Ik las dit in het boek van Beatrijs Smulders. Door een hele snelle bevalling, zou je lichaam de kans niet krijgen voldoende hormonen aan te maken waardoor je dat euforische gevoel niet ervaart. En je diepe moedergevoelens pas later op gang komen (een paar dagen later). Nu is mijn moeder van mijn zusje in 3 uur bevallen en zij beaamde dit inderdaad. Direct na de bevalling voelde ze zich niet gelukkig en de moedergevoelens kwamen pas na zo'n 2 dagen eindelijk opzetten (zoals ze die bij mij direct had; een bevalling van 8 uur). Aangezien ik de eerste keer (weliswaar na een inleiding) in ruim 5 uur ben bevallen, interesseert mij dit dus. Lijkt me namelijk helemaal niet fijn om te ervaren. Wat zijn ervaringen van mensen op dit forum met een snelle bevalling?
dit klopt wel aardig, onze tweede is na een turbobevalling van nog geen twee uur geboren en ik voelde eerst helemaal niets, geen euforie of wat dan ook....... ik had meer zoiets van, wat is er nu toch gebeurt, dit kan niet, is niet normaal, zo snel (en niet de vergeten alle na weeen, au au au, die krijg je dan extra!) Het gevoel kwam denk ik twee dagen later pas echt, tegelijk met de kraamtranen.....
allebei mijn bevallingen waren snel: 1 e in 2.5 uur en 2 e 45 min ( bewust dan daarvoor gewoon door alles heen geslapen ) bij 1 e was ik opslag verlieft, bij de 2 e was ik zooo ziek spugen en had ik heel heftige na weeen zo erg dat ik dacht dat de bevaling weer begon. Kan me ook niet veel herinneren van die dag....alleen dat ik heel beroerd was en niet verlieft was op me meisje......en me daar schuldig over voelde. Maar de dag erna was de liefde er en voelde ik me al een stuk beter en terug op aarde.....
ik heb een ehm l a n g z a m e bevalling gehad, maar had ook geen moedergevoelens hoor. was alleen blij dat de ellende erop zat (dacht ik)... Dat ik een kind had gekregen besefte ik niet helemaal... Ik denk dat het bij mij door de overweldigende pijn kwam en de ruggenprik. dat ik ook niet alle juiste hormonen heb aangemaakt ofzo.
Mijn bevalling is binnen 30 minuten gedaan. Het hartje van mijn dochter stond ineens stil tijdens de weeen en met drie persen werd zij er abrupt uitgetrokken. Ook knipte de gyneacoloog snel zelf de navelstreng door en werd zij onmiddelijk weg gebracht naar de kinderarts. Maar ik kan je wel vertellen dat mijn moedergevoel er gelijk was . Terwijl ik zelf nog verdoofd lag bij te komen, wilde ik toch echt wel weten wat er met mijn kindje aan de hand was. En ik was toen ik haar uiteindelijk toch te zien kreeg (mocht haar pas na 3 uur in mijn armen houden) gelijk verliefd op haar. Ze mocht in de couveuse naast mijn liggen en ik voelde mij dolverliefd en gelukkig.
Al mijn bevalling zijn erg snel gegaan allemaal binnen de 4 uur en was meteen verliefd wel overrompeld dat het allemaal zo snel ging maar moeder gevoel was er meteen.
Ik heb om 11h 's ochtends een geplande keizersnede gehad, en bij mij duurde het tot 5 uur 's morgens toen ik dacht: "hey, dit is mijn zoon en ik wil echt die andere baby's die hier op de kamer liggen niet hoor! Dit is de mijne!"
