dan ook. Afgelopen week stonden te tanden in mijn hand van het bijten. Dat vindt ik gewoon absurd om het af te doen met nee dat mag niet het doet pijn.