Hier ook een redelijk snelle bevalling, was de eerste paar uur helemaal van 't padje haha. Besefte niet helemaal dat ik degene was die bevallen was en dat dat kindje echt van mij was. Had ook redelijk wat bloed verloren, daar kan het ook door komen . Maar toen het na een paar uur allemaal echt tot me doordrong was ik helemaal verliefd hoor!
ik had ook 2 snelle bevallingen 5 en 3 uur maar ik met mijn moedergevoel was niks mis, ik was en ben de gelukkigste moeder op aarde
Hier nog 1 met een snelle bevalling (net 4 uurtjes), maar het moedergevoel was er wel meteen. Nu had ik een zo goed al pijnloze (jaja gelukspoeper ben ik) bevalling gehad en heb ook geen naweeen of wat dan ook gehad. Maar met de eerste perwee (van de 3) zei ik: Dit doen we samen wel even, kom maar snel bij mama ik wil je zien. De vk en kraamverzorgster en vriendlief, stonden stomverbaasd naar me te kijken dat ik de bevalling heb gedaan alsof ik het iedere dag doe .
ik heb totaal 6,5 uur over alles gedaan waarvan 55 min persen en bij de eerste huil moest ik ook huilen ik was dolgelukkig!! kon alleen maar naar mn kleine poppetje kijken hiihih
ik heb dit ook wel een beetje ervaren ,wat is me nu overkomen na een bevalling van 3 uur die uit eindelijk eindigde in de rolstoel in het ziekenhuis had ik helemaal niet het gevoel mamma te zijn geworden miste mijn buik en dat lekker gevoel van die kleine. en die moeder gevoelend kwamen pas een aantal dagen later.
Bedankt voor de reacties! Voor een aantal lijkt het dus toch wel op te gaan. Ik kan het me ook wel voorstellen, doordat je op zo'n moment zo overrompeld kan zijn door de snelheid van de bevalling. @ NathalieH: wat, 30 minuten?! Dat is snel! Gelukkig is het goed gekomen met je kleine
Hier een bevalling van 2,5 uur...en had in het begin wel ff zoiets wat gebeurt nu allemaal??? Maar was eigenlijk meteen verliefd en de moedergevoelens waren er ook wel meteen!
Mijn jongste is in net 30 minuten geboren. Ik was de eerste minuten echt zo verbaasd. Was 'ie er echt al uit? Ik heb geen moment last gehad van mindere moedergevoelens hoor. Dat had ik meer bij de eerste bevalling. Die was vreselijk en daar had ik zoveel pijn/trauma enz van dat ik de eerste dagen echt nog geen moedergevoelens voelde tov mijn dochtertje. Na de supersnelle bevalling had ik juist heel veel energie om mijn zoon gelijk aan te leggen, lekker vast te houden en trots aan iedereen te laten zien. Bij de eerste lag ik als een dood vogeltje in bed en vond het allemaal wel best...
mijn bevalling was in 3.5 uurtjes gepiept wel derde kindje maar was op slag verliefd en direkt moeder gevoelens
Bij mij was het juist andersom, de eerste bevalling duurde zo'n 10 uur, waarvan 1,5 uur persen. Gruwelijk vond ik die bevalling. Toen mn kindje geboren was lag ik alleen maar te jammeren dat het zo erg was. Gevoelns kwamen geleidelijk, niet meteen. Tweede bevalling duurde nog geen 3 uur, 15 minuten persen en ik was op slag verliefd en meteen een euforisch gevoel. Bij mij maakte het juist verschil dat ik na de eerste bevalling echt kapot was en bij de tweede nog zo fit als een hoentje.
Voordeel van mijn snelle bevalling en verdoving was, was dat ik snel hersteld was. Ik om 4 uur 's ochtends bevallen en 's middags kon ik al niet meer stil zitten omdat ik me zo goed voelde en me verveelde. Ook geen last van mijn hechtingen gehad. Dat scheelt denk ik ook dat je gelijk een overweldigend goed gevoel bij je bevalling hebt.
Bij mij was het ook andersom... mijn bevalling heeft erg lang geduurd (sterrekijkertje en vele uren op 6cm blijven steken) en omdat ik niet met de pijn mocht omgaan zoals ik wou van de gyn is ze ook traumatisch geworden. Ik heb niet gehuild van verliefdheid de eerste dagen, alleen maar van pijn en verdriet. De 3e dag overviel me plots dat heerlijke moedergevoel en een fantastische verliefdheid en vanaf toen kon ik ook pas zeggen dat m'n zoontje het waard was! Man, wat voel ik me hier schuldig over...
Hier ook een langzame bevalling (vanaf gebroken vliezen tot geboorte bijna 79 uur), maar het heeft hier ook een paar dagen geduurd.